Ο Βασίλης Γεωργίου, σχολιάζει στο Basketblog.gr με το δικό του τρόπο, τα δρώμενα των τελευταίων ημερών, με το ελληνικό πρωτάθλημα, την πορεία των δύο «αιωνίων» στην Ευρωλίγκα και… το ευρωπαϊκό τριήμερο των Κυπέλλων, μεταξύ Παρασκευής και Κυριακής, να βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.
Με τον Ραφαήλ Αλαγά
Στο ελληνικό πρωτάθλημα, παρατηρούμε σίγουρα πως οι δύο «αιώνιοι» έχουν διαφορά από τις υπόλοιπες ομάδες, αλλά η αγωνιστική ήταν λίγο ιδιαίτερη για αυτούς. Από τη μία, ο Παναθηναϊκός έδειξε… την ομάδα του μέλλοντος απέναντι στα Τρίκαλα, ενώ για πρώτη φορά ένα παιχνίδι Ολυμπιακός-ΑΕΚ, είναι μετά από χρόνια πραγματικό ντέρμπι, με τον Βασίλη Καββαδά να κάνει τη διαφορά στο φινάλε.
Θα ήθελα να ξεκινήσω λέγοντας, ότι ο Καββαδάς έχει μείνει αρκετά πίσω. Σε κάθε περίπτωση, όπως έχουμε ξαναπεί, πρόκειται για πρωτάθλημα ταχυτήτων, δηλαδή οι πρώτες δύο θέσεις, αμέσως μετά οι υπόλοιπες έξι που οδηγούν στα play-offs, και τέλος εκείνες που απασχολούνται από ομάδες που διεκδικούν τη σωτηρία τους. Φαίνεται πως μία ομάδα δε θα αποφύγει τη μία εκ των δύο θέσεων που οδηγούν στην Α2, καθώς ο Ιστορικός και λαοφιλής Πανιώνιος, χάνει το «τρένο» της κορυφαίας κατηγορίας του ελληνικού μπάσκετ. Μένει, βέβαια, μία ακόμη θέση, με αρκετές ομάδες να φαίνεται πως θα παλέψουν για να την αποφύγουν.
Ας αρχίσουμε, όμως, από την κορυφή, με τους δύο «αιωνίους» να έχουν εξασφαλισμένες τις πρώτες δύο θέσεις, και το μόνο που μένει είναι να μάθουμε ποιος θα έχει το πλεονέκτημα έδρας, στη «μάχη» του τίτλου. Ο Ολυμπιακός παρουσιάζεται πιο δυνατός, τόσο στο πρωτάθλημα, όσο και στην Ευρωλίγκα, αλλά ακόμη ψάχνεται. Ο Παναθηναϊκός του Ιβάνοβιτς, προσπαθεί ακριβώς να αναδείξει και τους φερέλπιδες παίκτες του, ενώ έχει ενδιαφέρον το τι θα μπορέσει να προσφέρει και στην πράξη, η προσθήκη του Γκάνι Λαβάλ.
Από εκεί και πέρα, γίνεται μία ενδιαφέρουσα «μάχη», μεταξύ πολλών ομάδων, για τις επόμενες θέσεις των play-offs. Υπάρχουν οι δύο σύλλογοι της Θεσσαλονίκης, Άρης και ΠΑΟΚ, το Ρέθυμνο, ο Απόλλων Πατρών, καθώς και η μεγάλη «Βασίλισσα» της Ευρώπης, η ΑΕΚ, η οποία… ήρθε! Διαθέτει ένα καλό ρόστερ, έναν αξιόλογο προπονητή κι έναν υπέροχο κόσμο. Ταυτόχρονα, έχει βρει στο πρόσωπο του κ. Αγγελόπουλου, έναν επιχερηματία που βοηθά σημαντικά στο οικονομικό κομμάτι, κάτι που δίνει τη δυνατότητα στο σύλλογο να γίνει ξανά ανταγωνιστικό απέναντι στους υπόλοιπους μεγάλους. Το τι μπορεί να φέρει η επόμενη σεζόν για την ΑΕΚ, μιας και ήδη οι εμφανίσεις της έχουν αφήσει υποσχέσεις, θα αποδειχθεί εν ευθέτω χρόνω. Το γεγονός είναι, ότι έχει επιστρέψει στην Α1, ενώ υπάρχουν άνθρωποι που τη βοηθούν να επιστρέψει και στα μεγάλα κλαμπ. Όπως και η ΑΕΚ, έτσι και οι υπόλοιπες ομάδες που ανέφερα, θα διεκδικήσουν την καλύτερη δυνατή θέση, ανάμεσα στην τρίτη και την έκτη. Στις θέσεις 7-8 κι έπειτα, κάθε παιχνίδι θα είναι ντέρμπι, και κάθε νίκη σωτηρία, εκτός μάλλον από τον Πανιώνιο, ο οποίος παρότι έχει κόσμο να τον στηρίξει, δε διαθέτει άλλα στοιχεία που προαπαιτούνται, προκειμένου να συμμετάσχει μία ομάδα στην Α1.
