Πέρυσι ήταν rookie, αλλά φέτος κλήθηκε να πρωταγωνιστήσει. Ο Άρης Λυκογιάννης τον εμπιστεύθηκε, του έδωσε… φανέλα βασικού στον Κολοσσό Ρόδου κι εκείνος άλλο που δεν ήθελε. Το κίνητρό του φάνηκε σε κάθε φάση των αγώνων της ομάδας του και δικαίως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας εκ των πιο βελτιωμένων παικτών του ελληνικού πρωταθλήματος, σε μια χρονιά όπου προστέθηκε πίεση στον ίδιο, αλλά μην έχοντας κανένα πρόβλημα να τη διαχειριστεί μόλις στα 22 του χρόνια, αποτέλεσε έναν εκ των «οδηγών» των Δωδεκανησίων μέχρι τα playoffs, όπου η σεζόν τελείωσε με αποκλεισμό από τον Παναθηναϊκό μεν, ψηλά το κεφάλι δε. Τώρα, απομένει το επόμενο «βήμα» του…
Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, κάνει στο Basketblog.gr τη δική του αποτίμηση για τη σεζόν που πέρασε, αναφερόμενος στα πεπραγμένα, τόσο της ομάδας του όσο και του ιδίου, όντας ικανοποιημένος από τον εαυτό του. Κάνει αναφορά για το ρόλο, που του έδωσε ο κόουτς Λυκογιάννης και πώς αντιμετώπισε αυτή την νέα συνθήκη, ενώ ξεκαθαρίζει για το μέλλον, πως το μόνο που τον νοιάζει, είναι να βρίσκεται σε σύλλογο όπου θα παίζει μπάσκετ, είτε μείνει στη Ρόδο είτε όχι. Για το λόγο αυτό, δε διστάζει να εκφράσει την αμφιβολία του, σχετικά με την προοπτική που μπορεί να έχει η μεταγραφή σε μεγάλο σύλλογο.
Γιαννούλη, στη σειρά με τον Παναθηναϊκό αποκλειστήκατε με σκορ 2-0, αλλά νομίζω πως στο τέλος υπάρχουν χαμόγελα στην ομάδα σας.
Ήταν δύο πολύ δύσκολα παιχνίδια. Στο πρώτο παιχνίδι του ΟΑΚΑ θελήσαμε να μαζέψουμε εμπειρίες και να επιχειρήσουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί για όσο μας επέτρεπαν οι δυνατότητές μας, ενώ στη Ρόδο προσπαθήσαμε μέχρι το τέλος να κερδίσουμε, κάτι που ήταν ο σκοπός μας. Σκεφτήκαμε, πως αν το πιστεύαμε και ήμασταν σωστοί σε μερικά στοιχεία του παιχνιδιού μας, θα μπορούσαμε να πετύχουμε το 1-1. Τουλάχιστον ήμασταν καλοί.
Η ανταπόκριση του κοινού σας ήταν για άλλη μια φορά τρομερή, μιας και ήταν το τελευταίο σας παιχνίδι, ενώ στο φινάλε κερδίσατε το χειροκρότημα.
Παίζαμε με τον Παναθηναϊκό και ήταν το τελευταίο ματς του Διαμαντίδη στη Ρόδο. Ο κόσμος, όπως ανέφερες, για άλλη μια φορά γέμισε το γήπεδο, χειροκροτώντας και τις δύο ομάδες. Για εμάς ήταν πολύ όμορφες αυτές οι στιγμές, βλέποντας πως αναγνωρίστηκε η προσπάθειά μας.
Αναφερόμενος στον Διαμαντίδη, είσαι μόλις 22 ετών και βλέπεις μπροστά σου έναν παίκτη, τον οποίο πριν περίπου 10 χρόνια παρακολουθούσες από την τηλεόραση να πρωταγωνιστεί στην κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ και του αργυρού μεταλλίου στο Μουντομπάσκετ με την Εθνική μας ομάδα. Πώς τον προσεγγίζεις;
Είναι ένας τεράστιος παίκτης, ένας «θρύλος» του αθλήματος. Είναι τιμή μου, που έπαιξα αντίπαλός του και που βρέθηκα απέναντί του στο ίδιο παρκέ, με σκοπό να τον κερδίσω.
Γυρίζοντας στον Κολοσσό, ο κόουτς Λυκογιάννης ανέφερε στη συνέντευξη Τύπου μετά το δεύτερο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, ότι η σεζόν ήταν επιτυχημένη για εσάς. Ποια είναι η δική σου αποτίμηση;
Ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη σεζόν, στην οποία είχαμε πολλούς νέους παίκτες, είτε πρόκειται για ξένους είτε για Έλληνες rookies, μαζί με όσους είχαμε μείνει από πέρυσι. Από τη δική μου πλευρά, εγώ ήμουν υποχρεωμένος από rookie να γίνω η πρώτη επιλογή στη θέση μου. Ξεκινήσαμε δυναμικά και εν συνεχεία γίναμε καλύτεροι, αλλά οι πολλές αλλαγές μας στοίχισαν στο πρόσωπο που δείχναμε στα εκτός έδρας παιχνίδια. Η ήττα από την Κηφισιά, ειδικά, μας «πλήγωσε» αρκετά, καθώς μπορεί να είχαμε πετύχει το στόχο της γρήγορης επίτευξης της παραμονής, αλλά είχαμε φτάσει ταυτόχρονα σε σημείο να βρισκόμαστε στην πέμπτη θέση. Αυτά είναι γεγονότα που μπορούν να συμβούν σε κάθε ομάδα και σε γενικές γραμμές θα συμφωνήσω ότι ήταν μια καλή σεζόν.
