Στην εφηβική τους ηλικία οι πέρκες της Μαύρης Θάλασσας είναι κορίτσια, αλλά μετά από 5 χρόνια αλλάζουν το φύλο τους και γίνονται αγόρια. Στην Ελλάδα τα αγόρια στην εφηβική τους ηλικία παίζουν μπάσκετ, αλλά όταν μεγαλώσουν η ΕΟΚ (η ομοσπονδία του μπάσκετ) παρεμβαίνει προκειμένου να τα στείλει σε άλλα αθλήματα! Γιατί το κάνει αυτό; Άβυσσος η ψυχή των ανθρώπων.
Έχω γράψει κι άλλες φορές στο παρελθόν πως οσάκις στην Ομοσπονδία αποφασίζουν να δράσουν κάνουν ΚΑΚΟ στο άθλημα. Και έχουμε φτάσει στο σημείο να παρακαλάμε να βρίσκονται σε χειμερία νάρκη οι ομοσπονδιακοί, για να γλιτώνουμε από τα απείρου κάλλους και γεμάτα προβλήματα νομοθετήματά τους.
Η ΕΟΚ ανακοίνωσε πως του χρόνου “στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων, μετά την παρέμβαση της FIBA για την εφαρμογή του κανονισμού της και για την αγωνιστική περίοδο 2013-’14, δικαιούνται να πάρουν μέρος δύο (2) αθλητές που γεννήθηκαν το έτος 1995, οι γεννημένοι τα έτη 1996, 1997 και μέχρι δύο (2) παίδες γεννηθέντες το έτος 1998 και νεότεροι. Από την αγωνιστική περίοδο 2014-’15 θα εφαρμοσθούν πλήρως οι κανονισμοί της FIBA”.
Λίγο πιο κάτω, όμως, σημειώνει πως “τα αναφερόμενα στις παραγράφους β’, γ’, δ’ και ε’, θα ισχύσουν τόσο στα Τοπικά Πρωταθλήματα, όσο και στις προκριματικές και τελικές φάσεις των Πανελληνίων Πρωταθλημάτων“. Άρα αλλάζει εντελώς ο σχεδιασμός όλων των ομάδων, είτε στοχεύουν στο Πανελλήνιο, είτε όχι.
Επειδή πολύς κόσμος δεν γνωρίζει τί συμβαίνει στα εφηβικά κι επειδή κάποιοι μπορεί να μην καταλαβαίνουν το μέγεθος του προβλήματος, ας ρίξουμε λίγο φως (έστω κι αν για κάποιους μυημένους αυτά που θα διαβάσουν μοιάζουν με παραβίαση ανοιχτών θυρών):
Στο εφηβικό τη φετινή σεζόν (2012-’13) έπαιζαν παιδιά τριών “χρονιών”: Οι γεννηθέντες το 1994 (1ο έτος Πανεπιστημίου), οι γεννηθέντες το 1995 (τρίτη τάξη λυκείου) και οι γεννηθέντες το 1996 (δευτέρα λυκείου).
Στην επόμενη σεζόν οι αντίστοιχες χρονιές θα είναι οι εξής: Οι γεννηθέντες το 1995 (1ο έτος Πανεπιστημίου), οι γεννηθέντες το 1996 (τρίτη λυκείου) και οι γεννηθέντες το 1997 (δευτέρα λυκείου).
Μετά τους περιορισμούς που αναφέρονται στον κανονισμό, οι ομάδες πληροφορούνται κατόπιν εορτής (αφού έχει ολοκληρωθεί η φετινή σεζόν) ότι του χρόνου θα είναι η τελευταία χρονιά για δύο ειδών Εφήβους: τους γεννημένους το 1995 και του 1996. Αυτό βγαίνει ως νόημα από το “… από την αγωνιστική περίοδο 2014-’15 θα εφαρμοσθούν πλήρως οι κανονισμοί της FIBA“.