Πόσο σημαντικό είναι για το πρωτάθλημα, το γεγονός ότι, με εξαίρεση τα ματς των δύο «αιωνίων», όλα τα υπόλοιπα είναι εξαιρετικά αμφίρροπα; Βλέπουμε, επί παραδείγματι, τον Κόροιβο να κερδίζει τον ΠΑΟΚ, έχοντας υποστεί προηγουμένως «σοκ» στο Ρέθυμνο, ή την κρητική ομάδα να πετυχαίνει δύο συνεχόμενες νίκες, μετά από ένα μεγάλο σερί ανεπιτυχών αποτελεσμάτων.
Πρόκειται για εξαιρετικό πρωτάθλημα, ξεκινώντας από τις θέσεις που οδηγούν στα play-offs. Το Ρέθυμνο, όπως ανέφερες, είχε κάνει τον τελευταίο καιρό μία μεγάλη «καμπύλη», τον τελευταίο καιρό ωστόσο έχει την ευχέρεια να πάρει αυτό που θέλει. Έχει, όμως, μία πολύ δύσκολη έξοδο στην Πάτρα, κόντρα στον Απόλλωνα. Σε ένα ματς, όπου οι δύο αντίπαλοι έχουν ίδιους στόχους, το πλεονέκτημα περνά στον Απόλλωνα, ο οποίος θα έχει την ισχυρή στήριξη των φιλάθλων του.
Γενικά, λοιπόν, βρισκόμαστε σε ένα σημείο, όπου κάθε πρόβλεψη είναι σαν να… ζητάς χρησμό στο Μαντείο των Δελφών. Κάθε αγωνιστική, λοιπόν, κρύβει μεγάλα παιχνίδια που κρίνονται στις λεπτομέρειες και καθένας μπορεί να είναι ο νικητής. Το ματς μεταξύ Ρεθύμνου και Κοροίβου, με την ομάδα της Ηλείας να έχει την εικόνα του νικητή, αλλά στο τέλος να πανηγυρίζουν οι γηπεδούχοι, αποδεικνύει τον ισχυρισμό αυτόν, αν σκεφτούμε ότι αμέσως μετά, ο Κόροιβος υπέταξε τον ΠΑΟΚ στην Αμαλιάδα. Το ίδιο ακριβώς, ισχύει για τις θέσεις 9-13, με τη μία από τις δύο θέσεις της «επικίνδυνης ζώνης» να κλείνεται από τον Πανιώνιο. Πολύ δύσκολα θα γίνει ανατροπή σε αυτήν την περίπτωση.
Είναι πολύ δύσκολο να το πούμε ακόμη, αλλά μήπως διακρίνετε κάποια ομάδα που παρουσιάζει λιγότερο ισχυρή εικόνα από τους αντιπάλους της, στην υπόθεση της παραμονής;
Νομίζω πως, αυτήν τη στιγμή, ο Πανελευσινιακός δείχνει να βρίσκεται σε μία τέτοια θέση. Στο μπάσκετ, όμως, όλα μπορεί να γίνουν, γιατί όλα παίζονται στον πόντο, ειδικά την φετινή σεζόν. Κι αυτό, γιατί έχουμε το μεγάλο αποτέλεσμα που πήρε ο Κόροιβος απέναντι στον ΠΑΟΚ. Επίσης, ο ΚΑΟΔ που φαινόταν να βρίσκεται στους πρώτους υποψηφίους για υποβιβασμό, έχει αναμορφωθεί με τις μεταγραφικές κινήσεις που έκανε τον Ιανουάριο. Γι’ αυτό λέμε, ότι πρόκειται για πρωτάθλημα ταχυτήτων και πως ο Πανιώνιος δύσκολα θα αποφύγει τη δύσκολη κατάσταση, στην οποία βρίσκεται τώρα.
