Του Γιώργου Κογκαλίδη
22/06/2011 (14:04)
Ο πρόεδρος της ΕΣΚΑ, χρόνια τώρα κουνά “πράσινη”
σημαία, προβάλλοντας εαυτόν ως δημοκρατικό και… προοδευτικό άνθρωπο. Οι τάχα
μου αριστερίζουσες θέσεις του, ουδόλως τον εμποδίζουν να πράττει με εντελώς
διαφορετικό τρόπο, να βγάζει προκηρύξεις που όχι μόνο έχουν έντονο το στοιχείο
του συντηρητισμού, αλλά δεν αφουγκράζονται και τις σύγχρονες ανάγκες.
Διαβάσαμε στην Ειδική Προκήρυξη Πρωταθλήματος Παίδων – Εφήβων,
για την περίοδο 2011-’12 το εξής εντυπωσιακό:
“Στο φύλλο αγώνα η κάθε ομάδα έχει δικαίωμα να δηλώσει
μέχρι δώδεκα (12) καλαθοσφαιριστές, εκ των οποίων μόνο ένας μπορεί να μην είναι
ελληνικής υπηκοότητας, ομογενής, καθώς και αλλοδαπός καλαθοσφαιριστής, του
οποίου το δελτίο αθλητικής ιδιότητας έχει εκδοθεί από την ΕΟΚ, πριν την
συμπλήρωση του 15ου έτους της ηλικίας του (άρθρο 1 παρ.3 της Υπουργικής
Απόφασης 6439/Β/2002)“.
Προσέξτε: μιλάμε για την περίοδο 2011-’12.Μπορεί το
πολυτελές αμάξι που οδηγεί ο ΠΑΣΟΚτζης πρόεδρος να μην τον βγάζει σε περιοχές όπως η Κυψέλη, οι
Αμπελόκηποι τα Εξάρχεια, οπότε καλούμαστε να του πούμε πως εκεί ζουν παιδιά από
άλλες χώρες.
Παιδιά που βιώνουν τη φτώχια, πολλές φορές και τον ρατσισμό
και που το μόνο που έχουν δικαίωμα εκ της φύσεως είναι να μπορούν να αθληθούν,
να παίξουν μπάσκετ.
Αναρωτιέμαι γιατί αυτά τα παιδιά αποκλείονται; Είναι παιδιά
κατώτερου Θεού;
Αν δεν μπουν μέσα στην κοινωνία μας, αν δεν αφομοιωθούν, αν
δεν νιώσουν ισότιμα έστω στο παιχνίδι, δεν θα οδηγηθούν σε παραβατικές
συμπεριφορές. Αν αύριο ένα από τα παιδιά των 15, 16 και 17 χρόνων ξεστρατίσει,
ποιος θα είναι ο ηθικός αυτουργός;
Μπορούμε να συζητάμε μήνες για το θέμα της μετανάστευσης.
Πολιτικά υπάρχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Όταν, όμως, στη μέση υπάρχει
μια πορτοκαλί μπάλα και γύρω παιδιά, πρέπει όλα τα παιδιά να έχουν την ίδια
ευκαιρία και δυνατότητα.
Αυτό το αντιλαμβάνονται όλοι, εκτός από εκείνους που όταν
ήταν παιδιά δεν τους έπαιζαν, ακόμα και αν έφερναν την μπάλα…
Ερώτηση: Αν αυτό δεν είναι ρατσισμός, τί ακριβώς είναι;
Υ.Γ.: Δεν ξέρω τους εκεί νόμους, αλλά φαντάζομαι πως αν
ίσχυαν ανάλογες απαγορευτικές διατάξεις στο άντρο του ρατσισμού (στην Αμερική)
το παγκόσμιο μπάσκετ δεν θα είχε γνωρίσει ποτέ τον Γκάλη, η Εθνική δεν θα είχε
παίκτες όπως ο Καλάθης και ο Κουφός…