Το παιχνίδι των Τρικάλων με την Κηφισιά το είδατε. Κι όσοι δεν το είδατε, φαντάζομαι, πληροφορηθήκατε για όσα διαδραματίστηκαν. Το καλάθι ήταν εκπρόθεσμο κι αυτό ΜΟΝΟ ο Κυριάκος Ταβουλαρέας δεν το είδε, το χρονόμετρο κόλλησε, η Κηφισιά αρχικά αδίκησε τον εαυτό της (0/6 βολές στα τελευταία δευτερόλεπτα) και στη συνέχεια αδικήθηκε.

Πόσοι αλήθεια γνωρίζουν πως οι κριτές που συμμετέχουν στα παιχνίδια των Τρικάλων δεν ανήκουν σε επίσημο σύνδεσμο; Στον ευρύτερο χώρο των “γκρίζων” το γεγονός είναι γνωστό, σημαίνει πολλά και τίποτα. Γιατί, ανάλογες “γκάφες” έχουν γίνει και με γραμματεία “εγκεκριμένη“, με κριτές που να ανήκουν σε σύνδεσμο (όπως για παράδειγμα πρόσφατα στο ΣΕΦ).

Από την άλλη, όμως, ποιος διασφαλίζει για την εγκυρότητα των αγώνων, όταν δεν υπάρχει σύνδεσμος κριτών που να ελέγχει ποιος ορίζεται στο παιχνίδι και αν έχει την ικανότητα, τις γνώσεις, την επάρκεια, να το φέρει σε πέρας.

Δεν λέω ούτε ότι υπήρξε σκοπιμότητα, ούτε ότι υπήρξε ανικανότητα. Θα μπορούσε, ενδεχομένως, να συμβεί στον καθένα. Είναι, όμως, διαφορετικό να κάνει λάθος ένας διαιτητής (για παράδειγμα) επιπέδου Α1 (όπως εν προκειμένω ο Ταβουλαρέας) και διαφορετικό να κάνει το ίδιο λάθος ένας διαιτητής Γ’ εθνικής, που λόγω έλλειψης σφύριξε αγώνα της Α2.

Βεβαίως, δεν είναι στιγμή να λυθεί το ζήτημα (πρόβλημα, αν προτιμάτε), αλλά είναι καλή αφορμή για να ξεκινήσουμε έναν κύκλο συζητήσεων, να δούμε ποιοι κάνουν τί, να φωτίσουμε και κάποιες πλευρές που δεν έχουν επαρκή φωτισμό. Και θα το πράξουμε όχι μόνο για τους κριτές, αλλά και για τους διαιτητές.
Αύριο κιόλας