Είναι 33 ετών και προπονεί ομάδα Α1. Λογικό θα ήταν κάποιος να αναρωτηθεί πώς μπορεί να τα βγάλει πέρα και να έχει την απαραίτητη διαύγεια για να οδηγήσει τους παίκτες του στη μεγάλη κατηγορία και, μάλιστα, στην πρώτη συμμετοχή του συλλόγου σε αυτήν. Η τρομερή ωριμότητά του, όμως, είναι ένα από τα «όπλα» του και αυτή που τον έχει διακρίνει, μαζί με τη σπάνια εγγύτητα που έχει με τους αθλητές του, καθώς και την ταπεινότητά του, χωρίς ποτέ να «παρασύρεται» από κάποια επιτυχία, ακόμη κι αν αυτή μπορεί να φέρει τη δική του «σφραγίδα». Κάπως έτσι κατάφερε να ξεπεράσει τη δύσκολη δοκιμασία της Α2 πέρυσι ή, ακόμη καλύτερα, να την φτάσει σε δύο σπουδαία αποτελέσματα σε διάστημα επτά αγωνιστικών. Μία με το Ρέθυμνο στο ΔΑΚ Τρίπολης και μία στην Πάτρα, όπου κόντρα στον Απόλλωνα ο Αρκαδικός πέτυχε το πρώτο του «διπλό» στην ιστορία του στην Basket League.
Ο Γιάννης Καστρίτης, μιλάει στο Basketblog.gr για το σπουδαίο «διπλό» των Αρκάδων το περασμένο Σάββατο και το αντίκρισμα που μπορεί να έχει στην προσπάθεια για την παραμονή στην κατηγορία. Το άγχος και η πίεση, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι έννοιες που δεν χωράνε στην «οικογένειά» του, όπως ο ίδιος νιώθει την ομάδα με την οποία έχει περάσει ουκ ολίγες δοκιμασίες. Παράλληλα, αναφέρεται στην ξεχωριστή εμπειρία της Α1 για τον ίδιο και το συγκρότημά του, ενώ αναλύει τους λόγους των επιτυχιών του αθλητισμού στην περιοχή, με τον «συμπολίτη» Αστέρα Τρίπολης να μην είναι μακριά από το να θεωρηθεί μία παραδοσιακή ομάδα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ένας στόχος που υπάρχει, άλλωστε, στις επιδιώξεις και του Αρκαδικού για το μπάσκετ, ώστε η πόλη να εκπροσωπείται επάξια στα δύο δημοφιλέστερα αθλήματα της χώρας, κρατώντς ψηλά τη «σημαία» της ελληνικής επαρχίας.
Κόουτς, πετύχατε στην Πάτρα ένα σπουδαίο, ιστορικής σημασίας «διπλό». Ποιοι είναι, κατά τη γνώμη σου, οι παράγοντες που σας οδήγησαν σε αυτό το μεγάλο αποτέλεσμα;
Πρόκειται, σίγουρα, για μια πολύ σημαντική νίκη που οφείλεται εξ ολοκλήρου στους παίκτες μας και στην εξαιρετική συγκέντρωση που έδειξαν ιδιαίτερα στο αμυντικό κομμάτι, σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης. Ξεκινήσαμε πολύ δυνατά στην αρχή, κρατώντας τον Απόλλωνα σε χαμηλό τέμπο και, παίρνοντας αυτοπεποίθηση από αυτό το κομμάτι, ευτυχήσαμε να έχουμε εξαιρετικό ποσοστό στα σουτ τριών πόντων. Ειδικά το τελευταίο, ήταν ένα καθοριστικό στοιχείο στην επικράτησή μας.
Ένα τέτοιο αποτέλεσμα μετρά «διπλά», από τη στιγμή που κερδίζεις εκτός έδρας μία ομάδα που διαθέτει ίδιους στόχους.