Θεωρείς, ότι αν η ομάδα σου δεν είχε υποστεί κάποιες από αυτές τις ήττες και δεν έπαιζε με κάποιον από τους «αιωνίους», θα είχε καλύτερη τύχη στα playoffs;
Αυτό είναι κάτι εντελώς υποθετικό και σίγουρα δεν μπορούμε να έχουμε κάποια απάντηση. Αυτό που μπορώ να σου με απόλυτη σιγουριά, είναι ότι αν παίζαμε με άλλη ομάδα εκτός των «αιωνίων», τότε θα κερδίζαμε το εντός έδρας παιχνίδι.
Όπως είπες κι εσύ πριν, ο κόουτς Λυκογιάννης σου εμπιστεύθηκε τη θέση ενός από τους πιο βασικούς παίκτες της ομάδας. Πώς βίωσες εσύ μια σεζόν, στην οποία σου ζητήθηκε να πρωταγωνιστήσεις;
Είχαμε μια ανάλογη συζήτηση με τον κόουτς, στην οποία μου ζήτησε αυτόν το ρόλο κι εγώ τον δέχθηκα. Έπρεπε βέβαια, να αποδείξω τόσο στον ίδιο όσο και στον εαυτό μου, ότι μπορούσα να είμαι μέσα στους πρωταγωνιστές αυτής της ομάδας. Είμαι σίγουρος, ότι έδωσα το πλήρες των δυνατοτήτων μου, προκειμένου να ανταποκριθώ.
Αν ρωτούσες τον εαυτό σου, σχετικά με το αν ανταποκρίθηκες, τι θα απαντούσες;
Καθένας θα σου πει, ότι θα μπορούσε να είναι και καλύτερος. Το ίδιο ακριβώς θα σου πω κι εγώ, ενώ θεωρώ ότι πιο αρμόδιος για να κρίνει, είναι ο ίδιος μου ο προπονητής. Από τη δική μου πλευρά, πιστεύω πως έκανα μια καλή σεζόν και ανταποκρίθηκα στο ρόλο που μου ανατέθηκε.
Θεωρείς, ότι ο Κολοσσός είναι ιδανική επιλογή για έναν ταλαντούχο παίκτη, προκειμένου να αναδειχθεί;
Από τη στιγμή που δεν υπάρχει η πίεση ενός συλλόγου με «βαρύ» όνομα και υπάρχει κάθε χρόνο η συμμετοχή στα playoffs, είναι ήδη μια σωστή επιλογή. Προπονητές, όπως ο κόουτς Λυκογιάννης, θέλουν να παίζουν με νεαρούς παίκτες κι εγώ απλά «άρπαξα» την ευκαιρία που μου δόθηκε.
Την προηγούμενη σεζόν, ένα στοίχημα του κόουτς Λυκογιάννη που ήταν ο Βασίλης Τολιόπουλος, πέτυχε με μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Πιστεύεις πως είσαι ο επόμενος;
Το πιο σημαντικό για εμένα, είναι το να παίζω μπάσκετ. Αν είμαι τυχερός, μπορεί να έχω κι εγώ μια μέρα πρόταση από μεγάλο σύλλογο, αλλά είναι βέβαιο πως αυτή τη στιγμή, δεν πρόκειται να παίξω. Παίρνεις ασφαλώς πολλές εμπειρίες και σπουδαίες παραστάσεις από το κορυφαίο επίπεδο, αλλά προσωπικά προτιμώ να βρίσκομαι σε ομάδα, όπου θα παίζω.
Οπότε ακόμη και στο ενδεχόμενο πρότασης από μεγάλη ομάδα, θα σκεφτόσουν σοβαρά να αρνηθείς, ώστε να είσαι σε μια ομάδα όπου θα παίζεις;
Για να πάω σε τέτοια ομάδα, θέλω να είμαι έτοιμος αγωνιστικά να προσφέρω άμεσα. Να βρίσκομαι, δηλαδή, σε μια ώριμη ηλικία, έχοντας τη βεβαιότητα, ότι θα μπορώ να προσφέρω. Βλέπεις, άλλωστε, ποια είναι συνήθως η κατάληξη των παικτών από 18 έως 23 ετών, οι οποίοι επιλέγουν να μετακομίσουν σε ένα μεγάλο σύλλογο, άρα δε θα ήθελα κι εγώ να βιώσω παρόμοια κατάσταση.
Ποια είναι τα όνειρα του Γιαννούλη Λαρεντζάκη;
Οι στόχοι μου είναι αρκετά κοντινοί. Θέλω να παίζω και να πρωταγωνιστώ, αυξάνοντας διαρκώς την απόδοσή μου και ελπίζοντας να συμβαίνει το ίδιο και με την ομάδα. Έχοντας υγεία και δουλεύοντας αδιάκοπα, ασφαλώς κάτι τέτοιο είναι εφικτό.