Ο Σπύρος Γκόντας βρίσκεται για δεύτερη φορά στο… απόσπασμα, καθώς έχει κάνει (δις) το πλέον… ασυγχώρητο λάθος για έναν διαιτητή: Έχει αποφασίσει για την τύχη ενός αγώνα, έχει κρίνει τον νικητή. Κι αυτό είναι ό,τι χειρότερο, αφού η πάγια εντολή είναι να μην καθορίζουν το αποτέλεσμα.

Η αρχή έγινε στη Δράμα, στον αγώνα του ΚΑΟΔ με τον Άρη, όταν με τεχνική ποινή στον Πάσαλιτςχάρισε” τη νίκη στους γηπεδούχους. Η συνέχεια δόθηκε χθες στη Ρόδο, όταν με το “ταυ” (και ταυτόχρονη αποβολή) στον Καλαμπόκη, έξι δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, δεν άφησε τον Κολοσσό να διεκδικήσει τις όποιες πιθανότητες για νίκη είχε, απέναντι στον Πανιώνιο.

Το “δις εξαμαρτείν” θα μπορούσε να πει κανείς με πρώτη ανάγνωση, όμως αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι πως στην αναμέτρηση της Δράμας ο Κυριάκος Ταβουλαρέας δεν έλεγξε ως όφειλε τον πάγκο του ΚΑΟΔ, με αποτέλεσμα να μην αποδοθεί δικαιοσύνη και πως χθες ο Γκόνταςσφύριζε μόνος του.

Τρεις φορές, κατά τη διάρκεια του αγώνα, άλλαξε λανθασμένα σφυρίγματα των Δεσλή και Μητσόπουλου (όχι πως ακούστηκε ιδιαίτερα η σφυρίχτρα του), οπότε είναι λογικό επακόλουθο, όταν σφυρίζει… μόνος, να κάνει και λάθη. Κι η απόφαση για την αποβολή του Καλαμπόκη είναι λάθος, όχι ως προς την άσκηση πειθαρχικού ελέγχου, αλλά ως προς το χρονικό σημείο που συμβαίνει.

Εύλογο είναι να υποστηρίξει κανείς πως η όποια παράβαση ισχύει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, όμως οι διαιτητές πρέπει να μπαίνουν στο πνεύμα του αγώνα και να μην γίνονται πρωταγωνιστές.

Ο Σπύρος Γκόντας δεν διστάζει (κι αυτό είναι δείγμα ωρίμανσης και εμπιστοσύνης στον εαυτό του) να παίρνει μεγάλα σφυρίγματα, όπως έκανε και στην Ευρωλίγκα, στο παιχνίδι της Μπάμπεργκ με τη Ζαλγκίρις, όπου σε… νεκρό χρόνο σφύριξε το φάουλ του Γκαβέλ στον Πόποβιτς (σε προσπάθεια για σουτ τριών πόντων), με αποτέλεσμα να αποδράσουν με το “διπλό” οι Λιθουανοί.

Αυτό είναι καλό. Αν, όμως, δεν βοηθηθεί από τους συναδέλφους του στο τέλος θα καεί, αφού στη μνήμη του κόσμου μένει ότι “αποφάσισε” για δύο αποτελέσματα κι αυτό δεν είναι καλή προίκα για κανέναν διαιτητή…

Με την ευκαιρία, η διαιτησία στη Ρόδο δεν ήταν πετυχημένη. Και δεν μπορούσε να είναι όταν σφύριζαν τρεις, οι εξής δύο, ο Γκόντας.