Στις 18 Ιανουαρίου ο καλός φίλος Μιχάλης είχε “χτυπήσει” με το πρώτο μέρος της σειράς “οι παντού και οι πουθενά“. Τώρα, θεώρησε πως ήρθε η στιγμή για να γράψει και το… δεύτερο μέρος.
Το δημοσιεύουμε αυτολεξεί:
“Προσπάθησα να ταρακουνήσω την αντίληψη του σώματος. Ίσως δεν το εξήγησα αρκετά. Ίσως πάλι υπερεκτίμησα την αντίληψή τους. Τώρα έχω απορίες: Είμαι, φυσικά, βέβαιος ότι αυτές τις απορίες μπορεί να μου τις λύσει μόνο ο Χρόνος.
Κανείς δεν γνωρίζει ποιοι είναι οι στόχοι της νέας διοίκησης του ΣΕΔΚΑ. Είναι ωραία τα “οράματα“, αλλά άνευ στόχων παραμένουν όνειρα θερινής νυκτός. Από τα μέλη της νέας διοίκησης μόνο ένα μίλησε και τυπικά αλλά και ουσιαστικά κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Τί είπε; Μίλησε για τα “φράγκα“. Τέλεια.
Ένας άλλος υποψήφιος που πήρε τον λόγο, κατέθεσε τα πραγματικά προβλήματα του συνδέσμου. Αυτός, όμως, δεν βρήκε ούτε τον ψήφο του… Κατά τ’ άλλα η “κατινίστικη” πρωτοβουλία κάποιων και οι άσκοπες προσπάθειες κάποιων άλλων για εκτόνωση παραβλέπονται από εμένα τουλάχιστον, ως παραλειπόμενα κακής μεσημεριανής εκπομπής της τηλεόρασης.
Η αντίληψη είναι ο κύριος παράγοντας επιτυχίας στην εποχή μας. Μόνο που πρέπει να τη διαθέτουν όλοι οι παράγοντες μιας κοινότητας. Και οι διαιτητές είναι μια κοινότητα. Μια κοινότητα όμως που όπως φαίνεται είναι γεμάτη από κάποιους που βρίσκονται “παντού” και τους υπόλοιπους στο “πουθενά“.
Φιλικά”