Το θέμα δεν είναι καινούριο, ούτε ανακαλύψαμε σήμερα την… Αμερική. Με τον θόρυβο, όμως, που δημιουργήθηκε από την εξέλιξη του αγώνα των Τρικάλων με την Κηφισιά και το γαϊτανάκι των “αποκαλύψεων” που ακολούθησαν (όπως για παράδειγμα ότι οι κριτές δεν ανήκουν σε επίσημο σύνδεσμο), φτάσαμε και σε ένα θέμα που εδώ και χρόνια παραμένει σε… εκκρεμότητα.
Ο νόμος ορίζει ότι όπου υπάρχει τοπική Ένωση πρέπει να υπάρχει κι ένας σύνδεσμος διαιτητών. Μάλιστα, σημειώνεται από τον νομοθέτη ότι ο σύνδεσμος των διαιτητών θα έχει κοινή έδρα με την αντίστοιχη Ένωση. Ήτοι, στη Θεσσαλία (για παράδειγμα) έπρεπε να υπάρχει ένας σύνδεσμος με έδρα στη Λάρισα.
Υπάρχει… Μόνο που υπάρχει και στον Βόλο, και στα Τρίκαλα! Μία Ένωση, τρεις Σύνδεσμοι και βεβαίως αυτή η επιλογή δεν συνάδει με την… νομοθετική εντολή. Ή αλλιώς, αν κάποιος προσφύγει κατά των συνδέσμων, μπορεί να τους… κλείσει.
Το γεγονός έχει ενδιαφέρον, αφού οι τρεις σύνδεσμοι ψηφίζουν (αν κάνω λάθος, ας με διορθώσουν οι καλοί φίλοι από την ΟΔΚΕ) στις εκλογές της ομοσπονδίας. Συνεπώς, αλλοιώνεται η αναλογική εκπροσώπηση, αφού τρεις ψήφοι μπορεί να διαφοροποιήσουν καταστάσεις.
Λέγεται (κι ενδεχομένως δεν απέχει από την αλήθεια) ότι οι τρεις σύνδεσμοι υπάρχουν επειδή υπήρχαν καλοί διαιτητές (ο Πιτσίλκας στη Λάρισα, ο Κορομηλάς στον Βόλο) και οι οποίοι με τη δράση τους δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να οικοδομηθούν οι σύνδεσμοι (ο Κώστας Κορομηλάς κυρίως, αφού στη Λάρισα έτσι κι αλλιώς έπρεπε να υπάρχει σύνδεσμος, βάσει νόμου).
Όπως προαναφέραμε, αν κάποιος επιχειρήσει να “κλείσει” τους συνδέσμους, θα έχει -πιθανόν- τύχη να τα καταφέρει. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι αν η ΟΔΚΕ, αφού ψηφίζεται από συνδέσμους που κακώς υπάρχουν, είναι νόμιμη ή παράνομη…
Για να μην υπάρξει λάθος ερμηνεία, δεν είναι μόνο στη Θεσσαλία περισσότεροι σύνδεσμοι από αυτούς που ορίζονται βάσει νόμου. Απλά, αναφέραμε τη Θεσσαλία ένεκα της ιστορίας του πρόσφατου αγώνα.