Στο τουρνουά που πραγματοποιείται προς τιμήν του και θα ξεκινήσει σήμερα (16/9) με τον αγώνα μεταξύ ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μπαρτσελόνα, ο Δημήτρης Διαμαντίδης θα δει πολλά γνώριμα πρόσωπα. Με πολλούς αυτούς ήταν «εχθρός» για μία ζωή, με άλλους πάντοτε «φίλος», ενώ υπάρχει και η κατηγορία των παικτών και προπονητών, που από συμπαίκτες του έγιναν αντίπαλοι και τούμπαλιν. Στην τελευταία αυτή κατηγορία, ανήκει ο Ντάριλ Μίντλετον, ο οποίος έρχεται για ακόμη μία φορά ως αντίπαλος, για να τιμήσει τον εμβληματικό ηγέτη του Παναθηναϊκού, πριν αφήσει οριστικά το «βασίλειο» του.

Ο 50χρονος σήμερα προπονητής, ανήκει στο επιτελείο του Δημήτρη Ιτούδη στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας και μιλάει στο Basketblog.gr για τον Διαμαντίδη και την εποχή που ήταν συμπαίκτες στο «τριφύλλι», καθώς και αντίπαλοι στους αγώνες μεταξύ Παναθηναϊκού και Ηρακλή. Ο παλαίμαχος φόργουορντ, δε λησμονεί να αναφέρει πως πέρασε τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του στην χώρα μας, στην οποία δεν αποκλείει το ενδεχόμενο επιστροφής ως κόουτς, ενώ αναφέρει την καθημερινότητα στον άλλοτε… προπονητή του στους «πράσινους» και νυν αφεντικού του στο τεχνικό τιμ των «Μοσχοβιτών», Δημήτρη Ιτούδη.

middleton-diamantidis-palia

Ντάριλ, βρίσκεσαι μαζί με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στην Αθήνα για το τουρνουά προς τιμήν του Δημήτρη Διαμαντίδη. Ποιο είναι το συναίσθημά σου, κάθε φορά που επιστρέφεις στην Ελλάδα;

Είναι πάντα υπέροχα. Διατηρώ τις καλύτερες αναμνήσεις, έχοντας παίξει πέντε εκπληκτικά χρόνια εδώ. Κέρδισα πολλούς αγώνες, κατέκτησα μία Ευρωλίγκα και πολλά τρόπαια, οπότε είναι λογικό να έχω αυτό το συναίσθημα, κάθε φορά που επισκέπτομαι την Αθήνα.

Πώς νιώθεις που έχετε έρθει εδώ, για να τιμήσετε τον Δημήτρη Διαμαντίδη;

Καταπληκτικά! Είναι σημαντικό που βρισκόμαστε εδώ για τον Δημήτρη, πρόκειται για έναν από τους καλύτερους Έλληνες παίκτες που έχουν πατήσει στα παρκέ. Όταν έπαιξα για πρώτη φορά απέναντί του, μπορεί να ήταν πιο απρόσεκτος, αλλά φαινόταν ότι ήταν ένας εξαιρετικός μπασκετμπολίστας. Με τον καιρό, όμως, έκανε τα πάντα στο παρκέ, έγινε ένας μεγάλος ηγέτης και όλοι οι συμπαίκτες του, τον σέβονταν. Έδινε τον καλύτερο εαυτό του καθημερινά και αγαπούσε το παιχνίδι.

Ποια ήταν η πρώτη σου εντύπωση όταν είδες τον Δημήτρη, ενώ ερχόταν από τον Ηρακλή στον Παναθηναϊκό;

Μου έκανε εντύπωση η μαχητικότητά του, προκειμένου να βελτιωθεί, ειδικά με την προσπάθεια που πραγματοποιούσε κάθε καλοκαίρι. Έβλεπα ότι ήταν «σκληρό καρύδι», είχε μεγάλη καρδιά και ήθελε πάντα να προστατεύει τους συμπαίκτες του. Τώρα που αποσύρεται, θα μου λείψει πραγματικά. Ήταν ένας πραγματικός ηγέτης, ένας άξιος αντιπρόσωπος της έννοιας «μπάσκετ», έξυπνος και δύσκολο να τον βάλεις από κάτω.

Υπήρχε κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο που τον έκανε τόσο σπουδαίο παίκτη;

Νομίζω, ότι σε περιπτώσεις σαν του Δημήτρη, έχει μεγάλη σημασία αν αγαπάς και σέβεσαι το παιχνίδι. Αν σέβεσαι το παιχνίδι, τότε και το ίδιο το παιχνίδι θα σε σεβαστεί. Αυτό συνέβη με τον Δημήτρη. Ήταν ένας μαχητής και κάθε φορά που έμπαινε στο παρκέ, φαινόταν πόσο λάτρευε το μπάσκετ.

