Ο άμεσος βοηθός του Νίκου Καραγιάννη στον πάγκο του Μίλωνα, Δημήτρης Καζιάνης πραγματοποίησε ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, στον οποίον στέλνει ένα διαφορετικό μήνυμα προς όλους τους νεαρούς αθλητές που ξεκινούν την ενασχόλησή τους με το μπάσκετ.
Μεταξύ άλλων, ο άλλοτε εμβληματικός αθλητής τόσο του σωματείου από τη Νέα Σμύρνη, όσο και άλλων όπου είχε αγωνιστεί, αναφέρει πως παλαιότερα “χτυπούσε η καρδιά” των αθλητών για το μπάσκετ, ενώ πλέον η κατάσταση έχει αλλάξει, οι νέοι αθλητές από την αρχή τους ονειρεύονται το ΝΒΑ όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, αλλά και τους ενδιαφέρει το χρήμα.
Με ένα ηχηρό μήνυμα, ο Δημήτρης Καζιάνης στην ανάρτησή του συγκινεί και τραβάει τα βλέμματα πάνω του.
Δείτε την ανάρτηση του Δημήτρη Καζιάνη:
“Προς τα νεαρά παιδιά μας….
Μιλων μια αθλητική κυψέλη πολλών αθλημάτων…
Εγώ θα μιλήσω για το δικό μου το μπάσκετ..
Εγώ μικρός όπως και πολλοί της ηλικίας μου…το.μπασκετ ήταν παιχνίδι …το βλέπαμε έτσι..να κερδίσουμε την κάτω γειτονιά με τον Νίκο τον Γιώργο και ένα ψηλό που είχαν από άλλο σχολείο…δεν είχαμε στο μυαλό μας να πάμε στο nba .ούτε να παίξουμε στην α Εθνική…για εμάς η ομάδα μας.. ήταν η ομάδα της γειτονιά μας εκεί θέλαμε να παίξουμε …για εκεί χτυπούσε η καρδιά μας.
Παρακολουθούσαμε προπονήσεις από τα κάγκελα και ονειρευόμαστε κάποια στιγμή να βρεθούμε στο ανοιχτό με την πίσσα να κανουμε προπόνηση..
Τώρα ρε μάγκες τα έχετε όλα … παπούτσια . παρκέ…πληροφορηση .. γυμναστές …διατροφολόγους ..καλύτερες συνθήκες ζωής …όλα…σας λείπει ένα βασικό όμως για αυτό παίζουν ακόμη παιδιά 40 χρόνων και παραπάνω που σέβομαι πολύ και εγώ στα 44 στο..εκοψα…η αγάπη για αυτό το άθλημα..για τους συμπαίκτες σας για τον σύλλογο για αυτό που κάνετε…
Δεν είναι όλα χρήματα ..αν με ρωτήσεις όπως με ρωτάνε οι γιοι μου …δεν τους λέω για το παιχνίδι που είχα βάλει 50…η 10 τρίποντα …τους λέω για τις πλάκες στα αποδυτήρια με με τον Σταύρο τον Κώστα και όλα τα παιδιά…για τα καψόνια στον Νίκο..τα ταξίδια ..την ταλαιπωρία ..αυτά είναι που θα σου κάνουν τη ζωή δυνατότερη και σοφότερη…τα άλλα είναι απλά αριθμοί…
Για αυτό να μην έχετε παράπονο γιατί παίζουν μεγαλύτερα παιδιά…πηγαίνετε δίπλα τους να πάρετε πράγματα να ζήσετε στιγμές που δεν θα πληρωθουν ούτε με.ολα τα λεφτά του κόσμου…
Όπως όλα …στη ζωη έχουν καλές και κακές στιγμές λυπες χαρές..στεναχώριες …
Αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με ένα καλάθι στο τέλος και να κλαίτε αγκαλιασμενοι ..όπως και το αντίθετο να έχεις χάσει αυτό το καλάθι και αν έρθει η ομάδα σου να σε αγκαλιάσει…
Μάγκες αγαπη για ότι κάνετε …
Μάγκες οι παρέες γράφουν ιστορία…”
