Η μεγάλη επιστροφή της ΑΕΚ, τόσο στο εγχώριο όσο και στο ευρωπαϊκό στερέωμα, είναι γεγονός. Ένα γεγονός, μάλιστα, που έγινε δεκτό με αρκετή εκτίμηση προς το σύλλογο από τους ακολούθους του μπάσκετ όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και γενικότερα στη Γηραιά Ήπειρο. Η αναγνωρισιμότητά του, άλλωστε, ήταν ένας από τους λόγους που της έδωσαν τη wild card για το Eurocup, με την Ένωση να θέλει να μετρήσει τις δυνάμεις της κόντρα στο υψηλότερο επίπεδο, εντός κι εκτός συνόρων.
Η αναζήτηση από πλευράς διοίκησης, για τον άνθρωπο που θα ξεκινούσε την υλοποίηση αυτών των νέων «ονείρων», βρήκε μπροστά της μία γνωστή της φυσιογνωμία. Αυτή που θα συνέδεε τις τελευταίες «δάφνες» του ένδοξου παρελθόντος, με ένα υποσχόμενο μέλλον. Έναν άνθρωπο που αποτελούσε και οπαδό της ομάδας… πριν καν φανταστεί ότι θα ερχόταν στα μέρη μας, βλέποντας τον Μπάγεβιτς, τον Σαμπανάζοβιτς και τον Γιανγιάνιν να διακρίνονται με την φανέλα της. Ο Ντράγκαν Σάκοτα πραγματοποίησε κι αυτός τη δική του επιστροφή στην ομάδα, την οποία είχε οδηγήσει στην κατάκτηση του τελευταίου της πρωταθλήματος το 2002, δείχνοντας έτοιμος για την νέα του πρόκληση.
Ο έμπειρος τεχνικός, μίλησε στο Basketblog.gr για την καινούργια εποχή που… έχει ξημερώσει στην ΑΕΚ και τις προσδοκίες που γίνονται ολοένα και μεγαλύτερες. Ταυτόχρονα, κάνει λόγο για τις επιδιώξεις στην νέα αγωνιστική περίοδο, τις επιτυχίες των Σέρβων τεχνικών που έχουν βρει πολλές φορές έδαφος στην χώρα μας, καθώς και για την υπόθεση της προσπάθειας της διοίκησης, για απόκτηση του δικού της Κλειστού. Τέλος, δεν παραλείπει να αναφερθεί στον… «εκτός τόπου και χρόνου» Ντάνιελ Όρτον, καθώς και στην αγάπη που πάντοτε είχε για την ΑΕΚ, η οποία φαίνεται να τον έχει «εξοπλίσει» με διάθεση για την επαναφορά στην κορυφή, υπό τις δικές του οδηγίες.
Συνέντευξη στους Ραφαήλ Αλαγά – Δημοσθένη Παπαδημητρίου
Κόουτς, η σεζόν αυτή ξεκινά από εντελώς διαφορετική αφετηρία για την ΑΕΚ, σε σχέση με τα δεδομένα της περσινής σεζόν. Ποιος είναι ο φετινός προορισμός της ομάδας, σε όλους τους τομείς;
Είπαμε και σε σχετική ανακοίνωση, ότι θέλουμε να κάνουμε φέτος με την ομάδα σε κάθε κομμάτι ένα «βήμα» παραπάνω. Στο αγωνιστικό κομμάτι, αν θέλουμε να λέμε ότι θα έχουμε πετύχει κάτι υψηλότερο, τότε η τέταρτη θέση είναι ένας στόχος. Από την άλλη πλευρά, καταφέραμε να πετύχουμε και άλλες επιδιώξεις, όπως το να μαζέψουμε αρκετά νέα παιδιά με ταλέντο, να βελτιώσουμε το επίπεδο της γενικότερης οργάνωσης του συλλόγου, να προχωρήσουμε τις συζητήσεις για δικό μας Κλειστό και, ως εκ τούτου να βρούμε λύσεις για τις ακαδημίες. Θέλω να πω, δηλαδή, ότι συνεχώς σημειώνουμε πρόοδο σε κάθε τομέα και πιστεύω ότι με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσουμε σε μερικά χρόνια να βρισκόμαστε στις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, με όνομα, οργάνωση και δυνατότητα στελέχωσής της από τα νέα παιδιά.
