‘Ηρθε στην χώρα μας το καλοκαίρι του 2012, όταν ο Παναθηναϊκός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποτελούσε παρελθόν και «έχτιζε» ένα καινούργιο ρόστερ, με μοναδικές βάσεις τον Δημήτρη Διαμαντίδη και τον Κώστα Τσαρτσαρή. Εκείνος, βρέθηκε από πολύ νωρίς στην πρώτη γραμμή και δικαίωσε τον Αργύρη Πεδουλάκη στην αρχή και εν συνεχεία τον Φραγκίσκο Αλβέρτη, καθώς οι «πράσινοι» είχαν το απόλυτο των τίτλων, στις δύο σεζόν που ο ίδιος αγωνίστηκε με το «τριφύλλι» στο στήθος, κατέχοντας μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας.
Στη δεύτερη χρονιά μάλιστα, ήταν αναγκασμένος να παίξει σε όλη της τη διάρκεια ως τραυματίας στους δύο αχίλλειους τένοντες, ένα γεγονός που για δύο χρόνια τον οδήγησε σε ένα μεγάλο «πισωγύρισμα» στην καριέρα του, παίζοντας σε Τσεντεβίτα, Βαρέζε και Καντού. Το φετινό καλοκαίρι, είναι η ώρα για ακόμη μία «επανεκκίνηση», ξανά από την χώρα μας, αλλά με την φανέλα της ΑΕΚ, η οποία δεν κρύβει τις φιλοδοξίες της, όπως κι εκείνος, έχοντας προέλθει από μία σπουδαία πορεία με την Εθνική Κροατίας μέχρι τα προημιτελικά των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο.
Ο Ρόκο Λένι Ούκιτς, μιλάει στο Basketblog.gr για την εκ νέου παρουσία του στην χώρα μας και το πώς πείστηκε να επιστρέψει, για λογαριασμό της Ένωσης. Εξομολογείται το τι σημαίνει για τον ίδιο η περίοδος ανάκαμψης που ακόμη βιώνει μετά από εκείνο τον τραυματισμό του, αποτελώντας το μεγαλύτερο «στοίχημα» της καριέρας του, καθώς στα 31 του χρόνια συνεχίζεται να είναι… καθ’ οδόν για την επάνοδο στο υψηλότερο επίπεδο. Ο έμπειρος πλέι μέικερ, δεν αποκλείει να τον βλέπουμε να φορά τα χρώματα της πατρίδας του μέχρι… τους Αγώνες του Τόκιο, αποκαλύπτοντας και τον «καημό» που έχει, μετά από 16 χρόνια στα παρκέ σε επαγγελματικό επίπεδο.
Ρόκο, δύο χρόνια μετά την τελευταία σου παρουσία στην Ελλάδα με την φανέλα του Παναθηναϊκού, επιστρέφεις στην χώρα μας για λογαριασμό της ΑΕΚ. Πώς αισθάνεσαι αυτή την επιστροφή;
Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα της επιστροφής μου. Αγαπάω την χώρα σας και την Αθήνα, είχα αγωνιστεί για δύο χρόνια και κρατάω από τότε σπουδαίες αναμνήσεις ως παίκτης του Παναθηναϊκού. Μου αρέσει το νέο μου περιβάλλον και πιστεύω ότι μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μία καλή σεζόν, έστω κι αν είναι νωρίς για να κάνει κάποιος προβλέψεις.
Με ποιον τρόπο πείστηκες να έρθεις στην ΑΕΚ;
Είναι μία ιστορική ομάδα, με μεγάλη βάση φιλάθλων κι ένα φιλόδοξο πλάνο. Με τον κόουτς Ζντοβτς έχω συνυπάρξει και ως συμπαίκτης, μιλήσαμε για το δικό μου ρόλο και το τι ήταν διατεθειμένη να μου δώσει η ομάδα και κατάλαβα ότι πρόκειται για μία καλή κατάσταση. Νομίζω πως η ΑΕΚ θα είναι μία ομάδα με χαρακτήρα νικητή, που αποτελούσε ένα στοιχείο που έψαχνα στον επόμενο σταθμό της καριέρας μου.
