Εδώ και 10 ημέρες περίπου, ο ΑΟΝΣ «Ο Μίλων» κατάφερε να γίνει η ομάδα εκείνη που άρπαξε το μοναδικό και πολυπόθητο συνάμα εισιτήριο για την Β’ Εθνική από τον 2ο όμιλο της Γ‘ -τον ίσως πιο δύσκολο του πρωταθλήματος- κόβοντας πρώτος το νήμα για την επιστροφή του μετά από 14 ολόκληρα χρόνια στην τρίτη τη τάξει λίγκα του ελληνικού μπάσκετ.
Ο δρόμος δεν ήταν εύκολος, αλλά υπερβολικά δύσβατος, με την αρμάδα της Νέας Σμύρνης να συναντάει στο διάβα της τόσο εμπόδια ανταγωνιστικά αφού οι περισσότερες ομάδες του εν λόγω ομίλου ήταν εξαιρετικά μάχιμες όσο και της τελευταίας στιγμής με τραυματισμούς ή αποχωρήσεις παικτών -κάτι που στένεψε και το rotation προς το φινάλε της σεζόν.
Ωστόσο, πώς θα μπορούσε να αποτύχει έχοντας σχηματίσει μια τόσο λαμπρή, ικανή και πάνω απ’ όλα πιστή ομάδα ανθρώπων στα σπλάχνα του;
Η υγεία ενός τμήματος αρχίζει φυσικά από τα ψηλά σκαλοπάτια μιας γέφυρας με άγνωστο ακόμα φινάλε, με τον Κωνσταντίνο Ασημακόπουλο, ένας άνθρωπο του μπάσκετ μα και του Μίλωνα, έναν άνθρωπο που αναλώνεται καθημερινά γύρω από το σπορ και κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να το πάει έστω και ένα βήμα πιο μπροστά μέρα με τη μέρα, έναν άνθρωπο που τρέχει με απόλυτη επιτυχία το project του οργανισμού όντας αναπόσπαστο μέλος του εδώ και πολλά χρόνια.
Ένας άνθρωπος που έφερε φέτος μετά από χρόνια ανθρώπους του Μίλωνα πίσω στο γήπεδο, άνθρωποι πετυχημένοι στους χώρους απασχόλησης τους , που για διαφόρους λόγους είχαν απομακρυνθεί και τώρα είτε άμεσα είτε έμμεσα βοηθούν τον σύλλογο.
Από μεριάς του, όντας σπλάχνο της φαμίλιας του Μίλωνα -την ιστορία του οποίου γνωρίζει και τιμάει σε κάθε δυνατή ευκαιρία- και όχι κάποιος ξένος που κινείται με κύριο γνώμονα τις χρηματικές απολαβές, πώς θα μπορούσε να αποτύχει;
Ο κορμός των παικτών φυσικά ήταν αυτός που έπρεπε. Έμπειροι, ικανοί και πάνω απ’ όλα φιλόδοξοι αθλητές. Αλλά ο προπονητής και το τεχνικό επιτελείο που σχηματίζεται γύρω του είναι ακριβώς αυτοί που ενώνουν τις τελίτσες προκειμένου να καταφέρουν κάποτε να δουν το αχνοφαινόμενο σχήμα να παίρνει σάρκα και οστά –με τον έμπειρο Νίκο Καραγιάννη, ταλαντούχο και γνώστη του μπάσκετ, έναν άνθρωπο της Νέας Σμύρνης, να αναλαμβάνει το δύσκολο έργο της ανοικοδόμησης του Μίλωνα σε κάθε επίπεδο, μαζί φυσικά με καίριους συνεργάτες (προπονητές, φυσιοθεραπευτές, γυμναστές) σε όλα τα πόστα, και εν τέλει να πανηγυρίζει άλλη μια (και) ατομική επιτυχία ανόδου.
Παράλληλα ο Νίκος Καραγιάννης ήταν παρών παντού στο μπασκετικό σύλλογο. Στις προπονήσεις των μικρών, μάλιστα, δεν δίστασε να κάνει εξάσκηση στους μικρούς αρκετές φορές, στις εκδηλώσεις του συλλόγου και στο clinic της Ρεάλ Μαδρίτης εκεί που η «Βασίλισσα» εμπιστεύτηκε την Αθήνα και τον Μίλωνα μαζί με την Ιταλία μετά την πανδημία για τις πρώτες εκδηλώσεις της.
