Η παρακάτω επιστολή, ενός φίλου που δηλώνει (και έχω κάθε λόγο να πιστεύω πως είναι) “ενεργός διαιτητής” έφτασε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο και τη δημοσιεύουμε αυτούσια:

“Είμαι ενεργός διαιτητής και σας διαβάζω από τo ξεκίνημα του site. Διάβασα το τελευταίο σας άρθρο στην Γκρίζα Ζώνητο αντικείμενο της Συνέλευσης” και ομολογώ ότι σάστισα λίγο, δεν κατάλαβα τί ακριβώς εννοείτε.

Πάντα πίστευα στην καθαρότητα της σκέψης σας και στην δυνατή σας πένα. Όμως, είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο καιρό με έχετε μπερδέψει. Δεν καταλαβαίνω τη στροφή που κάνατε προς τη θέση Βιδάλη. Είναι απλά και μόνο θέση τακτικής, επειδή από μόνη της είναι απέναντι στη διοίκηση της ΕΣΚΑ, ή πράγματι έχετε πεισθεί για την αγνότητα των προθέσεων του προέδρου του Συνδέσμου μας;

Διότι, συμφωνώ και εγώ μαζί σας ότι, “το πρόβλημα του χώρου μας δεν είναι τα γραφεία“, είναι όμως η ουσιαστική διοίκηση του Συνδέσμου. Πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου, πως ουσιαστική διοίκηση:

Είναι η διοίκηση εκείνη, που θα σκύψει στα προβλήματα και θα δώσει λύσεις.

Είναι η διοίκηση που θα διεκδίκηση τα χρήματα των διαιτητών από όλους όσους μας χρωστάνε, (οι οφειλές είναι χρόνων δεν έγιναν χθες).

Είναι η διοίκηση εκείνη, που κύριο μέλημα της είναι η διαφάνεια των πράξεων και των ενεργειών της και η εξασφάλιση της συλλογικής συμμετοχής σε ότι μας αφορά.

Είναι η διοίκηση της οποίας τα μέλη δεν ενδιαφέρονται για το πόσα παιχνίδια (τουρνουά) θα παίξουν οι ίδιοι, η πόσα παιχνίδια εθνικών κατηγοριών θα κάνουν σε κάθε αγωνιστική περίοδο, αλλά θα πρέπει να φροντίζουν για την εξασφαλίσει όλων των παραπάνω ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ.

Είναι η διοίκηση που σέβεται τα μέλη της και δεν αναλώνετε στις μηνιαίες συναντήσεις με τα προσωπικά θέματα μελών του Δ.Σ.

Είναι η διοίκηση εκείνη που προστατεύει τα μέλη της από τους δούρειους ίππους και τους ακροβολιστές.

Αλήθεια θεωρείτε ότι, ο κατά τα άλλα συμπαθής Θόδωρος Βιδάλης, τον οποίον είναι εμφανές ότι υπερασπίζεστε τελευταία, ασκεί τέτοια διοίκηση; Μήπως πιστεύετε ότι το πράττουν αυτό οι συνεργάτες του;

Δεν είμαι από αυτούς που έχουν τη διαδοχή στο πιάτο, είμαι όμως υπέρ της εποικοδομητικής κουβέντας και της προσπάθειας να βρεθεί λύση για το Σύνδεσμο μου, χωρίς διθυράμβους και τυμπανοκρουσίες.
Όχι λύση ανάγκης, λύση ουσίας.

Η Γενική Συνέλευση είναι το κορυφαίο όργανο του ΣΕΔΚΑ και μπορεί να πάρει την οποιαδήποτε απόφαση, σε καμία όμως περίπτωση δεν πρέπει να αντικαταστήσει τις αρμοδιότητες και τις εξουσίες του Δ.Σ.

Δεν νομίζετε ότι αρκετά έζησαν αυτοί καλά;
Δεν είναι ώρα να ζήσουμε και εμείς καλύτερα; Να το προσπαθήσουμε τουλάχιστον.

Αυτό έχουμε πιθανότητες να το πετύχουμε μόνο με τη συμμετοχή μη ενεργών διαιτητών στο Δ.Σ. και βέβαια με τη βοήθεια των παλαιοτέρων καταξιωμένων συναδέλφων μας.

Αγαπητέ Κύριε,
Επί σειρά ετών βρίσκεστε κοντά στους δικούς μας προβληματισμούς. Οι περισσότερες από τις θέσεις σας έχουν αντικειμενικότητα, οι απόψεις σας πολλές φορές έγιναν θέμα συζήτησης στα διαιτητικά πηγαδάκια. Τί από αυτά προσπαθείτε ν’ αλλάξετε; Γιατί είναι ορατό πως κάτι αλλάζει και δεν ξέρω αν είναι για καλό.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία

Υ.Γ. Αν δεν σας κάνει να νοιώθετε άβολα τούτη η επιστολή (δεν είναι πρόθεσή μου να σας κρίνω) μπορείτε να το δημοσιεύσετε, ίσως και να βοηθήσει να βρεθεί μια υγιής λύση για τον χώρο μας”.

Δεν συνηθίζω να απαντώ σε επιστολές, όχι γιατί απαξιώ, ή γιατί δεν έχω να πω πράγματα, αλλά για να υπάρχει ισονομία και να μην έχω εγώ πάντα τον τελευταίο λόγο.

Απλά να σημειώσω πως την κριτική που έχω ασκήσει προσωπικά στον φίλο μου (εδώ και 10ετίες) Θοδωρή Βιδάλη και τη διοίκηση του ΣΕΔΚΑ, δεν την έχει ασκήσει από κοινού όλος ο υπόλοιπος Τύπος.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ΝΑΙ θεωρώ ότι καλώς κάνει και προσπαθεί να μετατρέψει το αποθεματικό σε ιδιόκτητα γραφεία.

Υ.Γ.: Δεν έχω διστάσει ποτέ να δημοσιεύσω επιστολές και θέσεις, ακόμα και αν είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τη δική μου, αρκεί να μην είναι υβριστικές.