Αναφορικά με τον χαρακτήρα νικητή, ο κόουτς Ζντοβτς μίλησε για μία ομάδα πιο ανταγωνιστική στο πρωτάθλημα, καθώς και πρόκριση στο Final Four του Champions League. Ποια είναι η άποψή σου;
Η ομάδα αυτή είναι σχεδιασμένη για να κερδίσει όλα της τα παιχνίδια. Είναι αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο, φυσικά, αλλά βλέποντας τις ομάδες που υπάρχουν στο Champions League, παρατηρώ πως δεν υπάρχουν πολλές καλύτερες από εμάς. Αυτό δε σημαίνει ότι θα σηκώσουμε το τρόπαιο, αλλά αν δεις τις ομάδες, θα συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχουν ακόμη 5-6 που βρίσκονται στο επίπεδό μας και μπορούμε από την πλευρά μας να τις κοντράρουμε. Αναφορικά με το πρωτάθλημα, είναι ξεκάθαρο ότι ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είναι… στο δικό τους κόσμο, δηλαδή ένα επίπεδο παραπάνω, αλλά θα μπορούσαμε να κάνουμε την έκπληξη, αν εκμεταλλευόμασταν το πολύ «βαρύ» πρόγραμμα που θα έχουν, ή έστω να τους πιέσουμε. Θα δούμε σύντομα, αν όλα αυτά είναι εφικτά, όσο περνά ο καιρός και με την προϋπόθεση πως θα είμαστε υγιείς.
Κέρδισες σε δύο χρόνια, τέσσερα τρόπαια με τον Παναθηναϊκό. Πώς θα είναι να τον αντιμετωπίζεις ως αντίπαλος;
Θα είναι σπουδαίο και ανυπομονώ γι’ αυτόν τον αγώνα. Ακόμη κι αν δεν είμαι παίκτης του Παναθηναϊκού, όποτε πετύχαινα κάτι τα τελευταία δύο χρόνια με την Τσεντεβίτα ή την Εθνική ομάδα, υπήρχαν πολλοί φίλαθλοι που μου έστελναν μηνύματα να με συγχαρούν. Θα είναι λίγο περίεργο να προπονούμαι στο ίδιο γήπεδο και με άλλη φανέλα, αλλά θέλω σε κάθε περίπτωση να αντιμετωπίσω τον Παναθηναϊκό και να θυμηθώ εκείνη την όμορφη διετία που ήμουν στην ομάδα.
Στον Παναθηναϊκό πέρασες και την πιο δύσκολη χρονιά σου, όταν χωρίς να έχει κάποια ευθύνη η ομάδα, αγωνιζόσουν για έναν χρόνο ενώ ήσουν τραυματίας.
Ήταν πραγματικά μία πολύ σκληρή σεζόν, καθώς τότε όλη μου η καριέρα σημείωσε κάθοδο. Με έβλεπαν όλοι σε κακή κατάσταση, ενώ την ίδια ώρα γινόμουν 30 ετών και πίστευαν ότι πλέον έχω τελειώσει από το επίπεδο αυτό. Αυτή ήταν η πρόκλησή μου, να αποδείξω ότι δεν έχω τελειώσει σαν μπασκετμπολίστας, όσος χρόνος κι αν μου χρειαζόταν μέχρι να θεραπευτώ πλήρως σε εκείνο τον τραυματισμό μου. Είμαι πολύ κοντά στο να παίζω ξανά στην ίδια ένταση με μερικά χρόνια νωρίτερα και είμαι πολύ χαρούμενος με το πώς εξελίσσεται για μένα η προετοιμασία με την ΑΕΚ, δηλαδή το πώς κινούμαι στο παρκέ, το πώς κάνω αποθεραπεία μετά από έναν αγώνα. Είμαι αποφασισμένος να τελειώσω με εκείνους τους τραυματισμούς και να αποδείξω σε όσους δεν είχαν την καλύτερη γνώμη για την πορεία της καριέρας μου, ότι ήταν απλώς η εντύπωσή τους.
