Αφού είχε συστηθεί εμφατικά στο ευρύτερο μπασκετικό κοινό με την φανέλα του Παγκρατίου, στο «τρελό ντεμαρράζ» του τέλους της περιόδου 2011-12, που είχε χαρίσει την παραμονή στους «ροσονέρι», πήρε την πρώτη του μεγάλη ευκαιρία στην Α1, μετακομίζοντας στην Ελευσίνα. Η απόπειρά του αυτή να καθιερωθεί στο υψηλότερο επίπεδο, δε στέφθηκε με επιτυχία και μετά από μια διετία στον Πανελευσινιακό, έπρεπε κάπου να βρει την ευκαιρία για την «επανεκκίνησή» του. Η ευκαιρία του δόθηκε στο Ψυχικό και την έχει… ξεμαλλιάσει! Πέρυσι, ήταν ο πρώτος σκόρερ της Α2, συνεχίζοντας να έχει και φέτος το ρόλο του ηγέτη στο σύνολο του Γιώργου Ρεμεντέλα, η οποία με την εντός έδρας νίκη απέναντι στην Ευρώπη Πευκοχωρίου, βρέθηκε για πρώτη φορά εκτός της «ζώνης» των play-out.
Ο Γιάννης Δημάκος, μιλάει στο Basketblog.gr για τη βελτιωμένη εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα των Βορείων Προαστίων και το τι σημαίνει το γεγονός αυτό, εν όψει της συνέχειας σε μια κατηγορία, όπου πέρυσι έφτασε ένα «βήμα» από την άνοδο, αλλά φέτος πρέπει να αντιμετωπίσει μια διαφορετική πραγματικότητα. Ο ίδιος, δεν φοβάται το ρόλο του ηγέτη, ενώ δεν κρύβει την επιδίωξή του να επιστρέψει στη μεγάλη κατηγορία. Παράλληλα, δε διστάζει να εκφράσει το θαυμασμό του για αντιπάλους, τους οποίους έβλεπε μέχρι πριν από λίγο, μόνο… από την τηλεόραση.
Ποια ήταν τα στοιχεία που έκριναν το αποτέλεσμα στο παιχνίδι με το Πευκοχώρι;
Πιστεύω, πως στο τέλος του παιχνιδιού ήμασταν πιο συγκεντρωμένοι, με αποτέλεσμα να ευστοχήσουμε σε μερικά σουτ κρίσιμα για να πάρουμε το αποτέλεσμα. Κάπως έτσι, ήρθε για εμάς η νίκη.
Περιμένατε να δυσκολευτείτε σε τέτοιο βαθμό από τον αντίπαλό σας;
Στην φετινή Α2, όλα τα παιχνίδια είναι πολύ δύσκολα και κρύβουν τις δικές τους «παγίδες». Αν δεν ξεκινήσεις το παιχνίδι, όπως πρέπει, τότε θα έχεις μεγάλα προβλήματα στην πορεία και είναι δύσκολα, από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, να συμμαζέψεις την κατάσταση που μπορεί να δημιουργηθεί εναντίον σου.
Τον τελευταίο καιρό, βρίσκεστε σε μια καλή φόρμα, με αποτέλεσμα να βρίσκεστε για πρώτη φορά πάνω από τη ζώνη των play-out. Τι έχετε αλλάξει τελευταία και δείχνετε καλύτερο πρόσωπο;
Αυτό που έχει αλλάξει, είναι πως πλέον προπονούμαστε όλοι μαζί. Είχαμε μερικά προβλήματα τραυματισμών και, πλέον, με όλους να είναι στη διάθεση του προπονητή μας, βρίσκουμε σιγά-σιγά την «χημεία» μας.
Είστε μια διαφορετική ομάδα εντός (ήττες μόνο από Παγκράτι-Φάρο) και διαφορετική εκτός (μόνο μια νίκη με Δούκα). Θεωρείς, ότι σας έχει κοστίσει αρκετά αυτή η αστάθεια, αν και είστε μια ομάδα με έμπειρα και ταλαντούχα παιδιά;
Αυτό είναι, σίγουρα, κάτι που μας έχει στοιχίσει ιδιαίτερα στην φετινή μας πορεία. Όπως ανέφερα και πριν, ωστόσο, είχαμε πολλά προβλήματα που δε μας επέτρεπαν να αγωνιζόμαστε, σύμφωνα με τις πραγματικές μας δυνατότητες. Τώρα πια, πιστεύω πως θα αρχίσουμε να γινόμαστε πιο ανταγωνιστικοί και εκτός έδρας, καθώς χρειαζόμαστε αποτελέσματα και μακριά από το Ψυχικό.