Πώς θα μπορούσε να αποτύχει;
Το κυριότερο για μια ομάδα μπάσκετ; Να… μυρίζει μπάσκετ. Και αυτό είναι ακριβώς που πέτυχε ο Μίλωνας στελεχώνοντας τις θέσεις του στο αποκαλούμενο front office με άτομα που πονούν το άθλημα και τον σύλλογο εδώ και χρόνια. Προσωπικότητες όπως ο Νίκος Ψυλέας, πρώην παίκτης της ομάδας και μια από τις πλέον ξακουστές της φιγούρες πριν αναλάβει χρέη Team Manager, φροντίζουν φυσικά το καλό να γίνεται καλύτερο κάθε μέρα και τα εμπόδια να μοιάζουν για όλους -άμεσους ή και μη πρωταγωνιστές- όλο και πιο ταπεινά.
Ταυτόχρονα μάλιστα, αυτό τo know how που κουβαλούν στις πλάτες τους έρχεται πάντα σε συνάρτηση με την αντιμετώπιση κάθε ανάγκης πάσης φύσεως που αναπνέει μέσα στην ομάδα, με τον ΑΟΝΣ να είναι φυσικά μια από τις αρμάδες εκείνες που ανέκαθεν ήταν κάτι παραπάνω από συνεπής με την εξασφάλιση της οικονομικής εμπιστοσύνης όλων των μελών του και δη των αθλητών.
Και αυτό είναι κάτι που δε μπορεί να αποτύχει, με τις ανθρώπινες κινήσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς όπως το ελεύθερο στην παραχώρηση του Δημήτρη Μπένου για τον Πανιώνιο ή τις δηλώσεις αγάπης και σεβασμού του Ηλία Ανέστη για την ουσιαστική στήριξη που λάμβανε από την ομάδα τη δύσκολη περίοδο του τραυματισμού του να αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Ένα μεγάλο κλαμπ δεν κρίνεται μονάχα από τις επιδόσεις του στο παρκέ αλλά και από τις εξωαγωνιστικές, εκεί όπου ο σύλλογος της Νέας Σμύρνης έχει ξανά φανταχτερό πρόσωπο και προσπαθεί πάντοτε για το καλύτερο με ενέργειες όπως το τουρνουά στη μνήμη του σπουδαίο Αχιλλέα Μέντζου ή την πρόσφατη εκδήλωση κατά της βίας που διοργανώθηκε από κοινού με την πολιτεία στο γήπεδό του με κύριο γνώμονα να ενημερώσει και να προλάβει άσχημες καταστάσεις να δείχνουν το μονοπάτι για την απόλυτη εξυγίανση και της γειτονιάς του.
Παράλληλα δε, ιδιαίτερα μνεία αξίζει το βραβευμένο στα πρόσφατα Sports Marketing Awards camp που διοργάνωσε μαζί με τη… βασιλική αρωγή της Ρεάλ Μαδρίτης το περασμένο καλοκαίρι, μια προσπάθεια η οποία αφενός -με τις σπουδαίες προσωπικότητες που πέρασαν από εκεί- έσπρωξε τα νέα παιδιά στις Ακαδημίες της ομάδας το Σεπτέμβριο που μας πέρασε και αφετέρου έδωσε το πάτημα στο Μίλωνα να βιώσει μια εκ των κορυφαίων περιόδων στην πλούσια ιστορία του, αφού για πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του 1990 -όταν ταξίδευε στα πέρατα της χώρας αλλά και της Ευρώπης για χάρη των νεαρότερων ηλικιακά τμημάτων του (τουρνουά σε Κρήτη και Βέλγιο)- καταφέρνει να καθιερώσει αντίστοιχου κάλους κινήσεις που μόνο να τον πάνε μπροστά μπορούν φυσικά.
Όταν τα ηνία ενός συλλόγου περνάνε σε νέους ανθρώπους, επιτυχημένους επιχειρηματίες και κορυφαίους στο είδος τους τότε μόνο λαμπρό μπορεί να είναι το μέλλον για τους ίδιους και για τα τμήματα που υπηρετούν -αλλά και για τη σωρεία χορηγών, όπως οι Goodys, Ofelimo, Luanvi (επί χρόνια χορηγός της μπασκετικής Valencia), Σχολή Ξενοπούλου, Eltracom, Θεοδωράκος και Λάμπρος.
Το πάντρεμα του συναισθήματος και της αγάπης για το σύλλογο με τον επαγγελματισμό μόνο καλό μπορεί να κάνει στο ίδιο το άθλημα.