Ανάμεσα στα πολλά mail που λαβαίνω από συναδέλφους διαιτητές, με ενδιαφέρον διαπίστωσα πως ένα από αυτά ήταν από τον Κώστα Ρήγα. Η ανάγνωσή του, όμως, ήταν ακόμη πιο ενδιαφέρουσα.
Αφού εκφράζει την πικρία του για την “κακεντρεχή πλέον πολιτική, που με διακρίνει απέναντί του“, με καλεί -μεταξύ άλλων- να αποκαλύψω την ταυτότητά μου και να συμμετέχω σε μια δημόσια συζήτηση στη Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου “για να υπερασπισθώ τις θέσεις μου και τεκμηριώσω την πληροφόρησή μου“.
Πιστός στη δημόσια αντιπαράθεση των ιδεών θα απαντήσω σε ό,τι μου καταλογίζει στο mail του ο συνάδελφος Κώστας Ρήγας. Πριν το κάνω, όμως, νομίζω πως η δεοντολογία επιβάλει τα όποια σχόλια να γίνουν πάνω σε ένα γνωστό σε όλους κείμενο. Γι’ αυτό και το παραθέτω, όπως ακριβώς έχει σταλεί, δίχως να αλλάξω ούτε μια τελεία:
“Κύριε Ανώνυμε “συνάδελφε”,
Επιμελώς δεν έχω απαντήσει μέχρι σήμερα σε κανένα άρθρο σου, θεωρώντας ότι δεν προσφέρω υπηρεσίες επωφελείς για την διαιτησία. Τα αρχικά σου άρθρα έστω και αν σε κάποια δεν συμφωνούσα -το γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Κογκαλίδης– ήταν άκρως εποικοδομητικά για την κατεύθυνση του Συνδέσμου και της διαιτησίας γενικότερα.
Διέκρινα ότι διέπονταν από αντικειμενικότητα και ανυπόκριτο ενδιαφέρον για την πορεία του Συνδέσμου και την ορθή ανάπτυξη και εξέλιξη ΟΛΩΝ των συναδέλφων, σε ένα περιβάλλον ασφαλείας και διαφάνειας και όχι ψιθύρων και παραπολιτικών ενεργειών.
Δυστυχώς, η ανωνυμία κάτω από την οποία δρας και ενεργείς δεν επιτρέπει διάλογο με πρόσωπο, που να εξαγάγουμε και εμείς τα συμπεράσματά μας για τις πραγματικές προθέσεις του, και η προσωνυμία του “συναδέλφου” που διατείνεσαι δεν δικαιολογείται με τη “μάσκα” που διατηρείς.
Εμείς στη διαιτησία γνωρίζουμε ότι όλα πρέπει να είναι στο φως, με όνομα και επώνυμο, με πλήρη διαφάνεια και εντιμότητα.
Οι προθέσεις, τα συμπεράσματα που εξάγεις και η κακεντρεχής -πλέον- πολιτική που σε διακρίνει απέναντι μου, μπορούν να βρουν απάντηση στην ανοικτή και δημοκρατική διαδικασία της Γενικής Συνέλευσης, ή σε οποιαδήποτε συγκέντρωση του Συνδέσμου, όπου δεν έχεις παρά να υπερασπισθείς ανοικτά τις θέσεις σου και να τεκμηριώσεις την πληροφόρηση σου.
Εμένα δεν με λένε Ρίζο για να τα γυρίζω και είμαι αρκετά προχωρημένης ηλικίας για τα αθλητικά δρώμενα για να αλλάξω θέσεις, αρχές, φιλοσοφία και συμπεριφορά.
Θα παραμείνω πιστός στη διαφύλαξη των συμφερόντων του μεγαλύτερου Συνδέσμου της χώρας, αφού κάποιοι από εμάς τον ιδρύσαμε σε πέτρινα χρόνια και τον μεγαλώσαμε μέχρι σήμερα. Η ιδιότητα του διαιτητή θα εξακολουθεί να με ακολουθεί μέχρι την ολοκλήρωση της αθλητικής μου καριέρας, που δεν πιστεύω ότι μπορεί να είναι πολύ μακριά. Όπως έπραξα στο παρελθόν, πράττω σήμερα ως υπεύθυνος των καλύτερων διαιτητών του κόσμου και θα εξακολουθήσω ως απλός στρατιώτης του Συνδέσμου της Αθήνας.
Δεν παίρνω εντολές από κανέναν, δεν εξυπηρετώ κανένα συμφέρον, δεν γνωρίζω φίλους στη δουλειά μου και είμαι αφοσιωμένος στη βελτίωση και ανάπτυξη της διαιτησίας σε όλο τον κόσμο. Τα όνειρά μου, όταν άρχιζα την αθλητική μου καριέρα, εκπληρώθηκαν με τη βοήθεια του Θεού πέραν των προσδοκιών μου και δεν διεκδικώ ΚΑΝΕΝΑ αξίωμα πλέον.
Με τα παραπάνω σαν γνώμονα, μπορούμε δημόσια ενώπιον των συναδέλφων να μιλήσουμε και να χαράξουμε ένα μέλλον που αξίζει στη νέα γενιά των διαιτητών.
