Αρχικά, καλώς σας βρήκα.
Πάμε παρακάτω κι ας κάνουμε αρχή με το θέμα της ΑΕΚ όπου για να είμαι ειλικρινής έχω μπερδευτεί πολύ ως προς το ποιος είναι ο στόχος της ομάδας. Θέλει να διεκδικήσει τι; Και τι ακριβώς πρέπει να πετύχει ώστε να θεωρηθεί πετυχημένη η σεζόν;
Σε ό,τι αφορά στις εγχώριες διοργανώσεις, η ΑΕΚ έχει τρυπήσει ταβάνι αποκλείοντας τον Παναθηναϊκό στο κύπελλο και σε λίγες μέρες θα διεκδικήσει τίτλο (για πρώτη φορά μετά από 13 χρόνια όταν είχε παίξει τελικούς πλέι οφ και 16 όταν είχε παίξει τελικό κυπέλλου) απέναντι στον Ολυμπιακό. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για μια ομάδα που πριν από πέντε- έξι χρόνια βρισκόταν σε Β’ Εθνική και Α2.
Στο πρωτάθλημα, ακόμα η ΑΕΚ δεν είναι έτοιμη να «σπάσει» το δίπολο. Ηδη βρίσκεται χαμηλά στη βαθμολογία αλλά μιλάμε για στόχο 3ης θέσης και για τίποτε περισσότερο.
Στο Champions League η ΑΕΚ προσπαθεί να περάσει στους «16». Ηττήθηκε από την Στρασμπούρ και διέκρινα έναν χαμό. Για να πω την αλήθεια δεν κατάλαβα το γιατί. Η ΑΕΚ απέχει αρκετά από ομάδες όπως η Μονακό, η Καρσίγιακα, η Τενερίφη, η Λούντβιχσμπουργκ, η Μπεσίκτας ενώ δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι είναι καλύτερη από ομάδες όπως η Νίμπουρκ, η Στρασμπούρ, η Εστουδιάντες (κι ας την νίκησε στην Μαδρίτη), η Νεπτούνας ή η Μούρθια. Επίσης με αρκετές ομάδες «βράζει στο ίδιο καζάνι».
Δεν απαξιώνω την ΑΕΚ, δεν έχω τέτοια πρόθεση. Το αντίθετο. Θεωρώ ότι η ΑΕΚ έχει ήδη πάρει έναν ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΙΤΛΟ με την αποκατάσταση της αξιοπιστίας και της φερεγγυότητάς της με την παρουσία του Μάκη Αγγελόπουλου. Είναι πολύ σημαντικό αν σκεφτούμε ότι πριν από 4-5 χρόνια δεν γνώριζε το μέλλον της και σίγουρα δεν είχε λύση στον ορίζοντα συν τα όσα είχε περάσει που εκτός των υποβιβασμών είχαν αφήσει πολλά μελανά σημάδια στην ιστορία της.
Παράλληλα κάνει θαυμάσιες κινήσεις, όπως αυτή με την υπέροχη ταινία του Τάσου Μπουλμέτη για τα 50 χρόνια από το έπος του 1968 όπως κι άλλες ενέργειες στο marketing. Αυτά είναι πολύ δυνατά στοιχεία ώστε να δυναμώσει το brand της.
Στο αγωνιστικό που είναι και η βιτρίνα, τα πράγματα είναι μπερδεμένα. Θέλει να βγάλει νέους παίκτες; Θαυμάσια… Πως μπορεί να συνδυαστεί το project αυτό με τίτλους και με άμεσα αποτελέσματα; Αν κι εδώ που τα λέμε θα μπορούσε η ΑΕΚ να έχει μια «θυγατρική» ομάδα στην Α2 να παίζουν οι μικροί, όπως γίνεται στο εξωτερικό.
Αν θες ν’ αναδείξεις νέους παίκτες, επίσης, δεν γίνεται να παίρνεις στα μέσα της σεζόν τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο που είναι υγιές στοιχείο, είναι καλός παίκτης, αλλά…δεν είναι νέος!
Αν ο βασικός σου στόχος είναι ν’ αναδείξεις νέους παίκτες, τότε δεν βάζεις πίεση σε προπονητές (ο Μανωλόπουλος την πλήρωσε, ο Σάκοτα άρχισε να τ’ ακούει μετά και την Στρασμπούρ) ούτε δημιουργείς ένα νεφέλωμα σχετικά με το που θες να φτάσεις.
Παράλληλα, αν έχεις αυτογνωσία, δεν μπορείς να μιλάς για φάιναλ φορ Champions League . Γιατί; Επειδή, απλά…δεν μπορείς! Με το ρόστερ αυτό η ΑΕΚ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ για φάιναλ φορ. Ξεκάθαρα πράγματα!
Τι θέλω να πω; Εχουμε μπερδευτεί για το ποιο αποτέλεσμα θα εκτιμηθεί ως «επιτυχία» από πλευράς ΑΕΚ… Θα φέρω ένα παράδειγμα: Ας πούμε ότι μένει εκτός τετράδας Champions League και συνεχίζει στο FIBA Eurocup. Και το κατακτά (γιατί όχι;) ! Με αυτό συν τη συμμετοχή στον τελικό ή την κατάκτηση κυπέλλου (έχει προηγηθεί και ο αποκλεισμός του Παναθηναϊκού) είναι πετυχημένη η χρονιά;
Κατά την ταπεινή μου άποψη, ναι… Την άποψη των ανθρώπων της ΑΕΚ δεν γνωρίζω διότι τους στόχους τους δεν τους έχω καταλάβει.