Είναι, σαφώς, πολύ σημαντικό να παίρνεις τέτοια αποτελέσματα. Παρ’ όλα αυτά, είναι από τις νίκες που για να αποκτήσουν αξία, πρέπει να διατηρήσεις τον ίδιο ρυθμό στη συνέχεια του πρωταθλήματος, να παίξεις με την ίδια προσήλωση στους επόμενους αγώνες και, φυσικά, να διατηρήσεις την έδρα σου. Κομβικό θα είναι επίσης, πιστεύω, το παιχνίδι του δεύτερου γύρου που θα διεξαχθεί στην έδρα μας. Επειδή, όμως, βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή του πρωταθλήματος ουσιαστικά, πρέπει να παραδεχθούμε ότι δεν είναι μία νίκη που μας δίνει ξεκάθαρο προβάδισμα. Αντιθέτως, υπάρχει ο κίνδυνος να αποσυντονιστούμε και να χάσουμε ενδεχομένως στη συνέχεια αποτελέσματα που θα είναι στο χέρι μας. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποφύγουμε σε κάθε περίπτωση.
Μήπως ήταν η πρώτη σας νίκη στην κατηγορία, αυτή κόντρα στο Ρέθυμνο που άρχισε να σας δίνει ρυθμό, μιας και είχατε κερδίσει μια ομάδα που ξεκίνησε με διαφορετικές επιδιώξεις, απ’ όσο δείχνει τώρα η τωρινή βαθμολογική της κατάσταση;
Η νίκη απέναντι στο Ρέθυμνο, ήταν ένα αποτέλεσμα που τόνωσε την αυτοπεποίθησή μας σε σημαντικό βαθμό. Καταλάβαμε ότι, παίζοντας στα παιχνίδια με το δικό μας τρόπο και επιβάλλοντας τα δικά μας «θέλω», μπορούμε να έχουμε τύχη στο φινάλε της σεζόν. Έχουμε πει πολλές φορές, ότι έχουμε μία καινούργια ομάδα που επιχειρεί να δουλέψει σωστά. Και οφείλω πάλι να τονίσω, ότι τα παιδιά είναι υποδειγματικά στη δουλειά τους, δίνοντας καθημερινά τον καλύτερο εαυτό τους. Νομίζω, επίσης, ότι θα παρουσιαζόμαστε καλύτεροι όσο γνωριζόμαστε και όσο «ανακαλύπτουμε» μαζί την κατηγορία. Συνεχίζουμε με σκυμμένο κεφάλι να προσηλωνόμαστε στο στόχο μας.
Κοιτάζοντας κάποιος το πρόγραμμα, βλέπει πως την επόμενη αγωνιστική πάτε στη Θεσσαλονίκη για να αγωνιστείτε κόντρα στον ΠΑΟΚ, αλλά την αμέσως επόμενη υποδέχεστε το Λαύριο. Αρχικά, τι πιστεύεις ότι πρέπει να κάνετε στην Πυλαία για να είστε ανταγωνιστικοί απέναντι σε μία βελτιωμένη ομάδα, αν και στην Ουγγαρία έκανε ένα μεγάλο πισωγύρισμα; Έπειτα, θεωρείς τον αγώνα της Τρίπολης με το Λαύριο σπουδαίας σημασίας για την παραμονή;
Θα χρησιμοποιήσω την φράση «κλισέ» ότι τα παιχνίδια πρέπει να τα κοιτάζουμε ένα-ένα, γιατί μόνο έτσι μπορείς να καταστρώσεις σωστά τα πλάνα σου. Επικεντρωνόμαστε, επομένως, στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Όλοι γνωρίζουμε την αξία, την ποιότητα και την πορεία της ομάδας αυτής τα τελευταία χρόνια. Από τη δική μας πλευράς, οφείλουμε να παρουσιαστούμε στα επίπεδα συγκέντρωσης και αγωνιστικής απόδοσης που έχουμε φτάσει τον τελευταίο καιρό, κάνοντας ασφαλώς την καλύτερη δυνατή προετοιμασία για μία πολύ δύσκολη δοκιμασία που μας περιμένει στη Θεσσαλονίκη. Το παιχνίδι με το Λαύριο, θα έχει βέβαια όπως είπες τη δική του ξεχωριστή σημασία για την παραμονή, αλλά προτεραιότητά μας τη δεδομένη στιγμή είναι ο ΠΑΟΚ.