Με αθλητικούς χαιρετισμούς
Κώστας Ρήγας”
Κύριε συνάδελφε Κώστα Ρήγα,
Χαίρομαι ιδιαίτερα που βρήκατε κάποια από τα κείμενα μου, άκρως εποικοδομητικά για τον Σύνδεσμο και τη διαιτησία, και σας βεβαιώνω πως πολλοί περισσότεροι απ’ όσους μπορείτε να υποθέσετε μου έχουν δηλώσει με αντίστοιχα mail πως τα προσυπογράφουν.
Υποψιάζομαι, όμως, ότι εσείς αναφέρεστε μόνο σε αυτά που υμνούσα τις γνώσεις σας (για τις οποίες δεν έχω αλλάξει γνώμη) και καλούσα την ηγεσία της ελληνικής διαιτησίας καλαθοσφαίρισης να σπεύσει να τις χρησιμοποιήσει.
Το λέω αυτό γιατί και στα επόμενα κείμενά μου δεν έχω διαφοροποιήσει τίποτα από αυτά που πάντα έλεγα, σχετικά με την υπάρχουσα κατάσταση στον Σύνδεσμο και τη διαιτησία γενικότερα. Απλώς τα συμπλήρωσα με -την αντικειμενική πια διαπίστωση- πως τελικά αποφασίσατε να ταχθείτε αλληλέγγυος με την εξουσία των παραγόντων (ΕΟΚ – ΕΣΚΑ). Και το κάνατε ενώ γνωρίζετε πολύ καλά από τη θητεία σας ως πρόεδρος του ΣΕΔΚΑ, αλλά και ως σύμβουλος της ΕΟΚ, ότι αυτή η σχέση μπλοκάρει κάθε αλλαγή, αφού βασική επιδίωξη της ηγεσίας των παραγόντων ήταν και είναι να ελέγχει και να χρησιμοποιεί του διαιτητές για τα δικά της συμφέροντα.
Η απόφαση σας να μην μου απαντήσετε είναι δική σας επιλογή. Απλώς θα σας θυμίσω ότι από τότε που επιστρέψατε στα δρώμενα της ελληνικής διαιτησίας, ποτέ δεν τοποθετηθήκατε για τίποτα με σαφήνεια και με ξεκάθαρες απόψεις, παρά μόνο με γενικότητες που χωρούν παντού. Είναι προφανώς μια στάση που βολεύει, όταν συνειδητά επιδιώκεις να κρατάς όλες τις πόρτες ανοιχτές.
Η διαιτησία σήμερα δεν έχει ανάγκη από την περιγραφή της ιδανικής κατάστασης, που όλοι δίχως κόστος την επαγγέλλονται. Έχει ανάγκη από μια συγκεκριμένη περιγραφή των δομών και των προσώπων που την εμποδίζουν να προχωρήσει μπροστά και πολύ περισσότερο από προτάσεις που μπορούν να την αλλάξουν ριζικά.
Με λύπη μου διαπιστώνω ότι ασχολείστε και εσείς με την ανωνυμία μου, μάλιστα σε κάποιο σημείο αναρωτιέστε, αν με αυτή κρύβω τις πραγματικές μου προθέσεις. Θα το ξαναπώ, λοιπόν, για ακόμη μια φορά, αφού και στο παρελθόν τέθηκε και από άλλους συναδέλφους σας, το ίδιο θέμα: Η ανωνυμία μού εξασφάλισε τη μέχρι σήμερα συνεχή ύπαρξη και ενασχόλησή μου με ένα χώρο που αγαπώ και παράλληλα μου έδωσε τη δυνατότητα να εκφράζω με ασφάλεια τις απόψεις μου.
Δυστυχώς, συνάδελφε στον χώρο της ελληνικής διαιτησίας το “η ορθή ανάπτυξη και εξέλιξη όλων των διαιτητών σε ένα περιβάλλον ασφάλειας και διαφάνειας“, όπως και εσύ αναφέρεις, είναι το ζητούμενο και όχι η πραγματικότητα. Αυτό το γνωρίζουν όλοι οι διαιτητές και ιδιαίτερα αυτοί που έχουν καρατομηθεί κατά καιρούς, γιατί εκφράσανε απλά τη γνώμη τους σε συνελεύσεις ή έκαναν απλά ένα like στο διαδίκτυο.
Πολλοί δε από αυτούς “επανήλθαν στην ζωή“, αφού υπέγραψαν την γνωστή δήλωση μετανοίας, στην όποια εξουσία τους είχε επιβάλει την ποινή (ΣΕΔΚΑ – ΚΕΔ – ΕΣΚΑ κλπ). Δηλαδή, μετά την ποινή τους επιβλήθηκε και ένας προσωπικός αυτοεξευτελισμός για να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που αγαπούν. Συνεπώς, απ’ ό,τι καταλαβαίνεις, η ανωνυμία μου είναι αδιαπραγμάτευτη, υπό τις παρούσες συνθήκες.
