Η Κηφισιά φέτος ακολουθεί μια ξέφρενη πορεία όπου δεν είναι απίθανο να αφήσει πίσω της τον ΠΑΟΚ και να καταλάβει την 5η θέση στην Basket League. Η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου κάνει μια εξαιρετική χρονιά και ένας από τους βασικούς λόγους αυτής είναι ο αρχηγός της ομάδας των βορείων προαστίων, Νίκος Γκίκας.
Ο 25χρονος γκαρντ διανύει μια εξαιρετική σεζόν και μιλώντας στο Basketblog, αναλύει την νίκη της ομάδας του επί του Ρεθύμνου, ενώ μας μιλάει για τον επόμενο αγώνα της Κηφισιάς κόντρα στον Κολοσσό, τον στόχο της ομάδας, αλλά και την προσωπική του απόδοση. Ο ίδιος δηλώνει δικαιωμένος με την επιλογή που έκανε να πάει στην ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου, ενώ αναφέρθηκε και στην περσινή χρονιά που ξεκίνησε στον Άρη και τελείωσε στην Βέντσπλις της Λετονίας, χώρα στην οποία ο Νίκος Γκίκας ξαναβρήκε τον εαυτό του σύμφωνα με τον ίδιο.
Τέλος θυμάται τα παλιά και πιο συγκεκριμένα τα χρόνια στον Φιλαθλητικό και μας μιλά για την ομάδα και το τι έζησε εκεί, ενώ αναφέρεται στους συμπαίκτες του τότε, Γιάννη Αντετοκούνμπο, Θανάση Αντετοκούνμπι και Χρήστο Σαλούστρο με τους οποίους ακόμα και τώρα κρατάει σχέσει… αδελφικές!
-Νίκο που θεωρείς πως κρίθηκε το παιχνίδι κόντρα στο Ρέθυμνο;
«Θεωρώ πως κρίθηκε στην διάθεση που δείξαμε στην άμυνα. Κυρίως στο πρώτο ημίχρονο που πήραμε την διαφορά. Και στην πολύ καλή επιθετική λειτουργία που είχαμε απέναντι στην ομάδα του Ρεθύμνου. Παρότι πήγαμε το παιχνίδι σε ένα ρυθμό που ταιριάζει πιο πολύ στην ομάδα του Ρεθύμνου, εμείς ήμασταν πιο εύστοχοι, είχαμε προσήλωση στο να σταματήσουμε κάποια πράγματα που κάνει το Ρέθυμνο. Έτσι καταφέραμε από την αρχή να έχουμε μια διαφορά ασφαλείας και στο τέλος αν ήμασταν πιο τυχεροί θα είχαμε πάρει και την διαφορά».
-Το ότι δεν πήρατε την διαφορά σας αφήνει μια «πικρία»;
«Μας αφήνει μια πικρία, αλλά θεωρώ πως το κομβικό ματς είναι το επόμενο που παίζουμε κόντρα στον Κολοσσό. Με το πρόγραμμα που έχει το Ρέθυμνο δύσκολα θα κάνει μια νίκη στα επόμενα παιχνίδια, οπότε θεωρώ πως η ισοβαθμία είναι δύσκολο να συμβεί. Σαφώς βέβαια είναι δύσκολη και όχι απίθανη».
-Ο Χρυσικόπουλος πάντως σήμερα (σ.σ.χτες) μπήκε και ήταν κομβικός…
«Θέλω να συγχαρώ όλους τους συμπαίκτες μου σήμερα για το παιχνίδι που κάναμε. Ο Λίνος Χρυσικόπουλος μπήκε σήμερα και άλλαξε όλο το ματς και παρότι υπάρχει πικρία για την διαφορά, όταν βγαίνει ο Λίνος μπροστά σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι και είναι τόσο καλός, αυτό σου αφήνει μια γλυκιά γεύση».
-Τώρα όπως είπες έχετε το κομβικό παιχνίδι με τον Κολοσσό. Τι θα πρέπει να προσέξει η Κηφισιά σε αυτήν την αναμέτρηση;
«Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο που θα πρέπει να προσέξουμε. Ο Κολοσσός είναι μια πολύ καλή ομάδα με προσανατολισμό στην επίθεση και στην άμυνα και καλούς παίκτες, που παίζει καλό μπάσκετ και έχει δείξει ότι είναι πολύ αξιόμαχη κυρίως στην Ρόδο. Σίγουρα θα θέλουν και εκείνοι το παιχνίδι όσο και εμείς και για εμάς η νίκη είναι σίγουρα 6η θέση και μπορεί και 5η υπό προϋποθέσεις. Χρειαζόμαστε λοιπόν την ενέργεια και την απαιτούμενη συγκέντρωση, προκειμένου να πάρουμε την νίκη».