Η ομάδα πραγματοποίησε μία εξαιρετική εμφάνιση απέναντι στην Αναντολού Εφές, μία ομάδα Ευρωλίγκα και μάλιστα πριν από μία σεζόν, όπου επιστρέφει και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Πιστεύεις ότι η χρονιά θα είναι επιτυχημένη και στην Ευρώπη;
Τα αποτελέσματα της προετοιμασίας, «σβήνονται» μόλις ξεκινήσει η σεζόν, είτε κερδίσεις είτε χάνεις. Ούτε εγώ ενδιαφερόμουν ιδιαίτερα και περισσότερο προσπαθούσα να δίνω ικανοποιητικό χρόνο συμμετοχής σε όλους τους παίκτες, εκτός από το τελευταίο φιλικό με την Εφές, όπου δεν είχα πολλές επιλογές. Πρέπει να πούμε, βέβαια, ότι είμαστε ευχαριστημένοι από το πώς κύλησε η προετοιμασία μας. Είχαμε τελευταία, βέβαια, μερικά ατυχή περιστατικά, όπως με έναν ξένο παίκτη (σ.σ. Όρτον) που μας αναγκάζει να φέρουμε άλλο στη θέση του, καθώς και μερικούς ακόμη τραυματισμούς, εξαιτίας των οποίων έχουμε μείνει λίγο πίσω στο αγωνιστικό κομμάτι αυτές τις ημέρες. Η Ευρώπη, όμως, δε συγχωρεί αυτά τα περιστατικά και ειδικά ο όμιλός μας που είναι πολύ δυνατός, με ομάδες που έχουν παίξει Ευρωλίγκα, ενώ μάλιστα δύο από αυτές είχαν περάσει πέρυσι στην επόμενη φάση (σ.σ. Γαλατάσαραϊ, Νίζνι). Η δουλειά, λοιπόν, είναι πολύ δύσκολη καθώς όταν παίζεις με επτά παίκτες Σάββατο παρά Σάββατο, μπορείς να βρεις άκρη, αλλά όταν ακολουθείς ένα πρόγραμμα Σάββατο-Τετάρτη-Σάββατο, τα πράγματα δυσκολεύουν.
Πώς, δηλαδή, σκοπεύεις να αξιοποιήσεις το υλικό σου, σε μία σεζόν που θα σας βρει πια να παίζετε δύο παιχνίδια μέσα στην εβδομάδα, με παράλληλο στόχο την προώθηση των παιδιών των ακαδημιών σας και όσων νέους παικτών έχετε φέρει, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα δυνατό σύνολο μακροπρόθεσμα;
Όλοι ξέρουμε ότι κάθε παιδί ξεχωριστά θα ακολουθήσει το δικό του δρόμο προς τις επιτυχίες. Άλλοι εξελίσσονται με πιο ταχείς ρυθμούς και άλλοι με πιο αργούς, αλλά αποφασίσαμε πως δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να φέρουμε νέα παιδιά. Βλέπουμε παιδιά μικρής ηλικίας σε άλλες ελληνικές ομάδες να είναι ήδη πρωταγωνιστές, με μερικά χρόνια να έχουν περάσει μέχρι να αρχίσουν να καθιερώνονται. Κάπως έτσι, είχε συμβεί και το 2001, όταν τα παιδιά που είχαν έρθει πριν από μερικά χρόνια είχαν μεγαλώσει κι εμείς θέλουμε να πορευτούμε αναλόγως. Περιμένουμε να φέρουμε κι άλλα ταλέντα και ήδη υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται πολύ με αυτό το κομμάτι.
Οι ακαδημίες είναι ένα διαφορετικό θέμα κι εκεί θέλουμε να μαζέψουμε πάνω από 1.000 παιδιά, δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα ξεχωριστό «σχολείο» γι’ αυτά, αν καταφέρουμε να έχουμε ένα δικό μας Κλειστό με βοηθητικά γήπεδα. Είναι ένα πλάνο που με τον καιρό δρομολογείται.
