Του Γιώργου Κογκαλίδη
29/04/2012 (13:20)
Η τελική φάση του εφηβικού
πρωταθλήματος, συνεχίζεται στο κλειστό της Καλαμίτσας
στην Καβάλα. Κι επειδή, πλέον, πάμε προς
το φινάλε, ας καταθέσουμε τη ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ
γκρίνια των γονιών, αλλά και των παραγόντων των ομάδων.
Για τα οικονομικά
είχαμε γράψει προ ημερών. Το άλλο σοβαρό θέμα, που αντιμετώπισαν σχεδόν όλες οι
ομάδες, ήταν ο χρόνος διεξαγωγής των
αγώνων. Αλήθεια, γιατί επιλέχθηκε να γίνει τώρα η τελική φάση και όχι μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις;
Δεν ήταν λίγα τα παιδιά που βρέθηκαν σε δίλημμα. Κι αν όχι τόσο αυτά, κυρίως οι γονείς τους, αφού από τη μια ζουν κάτι που ενδεχομένως κάποιοι να
μην το ξαναζήσουν (για άλλους ίσως είναι η απαρχή μιας μεγάλης καριέρας), από
την άλλη υπάρχει πάντα το κίνητρο της εισόδου
σε κάποιο ανώτερο ή ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα.
Το θέμα τέθηκε στην ομοσπονδία,
ζητήθηκε από τους γονείς των παιδιών να γίνουν οι αγώνες μετά την εξεταστική
περίοδο, ώστε να μπορέσουν τα παιδιά να προετοιμαστούν -απερίσπαστα- για τις εξετάσεις,
όμως ουδείς μπήκε στον κόπο να απαντήσει. “Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις
βρόντα“, που λέει κι λαός μας.
Θέλουμε να
έρχονται τα παιδιά στο μπάσκετ, θέλουμε
να ζουν τη μαγεία του αθλήματος (του αθλητισμού, γενικότερα), όμως δεν θέλουμε
να τα βάζουμε να… διαλέξουν, δεν θέλουμε
οι εκδηλώσεις του σπορ που αγαπάμε να γίνονται τροχοπέδη στο διάβασμά τους…