Το περσινό καλοκαίρι η νεοφώτιστη στην Α2 Εθνική κατηγορία, Κύμη, θέλησε να ταράξει τα νερά φέρνοντας στην δεύτερη τι τάξει κατηγορία της χώρας τον ταλαντούχο, και διεθνή με όλες τις μικρές Εθνικές της Λιθουανίας, Βαίντας Καρινιάουσκας. Ο πρώην γκαρντ της Ζαλγκίρις, έχοντας συμμετοχές και σε 14 παιχνίδια στην Ευρωλίγκα της περιόδου 2014-2015 (3,6 πόντους ανά παιχνίδι), όπως θα διαβάσετε και στις δηλώσεις του, δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί, μιλώντας για ένα εντελώς διαφορετικό στυλ μπάσκετ, με αρκετό «ξύλο», με τον ίδιο να χρειάζεται να προσθέσει μυική μάζα για να αντεπεξέλθει.
Στο παιχνίδι με τον Φάρο ήταν εξαιρετικός, σκοράροντας 16 πόντους, ενώ συνολικά ο 23χρονος γκαρντ είχε 9,7 πόντους, 4 ριμπάουντ και 4,4 ασίστ ανά παιχνίδι, με τον ίδιο να δηλώνει δικαιωμένος για την επιλογή του, να μιλάει για τα καλύτερα λόγια για την οικογένεια Θεοδώρου, και να αφήνει ανοιχτό το μέλλον του.
Μετά το παιχνίδι, και τη νίκη με την Φάρο, κερδίσατε το πρωτάθλημα, και εσύ ήταν ένας από τους καλύτερους, σκοράροντας 16 πόντους. Αισθάνεσαι δικαιωμένος για την επιλογή σου να επιλέξεις την Κύμη;
«Στην αρχή τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα, μακριά από το σπίτι μου και την οικογένεια μου. Τώρα όμως μπορώ να πω ότι αισθάνομαι δικαιωμένος και ευτυχισμένος, πέτυχα τον στόχο μου, η ομάδα κέρδισε την άνοδο της, και εγώ κατάφερα να βελτιωθώ ατομικά, να μπω σε ομαδικό πνεύμα, και να δουλέψω αρκετά το κορμί μου».
Αλήθεια, τι μπορεί να είναι το κίνητρο για έναν ταλαντούχο 22χρονο αθλητή, ώστε να αφήσει την Ζαλγκίρις και την Ευρωλίγκα και να διαλέξει μια ομάδα στην Ελληνική Α2, και δε νεοφώτιστη.Ήταν μόνο θέμα χρημάτων, ή ήταν το βήμα προς το εξωτερικό που έψαχνες;
«Το βασικό κίνητρο ήταν να φτιάξω το σώμα μου και τις ικανότητες μου, και ειδικά επειδή είμαι παίκτης που παίζει πικ εν ρόλ, να δουλέψω πάνω σε αυτό το κομμάτι, δηλαδή στην τεχνική, και όχι μόνο στην δύναμη. Είδη η μυική μου μάζα έχει βελτιωθεί, ενώ πήρα και κιλά, αθλητικά κιλά. Αυτός ήταν ο στόχος, ο μοναδικός θα έλεγα, και κανένας άλλος».
Πώς σε έπεισε η Κύμη, ήταν καταλυτικός ο ρόλος του κυρίου Θεοδώρου;
«Σαφέστατα, ο κύριος Θεοδώρου έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο στην απόφαση μου να έρθω στην Κύμη. Όλα έγιναν όταν τον είδα από κοντά, και μιλήσαμε. Εκεί ένιωσα ότι μπορώ να τον εμπιστευτώ, κάτι που αποδείχθηκε αληθές, και είμαι πολύ ευτυχισμένος για αυτό».
Κάπως έτσι ήρθες στην Ελλάδα, όχι όμως στην Αθήνα και σε κάποια άλλη μεγάλη πόλη, αλλά στην Κύμη, και από την Ζαλγκίριο Αρένα στο μικρό κλειστό της περιοχής. Ποίες ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις, και πως ήταν η ζωή στην Κύμη;
«Να σας πω ότι όλα ήταν ιδανικά. Ήταν ευτύχημα για την Κύμη που αγωνιζόταν σε ένα μικρό, πολύ μικρό γήπεδο, και μια μικρή κωμόπολη. Για εμένα ήταν ότι πρέπει, δεν είναι ο άνθρωπος που του αρέσουν τα κλάμπ, και η βραδινή ζωή. Έτσι, έχοντας όλο τον χρόνο για γυμναστική και προπόνηση, τα πάντα κύλησαν ιδανικά».
Πως ήταν οι συνθήκες στην Α2, και πόσο δύσκολο ήταν να προσαρμοστείς. Αν κάποιος άλλος Λιθουανός παίκτης σε ρωτήσει για το συγκεκριμένο πρωτάθλημα, τι θα τον συμβουλέψεις, και πως εξηγείς την πορεία της ομάδας, και την επιτυχημένη πορεία της;
«Στην αρχή ήταν δύσκολα, αλλά τα κατάφερα με την βοήθεια όλων. Πηγαίναμε βήμα βήμα, κάναμε κάποιες ήττες και ήταν δύσκολα. Αλλά πίστεψε με η σκληρή δουλειά σε ανταμείβει, και εμείς δουλέψαμε πολύ, πολλές και ατελείωτες ώρες, και σκληρά. Μιλάω με τα καλύτερα λίγα σε φίλους, αλλά και σε ανθρώπους στην Ζαλγκίρις, και όλοι μου λένε μπράβο για την επιτυχία» .
Ποία ήταν η εντύπωση σου για το πρωτάθλημα, πόσο σας βοήθησε ο κόσμος και φυσικά αν θες να βρίσκεται με την Κύμη στην Α1;
«Το πρωτάθλημα είναι πολύ δύσκολο, να σου πω την αλήθεια, στην αρχή νόμιζα ότι σε κάποια παιχνίδια δεν παίζουμε το άθλημα που λέγεται μπάσκετμπολ, αλλά στην συνέχεια, και αφού έβαλα κιλά και μυική δύναμη, μπόρεσα να προσαρμοστώ στα δεδομένα και όλα ήταν φυσιολογικά. Ήταν πολύ διαφορετικά σε σχέση με την Λιθουανία, εδώ δεν κερδίζεις τόσο εύκολα φάουλ. Οι διαιτητές σε αναγκάζουν να πολεμήσεις στα παιχνίδια. Είναι μια μάχη…!Για την συνέχεια δεν θα βιαστώ, περιμένω και το παιχνίδι του Σαββάτου (28/5 με τον Προμηθέα), και δεν έχω μιλήσει ακόμα με κάποιον, αλλά σίγουρα θέλω να παίξω σε υψηλό επίπεδο Προς το παρών είμαστε ευτυχισμένοι, γιατί καταφέραμε με τον καλύτερο τρόπο να βρεθούμε στην Α1, ενώ ο κόσμος μας ήταν φοβερός, και μας βοήθησε τα μέγιστα».