Ο Φάρος, κέρδισε και στον αγώνα με αντίπαλο την Κηφισιά, τη μεγαλύτερη πρόκληση της ιστορίας του… μέχρι την επόμενη. Η ομάδα του Κερατσινίου, γίνεται η πρώτη της Α2 κατηγορίας, ύστερα από μία ολόκληρη πενταετία, που καταφέρνει να προκριθεί στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος, κερδίζοντας σε ένα παιχνίδι που μπορεί να μην κινήθηκε σε υψηλά στάνταρ, όσον αφορά την ποιότητά του, αλλά η εξέλιξή του άφηνε καθηλωμένους όσους το παρακολούθησαν στα 45 λεπτά που διήρκεσε.
Ο προπονητής των διαρκών επιτυχιών του Φάρου, Ανδρέας Πολέμης, μίλησε στο Basketblog.gr για το νέο επίτευγμα των παικτών του, θέλοντας να προτάξει το εξαιρετικό «κλίμα» που υπάρχει στις τάξεις της ομάδας, ως τον κύριο λόγο που έχει φτάσει πλέον ένα «βήμα» από τον τελικό. Ο ίδιος, αναφέρθηκε στις συνεχόμενες προκρίσεις επί των ομάδων της μεγάλης κατηγορίας, ενώ θέλει να επιστήσει στους παίκτες του την προσοχή, εν όψει των αγώνων που έπονται στην Α2, με πρώτο εκείνο στο Κλειστό του Μετς κόντρα στο Παγκράτι.
Κόουτς, μετά την πρόκριση του Ηρακλή πριν από πέντε χρόνια στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος, είστε η πρώτη ομάδα της Α2 που καταφέρνει αυτό το επίτευγμα. Τι σημαίνει αυτή η στιγμή για εσάς;
Έχω ξαναπεί, πως το Κύπελλο Ελλάδος είναι για εμάς ένα ταξίδι και μία καλή ευκαιρία να παίξουμε, ουσιαστικά, κάποια δυνατά παιχνίδια για τη δύσκολη σεζόν που έχουμε μπροστά μας, καθώς και να πορευτούμε όσο πιο μακριά γίνεται. Μας βοήθησε, βέβαια, το γεγονός ότι η ομάδα είναι πολύ ποιοτική, έμπειρη και με προσήλωση στην προπόνηση. Τα παιδιά έχουν ήδη γίνει ένα σύνολο και υπάρχει ένα πολύ καλό «κλίμα» μεταξύ τους, κάτι που φαίνεται μέσα στο γήπεδο. Στο αγωνιστικό κομμάτι, ευτυχήσαμε να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αρκετές δυνατές ομάδες και να είμαστε ανώτεροι σε όλα τα ματς, αν εξαιρέσεις το σημερινό (σ.σ. χθεσινό) τελευταίο δεκάλεπτο με αντίπαλο την Κηφισιά. Νομίζω, πως αξίζαμε και τις τέσσερις προκρίσεις μας μέχρι σήμερα στο Κύπελλο.
Ποια είναι τα στοιχεία που πιστεύεις ότι οδήγησαν στην νίκη επί της Κηφισιάς; Μήπως πρόκειται κυρίως για το πνευματικό κομμάτι, μιας και είδαμε ένα ματς με αρκετή νευρικότητα και αστοχία από τις δύο πλευρές;
Επιλέξαμε κάποια ιδιαίτερα αμυντικά στοιχεία εναντίον συγκεκριμένων παικτών της Κηφισιάς, κάτι που στο τέλος πέτυχε για εμάς. Ξέραμε ότι είχαμε μειονέκτημα απέναντι στον Μαυροειδή, οπότε αποφασίσαμε να τον απομονώσουμε από τους υπόλοιπους. Όπως είδες, σκόραρε πολλούς πόντους, αλλά καταφέραμε να κλείσουμε τους συμπαίκτες του, αν εξαιρέσεις την απόδοση του Κασελάκη στο τελευταίο πεντάλεπτο της κανονικής διάρκειας.