Οι ομάδες πρέπει να έχουν μόνο δύο (2) παιδιά γεννημένα το 1995. Τί σημαίνει αυτό; Ότι κάποιες ομάδες, όπως π.χ. ο Παναθηναϊκός και ο Δούκας, που έχουν πολλούς ’95αρηδες, θα αναγκαστούν να αναπροσαρμόσουν τα πλάνα τους, δηλαδή να κάνουν μεταγραφές παικτών ηλικίας 1996 και 1997, βγάζοντας εκτός ομάδας τους ’95αρηδες.
Πόσο εύκολο είναι να αλλάξει μέσα σε μερικούς μήνες ο τρόπος δουλειάς των εφηβικών ομάδων αφού ουσιαστικά θα πρέπει οι 1996 να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, από τη στιγμή που είναι η τελευταία τους χρονιά στα εφηβικά; Γιατί όλα αυτά ανακοινώνονται τώρα; Γιατί δεν έδιναν στις ομάδες τουλάχιστον μία μεταβατική σεζόν; Απλές ερωτήσεις, που δύσκολα θα βρουν απάντηση, αλλά τα χειρότερα… έπονται.
Άμα κάνουν το εφηβικό δύο χρονιές, τότε οι ομάδες θα απαρτίζονται από παιδιά που πηγαίνουν δευτέρα και τρίτη Λυκείου. Δηλαδή, τα παιδιά που θα είναι τρίτη λυκείου θα πρέπει να επιλέγουν μπάσκετ ή πανελλαδικές εξετάσεις; Κι όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και οι γονείς, που ζητούν (λογικότατα) από τα παιδιά τους να αφιερωθούν στα μαθήματά τους στην τελευταία (και καθοριστική) τάξη του λυκείου, να μπουν σε κάποια σχολή και μετά να συνεχίσουν να παίζουν μπάσκετ.
Ποια ανδρική ομάδα θα παίρνει παίκτη (πόσω μάλλον να του δίνει ρόλο), ο οποίος για μία χρονιά έμεινε εκτός μπάσκετ (ή είχε πολύ μικρή συμμετοχή) επειδή έδινε Πανελλαδικές; Πόσο ομαλή θα είναι η μετάβαση αυτών των παιδιών από το εφηβικό (και την τρίτη λυκείου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται) σε καταστάσεις ανδρικής ομάδας;
Στην ουσία, με αυτή τη διαφοροποίηση στον κανονισμό, διώχνουμε παιδιά από το άθλημα. Τα αναγκάζουμε να επιλέξουν, ή σωστότερα να επιλέξουν οι γονείς τους γι’ αυτά. Και δεν αναφέρομαι σε 1-2 μεγάλα ταλέντα, όπου η επιλογή είναι αυτονόητη, αλλά σε παιδιά που απλά αγαπούν το μπάσκετ, ενδεχομένως ποτέ δεν θα κάνουν μεγάλη καριέρα, αλλά είναι η βάση του σπορ.
Οι αυριανοί προπονητές, διαιτητές, παράγοντες, φίλαθλοι. Αυτοί ρίχνονται χωρίς προφανή αιτία σε έναν μπασκετικό Καιάδα, εξορίζονται, οδηγούνται είτε σε άλλα σπορ, είτε σε γραφεία και μακριά από τον αθλητισμό.
Συγνώμη που δεν βρίσκω προφανή λόγο για τον οποίο γίνεται αυτό. Συγνώμη που δεν αντιλαμβάνομαι πώς οι περιορισμοί (παντού είδους) θα “υποχρεώσουν” τις ομάδες να στραφούν στις νεότερες ηλικίες. Και γιατί πρέπει από το εφηβικό να μπούμε στη λογική των “παλαίμαχων”;
Με μια ανακοίνωση, ομάδες, αθλητές, γονείς, έγιναν άνω κάτω. Κι αναρωτιέμαι ξανά: Είναι καλύτερα να δουλεύουν στην ΕΟΚ, ή να τους στείλουμε 12 μήνες διακοπές, να έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας;