Από τη Δευτέρα -εννοώ αυτήν της Γενικής Συνέλευσής μας- και μετά, έχουμε γίνει όλοι μας θεατές μιας εκπληκτικής σε ποιότητα και ένταση ακροβατικής παράστασης. Πρωταγωνιστές της, το σύνολο των διαιτητοπατέρων του ΣΕΔΚΑ, που με τις επιδόσεις τους στις εναέριες και μη κωλοτούμπες άφησαν άφωνους ακόμα και τους υπεύθυνους του θιάσου των κινέζων ακροβατών, που αυτές τις μέρες βρίσκεται κατά σύμπτωση στην πόλη μας.
Η κωλοτούμπα είναι μια συγκεκριμένη κίνηση του σώματος, που κατά κύριο λόγο επιλέγουν να κάνουν τα μικρά παιδιά, προς τέρψη των ιδίων και των γονιών τους, αλλά χρησιμοποιείται και σε πιο επαγγελματικό επίπεδο από τους αθλητές της ρυθμικής, τους ακροβάτες και τους κλόουν των τσίρκων, προς τέρψη των θεατών.
Στη χώρα μας, όμως, η κωλοτούμπα είναι διαδεδομένη και ως μια κίνηση, που όταν κάποιος την κάνει, νομίζει ότι του επιτρέπεται η αλλαγή της όποιας άποψης ή απόφασής του, δίχως να του ζητηθεί να εξηγήσει τους λόγους αυτής της αλλαγής.
Σε αυτή, λοιπόν, την παράσταση, δεινός ακροβάτης αποδείχθηκε ο πρόεδρός μας, Θοδωρής Βιδάλης, που με μια τετραπλή εναέρια κωλοτούμπα αποχαιρέτησε την χρυσή εποχή της αυλής του Μπασούρη και βρέθηκε στο πεζοδρόμιο, διεκδικώντας ξαφνικά ρόλο σωτήρα των διαιτητών, με την αξιοποίηση του αποθεματικού του Συνδέσμου και την καταβολή των -υπό τον κίνδυνο της παραγραφής- οδοιπορικών μας.
Όμως, η κωλοτούμπα ήταν τετραπλή και η φόρα του μεγάλη, έτσι η αγορά γραφείων έγινε επιτροπή και η μήνυση στην ΕΣΚΑ, επίσκεψη στα γραφεία της ΕΟΚ και όρκοι πίστης στο Βασιλακόπουλο. Μπορεί να διαφωνώ μαζί του, όμως δηλώνω θαυμαστής του.
Το ίδιο δεινός αποδείχθηκε και ο δάσκαλός μας, ο εσχάτως επονομαζόμενος (από τον αμφιτρύωνα) Le Grade, που με μια τριπλή κωλοτούμπα -δεν είναι όλοι ίδιοι- μόλις εξεδιώχθη από την αυλή του Βασιλακόπουλου βρέθηκε στην αυλή του προέδρου μας Βιδάλη, κηρύττοντας τον ανένδοτο κατά της ΕΣΚΑ και της ΕΟΚ.
Δυστυχώς όμως γι’ αυτόν, γρήγορα θα καταλάβει, μόλις συνέλθει από την ένταση της προσπάθειας, πως έχει μείνει μόνος με τη σημαία της προσωπικής του δικαίωσης στα χέρια, αφού τον Βιδάλη λίγο τον νοιάζουν τα συμφέροντα και οι ανάγκες των άλλων.
Βέβαια για όσο καιρό θα είναι ακόμα στην Euroleague θα μπορεί να παρηγορείται, πίνοντας κρασάκι παρέα με τα “δικά του παιδιά” και τους υπηκόους της προσωπικής του αυλής για μετά δεν ξέρω.
Ο θίασος όμως έχει και άλλους ακροβάτες. Η ομάδα των Θεολογίτη, Άκελ, Τεφτίκη και Παυλόπουλου, η γνωστή και ως παρέα του προέδρου, μπορεί να μην έχει τις ικανότητες του Βιδάλη, όμως έχει δείξει μια αξιοθαύμαστη προσαρμογή. Με θαυμαστές εναλλαγές ανάμεσα σε πιρουέτες γεμάτες “χάρη” και κωλοτούμπες, βρέθηκαν δίχως να το καταλάβει κανείς στην αυλή των Μπασούρη – Ζαβλανού, προσπαθώντας και αυτοί στα δικά τους μέτρα να σώσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα.
Η παράσταση ήταν ομολογουμένως καλή και ο θίασος έδειξε ότι απαρτίζεται από ταλαντούχους ακροβάτες.
Δυστυχώς εμείς οι Διαιτητές της Αττικής δεν έχουμε ανάγκη από το μεγάλο σας τσίρκο. Ίσως -και ιδιαίτερα αυτές τις στιγμές- να έχουμε ανάγκη από ακροβάτες, που θα είναι όμως διατεθειμένοι να κάνουν αν χρειαστεί κωλοτούμπες για τα συμφέροντά μας και όχι για τις προσωπικές και ιδιοτελείς φιλοδοξίες τους.
Οι εποχές που κάνατε τα ακροβατικά σας με δίχτυ ασφαλείας τις δικές μας πλάτες έχει τελειώσει. Το γνωρίζετε κι εσείς, αφού αυτός είναι ο λόγος που δεν τολμήσατε ως διοίκηση να θέσετε θέμα της άμεσης αγοράς, ή της μερικής εξόφλησης των χρεών της ΕΣΚΑ από το αποθεματικό και περιοριστήκατε στην πρόταση της επιτροπής.
Το πρόβλημα της διαχείρισης του αποθεματικού είναι υπαρκτό, όπως και το πρόβλημα των οφειλών από την ΕΣΚΑ. Μα πιο επείγον και αναγκαίο για τον Σύνδεσμό μας είναι να αναζητήσει τη χαμένη του αυτοεκτίμηση, να αποκαταστήσει την εκτίμηση όλων των φορέων με τους οποίους συνεργάζεται προς αυτόν.
Όλα αυτά μπορούν να συμβούν με μια και μόνη προϋπόθεση: Να υπάρξει μια διοίκηση που θα νοιάζεται για τον χώρο της διαιτησίας και τους διαιτητές του ΣΕΔΚΑ και όχι για τα προσωπικά συμφέροντα των μελών της.
Μέσα στη επικρατούσα κατάσταση, όποιος νομίζει ότι μπορεί να δώσει λύσεις με κραυγές του τύπου “εδώ και τώρα γραφεία” ή “μηνύσεις και εξώδικα στην ΕΣΚΑ” ψεύδεται ασύστολα και αποκρύπτει από τους διαιτητές ότι η άσκοπη χρήση του αποθεματικού, ή η ρήξη με την ΕΟΚ μπορεί να εμπεριέχουν κινδύνους μη αναστρέψιμους για τον ΣΕΔΚΑ και τους διαιτητές.
Οι δύο τελευταίες κωλοτούμπες του Βιδάλη πρώτα με την συγκρότηση της επιτροπής και ύστερα με την διάψευση περί μηνύσεων ηρεμούν τα πράγματα στον χώρο του Συνδέσμου. Εγώ μάλιστα θα του πρότεινα να κάνει και μια ακόμη, αυτή την φόρα για χάρη των διαιτητών: Θόδωρε προκήρυξε εκλογές!