Η δουλειά του Κώστα Σορώτου στην Καλλιθέα, λίγο καιρό αφότου ανέλαβε τον Ίκαρο, δεν άργησε να φανεί. Από τις 17 Ιανουαρίου κι εντεύθεν, μετρά πέντε νίκες σε οκτώ αγώνες και, τη δεδομένη στιγμή, βρίσκεται εκτός «επικίνδυνης ζώνης», μιας και υπερτερεί στην ισοβαθμία με τον Γλαύκο. Για να βρεθεί σε αυτό το σημείο, ασφαλώς, χρειάστηκαν μερικά σπουδαία αποτελέσματα, όπως το χθεσινό (6/3) με τον ΚΑΟΚ.

Στο συγκεκριμένο ματς, μπορεί να πει κανείς ότι η εμπειρία του κόουτς Σορώτου, μαζί με τις εξίσου ουσιώδεις γνώσεις του κόουτς Διονυσόπουλου, μπόρεσαν να κερδίσουν την εκτελεστική δεινότητα του Αλέξη Τσακιρίδη. Πότε βάζοντας πάνω του τον Ιορδάνογλου και πότε τον Παπαπέτρου, ή και άλλους παίκτες περιστασιακά, το τεχνικό επιτελείο επιχείρησε να έχει ένα ευρύ φάσμα λύσεων στην αντιμετώπισή του, με ένα «διπλό» κέρδος, αφενός να του κάνουν δύσκολη τη ζωή, αφετέρου οι παίκτες που αναλάμβαναν αυτό τον δύσκολο ρόλο, να μην τον είχαν κατά αποκλειστικότητα και να μπορούσαν να παίρνουν «ανάσες».

Το «κόλπο» έπιασε και ο κορυφαίος σκόρερ των Κορινθίων σκόραρε για πρώτη φορά μονοψήφιο αριθμό πόντων (εννέα), μετά από σχεδόν ενάμιση μήνα και πέντε αγωνιστικές, όταν κόντρα στον Σπαρτιατικό, είχε πετύχει ξανά εννέα πόντους, αν και δεν χρειάστηκε στη συγκεκριμένη περίπτωση να πατήσει «γκάζι», με την ομάδα του να περνά εύκολα από τη Σπάρτη. Παράλληλα, ήταν άστοχος έξω από τη γραμμή των 6.75, για πρώτη φορά μετά τις 17/1 και το ματς του ΚΑΟΚ κόντρα στην Πεντέλη, όπου είχε σημειώσει μόλις τρεις πόντους. 

Όλα αυτά, με την ιδανική διαχείριση των αμυνομένων παικτών του Ικάρου, οι οποίοι δεν τον άφησαν να πιάσει ουσιαστικά ρυθμό και δε θα μπορούσαν να μην πάρουν το αποτέλεσμα, δείχνοντας τέτοια αυταπάρνηση. Αποφάσισαν να μην… χάσουν το ματς από τον Τσακιρίδη και δικαιώθηκαν, καθώς πρώτος σκόρερ ήταν ο Σταυρόπουλος με 19 πόντους, αλλά πέραν του Κατσαμάκη που είχε 13, κανείς δεν ήταν ουσιαστικά σταθερός στον τομέα του σκοραρίσματος.