Η σκέψη “όλοι οι καλοί χωράνε” δεν περικλείει μέσα της τις κλήσεις στην Εθνική ομάδα. Εκεί ΔΕΝ χωράνε όλοι οι καλοί, αλλά οι -κατά τεκμήριο, ελπίζουμε- 12 καλύτεροι. Άρα, όχι όλοι.
Συνηθισμένο δημοσιογραφικό κλισέ είναι ο… ευχάριστος πονοκέφαλος (εξ ορισμού άστοχη έκφραση, αφού δεν υφίσταται ευχάριστος πόνος, όχι μόνο στο κεφάλι, αλλά οπουδήποτε) του προπονητή που έχει πολλούς παίκτες για να διαλέξει τους καλύτερους, αλλά αυτό γράφεται χωρίς να έχουν ερωτηθεί οι τεχνικοί (και δη οι ομοσπονδιακοί), πόσο ευχάριστα νιώθουν όταν υποχρεώνονται να “κόψουν” παίκτες πρώτης γραμμής.
Ο Αντρέα Τρινκιέρι έχει να αντιμετωπίσει ένα σημαντικό ζήτημα (έως και πρόβλημα το λες): Θα υποχρεωθεί να κόψει παίκτες που υπό διαφορετικές συνθήκες θα είχαν δεδομένη παρουσία στην αποστολή για το Ευρωμπάσκετ, καθώς κανείς -μηδέ του αρχηγού, Αντώνη Φώτση– δεν έχει ασυλία.
Ας κάνουμε μαζί μια πρώτη μέτρηση, σημειώνοντας μια καθοριστική παράμετρο: Μιλάμε με τα σημερινά δεδομένα, καθώς ως το καλοκαίρι πολλά μπορεί να αλλάξουν, αφού υπάρχει μπροστά μας αρκετός δρόμος και είναι πιθανοί τραυματισμοί (απευχόμαστε για όλους), ντεφορμαρίσματα, ξαφνική άνοδος απόδοσης, ακόμα και ενδεχόμενες (επίσης απευχόμαστε) οικειοθελείς αποχωρήσεις.
Στην περιφέρεια τα… κουκιά (θέσεις) είναι μετρημένα: Νικ Καλάθης, Νίκος Ζήσης, Κώστας Σλούκας, Βασίλης Σπανούλης και Μάικ Μπράμος (μπορεί να παίξει και στο “3“) είναι οι πέντε, αν θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι ο Βαγγέλης Μάντζαρης δεν προλαβαίνει να ετοιμαστεί, αφού θα χρειαστεί χρόνο αποθεραπείας, για να δυναμώσει ενόψει της ερχόμενης αγωνιστικής περιόδου.
Υπάρχουν δύο νέα παιδιά, ο Νίκος Παππάς και ο Βλάντο Γιάνκοβιτς, που θα κληθούν στην προετοιμασία, αλλά θα κοπούν, αν δεν υπάρξουν απώλειες, ωσάν αυτές που νωρίτερα αναφέραμε.
Στους… ενδιάμεσους (κλασικά “3άρια“) σίγουρος είναι ο Κώστας Παπανικολάου και σοβαρή (σοβαρότατη) υποψηφιότητα θέτει ο Κώστας Βασιλειάδης, που κάνει εξαιρετική χρονιά. Αν, μάλιστα, μετρήσουμε και το γεγονός ότι ο Αντρέα Τρινκιέρι θέλει να έχει “αδίστακτους σουτέρ” στο “3” και στο “4“, δύσκολα θα μείνει εκτός ο παίκτης της Μπιλμπάο.
Μας μένουν πέντε θέσεις για τους ψηλούς. Ο Γιώργος Πρίντεζης και ο Κώστας Κουφός έχουν καπαρώσει τις δύο εξ αυτών. Αν προσθέσουμε και τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη, ο οποίος αποτελεί διακαή πόθο του Ιταλού, αλλά και παίκτη που μπορεί να παίξει δύο θέσεις, τότε έχουμε κλεισμένα τα 3/5.
Πίσω από τον Κουφό χρειαζόμαστε άλλο ένα κλασικό “5άρι“, με τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη να έχει τον πρώτο λόγο και να ακολουθεί ο Ίαν Βουγιούκας. Ένας εκ των δύο θα είναι με σιγουριά στην αποστολή.
Υπολείπεται μία θέση με δύο μνηστήρες: Τον αρχηγό Αντώνη Φώτση και τον Κώστα Καϊμακόγλου. Αν κρίνουμε βάσει απόδοσης, ηλικίας και δυνατότητας να παίξει περισσότερους ρόλους, ο “Κάι” προηγείται. Ο Φώτσης, όμως, είναι αρχηγός, είναι παίκτης που δεν έλειψε ποτέ από την Εθνική και αγαπημένο παιδί των παραγόντων της ομοσπονδίας.
Χωράνε και οι δύο αν κοπεί ο Βασιλειάδης, όμως δεδομένο είναι πως δεν χωράνε και οι τρεις (με τον Βασιλειάδη), καθώς δεν μπορεί να κοπεί περιφερειακός, ούτε σέντερ.
Θα διαπιστώσατε πως στην όλη εξίσωση δεν υπάρχει το όνομα του Γιάννη Μπουρούση, ο οποίος και κακή χρονιά έχει κάνει, και δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους κόλπους της ΕΟΚ, και δύσκολα θα κερδίσει κάποιον από τους παίκτες που προαναφέραμε.
Αν σήμερα καλούσε κάποιος τον Ιταλό προπονητή να διαλέξει παίκτες για να στελεχώσει τη 12άδα, ίσως ο Φώτσης να ήταν εκτός! Ίσως πάλι και όχι. Όπως και να ‘χει, η υπερεπάρκεια στις θέσεις των ψηλών θα υποχρεώσει τον Τρινκιέρι να πάρει μια (τουλάχιστον) δύσκολη απόφαση.