Ισχυρίζεσαι ότι οι προθέσεις μου και τα συμπεράσματα απέναντί σου είναι κακεντρεχή. Ίσως από την πλευρά σου να έχεις δίκιο, όμως ξεχνάς ότι προθέσεις και συμπεράσματα είναι έννοιες που προκύπτουν από πραγματικά γεγονότα και δεν βρήκα πουθενά στο mail σου να αμφισβητείς γεγονότα και επιλογές που σου έχω χρεώσει. Δεν το έκανες όχι γιατί δεν ήθελες να μου απαντήσεις, αλλά γιατί ξέρεις πολύ καλά ότι τίποτα από αυτά που έχω πει δεν είναι ψέματα και πολύ περισσότερο γιατί όλα πια είναι επιβεβαιωμένα δημόσια.
Αγαπητέ συνάδελφε, δεν ξέρω αν σε λένε Ρίζο ή αλλιώς. Το σίγουρο είναι πως δεν είσαι πια ο Κώστας Ρήγας, ο διαιτητής. Δυστυχώς -και αυτό αφορά τους διαιτητές- είσαι ο Κώστας Ρήγας ο πρώην διαιτητής και νυν μεγαλοπαράγοντας της διαιτησίας.
Οι δηλώσεις πίστης στα συμφέροντα του Συνδέσμου, οι αναφορές στο παρελθόν (που δεν σου το αμφισβητώ) και οι δηλώσεις περί της ανεξαρτησίας σου, δεν μπορούν να απαντήσουν στα γεγονότα.
Πώς είναι δυνατόν εσύ ο διαιτητής, όπως δηλώνεις ότι επιθυμείς να παραμείνεις για πάντα, να συμμετέχεις στη διαμόρφωση της ηγεσίας του ΣΕΔΚΑ, αγκαλιά με τους παράγοντες ομάδων (αυτούς κατά βάση εκφράζουν ο πρόεδρος της ΕΟΚ κ. Γ. Βασιλακόπουλος και ο πρόεδρος της ΕΣΚΑ κ. Δ. Μπασούρης) και όχι με τους διαιτητές;
Γνωρίζεις πολύ καλά, ότι οι επιλογές σου στην ΚΕΔ / ΕΣΚΑ (Μουζάκης – Παπαδημητρίου), που έγιναν προτάσεις σου για τη νέα διοίκηση, έχουν γίνει αποδεκτές από τους εταίρους σου, γιατί έχουν ήδη αποδείξει την υποταγή τους. Αλλά και οι άλλες προτάσεις σου για το Δ.Σ. -όπως καταλαβαίνω και αν κάνω λάθος διέψευσε με- Αναστόπουλος, Κορομηλάς, Γρίβα κλπ., είναι κοινές και ασφαλείς για όλους σας επιλογές, για τους γνωστούς πια σε κάθε συνάδελφο λόγους.
Η αλήθεια είναι ότι οι διαιτητές της Αττικής, θα έλεγα και όλης της χώρας, προσδοκούσαν από εσάς “που με τη βοήθεια του θεού και πέραν των προσδοκιών σας ολοκληρώσατε όλα τα όνειρα σας” να σταθείτε δίπλα τους, μα -όπως είπα και πριν- δυστυχώς γι’ αυτούς δεν τους δικαιώσατε.
Στη συνέλευση των εκλογών θα είμαι εκεί. Όχι για να μιλήσω, αυτό το έκανα ήδη πολλές φορές δημόσια και όλοι γνωρίζουν τις δικές μου θέσεις και προτάσεις. Θα περιμένω όμως να ακούσω εσάς.
Θα περιμένω να ακούσω:
● Με ποιες συγκεκριμένες προτάσεις και νέους θεσμούς θα ζητήσετε από τη νέα διοίκηση να εξασφαλιστεί η ισονομία, η διαφάνεια και η ασφάλεια όλων των διαιτητών, από τη μονοκρατορία της όποιας τωρινής ή μελλοντικής διοίκησης.
● Με ποιες αδιαπραγμάτευτες απαιτήσεις σας από τη νέα διοίκηση, θα την υποχρεώσετε στη διαμόρφωση ενός καταστατικού χάρτη των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων του κάθε διαιτητή.
Για να γίνει πραγματικότητα για τον Σύνδεσμό μας αυτό που δηλώσατε ότι επιθυμείτε: “Μια πορεία του Συνδέσμου με την ορθή ανάπτυξη και εξέλιξη ΟΛΩΝ των συναδέλφων, σε ένα περιβάλλον ασφάλειας και διαφάνειας και όχι ψιθύρων και παραπολιτικών ενεργειών…“, “…για να χαράξουμε ένα μέλλον που αξίζει στην νέα γενιά των διαιτητών“.
Θα περιμένω με αγωνία και είμαι σίγουρος ότι ίδιο θα περιμένουν και όλοι οι συνάδελφοι. Θα χαρώ ιδιαίτερα αν με διαψεύσετε, γιατί έτσι θα διαψεύσετε και τους στίχους του παρακάτω τραγουδιού:
“τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
Μου τα’ πες με το πρώτο σου το γάλα…“
Με αθλητικούς χαιρετισμούς
Human Touch