Όσο για τις φετινές μας επιλογές, πιστεύω ότι είναι σωστές. Μπορεί να υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν την εμπειρία της Ευρώπης, αλλά θεωρώ ότι θα καταφέρουν να προσαρμοστούν αρκετά γρήγορα, με τη βοήθεια έμπειρων παικτών, όπως είναι ο Γιάννης (σ.σ. Καλαμπόκης). Μπορεί αυτή τη στιγμή να μετράμε πέντε απώλειες, μαζί με αυτή του Τσαλμπούρη, αλλά όταν όλοι αυτοί οι παίκτες βρεθούν στο σύνολο, τότε θα είμαστε γεμάτοι και θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις.
Στο πλαίσιο του αγώνα με την Εφές, έγινε η βράβευσή σου, μαζί με εκείνη του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Πώς ένιωσες εκείνη τη στιγμή;
Έχουμε πει, ότι είναι καλό όσα παιδιά έρχονται στα γήπεδα, να γνωρίζουν την ιστορία του συλλόγου. Βλέπετε, για παράδειγμα, ότι τα παιδιά που υποστηρίζουν μία ομάδα στο ΝΒΑ, γνωρίζουν όλη την ιστορία της, τα τρόπαια που έχει κατακτήσει και τους πιο σημαντικούς παίκτες που έχουν περάσει. Πρέπει, λοιπόν, να πραγματοποιούνται τέτοιες εκδηλώσεις και είναι κάτι που μετράει. Όλες οι ομάδες, επομένως, πρέπει να κάνουν τέτοιες κινήσεις. Γιατί όταν σου λένε ότι δεν ξεχνούν το πρωτάθλημα που είχες πάρει (σ.σ. 2002), είναι κάτι πολύ όμορφο. Από τη στιγμή που είχα φύγει από την ομάδα, δεν είχα την τιμή να βραβευθώ, τώρα όμως ήρθε και αυτό το γεγονός και είμαι πολύ χαρούμενος.
Είσαι εσύ, ο Ίβκοβιτς, ο Ομπράντοβιτς και άλλοι Σέρβοι προπονητές που έχουν διακριθεί. Τι είναι αυτό, όμως, που τους κάνει επιτυχημένους και ειδικά στην χώρα μας;
Πιστεύω, ότι το μπάσκετ ταιριάζει με την νοοτροπία των Γιουγκοσλάβων γενικότερα, γιατί ταλέντα είχαμε παντού ως ενωμένη Γιουγκοσλαβία. Όταν βγαίνουν, λοιπόν, τόσο μεγάλοι παίκτες, το ίδιο θα γίνει και με τους προπονητές. Αλλά γενικότερα, έχουμε τον αθλητισμό μέσα μας. Για πολλά χρόνια, άλλωστε, η Γιουγκοσλαβία ήταν πρώτη χώρα παγκοσμίως στην τελική κατάταξη για τα ομαδικά αθλήματα. Είχαμε εκτός από πολύ καλό μπάσκετ, επιτυχίες στο πόλο, στο βόλεϊ ή το χάντμπολ. Για όλες αυτές τις επιτυχίες, τότε συγκεντρώνονταν πόντοι που προσμετρώνταν σε ένα τελικό αποτέλεσμα. Πολλές φορές, λοιπόν, με τις επιτυχίες αυτές, η Γιουγκοσλαβία κατάφερνε να είναι στην κορυφή. Στην χώρα μας, παίζονται όλα τα αθλήματα και υπάρχει μεγάλη αγάπη για τον αθλητισμό και νομίζω πως αυτό είναι το πρώτο και πιο σημαντικό κοινό στοιχείο με τους Έλληνες. Κάποτε ένας συνάδελφος έλεγε ότι «αν θες καλό προσούτο, πήγαινε στην Ισπανία, για καλό τυρί στην Ελβετία και για καλό προπονητή στο Βελιγράδι».
Αναφέρθηκε στο δικό σας κλειστό. Τι έχει σχεδιάσει ο πρόεδρος και πού βρίσκονται οι συζητήσεις στο θέμα αυτό;
Δεν είμαι αρμόδιος για να δώσω συγκεκριμένες απαντήσεις στο θέμα αυτό, αλλά θα σας πω από τη δική μου πλευρά, ότι είναι ένα μεγάλο όνειρο.