Περνώντας στην Ευρωλίγκα, στο τέλος του πρώτου γύρου υφίστανται ήδη κάποιες συγκεκριμένες καταστάσεις, αναφορικά με τους δύο εκπροσώπους μας. Από τη μία πλευρά, φαίνεται πως, όχι μόνο η πρόκριση, αλλά και το πλεονέκτημα της έδρας, βρίσκονται αποκλειστικά στο χέρι του Ολυμπιακού, σε σύγκριση με τις τουρκικές ομάδες, ενώ ο Παναθηναϊκός, έχοντας μάλλον εξασφαλίσει κι αυτός την πρόκριση, δείχνει πως θα έχει επίσης πιθανότητες πλεονεκτήματος, αν είναι καταρχήν θετικά τα αποτελέσματα σε Τελ Αβίβ και ΟΑΚΑ, με Μακάμπι και Μπαρτσελόνα αντίστοιχα.
Ο Ολυμπιακός, αρχικά, φαίνεται να έχει σχεδόν «κλειδώσει» τη δεύτερη θέση, η οποία θα έρθει σίγουρα, αν κυρίως κερδίσει την Αναντολού Εφές και την Φενέρμπαχτσε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Από εκεί και πέρα, μπορεί να παίξει και την πρώτη θέση στο φινάλε, με αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα. Είναι μία ομάδα δεμένη, η οποία έχει ειδικά στα εκτός έδρας ματς έναν εκπληκτικό Βασίλη Σπανούλη, και ασφαλώς μπορεί να πάρει αυτό που θέλει απέναντι σε Φενέρ και Εφές, έχοντας να υποδεχθεί και τους δύο στο Φάληρο. Δε συζητάμε, φυσικά, ότι μπορεί αν επικρατήσει και των υπόλοιπων ομάδων, όπως η Νίζνι και η Αρμάνο Μιλάνο, αλλά πρόκειται για έναν επικίνδυνο δεύτερο γύρο, όπως άλλωστε είναι και η φύση της Ευρωλίγκα και του Top-16. Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, πρέπει να πάρει αρχικά όλα τα εντός έδρας παιχνίδια του, ώστε να εξασφαλίσει στο 100% το πλεονέκτημα έδρας, το οποίο ήδη κατέχει σε μεγάλο ποσοστό.
Ο Παναθηναϊκός, από τη δική του πλευρά, προσπαθώντας να «χτίσει» την ομάδα του μέλλοντος και αντιμετωπίζοντας αρκετά προβλήματα τραυματισμού μέσα στη σεζόν, όπως εκείνος του Παππά, κατά τη γνώμη μου θα διεκδικήσει αρχικά την τρίτη θέση, έχοντας εξασφαλίσει ουσιαστικά την πρόκριση. Έχει, όμως, να υποδεχθεί στο ΟΑΚΑ, τόσο τη Ρεάλ Μαδρίτης, όσο και την Μπαρτσελόνα, με την τελευταία ειδικά να μη βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Με 18.000 κόσμο δίπλα του, μπορεί να ανατρέψει και τη διαφορά του πρώτου αγώνα στη Βαρκελώνη. Όλα αυτά που συζητάμε, εξαρτώνται από το παιχνίδι του Τελ Αβίβ, με αντίπαλο τη Μακάμπι. Εκεί θα φανεί, εάν ο Παναθηναϊκός μπορεί να αισιοδοξεί για το πλεονέκτημα έδρας.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι και οι δύο ελληνικές ομάδες βρίσκονται ήδη, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, στα play-offs, με τον Ολυμπιακό μεν να δείχνει ότι είναι «αγκαλιά» με το πλεονέκτημα έδρας, τον Παναθηναϊκό δε να φαίνεται ότι μπορεί να το διεκδικήσει, αν καταρχήν εκμεταλλευτεί την έδρα του και εμφανιστεί επιτέλους πλήρης. Είναι μία καλή χρονιά, λοιπόν, μέχρι τώρα στην Ευρώπη.