Είσαι αρκετό καιρό στην ομάδα και από την εποχή που πάλευε στην Α2, κερδίζοντας με υπομονή αρκετών ετών τη θέση της στη μεγάλη κατηγορία. Πώς βιώνεις προσωπικά όλη αυτή την πορεία;
Πρόκειται για μία τεράστια προσπάθεια των ανθρώπων της ομάδας που είχαν ως όνειρο να καταφέρει η ομάδα μια μέρα να πετύχει την άνοδό της στην Α1, κάτι που έγινε και δικό μου όνειρο φυσικά. Χρειάστηκαν κόποι ετών για να καταφέρουμε και ό, τι έχουμε πετύχει μέχρι τώρα, αποτελεί δικαίωσή τους. Βρισκόμαστε πλέον, όμως, σε μία κατηγορία σκληρή και πολύ ανταγωνιστική, όπου κάθε λάθος κοστίζει πολύ ακριβά, χωρίς να υπάρχουν ιδιαίτερα περιθώρια να το διορθώσεις. Έχουμε την υποχρέωση, λοιπόν, να είμαστε πάντοτε έτοιμοι ώστε να καταφέρουμε να κρατήσουμε την ομάδα σε αυτή την κατηγορία για πολλά χρόνια.
Μπορείς να μου αναφέρεις κάποια άλλα ιδιαίτερα στοιχεία που έχεις παρατηρήσει ότι χρειάζονται για να παραμείνεις στην Α1;
Δεν είμαι ο πλέον αρμόδιος και έμπειρος προπονητής στην Α1 για να απαντήσω αναλυτικά σε αυτό το ερώτημα, αλλά αυτό που έχω προσέξει είναι ότι το επίπεδο οργάνωσης των ομάδων είναι εντελώς διαφορετικό. Όλα πρέπει να είναι στη θέση τους και σχεδιασμένα στην παραμικρή λεπτομέρεια, τόσο στο διοικητικό όσο και στο αγωνιστικό κομμάτι, με τους δύο αυτούς τομείς να εξαρτώνται ακόμη πιο στενά μεταξύ τους, σε σύγκριση με τις πιο μικρές κατηγορίες. Αυτό που δεν αλλάζει, φυσικά, σε όποια κατηγορία κι αν αγωνίζεσαι, είναι το ωραίο «κλίμα» όσων βρίσκονται στο αγωνιστικό κομμάτι. Μόνο όταν είναι όλοι ενωμένοι μπορούν να φτάσουν πιο κοντά στο στόχο τους.
Από την Α2, υπήρξαν μερικά παιδιά που δέχθηκαν την πρόκληση και ακολούθησαν την ομάδα στην Α1. Δε θέλω να γίνεις άδικος, αλλά μήπως με αυτά τα παιδιά νιώθεις ένα μεγαλύτερο «δέσιμο», καθώς έχετε περάσει αρκετές δοκιμασίες μαζί;
Με αυτά τα παιδιά, όπως και με όσα δε βρίσκονται πλέον μαζί μας αλλά βοήθησαν την προηγούμενη περίοδο, καταφέραμε να πετύχουμε τη μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία του συλλόγου. Αυτό, είναι λογικό να συνεπάγεται κάποιο «δέσιμο» μεταξύ μας, όπως ανέφερες, χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχουμε την ίδια αγάπη για όσα παιδιά αγωνίστηκαν σε αυτό το σύλλογο και έβαλαν το δικό του «λιθαράκι» για να βρίσκεται στη σημερινή του θέση. Τους ίδιους συναισθηματικούς δεσμούς, πάντως, έχουμε αρχίσει να αναπτύσσουμε και με τα παιδιά που έχουν έρθει από το καλοκαίρι στην ομάδα, άρα δεν ξεχωρίζω προσωπικά κάποιον. Πρόκεται για παιδιά με εξαιρετικό χαρακτήρα και επαγγελματισμό. Είμαστε χαρούμενοι να τους έχουμε μαζί μας.
Είσαι αρκετά νέος και είναι λογικό να αναρωτιέται κανείς πόσο εύκολο είναι να ανταποκρίνεται από το πόστο του προπονητή, ένα άτομο της ηλικίας σου στην πίεση που δημιουργούν οι απαιτήσεις μίας ομάδας που θέλει να πρωταγωνιστεί.
