Σαφώς δεν πρόλαβα να δω από κοντά τον μεγάλο Γιώργο Αμερικάνο να παίζει αλλά σαφώς υπάρχουν και πολλά γιατί για την συνέχεια του μεγάλου αυτού αθλητή. Σαφώς είναι μια μέρα θλίψης για το Ελληνικό μπάσκετ καθώς ο Γιώργος Αμερικάνος ήταν Ο αμερικάνος παικταράς για την εποχή του αλλά ελληνάρας με την πατρίδα μας σημαία. Ο Νίκος Γκάλης της εποχής και ο Γκάλης ο διαδοχός του μετά. Ο Αμερικάνος που ήταν από τους κορυφαίους σκόρερ σε μια εποχή που έπαιζες και για την φανέλα μέσα στα κρύα και χωρίς παπούτσια καλά καλά.. Και όμως μαζί με τα άλλα μεγάλα παιδιά της ΑΕΚ του τότε έφεραν το πρώτο τρόπαιο στην πατρίδα μας.
Φυσικά η θλίψη είναι μεγάλη ειδικά στον μπασκετικό κόσμο σήμερα αλλά καλό είναι να βλέπουμε και πιο μακρυά και φυσικά να θυμόμαστε τον Γιώργο και μετά. Συνηθίζεται στην Ελλάδα στους γάμους και τις κηδείες να εμφανίζονται όλοι και μετά να εξαφανίζονται. Καλό είναι και ο ΕΣΑΚΕ και η ΕΟΚ και όλοι να δείξουν στα παιδιά ποιός ήταν ο Αμερικάνος και τι έκανε όπως και τα άλλα μεγάλα ονόματα παλαιότερων εποχών. Να ξέρουμε και ποιοί έβαλαν τα πρώτα λιθαράκια για να έχουμε το μπάσκετ που έχουμε και την εξέλιξη που είχε το άθλημα….
Άλλωστε και τα ερωτήματα είναι πολλά. Όπως για παράδειγμα πολλοί “φίλοι” του και επώνυμοι που ήταν όταν είχε δυσκολίες ο μεγάλος αυτός αθλητής και άνθρωπος. Όπως το γιατί δεν ακολούθησε μετά την προπονητική ή γιατί δεν αξιοποιήθηκε από την ΑΕΚ, την ΕΟΚ κτλ. Ποιοί φταίνει τέλος πάντων και όλα αυτά τα μεγάλα ονόματα και άνθρωποι δεν έχουν όταν αποσύρονται την εκτίμηση και συμπεριφορά που αξίζουν και να είναι χρήσιμοι για τα νέα παιδιά και το άθλημα. Όταν στο εξωτερικό βρίσκουν ασήμαντους αθλητές ουσιαστικά χωρίς την αξία τόσων δικών μας και την προσφορά τους και τους κάνουν ινδάλματα και πρότυπα. Και κτίζουν πάνω σε αυτούς.
Και ένα ακόμα γιατί είναι το μόνιμο ερώτημα πόσο αδικημένοι πχ είναι όλοι αυτοί οι παικταράδες της εποχής εκείνης που έπαιζαν βασικά για την φανέλα και πόσα λεφτά και άλλη ζωή θα μπορούσαν να είχαν αν είχαν πχ γεννηθεί 20 χρόνια αργότερα. Γιατί μην ξεχνάμε ότι υπήρξαν πολλά μεγάλα ονόματα στο ελληνικό μπάσκετ που όχι απλά δεν έβγαλαν λεφτά, αλλά αν δεν είχαν τότε επενδύσει ή ασχοληθεί σε κάτι άλλο και ανάλογα και του οικογενειακού οικονομικού υπόβαθρου, βρέθηκαν ακόμα και να έχουν βιοποριστικό πρόβλημα. Και ίσως εδώ θα πρέπει και ο ΕΣΑΚΕ και η ΕΟΚ να ακολουθήσουν το παράδειγμα του ΝΒΑ ώστε να υπάρχει μια σύνταξη και κάποια χρήματα για τους αθλητές όταν αυτοί αποσύρονται και μένουν στα αζήτητα πολλές φορές…