Του Γιώργου Κογκαλίδη
07/08/2011 (16:40)
Συνεχίζουμε σήμερα με το δεύτερο μέρος, που αφορά τον…
σύμβουλο της ΕΟΚ.
Αλήθεια, γιατί η ΕΟΚ
έχει ανάγκη διαιτητικών συμβούλων (και συμβουλών); Δεν της φτάνουν τόσοι
διαιτητές, παράγοντες, παρατρεχάμενοι, που κινούνται στους διαδρόμους των
γραφείων του ΟΑΚΑ;
Αυτή η νέα θέση είναι έμμισθη; Αν “ναι“, ποιος
πληρώνει; Αν “όχι“, αποφάσισε ο Κώστας Ρήγας να ασχοληθεί αφιλοκερδώς
με τη διαιτησία; Γιατί, αν θυμάμαι καλά, η κριτική του προς τους “αμισθί“…
συναδέλφους του ήταν οξεία.
Βεβαίως, εγώ δεν ξέχασα.
Ούτε το “στόλισμα” των
ομοσπονδιακών και της ΚΕΔ, ούτε τα ξινισμένα μούτρα (αμοιβαία τα αισθήματα)
όταν συναντήθηκε (στην πίττα των κριτών) με τον Τσαγκρώνη (ο ένας κοίταζε προς τον
Βορρά και ο άλλος προς τον Νότο), ούτε το ότι η ομοσπονδία τού απαγόρευσε να
διδάξει στο σεμινάριο των κριτών.
Τί να κάνουμε, δεν υποφέρουμε όλοι από απώλεια μνήμης.
Πολλοί (με πρώτο και καλύτερο τον Ραβίνο) ξέχασαν, άλλοι υποχρεώνονται να πιουν
το νερό της λησμονιάς, εμείς όμως εξακολουθούμε να θυμόμαστε γεγονότα, που δεν
συνέβησαν δα στην εποχή του μεσοπολέμου.
Αλήθεια, θα είναι σύμβουλος της ΕΟΚ και ταυτόχρονα στην
Ευρωλίγκα, ή σκοπεύει να φύγει νωρίτερα, αφού -έτσι κι αλλιώς- το καλοκαίρι
λήγει το συμβόλαιό του και δύσκολα (απίθανο) θα ανανεωθεί;
Υπάρχουν κι άλλα που θέλουμε να “συζητήσουμε“,
αλλά και αύριο (ενδεχομένως μεθαύριο, γιατί αύριο έχω άλλο θέμα να γράψω) μέρα
είναι…