-Μέχρι που πιστεύεις πως μπορεί να φτάσει φέτος η Κηφισιά;
«Θεωρώ πως η 5η με 6η θέση είναι το ταβάνι μας. Είναι ένας στόχος που κανείς δεν το περίμενε και το να βγεις 5ος σε ένα πρωτάθλημα με τόσο καλές ομάδες και να περάσεις τον ΠΑΟΚ είναι τεράστια επιτυχία. Η 5η θέση λοιπόν μας εξασφαλίζει το συναίσθημα πως η χρονιά είναι απολύτως επιτυχημένη. Ακόμα και να μην έρθει πάντως καθώς είναι δύσκολη θεωρώ πως και η 6η θέση είναι ένα μεγάλο επίτευγμα για όλους στην ομάδα και θα είναι η ανταμοιβή για τους κόπους όλης της χρονιάς».
-Προσωπικά κάνεις μια εξαιρετική χρονιά. Αισθάνεσαι δικαιωμένος με την απόφαση σου να υπογράψεις με την ομάδα της Κηφισιάς;
«Εννοείται πως αισθάνομαι δικαιωμένος. Ήξερα πως έρχομαι σε μια ομάδα που με εμπιστεύονται και θα με υποστηρίξουν και στην κακή μου μέρα και κακές μέρες είχα αρκετές μέσα στην χρονιά. Πάντως αισθάνομαι πραγματικά δικαιωμένος και με τα παιδιά που δουλεύουμε τόσο καιρό μαζί και για το «σταφ» που είναι δίπλα στον καθένα σε ότι χρειαστούμε, αλλά και για τον προπονητή μου τον Ηλία Παπαθεοδώρου που με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε αυτό που μου είπε από την αρχή. Και νιώθω και δικαιωμένος καθώς έχω ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Σίγουρα προσωπικά η χρονιά θα μπορούσε να είναι και καλύτερη, αλλά και χειρότερη. Όπως και να έχει πάντως επαναλαμβάνω πως αισθάνομαι δικαιωμένος που ήρθα στην Κηφισιά».
-Πέρσι στο δεύτερο μισό της χρονιάς έπαιξες στην Λετονία. Πως ήταν αυτή η εμπειρία;
«Ήταν μια πάρα πολύ καλή εμπειρία. Πέρασα πάρα πολύ όμορφα εκεί και έπαιξα. Γνώρισα πολύ καλούς παίκτες και συμπαίκτες, με τους οποίους ακόμα έχω επαφές. Σίγουρα εκεί ξαναβρήκα τον εαυτό μου εκεί γιατί στον Άρη στην αρχή της χρονιάς τον είχα χάσει. Σίγουρα θα ξαναπήγαινα στο εξωτερικό για να παίξω».
-Άρα μια ενδεχόμενη πρόταση από το εξωτερικό θα σε ενδιέφερε σωστά;
«Σαφως και θα με ενδιέφερε. Δεν έχω πρόβλημα με το εξωτερικό. Θεωρώ πως όταν πας σε μια άλλη χώρα πρέπει να αποδείξεις ότι κάνεις και πας για να παίξεις. Δεν πας ούτε για να κοιτάς, ούτε για να κάθεσαι. Πας για να αποδείξεις πως μπορείς να σταθείς, είτε αυτό το πρωτάθλημα είναι το καλύτερο, είτε το χειρότερο. Εκεί πας σαν ξένος παίκτης και αυτομάτως υπάρχουν απαιτήσεις από εσένα, οπότε πρέπει να παίξεις και να αποδείξεις πως μπορείς να ανταπεξέλθεις».
-Τι δεν πήγε καλά πέρσι στον Άρη για σένα;
«Κοίτα ήμασταν πολλά γκαρντ στην ομάδα και είχα πιο συμπληρωματικό ρόλο, που θεωρώ πως δεν μου ταίριαζε. Κοινή συναίνεση αποφασίσαμε πως ήταν καλύτερα να φύγω και τελικά δικαιώθηκα που έφυγα από τον Άρη».
