Ο Νίκος Γκάλης επισκέφθηκε το πρωί της Τρίτης (07/06) το Μέγαρο Μαξίμου, μετά από πρόσκληση του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, με σκοπό να επισημοποιηθεί η απόφαση της πολιτείας για την μετονομασία του Κλειστού των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων σε “Νίκος Γκάλης”.
Η υποδοχή που επεφύλαξε ο κ. Τσίπρας στο “θρύλο” του μπάσκετ ήταν θερμή, λέγοντας:
“Θέλουμε να ανταποδώσουμε τη μεγάλη χαρά που έχουμε λάβει ως χώρα και ως κοινωνία, όλα αυτά τα χρόνια. Η σημαντικότερη συνεισφορά σου ήταν που μας έκανες να αγαπήσουμε ως χώρα και ως λαός, αυτό το υπέροχο άθλημα που λέγεται “μπάσκετ”. Ταυτόχρονα να νιώσουμε στιγμές χαράς και υπερηφάνιας. Το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να δώσουμε το όνομα αυτού του θρύλου, του Νίκου Γκάλη, στο πιο όμορφο γήπεδο μπάσκετ που έχουμε”, για συνεχίσει αναφερόμενος στις παιδικές αναμνήσεις του “Θυμάμαι τότε περιμέναμε κάθε Πέμπτη για να απολαύσουμε τους αγώνες του μπάσκετ. Τώρα βέβαια, πρέπει να στεκόμαστε στον αέρα αρκετές ώρες, να κάνουμε σπασίματα μέσης. Σημασία έχει να βάλουμε το καλάθι. Αυτό που έχετε κάνει είναι απίστευτο. Η Ελλάδα από το πουθενά κατάφερε τότε να κατακτήσει το Πανευρωπαϊκό. Ήμουν 13 χρονών τότε. Λίγο μεγαλύτερος από την κορούλα σου. Πήρατε τις ομάδες από τους δρόμους και τις καφετέριες και τα βάλατε μέσα στο γήπεδο. Να παίζουν μπάσκετ”, ενώ σχολίασε και για το γιο του “Στον μεγάλο μου γιο αρέσει πολύ το μπάσκετ, πιο πολύ από το ποδόσφαιρο. Του αρέσει να βλέπει ΝΒΑ. Είναι ακόμη μικρός, δεν έχει μάθει ακόμη τα βασικά”.
Ο “γκάνγκστερ” από τη μεριά του, είπε:
“Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν αθλητή από το να συνεχίζει το όνομά του, μετά το τέλος της καριέρας του. Αισθάνομαι υπερήφανος. Μαζί με τα άλλα παιδιά, γιατί το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα, προσφέραμε τα μέγιστα στον ελληνικό αθλητισμό και στην κοινωνία. Η μεγαλύτερη ικανοποίηση που πήρα εγώ ποτέ, με όλα αυτά, είναι που κάνουμε τον ελληνικό λαό να αισθάνεται υπερήφανος. Ήταν η μεγαλύτερη αμοιβή. Όλοι με ρωτάνε πως το έκανα αυτό που έμενα στον αέρα, αλλά δεν ξέρω να τους απαντήσω. Χαίρομαι που κάναμε την αρχή τότε, κι όλα συνέχισαν στην ίδια πορεία”.