Ανέβηκε σε ρυθμό «πολυβόλου» τρεις κατηγορίες των πρωταθλημάτων της ΕΣΚΑ και κέρδισε με την αξία του την επάνοδο στις εθνικές κατηγορίες. Ο Τρίτων, όμως, δε σταματά εκεί, καθώς οι στόχοι στη Γ’ Εθνική είναι υψηλοί και αυτό αποτυπώνεται σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας αυτής της ομάδας, η οποία πέρασε χωρίς προβλήματα από το Κλειστό των Πατησίων, κερδίζοντας τον Σπόρτιγκ με 75-55. Με νίκη, μάλιστα, στο αναβληθέν παιχνίδι με τον Πανναξιακό (10/2, 18:00). πιάνει στη δεύτερη θέση την ΚΑΠ και τον Πρωτέα Βούλας, συνεχίζοντας τα όνειρα ανόδου. Κι όλα αυτά, με έναν προπονητή… ετών 26!
Ο Μιχάλης Μιχελάκος, μιλάει στο Basketblog.gr για την επικράτηση της ομάδας του απέναντι στον ιστορικό σύλλογο των Πατησίων, σημειώνοντας πάντως πως περίμενε και… καλύτερη εικόνα από τους παίκτες του. Οι φιλοδοξίες, τόσο του ίδιου όσο και των ανθρώπων του Τρίτωνα, φαίνονται στον ξεκάθαρο στόχο της ανόδου που έχει τεθεί, ενώ τονίζει, αποδεικνύοντάς το ασφαλώς κάθε Κυριακή, πως ακόμη και στο πόστο του κόουτς, η ηλικία είναι… το τελευταίο στοιχείο που μετρά.
Κόουτς, δε δυσκολευτήκατε να πάρετε το «διπλό» σε μια παραδοσιακά δυνατή έδρα.
Πήραμε το αποτέλεσμα που θέλαμε και μόνο αυτό μπορούμε να κρατήσουμε. Εκτιμώ, ότι η εμφάνιση δεν αντιστοιχούσε στις πραγματικές μας δυνατότητες, κι ας φτάσαμε στο σημείο να κερδίσουμε με διαφορά 20 πόντων. Η συνέχεια θα είναι πολύ πιο δύσκολη για εμάς κι έχουμε πολλά στοιχεία να διορθώσουμε στο παιχνίδι μας, για να μπορέσουμε να βρεθούμε στο φινάλε, σε ένα σημείο όπου να θεωρούμε ότι θα έχουμε πετύχει κάτι.
Ποιος είναι ο απολογισμός της μέχρι τώρα πορείας της ομάδας;
Με βάση τα αποτελέσματα, θεωρητικά μπορούμε να φτάσουμε στη δεύτερη θέση, χάρη στο εξ’ αναβολής ματς με τον Πανναξιακό. Θα μπορούσαμε να έχουμε μια καλύτερη συγκομιδή, αν υπολογίσουμε το γεγονός ότι έχουμε χάσει γύρω στα τρία παιχνίδια στο «νήμα». Αυτές οι ήττες μας «κυνηγούν» ακόμη και οφείλουμε να αναζητήσουμε ποιοι ήταν οι παράγοντες που έφταιξαν γι’ αυτά τα αποτελέσματα, ώστε να παρουσιαστούμε πιο έτοιμοι και πιο ανταγωνιστικοί στη συνέχεια.
Είναι αυτό που περιμένατε;
Από τη στιγμή που, ως νεοφώτιστη ομάδα και με επιστροφή στις εθνικές κατηγορίες ύστερα από 25 χρόνια, είμαστε εντός στόχων, μπορούμε να είμαστε μόνο ευχαριστημένοι από όσα έχουμε πετύχει έως τώρα. Επειδή, όμως, είμαστε φιλόδοξοι, θέλουμε πάντα να πηγαίνουμε πιο ψηλά και πάνω σε αυτή την νοοτροπία δουλεύουμε.
Τη συνθήκη που μόλις περιέγραψες, πώς τη βιώνει ένας προπονητής μόλις 26 ετών;
Το κομμάτι της ηλικίας, μπορεί να με απασχόλησε μόνο όταν ξεκίνησα να προπονώ, όταν δηλαδή ανέλαβα πριν από 4.5 χρόνια την ομάδα. Τώρα πια, έχει ξεφύγει τελείως από το μυαλό μου, δε με νοιάζει αυτό το θέμα ούτε με επηρεάζει στη δουλειά μου. Έχω την εντύπωση, δηλαδή, ότι δεν παίζει κάποιο ιδιαίτερο ρόλο πλέον μετά από τόσο καιρό σε αντρικό τμήμα.