Ο Δημήτρης Ιτούδης, μίλησε στη συνέντευξη Τύπου για ένα ιδιαίτερο μεταξύ τους στιγμιότυπο, όταν μετά την κατάκτηση ενός triple crown, ο Διαμαντίδης τον ρώτησε ποιο ήταν το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας. Εσύ έχεις να μας διηγηθείς κάποια μεταξύ σας στιγμή που να θυμάσαι πιο έντονα;

Δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο που να μπορώ αυτή τη στιγμή να μοιραστώ. Αυτό που θυμάμαι, είναι ότι από την πρώτη στιγμή που τον είχα ως συμπαίκτη, τον σεβάστηκα για τα στοιχεία που έβγαλε στο παρκέ, αλλά και αυτά που τον χαρακτηρίζουν ως άνθρωπο.

middleton-diamantidis-fotsis

Μίλησέ μας για τα πέντε χρόνια που πέρασες στον Παναθηναϊκό, όταν και είχες ως προπονητή τον Δημήτρη Ιτούδη.

Είναι τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου και ο Ιτούδης ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Επηρέασε και αυτός σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι μου, με βοήθησε να έχω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και τελικά τα κατάφερα. Κάθε φορά που έμπαινα στο γήπεδο, ήμουν πιο δυνατός και αυτό οφείλεται στον Δημήτρη, με τον οποίο ασφαλώς γίναμε πολύ καλοί φίλοι, αφού έφυγα από τον Παναθηναϊκό. Μείναμε σε επαφή και μου έδωσε τη μεγάλη ευκαιρία, να είμαι μαζί του στην ΤΣΣΚΑ. Ήταν πραγματικά μεγάλη η τιμή που μου έκανε, μιας και μιλάμε για την περίπτωση ενός υπέροχου ανθρώπου και προπονητή.

Πώς ήταν το συναίσθημα του να μπαίνεις στο γήπεδο και αντί να δέχεσαι τις οδηγίες σαν παίκτης από τον κόουτς Ιτούδη, να είσαι μαζί του στο επιτελείο ως επίσης προπονητής;

Ήταν, ούτως ή άλλως, σκληρό για μένα το γεγονός της αποχώρησής μου από τα παρκέ και δύσκολη η ιδέα του να μην ξαναπαίξω. Ήταν μία πραγματικά σπουδαία αλλαγή στη ζωή μου, αν και ως προπονητής έχω μάθει πράγματα, για τα οποία ως παίκτης δεν είχα ιδέα. Κάθε μέρα μαθαίνω και ο κόουτς Ιτούδης είναι υπομονετικός μαζί μου. Είναι, όπως ανέφερα, μεγάλη ευκαιρία για μένα η παρουσία στο επιτελείο της ΤΣΣΚΑ. Είναι ένας μεγάλος σύλλογος και όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις, τόσο περισσότερα μαθαίνεις.

Παίζετε με σπουδαίες ομάδες στο τουρνουά αυτό, όπως η Μπαρτσελόνα ή ο Παναθηναϊκός, έστω κι αν για τους φιλάθλους αυτά τα ματς θα μπουν σε δεύτερη προτεραιότητα. Ως προπονητής, τι χρησιμότητα θεωρείς ότι έχουν αυτά τα ματς;

Βλέπεις ποιος είσαι, πού βαδίζεις εν όψει της νέας σεζόν. Προσπαθούμε να δούμε αν όλα πάνε σωστά στην προετοιμασία μας, αν έχουμε διαλέξει σωστά συστήματα, σωστή άμυνα και φυσικά θέλουμε να κερδίσουμε. Ακόμη κι αν πρόκειται για ένα τουρνουά με κεντρικό πρόσωπο έναν αθλητή, όπως ο Διαμαντίδης, θέλεις πάντα να κερδίζεις, αυτή πρέπει να είναι η νοοτροπία μίας μεγάλης ομάδας. Όταν είσαι, ειδικά, πρωταθλητής Ευρώπης, πρέπει να παίζεις στο 120% των δυνατοτήτων σου, γιατί ξέρεις ότι ακόμη και στα φιλικά θέλουν να σε κερδίσουν οι αντίπαλοι.