Άλλο ένα στοιχείο που ίσως να σας στοίχισε, ήταν μήπως το ότι στην φετινή Α2 «εισέβαλαν» πολλές ομάδες με μεγάλα μπάτζετ και παίκτες ακόμη και με ευρωπαϊκή εμπειρία, την ώρα που εσείς διατηρούσατε σταθερά έναν κορμό καλών παικτών, με τον οποίο θεωρούσατε ότι μπορούσατε να μείνετε το ίδιο ανταγωνιστικοί με πέρυσι;
Θα συμφωνήσω. Η δυναμικότητα μερικών ομάδων, σαν αυτές που ανέφερες, έχει αλλάξει τη μορφή του πρωταθλήματος και ίσως κάτι τέτοιο να μας αιφνιδίασε. Σε κάθε περίπτωση, έχει παίξει και το γεγονός αυτό, το ρόλο του.
Τώρα έχετε ρεπό, αλλά στις επόμενες 3 εβδομάδες έχετε να ταξιδέψετε σε Ιβανώφειο και Ερυθραία, ενώ ενδιάμεσα υποδέχεστε την Κύμη. Τι μπορούμε να περιμένουμε από το βελτιωμένο Ψυχικό;
Έχουμε πραγματικά μια μεγάλη ευκαιρία με αυτό το ρεπό, να δουλέψουμε ακόμη πιο σκληρά, ώστε να βελτιώσουμε τις αδυναμίες μας και να παρουσιάσουμε ένα ακόμη καλύτερο πρίσωπο, γιατί το παιχνίδι που ακολουθεί απέναντι στον Ηρακλή, θα έχει πραγματικά μεγάλη δυσκολία.
Είσαι για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ο άνθρωπος που τραβά κουπί στο σκοράρισμα της ομάδας. Πώς αισθάνεσαι μέσα σου, το ότι έχεις αρκετές ευθύνες πια μέσα στο παρκέ, σε βαθμό να θεωρείσαι ο ηγέτης της;
Μου αρέσει που έχω περισσότερες ευθύνες στο παιχνίδι της ομάδας μου. Για κάτι τέτοιο, βέβαια, οφείλω να δουλεύω σκληρά, προκειμένου να αντεπεξέρχομαι στις απαιτήσεις του προπονητή μου, και νομίζω ότι πραγματικά παλεύω με όλες μου τις δυνάμεις.
Ποια είναι τα πιο σημαντικά πράγματα που έχεις μάθει, όσο καιρό βρίσκεσαι στο Ψυχικό;
Αυτό που μπορώ να σου πω, είναι ότι είμαι απλά χαρούμενος που βρίσκομαι σε αυτή την ομάδα. Μετά από δύο σκληρά και περίεργα χρόνια που πέρασα στην Ελευσίνα, είναι πολύ σημαντικό που βρίσκομαι σε ένα σύνολο, όπου μου εμπιστεύονται το ρόλο που έχω σήμερα.
Το πάθος που δείχνεις και οι επιδόσεις σου στο παρκέ, έχει σχέση με τη διετία που δεν κατάφερες να καθιερωθείς στην Α1 με τον Πανελευσινιακό και το ότι ίσως διεκδικείς την επιστροφή σου εκεί;
Είναι γενικό μου χαρακτηριστικό να παίζω με πολύ πάθος, σε όποια κατηγορία κι αν παίζω. Δεν μπορώ, όμως, να σου κρύψω, ότι θέλω να επιστρέψω στην Α1. Είναι ένα από τα όνειρά μου.
Τι σου δίδαξε η διετία στο υψηλότερο επίπεδο;
Η διετία αυτή, μου δίδαξε πόσο συγκεντρωμένος πρέπει να είσαι, για να πετύχεις το στόχο που έχεις θέσει. Πρέπει να είσαι σκληρός για να τα καταφέρεις, δεν έρχονται όλα αυτόματα και χωρίς να έχεις κάνει κάποιο κόπο.
Το Παγκράτι ήταν η ομάδα, όπου ουσιαστικά μας συστήθηκες για τα καλά. Διατηρείς ακόμη σχέσεις; Τι έχεις να θυμάσαι από εκεί;
Φυσικά και διατηρώ σχέσεις με το Παγκράτι, έχω πολλούς φίλους εκεί. Μην ξεχνάς, άλλωστε, ότι στην φετινή ομάδα, παίζουν αρκετοί καλοί μου φίλοι. Παράλληλα, δεν υπάρχει κάτι άλλο που να θυμάμαι από εκεί πιο έντονα, πέρα από τη δεύτερή μου χρονιά. Σε εννέα ματς, καταφέραμε να πετύχουμε οκτώ νίκες και να παραμείνουμε στην κατηγορία. Ήταν πραγματικά, μια τρομερή εμπειρία.
Μερικά λόγια για την φετινή Α2. Όπως τη βιώνεις σαν παίκτης, είναι όντως η καλύτερη όλων των εποχών;
Κάθε εβδομάδα, παίζεις κι ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι. Κάποιους παίκτες, τους βλέπαμε… στην τηλεόραση, όπως ο Παπαμακάριος ή ο Κακιούζης, και τώρα είναι αντίπαλοί μας στο ίδιο παρκέ. Κάτι τέτοιο, μου δίνει επιπλέον κίνητρο για προπόνηση, ώστε να μπορώ να τα βάλω μαζί τους. Θα συμφωνήσω, ότι όντως είναι η καλύτερη όλων των εποχών.