Αυτές οι μέρες φέρνουν χαρά σε κάποιες ομάδες καθώς ολοκληρώνονται σιγά- σιγά τα Εθνικά Πρωταθλήματα με πρώτη την Γ’ Εθνική όπου απομένει μόλις μια αγωνιστική. Οι ενδείξεις για τους πρώτους πρωταθλητές είναι θετικές καθώς πέρα από την επιτυχία τους δείχνουν ότι έχουν και προοπτική για το μέλλον.
Και δεν είναι απλώς φωτοβολίδες. Θα τα δούμε, όμως, όλα με τη σειρά
Από την περασμένη εβδομάδα έχει εξασφαλίσει και μαθηματικά την άνοδο στην Β’ Εθνική Κατηγορία, για πρώτη φορά στην ιστορία του, ο Σπάρτακος Ιωαννίνων. Μια ομάδα που άρχισε δυνατά το πρωτάθλημα και στην πορεία φάνηκε ότι δε θα σταματούσε πουθενά, μέχρι το σημείο που θα εξασφάλιζε το στόχο της ανόδου.
Ουσιαστικά πρόκειται για μια σύμπραξη των ανθρώπων που ήταν στον ΠΑΣ Γιάννινα, ένα πολύ ισχυρό brand (κατά την ταπεινή μου άποψη από τα ισχυρότερα στη χώρα) και βάζουν στο χάρτη του μπάσκετ μια μεγάλη ελληνική πόλη.
Δε ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά τα Γιάννινα με μια ομάδα στην Α1 Γυναικών και τρεις στην Β’ Εθνική του χρόνου, δείχνει ότι έχει μια δυναμική αλλά κάτι λείπει προκειμένου να γίνει το άλμα. Τι με προβληματίζει; Μια πόλη, τέσσερις ομάδες σε Εθνικές Κατηγορίες κι έχω μείνει να αναρωτιέμαι αν θα ήταν καλύτερα τα πράγματα με μια ομάδα ισχυρή και σε μεγάλη κατηγορία και κάποιες συνεργαζόμενες που θα συνεισφέρουν στην ανάπτυξη.
Ο Μίλωνας φαινόταν ασταμάτητος μέχρι το σημείο που κλυδωνίστηκε από κάποια άσχημα αποτελέσματα αλλά στην ουσία απείχε αρκετά από τις άλλες ομάδες. Κατά την ταπεινή μου άποψη, παίκτης σαν τον Μοτσενίγο είναι πολυτέλεια γι’ αυτή την Κατηγορία καθώς μιλάμε για ένα παιδί που δύο κατηγορίες πιο πάνω πάλι θα έκανε θαύματα. Το κλειδί που διαθέτουν οι Νεοσμυρνιώτες είναι η σταθερότητα, το πλάνο, φυσικά οι ιδιόκτητες εγκαταστάσεις που εξασφαλίζουν το μέλλον και το παρόν κι όλα αυτά «έδεσαν» με μια ακόμα «πολυτέλεια».
Ο Νίκος Καραγιάννης δεν είναι προπονητής για την Γ’ Εθνική. Αν θέλετε τα γνώμη μου δεν είναι καν για την Β’ και σίγουρα είναι για την Basket League. Αυτό μπορούν να το αναρωτηθούν εκείνοι που τους ανέβασε και δεν τον εμπιστεύτηκαν.
Η Ακαδημία ΔΕΚΑ πιθανότατα να είναι το πιο ενδιαφέρον project σε όλη αυτή την ιστορία. Ο Νίκος Χατζηβρέττας έφτιαξε αυτό που ονειρευόταν και έχει καταφέρει να συνδυάσει την παραγωγή, την ανάπτυξη και την εξέλιξη με το αποτέλεσμα! Ο Αλέξανδρος Σαμοντούροβ σε μια από τις τελευταίες του παραστάσεις πριν φορέσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού πέτυχε 39 πόντους μέσα στη Φλώρινα σε αγώνα που έκρινε την άνοδο.
Είναι- δεν είναι- ακόμα 17 ετών. Όμως εδώ δεν είναι απλώς το «να παίζει το παιδί» (που συνηθίζουμε να λέμε) αλλά «να παίζει μέσα από πρόγραμμα»! Ο Χατζηβρέττας έχει ένα εξαιρετικό επιτελείο συνεργατών και προπονητών κι αν θέλετε τη γνώμη μου, μας δείχνει και ένα δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Η Αχαΐα πανηγυρίζει ακόμα μια άνοδο με τον Αίολο Αγυιάς να ανεβαίνει στην Β’ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία του. Μιλάμε για μια ομάδα με δέκα χρόνια ζωής που ήδη κατάφερε να σκαρφαλώσει ψηλά και να πιστοποιήσει το χαρακτηρισμό «Basket City» για την Πάτρα.
Μέσα σε όλη την πορεία της είχε μια σκληρή μάχη με τον Διαγόρα Ρόδου, οι περισσότεροι περίμεναν ότι όλα θα κρίνονταν την τελευταία αγωνιστική αλλά η ήττα των Ρόδιων στην Καλαμάτα (δεύτερη πληγή από τη Μεσσηνία μετά το κακό αποτέλεσμα στην Κυπαρισσία) έστειλε δικαιότατα τον Αίολο στην Β’ Εθνική Κατηγορία.