-Ξεκίνησες από τον Φιλαθλητικό, σε μία φουρνιά μαζί με τους αδερφούς Αντετοκούνμπο και τον Χρήστο Σαλούστρο, φουρνιά δηλαδή που στελέχωσε από ομάδες της Α1 μέχρι ομάδες του NBA. Τι συναισθήματα σου προκαλεί το να βλέπεις την ομάδα στην Β Εθνική;
«Κοίτα θεωρώ πως η χρονιά που κάναμε τότε όλα τα παιδιά στον Φιλαθλητικό ήταν «φωτοβολίδα». Δύσκολα βρίσεις στην Α2 ομάδες με τέτοια κορμιά, που οι παίκτες της έγιναν πρωταγωνιστές μέχρι και στον NBA. Ο ένας (Γιάννης Αντετοκούνμπο) είναι στους Μπακς και είναι αναντικατάστατος, ο άλλος έπαιξε στο NBA και είμαι βέβαιος πως εν καιρώ θα βρει την θέση του εκεί. Ο Σαλούστρος κάνει μια πολύ καλή χρονιά στον Κολοσσό, εγώ είμαι στην Α1. Είναι δύσκολο να βρεις 4 παιδιά που αμέσως μετά την Α2 να παίξουν. Παρόλα αυτά ο Φιλαθλητικός φέτος έκανε έναν καλό πρώτο γύρο και γενικά δεν πρόκειται να κινδυνέψει. Έχει εδραιωθεί πλέον στην Β Εθνική, αλλά ξέροντας και τον πρόεδρο, τον κύριο Σμυρλή αλλά και τον κόουτς Ζήβα, αλλά και την αγάπη τους να αναδείξουν παιδιά, θα δώσει αποτελέσματα στο μέλλον. Ήδη υπάρχουν πολλοί καλοί νέοι παίκτες που παίζουν εκεί και με δουλειά θα μπορούσαμε στο μέλλον να πούμε πως και εκείνοι στελεχώσαν ομάδες της Α1».
-Τον Γιάννη Αντετοκούνμπο τον ήξερες από μικρό και τον είχες μαζί σου στην ομάδα. Πίστευες πως θα γίνει αυτός ο παίκτης που θαυμάζουμε όλοι στο ΝΒΑ;
«Κοίτα όταν είσαι με κάποιον κάθε μέρα μαζί του στην προπόνηση καταλαβαίνεις πως έχει κάποια πράγματα που δεν τα έχεις ξαναδεί πουθενά. Εμείς που τον ζούσαμε κάθε μέρα το πιστεύαμε και το λέγαμε πως ο Γιάννης είναι το «nextbifthing» του Ελληνικού μπάσκετ. Τότε όταν λέγαμε πως αυτό το παιδί θα παίξει NBAμας λέγανε τρελούς και εμάς και τον κόουτς Ζήβα. Ακόμα και όταν ο Σμυρλής έλεγε πως το πολύ στα 24 του αυτό το παιδί θα έχει συμβόλαιο στο NBA κάποιοι γελούσανε. Σήμερα όμως όπως βλέπεις όλα αυτά που λέγαμε όλοι έγιναν πραγματικότητα. Καλώς ή κακώς το «σταφ» του Φιλαθλητικού βλέπει μπροστά. Το θέμα με τον Γιάννη είναι πως δεν περιμέναμε να γίνουν όλα τόσο γρήγορα. Ξέραμε πως θα παίξει στο υψηλότερο επίπεδο, αλλά δεν περιμέναμε να γίνει ντραφτ κατευθείαν από την Α2 και μάλιστα τόσο ψηλά. Η χρονιά που κάνει πάντως φέτος πιστεύω πως είναι κατάλοιπα της σκληρής δουλειάς που κάνει όλα αυτά τα χρόνια και όταν έχεις τέτοιο κορμί τέτοιο ταλέντο και τέτοιο μυαλό είναι σίγουρο πως θα πρωταγωνιστήσεις».
-Κρατάς ακόμα επαφές με τους Κούνμπο;
«Βεβαίως και κρατάω επαφές και με τον Γιάννη και με τον Θανάση, παρότι είναι δύσκολο με την διαφορά ώρας. Οι σχέσεις με αυτά τα παιδιά είναι αδελφικές. Όταν έχεις περάσει 5 χρόνια μαζί από την Γ Εθνική μέχρι την Α2, κάθε μέρα στο γήπεδο και όχι στην Α1 που κάποιον συμπαίκτη σου μπορεί να μην τον ξαναδείς ποτέ μετά την χρονιά, αλλά στις μικρότερες κατηγορίες, που εκεί πραγματικά χτίζονται σχέσεις. Με τον Γιάννη και ένα χρόνο να μην μιλήσω ξέρω ότι όποτε μιλήσουμε, θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Το ίδιο βέβαια και με τον Χρήστο τον Σαλούστρο και με τον Θανάση και με όλα τα παιδιά που ήμασταν τότε στον Φιλαθλητικό. Με όλους μου τους συμπαίκτες από τον φιλαθλητικό μιλάω συχνά και όποτε μιλάμε θυμόμαστε τα παλιά».