Η Εθνική ομάδα των γυναικών πήρε το εισιτήριο για το Ευρωμπάσκετ του 2015 μέσα απο τη διαδικασία των προκριματικών με τον Τζώρτζη Δικαιουλάκο να βρίσκεται στο τιμόνι της. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός μίλησε στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ για την πρόκριση του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, το ρόστερ αλλά και για την επιστροφή του στα ελληνικά δρώμενα.
Αναλυτικά
Για την πρόκριση από τα προκριματικά του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: “Ο δρόμος μας στρώθηκε με ροδοπέταλα από τη στιγμή που είχαμε όλες τις παίκτριες με μεγάλη διάθεση, με όρεξη και δίψα να ξαναβρεθούν στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση εθνικών ομάδων”.
Για τους στόχους που μπορεί να έχει η Εθνική στο Ευρωμπάσκετ: “Είναι πάρα πολύ νωρίς να τεθούν στόχοι. Μέσα σε δύο χρόνια ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει, άλλωστε μιλάμε για το γυναικείο φύλλο και μπορεί κάποια κοπέλα να θελήσει να κάνει οικογένεια και παιδιά. Από την αρχή είχα θέσει κάποιους στόχους, οι οποίοι ήταν να κάνουμε μία ανανέωση στην ομάδα και παράλληλα να πάρουμε το εισιτήριο κάτι που καταφέραμε. Θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε για να μεγαλώσουμε την δεξαμενή των παικτριών που πρέπει να βρίσκονται μέσα στην ομάδα”.
Για το αν υπήρξε κάποια στιγμή μέσα στη διοργάνωση που να φοβήθηκε: “Καθόλου. Από την πρώτη μέρα που βρέθηκα στις προπονήσεις μέχρι και την τελευταία πίστευα ότι θα τα καταφέρουμε. Με τις κοπέλες είμαστε πολλά χρόνια μαζί ακόμα κι αν έκανα ένα διάλειμμα τριών ετών με την Εθνική Λετονίας. Ο κορμός έχει παραμείνει μαζί και τα λόγια που πήγαινα να τους πω τα ήξεραν ήδη γιατί μιλούσαμε με τα μάτια. Υπάρχει εξαιρετική χημεία και μιλάμε για παίκτριες πολύ έξυπνες και προσωπικά θεωρώ ότι είναι από τις καλύτερες σε μπασκετικό IQ στην Ευρώπη. Ήξερα ότι όλα θα πάνε καλά”.
Για τους στόχους που είχαν θέτει στα Προκριματικά του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: “Όπως προανέφερα οι στόχοι μας ήταν δύο. Αφενός μεν ήταν να φέρουμε την πολυπόθητη πρόκριση και να επαναφέρουμε την Ελλάδα στο Πανευρωπαϊκό, από το οποίο είναι φέτος η πρώτη φορά που λείπουμε. Δεύτερον να κάνουμε μια ουσιαστική ανανέωση με παίκτριες οι οποίες δείχνουν ικανές να αλλάξουν επίπεδο και κυρίως νοοτροπία.
Στην Ελλάδα πάντα υπάρχει μέλλον αρκεί να μπορέσουν οι συνθήκες να ευνοήσουν. Αν βοηθήσουν οι συγκυρίες (καλός προπονητής, οργάνωση, τύχη κ.τ.λ.) τότε οι καλές φουρνιές θα μπορούν να φανούν και να αποδώσουν καρπούς. Για το μέλλον είμαι αρκετά αισιόδοξος γιατί βλέπω καλές φουρνιές. Ίσως υπάρχει ένα κενό μεταξύ δύο γενεών, όμως πιστεύω ότι έχοντας δύο χρόνια μπροστά μας έχουμε την ευκαιρία να δουλέψουμε και όλα θα πάνε καλά στο τέλος”.
Για το ρόστερ της ομάδας. Τα δυνατά και αδύναμα σημεία: “Το ρόστερ αποτελείται από ένα κράμα παλαιών και νέων παικτριών. Βλέπω ταλέντο στις νέες αθλήτριες και αυτό με χαροποιεί. Μεγάλη μας δύναμη είναι οι 8 παίκτριες που αποτελούν τον κορμό αυτής της ομάδας. Είναι από το 2006 μαζί και έδεσαν πολύ γρήγορα με τις νέες παίκτριες.