Πώς εξηγείται, από τη δική σας «σκοπιά», η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών ομάδων, παρά τη μείωση του μπάτζετ τους, και την ταυτόχρονη «εκτόξευση» του προϋπολογισμού των άλλων μεγάλων ομάδων;
Είναι κάτι που βλέπουμε, όντως, τα τελευταία χρόνια να συμβαίνει. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, προσπαθούν να επωφεληθούν του γεγονότος, ότι τη δεδομένη στιγμή, όλες οι μεγάλες ομάδες που χαρακτηρίζονται ως «φαβορί» για την κατάκτηση του τίτλου, είναι ευάλωτες. Κι αυτό συμβαίνει, γιατί μπορεί να ανεβάσουν την απόδοσή τους, όσο πλησιάζουμε στο Final-4. Οι δύο ελληνικές ομάδες, λοιπόν, εκτός του ότι αποδεικνύουν, πως όλες οι ομάδες «παίζονται», θέλουν παράλληλα να εκμεταλλευτούν την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, ώστε να έχουν το πλεονέκτημα στα play-offs. Η ΤΣΣΚΑ, για παράδειγμα, έκανε την πρώτη ήττα της φέτος από τον Ολυμπιακό, ενώ ο Παναθηναϊκός, παρά τα προβλήματά του, ηττήθηκε αδικαιολόγητα στη Βαρκελώνη. Επίσης, ούτε η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είναι η ομάδα που πιστεύαμε ότι θα παρουσιαζόταν. Η Μακάμπι, επίσης, έχασε από την Άλμπα Βερολίνου.
Όλα αυτά δείχνουν, λοιπόν, πως στο μπάσκετ όλα γίνονται και η ανταγωνιστικότητα αυτή αποδίδεται μέχρι τώρα στην καλή απόδοση των ομάδων μας, και στη μέτρια, έως κακή εμφάνιση μέχρι τώρα των υπόλοιπων. Είναι ευκαιρία να διεκδικήσουν και οι δύο, κάτι παραπάνω από απλά την πρόκριση.
Στο τριήμερο αυτό που πέρασε, μας απασχόλησαν τα παιχνίδια των Κυπέλλων σε κάθε χώρα. Δεν είναι άσχημο για εμάς, να βλέπουμε την ανταγωνιστικότητα και την οργάνωση της διοργάνωσης αυτής σε άλλες χώρες, ώστε να βλέπουμε τους φιλάθλους οκτώ ομάδων στην ίδια εξέδρα (Final-8 Κυπέλλου Ισπανίας), σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στην χώρα μας;
Μία απλή εξήγηση για αυτό που βλέπουμε, είναι πως στις υπόλοιπες χώρες, το Κύπελλο είναι ένας σοβαρός θεσμός, ο οποίος έχει τη δική του αίγλη. Στην Ελλάδα, φαίνεται πως το έχουμε υποβιβάσει. Είναι αποδεικτικό στοιχείο, το γεγονός ότι περιμέναμε τρεις μήνες για να μάθουμε ποιος θα ήταν ο αντίπαλος του Απόλλων Πατρών στον τελικό. Μάλιστα, ψάχνουμε ακόμη ημερομηνία, για έναν τελικό που θα έπρεπε να έχει διεξαχθεί εδώ και δύο μήνες.Επεμβαίνουν, δυστυχώς, διάφοροι παράγοντες, με αποτέλεσμα το Κύπελλο να μην είναι στην χώρα μας, ο θεσμός που βλέπουμε στις άλλες χώρες, από τις οποίες ίσως να έπρεπε να παραδειγματιστούμε.
Αυτός είναι ο ελληνικός αθλητισμός! Απλούστατα, διότι στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, υπάρχει διαφορετική παιδεία και αγωγή. Αποδεικτικό στοιχείο αυτού του ισχυρισμού, μπορεί να είναι επίσης ότι τα γήπεδα είναι γεμάτα, ακόμη και σε ματς που διεξάγονται στη μία το μεσημέρι. Οι άνθρωποι που πηγαίνουν, επίσης, στο Final-8, βλέπουν διαφορετικά τα παιχνίδια που θα διεξαχθούν και δεν είναι χούλιγκανς. Απλώς θέλουν να δουν την ομάδα τους.
Δεν έχει ασχοληθεί, δυστυχώς, κανείς με αυτό το ζήτημα. Όταν υπάρχουν οπαδοί του ποδοσφαίρου, που αναμειγνύονται και με τα του μπάσκετ, το θέμα γίνεται περίπλοκο. Ο θεσμός του Κυπέλλου Ελλάδος, έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που να μην ξέρουμε πότε και πού θα γίνει ο τελικός. Θα έπρεπε, κανονικά, να πρόκειται για μία γιορτή του μπάσκετ. Πιστεύω, βέβαια, πως θα έρθει η στιγμή που κάποιος θα δώσει τη λύση, προκειμένου να εξαλειφθούν αυτά τα πρωτοφανή φαινόμενα που συναντάμε σε μία ευρωπαϊκή χώρα, όπως η Ελλάδα, και παράλληλα να γίνει σε όλους κατανοητό, ότι το Κύπελλο είναι ένας μεγάλος θεσμός του ελληνικού μπάσκετ.