Για τον Παναθηναϊκό που μετρούσε 4 νίκες (και πλέον 5) στα ισάριθμα τελευταία παιχνίδια με τον Ολυμπιακό ήταν ένα ακόμα σκαλοπάτι ανωτερότητας ψυχολογικά. Για τον Ολυμπιακό νίκη στο ΟΑΚΑ ίσως να αποδεικνυόταν turning point της χρονιάς.
Γενικά ισχύουν αυτά… Σε ό,τι αφορά στο σερί μπορούμε να κοιτάξουμε έναν προς έναν τους αγώνες/νίκες του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού από τις 4 Ιουνίου 2017 και μετά: 71-58 στο ΟΑΚΑ και 66-51 στο ΣΕΦ στους δύο περσινούς τελευταίους αγώνες των τελικών των πλέι οφ. Και φέτος 71-68 στο ΣΕΦ στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, 70-62 στο ΣΕΦ στην Ευρωλίγκα και 68-61 στο ΟΑΚΑ πάλι στην Basket League. Βλέπετε και μόνοι σας ότι σ’ αυτό το σερί 5-0 του Παναθηναϊκού, οι «πράσινοι» δεν έχουν πετύχει ποτέ πάνω από 71 πόντους αλλά νικούν. Γιατί; Επειδή το ρεκόρ σκοραρίσματος του Ολυμπιακού σ’ αυτή τη σειρά είναι…68!
Υπάρχουν και κάποια επιμέρους στατιστικά, που ελάχιστοι εξετάζουν αλλά είναι πολύ βασικά αν εξετάσουμε πάλι τον αγώνα της Δευτέρας (29/1) στο ΟΑΚΑ. Προσέξτε διαφορές. Πόντοι από λάθη αντιπάλου, Παναθηναϊκός 14 και Ολυμπιακός 8. Πόντοι από επιθετικά ριμπάουντ, Παναθηναϊκός 13, Ολυμπιακός 4. Πόντοι από παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο, Παναθηναϊκός 46, Ολυμπιακός 19. Αυτό το τελευταίο στοιχείο είναι πολύ καθοριστικό και θα σας εξηγήσουμε γιατί…
Ο Ιαν Βουγιούκας (ήρθε από τον πάγκο) όταν ο Ολυμπιακός είχε αντίδοτο στο «ελευθέρας βοσκής» και…ανυπόμονο μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Με την καλή του άμυνα έπαιξε με την ψυχολογία των αντιπάλων και οι «πράσινοι» ήταν εκτός ρυθμού. Ο Ολυμπιακός χτύπησε επάνω σ’ αυτό που δημιουργούσε και αμυντική ανισορροπία στον Παναθηναϊκό.
Με τον Βουγιούκα στο παρκέ οι «πράσινοι» βρήκαν σημείο αναφοράς στο παιχνίδι τους και ουσιαστικά ήταν εκείνος που γύρισε το παιχνίδι, αλλάζοντας την λογική του Παναθηναϊκού. Το παιχνίδι στο low post έγινε πια πραγματικότητα και ο Παναθηναϊκός (που μέσα στην λογική «βόλεψε» και την τρέλα του Λεκαβίτσιους που επίσης αποδείχθηκε χρήσιμη) άρχισε να κάνει ορθολογικές επιθέσεις.
Μετά, ο ΚέιΣι Ρίβερς (από τον πάγκο επίσης), ο συνήθης ύποπτος αυτών των αγώνων, δικαιώνει ότι σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Πέτυχε και τους 16 πόντους του στο δεύτερο ημίχρονο που ηταν και το 40% των πόντων του Παναθηναϊκού σ’ αυτό το διάστημα (16/41).
Και φυσικά ο Ντίνος Μήτογλου που αποδείχθηκε καταλυτικός, αμυντικά κι επιθετικά, θυμίζοντας με τον τρόπο που χρησιμοποιείται έναν άλλο (Κωνστα)Ντίνο του χρυσού παρελθόντος, τον Τσαρτσαρή. Ο Πασκουάλ για δεύτερο σερί αγώνα, μετά την Ζαλγκίρις, ρίχνει στο παρκέ τον Μήτογλου όταν η μπάλα «καίει» και όταν ο αγώνας είναι κλειστός. Αυτή είναι η πρώτη κατάκτηση του νεαρού.
Ο Ολυμπιακός άρχισε να βγάζει όλες τις επιθετικές του αδυναμίες, ήταν κάτι παραπάνω από φανερή η έλλειψη σουτέρ αλλά και η διστακτικότητα στις αποφάσεις καθώς το μπέρδεμα συνεχίζεται. Η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός θα πρέπει να αρχίσει να…παράγει κάποια στιγμή καθώς η «καταστροφή» δεν μπορεί να αποτελεί κανόνα στον τρόπο αγωνιστικής λειτουργίας.
Έτσι ο Παναθηναϊκός έφτασε στο 14-0, ο Ολυμπιακός στο 10-4 και με έξι ήττες, εντός κι εκτός συνόρων, τον τελευταίο μήνα. Παρεμπιπτόντως τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός είχε 4 ήττες στην Κανονική Περίοδο ήταν την περίοδο 2007-2008 (είχε τελειώσει με 22-4) ενώ από την σεζόν 2010-2011 ως την σεζόν 2016-2017 είχε συνολικά…6 ήττες!