Το φιλικό που είχατε παίξει κόντρα στην Κηφισιά, έστω κι αν ήταν ματς εντελώς διαφορετικού χαρακτήρα, έπαιξε κάποιο ρόλο στο να γνωρίζετε καλύτερα τον αντίπαλό σας; Να έχετε καλύτερη γνώση, δηλαδή, των πλεονεκτημάτων και των αδυναμιών του;
Ίσως να μπορούσα να σου πω, ότι καταφέραμε να μάθουμε μερικά κύρια χαρακτηριστικά των παικτών της Κηφισιάς, γιατί τους έχουμε δει να παίζουν κι άλλα παιχνίδια στο μεταξύ. Οι αμυντικές αντιμετωπίσεις μας, ήταν εντελώς διαφορετικές, όμως είχαμε όντως μία εικόνα του αντιπάλου που είχαμε μπροστά μας και ταυτόχρονα μία αίσθηση ότι μπορούσαμε να μπούμε στο γήπεδο και να διεκδικήσουμε το αποτέλεσμα.
Δεν αποδέχεστε τον όρο «Galacticos». Μπορούμε, λοιπόν, να αποκαλέσουμε τον Φάρο «φονέα της Α1»;
Κάτι σαν τον Φωστήρα, δηλαδή (γέλια). Προσωπικά χαίρομαι πολύ με την χαρά των παικτών μου γι’ αυτή την νίκη και για το γεγονός ότι είμαστε μία αμιγώς ελληνική ομάδα που αγωνίστηκε απέναντι σε ένα σύνολο με αρκετούς ξένους. Τα παιδιά αυτά, βέβαια, έχουν αγωνιστεί πολλά χρόνια στην Α1 και δεν ξέρω αν μπορούν να χαρακτηριστούν έτσι. Το μόνο, για το οποίο μπορώ να σου πω ότι είμαι σίγουρος, είναι πως μπορούν να σταθούν στην Α1.
Βλέπεις τόσους παίκτες έμπειρους και φτασμένους, να παίζουν με αυτοθυσία και πάθος για κάθε μπάλα. Τι είναι αυτό που, κατά τη γνώμη σου, τους εξοπλίζει με τέτοια ενέργεια, ώστε να συνεχίζουν να παίζουν με αυτόν τον τρόπο;
Στην προπόνησή μας, ειδικά, γίνεται χαμός. Το γεγονός, ότι έχουμε 12 παιδιά που μπορούν να ανταποκριθούν σε όλες τις συνθήκες, δίνει σε όλους την ώθηση να προσπαθούν να βρουν το δικό τους ρόλο στο σύνολο και είμαι σίγουρος ότι όλοι θα χρειαστούν στο πρωτάθλημα. Αυτό που κάνουμε στην προπόνηση, το βγάζουμε και στην άμυνα κατά τη διάρκεια των αγώνων μας και δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι τα παιδιά αυτά όπως ανέφερα, έχουν παίξει στην Α1, άρα η ποιότητα, η ένταση και η διάθεση στο παιχνίδι τους, είναι έμφυτο χαρακτηριστικό τους. Πάνω απ’ όλα, όμως, νομίζω πως μετρά το ότι είμαστε μία παρέα. Είμαστε όλοι κοντά, κάνουμε αρκετές κοινές εξόδους και νομίζω ότι αυτή η όμορφη ατμόσφαιρα, φαίνεται και στη συμπεριφορά μας στο παρκέ.
Επιστρέφετε, πλέον, στη δράση της Α2, με ματς σε μία παραδοσιακά δύσκολη έδρα, κόντρα στο Παγκράτι.
Αυτό που είχα πει στα παιδιά στις νίκες κόντρα στον Κολοσσό Ρόδου και τα Τρίκαλα, ήταν να πατάμε τα πόδια μας στο έδαφος. Δε θα πάρουμε το Κύπελλο, ο στόχος μας είναι να κερδίσουμε την άνοδό μας από την Α2, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να προσαρμοζόμαστε. Το Παγκράτι, μιας και το ανέφερες, είναι μία παραδοσιακή ομάδα με δυνατή έδρα. Περιμένουμε, επομένως, ένα δύσκολο ματς και οφείλουμε να επικεντρωθούμε σε αυτό, γιατί προτεραιότητά μας είναι πάντα η Α2.