Όσον αφορά τις αδυναμίες μας αυτές είναι γνωστές με την κυριότερη να είναι η έλλειψη ψηλών παικτριών. Σαν δεύτερη έρχεται να προστεθεί η μόνιμη απουσία των Ελληνικών ομάδων από ευρωπαϊκές διοργανώσεις, κάτι που αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη των κοριτσιών σε πολλά επίπεδα, εμπειρίας, τεχνικής, αθλητικής ικανότητας, νοοτροπίας κ.λ.π”.
Για την πορεία της προετοιμασίας: “Η προετοιμασία κύλησε ομαλότατα, αν και είχαμε 2 τραυματισμούς της Τζεγιαννάκη και της Γλυνιαδάκη, στις οποίες εύχομαι ταχεία ανάρρωση και σιδερένιες από εδώ και πέρα. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στα κορίτσια που ανταποκρίθηκαν και δεν εννοώ μόνο αυτά που αγωνίστηκαν αλλά και όλα τα παιδιά που βρέθηκαν στην προετοιμασία, ενώ κάποια άλλα έμειναν μέχρι τέλους παρότι δεν πήραν συμμετοχή. Επίσης αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην ομάδα που βρίσκεται πίσω από… την ομάδα, όπως είναι ο συνεργάτης μου, Σάκης Παραλίκας, ο γυμναστής μας, Γιώργος Λιθόπουλος, ο φυσιοθεραπευτής, Τηλέμαχος Τσαγκρώνης, του οποίου η βοήθεια ήταν μεγάλη.
Παράλληλα είχαμε την τύχη να έχουμε μεγάλη βοήθεια από την ομάδα του Αθηναϊκού και τον δήμαρχο Νίκο Χαρδαλιά. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ, καθώς μας διέθεταν το γήπεδο όσες ώρες θέλαμε, καθώς και τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις με την αίθουσα βαρών, το φυσιοθεραπευτήριο με όλα τα μηχανήματα, μέχρι και το γραφείο προπονητών με τα κομπιούτερ”.
Για τις απουσίες που υπήρχαν (Μάλτση, Καλτσίδου): “Η ομάδα πήρε πέρυσι την πρώτη κρυάδα με την απουσία της Μάλτση και της Καλτσίδου και παρότι δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί εν τούτοις νομίζω πως πήγε αρκετά καλά με τον προκάτοχο μου Αλέκο Δάγλα. Πλέον έχουμε συνηθίσει να παίζουμε χωρίς αυτές και δεν χρησιμοποιούμε δικαιολογίες τέτοιου τύπου. Όλες οι παίκτριες πρέπει να βγουν από το καβούκι τους και να κάνουν το βήμα παραπάνω για τον εαυτό τους αλλά και για την ομάδα”.
Για την συνεργασία του με την Εθνική ομάδα και την επιστροφή του στα ελληνικά δρώμενα: “Ειλικρινά αν και μεσολάβησαν τρία χρόνια απουσίας και μάλιστα ως αντίπαλος της εθνικής, ένιωθα σαν να μην έλειψα ποτέ. Με τις παίκτριες έχουμε μια διαφορετική σχέση από την απλή και τυπική. Μαζί ζήσαμε πολλές επιτυχίες, περάσαμε ατελείωτες ώρες δουλειάς, με ξέρουν και τις ξέρω τόσο καλά σαν χαρακτήρες και σαν αθλήτριες κι έχουμε βοηθηθεί πολύ κι οι δυο μεριές από αυτήν την τέλεια συνεργασία.
Την ίδια σχεδόν σχέση έχω με τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας όπου κι αυτοί με βλέπουν όχι απλά σαν εργαζόμενο αλλά ως άνθρωπό τους. Ο γάμος μας ίσως να είχε έρθει νωρίτερα αν δεν είχα κάποια μικροπροβλήματα με την προηγούμενη μου ομάδα, την Φενερμπαχτσέ, η οποία δεν μου επέτρεπε να εργασθώ σε οποιαδήποτε εθνική. Το να ξαναμπώ στο γήπεδο με αυτές τις παίκτριες και με το εθνόσημο στο στήθος ήταν πολύ συγκινητικό για εμένα”.