Η ΑΕΚ έχει δείξει να δίνει αρκετή σημασία στο θέμα της πειθαρχίας, όπως βλέπουμε από την αντιμετώπιση της περίπτωσης του Όρτον, ή ακόμη κι εκείνης του Δίπλαρου νωρίτερα. Είναι το θέμα αυτό μία βασική σας αρχή; Αν ναι, μήπως γι’ αυτό το λόγο θέλετε να είστε αυστηροί;
Δε θέλουμε να νιώθει κάποιος παίκτης ότι είναι στο στρατό. Είμαστε σε μία μεγάλη ομάδα, όπου θέλουμε καθένας να απολαμβάνει τη συμμετοχή του. Τελευταία, μάλιστα, κάναμε μεγάλη υπομονή με ένα παιδί που δεν έχει… καταλάβει πού βρίσκεται και δε σεβόταν κανέναν και τίποτα. Αυτό είναι κάτι που πείραξε όλη την ομάδα και νιώσαμε ότι έπρεπε να προστατεύσουμε το σύνολο, γιατί κανείς δεν είναι πάνω από την ομάδα. Και δεν αξίζει πλέον να κάνουμε άλλη υπομονή. Δε θέλουμε η ΑΕΚ να είναι μία ομάδα που κρίνεται μόνο από ένα ατυχές αποτέλεσμα, από κάποιο σουτ της τελευταίας στιγμής ή κάποιο τραυματισμό. Εμείς θέλουμε πρώτα να δείχνουμε ότι είμαστε ομάδα, η οποία με τον καιρό προχωρά όλο και πιο ψηλά. Πιστεύω, ότι αυτή τη στιγμή κάναμε κάτι σωστό και δεν είναι κάποια «εν θερμώ» απόφαση. Είναι ένα περιστατικό που εξετάσαμε προσεκτικά, συζητήσαμε και δώσαμε χρόνο στον παίκτη να αλλάξει τη στάση του. Κάτι που δεν έγινε και για το λόγο αυτό φτάσαμε στην απόφαση της απομάκρυνσής του.
Έχοντας συνδέσει το όνομά σου με αυτό της ομάδας, τι σημαίνει η λέξη ΑΕΚ για σένα;
Η αλήθεια είναι, ότι όχι μόνο την εποχή που ξεκινούσα ως προπονητής, αλλά γενικότερα ως άνθρωπος που αγαπά τον αθλητισμό, παρακολουθούσε τους μεγάλους παίκτες που έρχονταν κατά καιρούς στην Ελλάδα. Είχαν έρθει ειδικά στην ΑΕΚ ο Μπάγεβιτς, ο Σαμπανάζοβιτς ή ο Γιάνγιανιν, παιδιά που τους εκτιμούσαμε πολύ. Στο ποδόσφαιρο, λοιπόν, υποστηρίζω ανά χώρα και κάποια ομάδα. Πριν καν, λοιπόν, έρθω στην Ελλάδα ήμουν υποστηρικτής της ΑΕΚ. Δεν είχα, μάλιστα, φανταστεί ότι ο δρόμος μου θα με έφερνε κάποτε στην Ελλάδα. Δεν το σκεφτόμουν, λοιπόν, και απλά συνέδεα την υποστήριξη μίας ομάδας ανάλογα με τις επιτυχίες των συμπατριωτών παικτών μου, αν έβαζε για παράδειγμα γκολ ο Μπάγεβιτς ή τι απόδοση είχε ο Γιάνγιανιν. Όταν έρχεσαι, βέβαια, να εργαστείς σε κάποια ομάδα πρέπει να φέρεσαι πλήρως επαγγελματικά, αλλά το ποδόσφαιρο είναι στο μυαλό μου κάτι εντελώς διαφορετικό από το μπάσκετ. Γι’ αυτό το λόγο, ίσως, ήρθε το πιο σημαντικό γεγονός της επιτυχίας της κατάκτησης του πρωταθλήματος το 2002 με την ΑΕΚ.
