Όταν μία χώρα καταρρέει, είναι φυσιολογικό να επηρεαστούν όλοι οι τομείς, πόσω μάλλον ο αθλητισμός. Δυστυχώς το μπάσκετ δεν έχει ξεφύγει από την καθίζηση που έχει υποστεί η Ελλάδα (και πώς να ξεφύγει), αφού τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.

Στην διαρκή υποβάθμιση του αθλήματος, όμως, μπορούν και υπάρχουν τρόποι και φορείς που έχουν τη δυνατότητα να το προστατέψουν ή, τουλάχιστον, να φροντίσουν προκειμένου η μετάβαση στη νέα τάξη πραγμάτων να γίνει με τον πιο ομαλό τρόπο.

Το ότι η ΕΟΚ έχει πάψει να ασχολείται με τις εθνικές κατηγορίες είναι πρόδηλο. Δεν χρειάζεται ούτε να αναφέρουμε ξεχωριστά κάθε περίπτωση (δεν θα μας έφταναν ούτε δέκα άρθρα) ούτε να το επισημάνουμε ξανά. Είναι κάτι που (ανα)γνωρίζουν άπαντες όσοι ασχολούνται με το μπάσκετ. Επομένως το φετινό καλοκαίρι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως… επανάληψη των όσων βλέπουμε τα τελευταία χρόνια. Με μια διαφορά, όμως.

Φέτος, η ΕΟΚ φρόντισε να ξεπεράσει τον εαυτό της και να συμβάλλει τα μέγιστα προκειμένου οι εθνικές κατηγορίες να υποβαθμιστούν ακόμα περισσότερο και να επικρατήσει ένα πραγματικό χάος σχετικά με τις ομάδες που θα αγωνίζονται σε κάθε κατηγορία.

Γιατί δεν δικαιολογείται η ομοσπονδία της χώρας να μην επεμβαίνει και να περιμένει μέχρι το… και πέντε να δώσουν σημεία ζωής σωματεία τα οποία είναι γνωστό ότι εδώ και αρκετό καιρό έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

Πρώτο (και κυριότερο) παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Πανελληνίου. Το ιστορικό σωματείο απέχει από οποιαδήποτε μπασκετική δραστηριότητα εδώ και περίπου ένα χρόνο. Παρόλ’ αυτά η ΕΟΚ δεν φρόντισε να κινήσει τις απαραίτητες διαδικασίες προκειμένου να διαπιστωθεί ευθύς εξαρχής το αν μπορούν οι “Ολυμπιονίκες” να αγωνιστούν στην Α2 ή σε κάποια άλλη εθνική κατηγορία.

Βγήκαν οι προκηρύξεις, έγιναν οι κληρώσεις των νέων πρωταθλημάτων και ο Πανελλήνιος αποτελώντας μία ομάδα – “φάντασμα” (από τη στιγμή που δεν υπήρχε ούτε φωνή ούτε ακρόαση) μπήκε στην κληρωτίδα. Χρειάστηκε να περάσουν περίπου δέκα μέρες μετά την κλήρωση των νέων πρωταθλημάτων προκειμένου να αποφασιστεί το προφανές. Ήτοι ότι ο Πανελλήνιος δεν μπορεί να αγωνιστεί σε κάποια εθνική κατηγορία.

Πάμε στη δεύτερη (και πιο “φρέσκια”) περίπτωση, αυτή της ΑΕΚ Άργους. Οι “κιτρινόμαυροι” τα τελευταία χρόνια αποτελούσαν μαγαζί – γωνία όντας ένα από τα πιο φερέγγυα σωματεία της χώρας. Εσχάτως, όμως, έχουν βυθιστεί και αυτοί στην οικονομική δίνη που μαστίζει τις περισσότερες ομάδες της Ελλάδας.

Έπρεπε, όμως, να φτάσουμε στις 14/09 προκειμένου να ανακοινωθεί αυτό που γνώριζαν άπαντες; Ότι, δηλαδή, η ΑΕΚ Άργους δεν πρόκειται να συμμετάσχει στο νέο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής και ότι ο Αετός θα είναι η ομάδα που θα τους αντικαταστήσει;

Οι “κυανέρυθροι” προβιβάστηκαν πέρα ως πέρα δίκαια αφού αποτελούσαν την πρώτη επιλαχούσα ομάδα σε περίπτωση που προέκυπτε κενή θέση.

Αυτό θα ήταν συμπέρασμα που (εύλογα) θα έβγαζε ο καθένας. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, όμως, η ΕΟΚ φρόντισε να βάλει πολλά ερωτηματικά με τους χειρισμούς και τις κινήσεις της.

Όσοι ήταν παρατηρητικοί (και το πρόλαβαν) θα διάβασαν την ανακοίνωση που εξέδωσε η ομοσπονδία την περασμένη Δευτέρα (10/09) και η οποία αναφέρει χαρακτηριστικά:

“Η ΕΟΚ υπενθυμίζει προς τα Σωματεία ότι σε περίπτωση αποχώρησης μιας ομάδας από τον όμιλο-κατηγορία όπου αγωνίζεται, δεν θα υπάρχει η δυνατότητα ανακατάταξης ή προβιβασμού ομάδας προς αντικατάστασή της. Τα πρωταθλήματα θα συνεχίζονται κανονικά ανεξάρτητα από τις αποχωρήσεις ομάδων, με τις εναπομείναντες ομάδες, έως την ολοκλήρωση της αγωνιστικής περιόδου”.

Λίγες ώρες, όμως, μετά την ανάρτησή της, “κατέβηκε” για αδιευκρίνιστους λόγους. Και λίγα εικοσιτετράωρα μετά ανακοινώθηκε πως ο Αετός και το Χαλάνδρι προβιβάζονται σε Β’ και Γ’ Εθνική, αντίστοιχα. Αλήθεια τι άλλαξε και ουσιαστικά παραβλέφθηκε η συγκεκριμένη ανακοίνωση – φάντασμα; Αυτό, μάλλον, είναι ένα ερώτημα που θα μείνει για πολύ καιρό, ακόμα, αναπάντητο.

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος προ ολίγων ημερών στο περιθώριο της κλήρωσης των εθνικών πρωταθλημάτων τόνισε πως “το ελληνικό μπάσκετ είναι καλά θεμελιωμένο”. Οι κινήσεις της ΕΟΚ, όμως, και ο τρόπος με τον οποίο κινείται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μόνο αυτό δεν δείχνουν, κάνοντας τα σωματεία να μην ξέρουν τι τους ξημερώνει αφού οι αντίπαλοί τους αλλάζουν σχεδόν καθημερινά.

Ποιος ξέρει, ίσως να υπάρξουν και νέες ανακατατάξεις στα πρωταθλήματα. Ακόμα, άλλωστε, είναι νωρίς. Μόλις ένας μήνας έμεινε για την έναρξη όλων των πρωταθλημάτων…