Θεωρείς, πως το γεγονός ότι κερδίσατε όλα τα διαθέσιμα τρόπαια την περασμένη χρονιά, θα προσθέσει παραπάνω πίεση, και μάλιστα με ένα διαφορετικό σύστημα διεξαγωγής στην Ευρωλίγκα;

Όταν είσαι μία μεγάλη ομάδα, πάντα υπάρχει αυτή η πίεση. Ακόμη κι αν έχεις κατακτήσει τα πάντα, θέλεις να τα κερδίσεις ξανά. Αυτό είναι και το στοιχείο, που είναι ταυτόχρονα θετικό και αρνητικό για τέτοιες ομάδες, καθώς θέλουν να κερδίσουν τους πάντες, ενώ και όλοι θέλουν να τις κερδίσουν, για ευνόητους λόγους κάθε πλευρά. Πες μου, όμως, ποιες είναι οι τελευταίες ομάδες που κέρδισαν δύο συνεχόμενες φορές την Ευρωλίγκα; Ο Ολυμπιακός πριν τρία χρόνια και η Μακάμπι πριν από παραπάνω από δέκα. Θα είναι, λοιπόν, πολύ σκληρό, αν και θεωρώ ότι έχοντας την ίδια ομάδα ουσιαστικά, μπορούμε να αντέξουμε στην αυξημένη πίεση που θα μας δώσει το γεγονός, ότι όλοι οι αντίπαλοι θα θέλουν να μας κερδίσουν επειδή, εκτός των άλλων, είμαστε και πρωταθλητές Ευρώπης.

Ποια είναι η άποψή σου γι’ αυτό το νέο σύστημα διεξαγωγής της Ευρωλίγκα;

Για να σου πω την αλήθεια, πίστευα εδώ και 10 χρόνια ότι έπρεπε να γίνει αυτή η αλλαγή και το έλεγα. Θεωρώ, ότι είναι θετικό να μαζευτούν σε μία πιο κλειστή λίγκα όλες οι κορυφαίες ομάδες της ηπείρου. Θα γίνει, με αυτό τον τρόπο, πολύ πιο ανταγωνιστική η Ευρωλίγκα και θα κοιτάζεις στο πρόγραμμά σου, είτε ποιον έχεις εντός ή εκτός έδρας, είτε αν έχεις μπροστά σου κάποιον ισχυρότερο ή λιγότερο ισχυρό αντίπαλο. Είναι, υπό αυτή την έννοια, μία θετική εξέλιξη.

Το τρόπαιο στην Μπολόνια το 2002 είναι η καλύτερη στιγμή σου στον Παναθηναϊκό, ή υπάρχει και κάποια καλύτερη;

Μπορώ να σου πω, ότι πιο ευτυχισμένη μου στιγμή ήταν η υπογραφή του συμβολαίου μου στον Παναθηναϊκό. Ήμουν πολύ χαρούμενος που γινόμουν μέλος ενός τόσο μεγάλου κλαμπ.

Είχατε πάει στην Μπολόνια ως αουτσάιντερ. Πώς καταφέρατε να αλλάξετε τα δεδομένα και να φτάσετε έως το τρόπαιο;

Ήταν αυτό που μας εξασφάλιζε την ηρεμία και τη συγκέντρωσή μας, αφού ξέραμε ότι είχαμε μία εκπληκτική ομάδα. Αυτό που μας έμενε, ήταν να παίξουμε σκληρά στα παιχνίδια του Final Four, και πρώτα στο ματς με τη Μακάμπι. Όλοι βγήκαμε μπροστά, τόσο σε αυτό το ματς όσο και στον τελικό με την Μπολόνια και γι’ αυτό φτάσαμε στο τρόπαιο.

Υπήρχε κάτι ιδιαίτερο, που σας είπαν οι προπονητές σας, ο κόουτς Ομπράντοβιτς ή ο κόουτς Ιτούδης; Μήπως υπήρχε κάποια ομιλία μεταξύ των παικτών;

Τίποτα από όλα αυτά. Ήμασταν έξυπνοι παίκτες και ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε, για να φτάσουμε στην κορυφή. Αντιμετωπίσαμε ως πρώτο «βήμα» τη Μακάμπι και προχωρήσαμε με αυτή τη λογική έως το τέλος.

Θα ήθελες να ξαναγυρίσεις στην Ελλάδα;

Ως παίκτης εννοείς (γέλια); Η Αθήνα είναι ένα όμορφο μέρος και είναι πάντα στις αγαπημένες μου πόλεις. Δε θα ήταν κακή η περίπτωση να επιστρέψω ως προπονητής.