Το θέμα των τραυματισμών που προέρχονται από αυτοκόλλητα, δεν είναι καινούργιο. Στο πρόσφατο παρελθόν απασχόλησε το μπάσκετ σε τόσο μεγάλο βαθμό, που πριν από τρία χρόνια η Ένωση Παικτών της EuroLeague εξώθησε τη διοργανώτρια αρχή να τα αποσύρει.

Το 2015 ο Ricky Hickman είχε υποστεί ρήξη αχίλλειου τένοντα, επειδή δεν πάτησε καλά πάνω σε sticker. Τη σεζόν 2016-17 είχε τραυματιστεί σοβαρά ο James Gist, τότε παίκτης του Παναθηναϊκού, όταν το πόδι του “κόλλησε” πάνω σε αυτοκόλλητο. Το Δεκέμβριο του 2016 χτύπησε ο Γιώργος Πρίντεζης στο Κάουνας. Την ίδια χρονική περίοδο, περίπου, συνέβη και ο πολύ σοβαρός τραυματισμός του Daniel Hackett, ο οποίος τον έθεσε νοκ άουτ για την υπόλοιπη χρονιά.

Ακόμα και η σεζόν 2021-22 άρχισε με έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό ελέω sticker. Στο ξεκίνημα της χρονιάς ο Ekpe Udoh είχε υποστεί ρήξη επιγονατιδικού τένοντα στην Μπολόνια. Η ειρωνεία; Πέντε χρόνια νωρίτερα είχε αναρωτηθεί μέσω των social media, εάν η EuroLeague μπορεί να βρει καλύτερα αυτοκόλλητα…

Έπειτα από αρκετό καιρό, λοιπόν, υπήρξε ένα νέο παράδειγμα τραυματισμού από αυτοκόλλητο στα μέρη μας. Ευτυχώς όχι σοβαρό. Ο Shaquielle McKissic υπέστη διάστρεμμα την ώρα που επιχειρούσε ντράιβ προς το καλάθι του Παναθηναϊκού στο 2ο δεκάλεπτο του 1ου Τελικού της Basket League, ένας τραυματισμός που ενδεχομένως να τον αφήσει και εκτός του 2ου αγώνα στο ΟΑΚΑ (14/6, 21:00). Ο Αμερικανός γκαρντ γλίστρησε την στιγμή που πάτησε πάνω στο αυτοκόλλητο που βρισκόταν έξω από τη ρακέτα, με συνέπεια να “γυρίσει” ο αστράγαλος του δεξιού ποδιού του.

Είναι λοιπόν τα αυτοκόλλητα στα γήπεδα τόσο επικίνδυνα; Και γιατί;

Το basketblog.gr επικοινώνησε με έναν ειδικό, που εργάζεται στο χώρο της διαφήμισης, ο οποίος μας εξήγησε ότι «τα αυτοκόλλητα που χρησιμοποιεί ο Ολυμπιακός έχουν μεγάλο κόστος, είναι διπλής επίστρωσης και αντιολισθητικής επιφάνειας. Ωστόσο, ακόμα και αυτά φθείρονται με το χρόνο από πολλά πράγματα. Τα αυτοκόλλητα είναι για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Για αθλητική χρήση. Όταν για παράδειγμα στο ματς με τη Monaco μπήκε τόσος κόσμος στο γήπεδο μετά τη λήξη, αυτό τα φθείρει.

Όταν πέφτει ένα δακρυγόνο, τα φθείρει. Η σκόνη είναι σημαντικός παράγοντας, επειδή αλλοιώνει την επιφάνειά τους. Όταν λοιπόν δεν μπορούν να αντικατασταθούν συχνά, χάνουν με το χρόνο την “ιδιότητα” τους. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν πολλές ομάδες που δεν χρησιμοποιούν αυτοκόλλητα διπλής επίστρωσης, αλλά μεσαίας ποιότητας, καθαρά για οικονομικούς λόγους. Αυτά δεν έχουν την ίδια αντιολισθητική ιδιότητα».

Λύση υπάρχει, ώστε να υπάρξουν “καλύτερα” αυτοκόλλητα και να αποτρέπονται οι τραυματισμοί των αθλητών;

«Η μία λύση έχει πολύ μεγάλο κόστος, καθώς υπάρχουν αυτοκόλλητα πολύ προηγμένα τεχνολογικά» μας εξήγησε ο ειδικός. «Η άλλη είναι να αλλάζεις συχνά τα αυτοκόλλητα διπλής επίστρωσης, για να διατηρούν την αντιολισθητική ιδιότητά τους».