Δεν νιώθω, προσωπικά, ιδιαίτερη πίεση ούτε κάποιο άγχος να με «πνίγει». Είμαι πολύ τυχερός, προσωπικά, να περιβάλλομαι από έμπειρου συνεργάτες, τόσο στο προπονητικό επιτελείο όσο και στη διοίκηση. Μου δίνουν πάντοτε την ασφάλεια να δουλέψω με το δικό μου τρόπο και γνωρίζω ότι θα με στηρίξουν σε κάθε στιγμή, εύκολη ή δύσκολη. Είναι πολύ σημαντικό, βέβαια, να μας κάνουν τη ζωή πιο εύκολη οι παίκτες που έχουμε στις τάξεις μας, καθώς όπως ανέφερα, εκτός από καλοί παίκτες είναι και εξαιρετικοί άνθρωποι. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι κάνουμε κάτι που αγαπάμε γιατί πραγματικά, το χαιρόμαστε κάθε φορά που είμαστε στο γήπεδο. Όλη αυτή η διαδικασία, λοιπόν, μάλλον ευχάριστα περνά παρά με άγχος.
Η καθιέρωση στην Α1 φαντάζομαι θα είναι μέσα στις επιδιώξεις σας. Προσωπικά, όμως, έχεις κάποιο μεγαλύτερο όνειρο με τον Αρκαδικό; Να έχεις κοιμηθεί ένα βράδυ και να έχεις δει κάποια κούπα, ας πούμε, στον ύπνο σου;
Ποτέ μέχρι σήμερα δεν είδα μπροστά μου τέτοιο όνειρο, όπως και κανείς άλλος στην ομάδα. Κι αυτό, γιατί πάντα στοχεύουμε σε αρκετά βραχυπρόθεσμους στόχους. Το μόνο που μας ενδιαφέρει σε αυτή την ομάδα, είναι απλά να ετοιμαζόμαστε για το επόμενο παιχνίδι, ώστε στο τέλος να έχουμε πετύχει το στόχο που έχουμε θέσει. Εξάλλου, μου φαίνεται ότι στην κατάσταση που έχουμε φτάσει, ως χώρα, δεν επιτρέπεται να κάνεις μεγάλα όνειρα γιατί δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί την επόμενη μέρα.
Οι πιο πρόσφατες επιτυχίες σας, έρχονται να επιβεβαιώσουν μία πολύ καλή πορεία που διανύει ο αθλητισμός στην Αρκαδία τα τελευταία χρόνια, με τον Αστέρα Τρίπολης παράλληλα στο ποδόσφαιρο να βρίσκεται κάθε χρόνο και πιο ψηλά. Τι είναι αυτό που κάνει επιτυχημένο τον αθλητισμό στην περιοχή σας; Ίσως η «θερμή» ενασχόληση ατόμων της περιοχής με τις ομάδες, όπως εσύ στον Αρκαδικό ή ο Στάικος Βεργέτης στον Αστέρα;
Ο πιο σημαντικός παράγοντας που οδηγεί στην επιτυχία μιας ομάδας, είναι αναμφισβήτητα η διοίκηση. Η εξέλιξη του Αστέρα, είναι κάτι αξιοθαύμαστο και έχει επιτευχθεί κυρίως χάρη σε μία διοίκηση που είναι ισχυρή και οικονομικά εύρωστη. Είναι πραγματικά τιμή για όλους μας στην περιοχή, να υπάρχει τέτοια ομάδα που έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των ελλήνων φιλάθλων ως μία από τις καλύτερες επαρχιακές ομάδες, ενώ συμμετέχει και στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Η διοίκηση, λοιπόν, είναι αυτή που παίρνει τις αποφάσεις και στηρίζει το σύλλογο στα κακά «φεγγάρια» του. Το ίδιο ισχύει και για εμάς, αν και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να συγκριθούμε με τον Αστέρα. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι είναι η πρώτη μας σεζόν στην Α1 και ακόμη αποκτούμε εμπειρίες. Πρέπει να συνεχίσουμε, λοιπόν, ταπεινοί για να μπορούμε να κάνουμε διακώς ένα «βήμα» παραπέρα, όπως έχει κάνει και ο Αστέρας άλλωστε που έχει καταλήξει να είναι το «καμάρι» της πόλης. Οι δύο ομάδες, σε ένα κοινό τους χαρακτηριστικό, δείχνουν την αγάπη που υπάρχει στην επαρχία για τον αθλητισμό και την επιβράβευση που υπάρχει όταν μία προσπάθεια είναι άξια και σοβαρή.