Πώς βρήκες το κουράγιο σε αυτά τα δύο χρόνια;
Είναι αλήθεια πως πρόκειται για ένα δύσκολο τραυματισμό, γιατί δεν είναι ένας τραυματισμός όπου έχεις την επιλογή του χειρουργείου και της σταδιακής επανόδου στο παρκέ. Είναι ένας τραυματισμός που σου επιτρέπει να παίξεις, αλλά στο 60-70% των δυνατοτήτων σου και πολύς κόσμος δεν το καταλαβαίνει. Πρέπει να προχωράς βήμα-βήμα, να αλλάζεις συνήθειες στην καθημερινότητά σου και να βοηθάς πρώτα εσύ τον εαυτό σου να επανέλθει. Πρέπει να σκεφτείς κιόλας, ότι κάθε καλοκαίρι παίζω με την Εθνική ομάδα, οπότε αν για έναν παίκτη που δεν παίζει το καλοκαίρι, η θεραπεία κρατήσει 6 μήνες σε τέτοιο τραυματισμό, σε μένα μπορεί να κρατήσει 16 μήνες. Στο τέλος της ημέρας, όμως, είμαι ευχαριστημένος με την κατάσταση όπου βρίσκομαι στα 31 μου χρόνια. Νιώθω έτοιμος να είμαι βασικό μέλος της ΑΕΚ σε μία μεγάλη σεζόν.
Θα είναι δύσκολη η σεζόν αυτή, με δεδομένο ότι όπως κάθε καλοκαίρι, ήσουν και φέτος παρών για την Εθνική Κροατίας;
Είναι σκληρό, αλλά κάθε καλοκαίρι είναι η ευκαιρία για να ξεπληρωθείς με τον καλύτερο τρόπο για τους κόπους σου. Αυτό το καλοκαίρι, μπορεί να μην καταφέραμε να κερδίσουμε κάποιο μετάλλιο, αλλά είναι σπουδαία επιτυχία που ξαναβάλαμε την Κροατία στον μπασκετικό χάρτη. Αυτό είναι κάτι που μου δίνει ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο να θυσιάσω τα καλοκαίρια μου και την καριέρα μου, εν γένει, για να παίζω για την Εθνική ομάδα.
Μίλησέ μου για το φετινό σας «ταξίδι», από το Τορίνο μέχρι το Ρίο ντε Τζανέιρο.
Ήταν μεγάλη έκπληξη για όλους, αλλά από τη στιγμή που είδαμε την κλήρωση των ομίλων νιώσαμε τυχεροί και πως είχαμε καλές πιθανότητες. Ξέραμε, ότι η Ελλάδα θα παίξει χωρίς Σπανούλη, Ζήση και Σλούκα, που αποτελούν μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού της, άρα έπρεπε να παίξουν κάτι που βρίσκεται εκτός του DNA τους. Οι Έλληνες, πρέπει να ξέρουν ότι η προσαρμογή αυτή σε ένα νέο στυλ δεν μπορεί να γίνει από τη μία μέρα στην άλλη. Η Ιταλία έχει πολύ ταλέντο, αλλά ξέραμε πως μπορούσαμε να τους κερδίσουμε. Μπήκαμε αποφασισμένοι και φέραμε στην χώρα μας μία επιτυχία, που μας έκανε να πιστεύουμε ότι μπορούσαμε να κερδίσουμε τους πάντες. Στο Ρίο σχεδόν καταφέραμε και αυτό, αλλά «πληρώσαμε» ένα άσχημο πεντάλεπτο με τη Σερβία στην τρίτη περίοδο. Η ήττα εκείνη στις λεπτομέρειες μας έκανε αρχικά να απογοητευτούμε, αλλά αν δεις τη μεγάλη εικόνα, βλέπεις ότι αυτό που πετύχαμε ήταν σπουδαίο. Πολλά νέα παιδιά, πίστεψαν ότι υπάρχει μέλλον στο μπάσκετ της Κροατίας μετά από αυτή την πορεία μας και τώρα θέλουμε να τους δικαιώσουμε, «κυνηγώντας» ένα μετάλλιο που δεν έχει πάρει η Κροατία εδώ και πάνω από 20 χρόνια, στο Ευρωμπάσκετ του 2017. Ζούμε ήδη γι’ αυτό!
Ήδη μας προανήγγειλες τη συμμετοχή σου στο Ευρωμπάσκετ 2017. Θα δούμε μήπως τον Ρόκο Λένι Ούκιτς… στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 στο Τόκιο;
Είναι τρελή η ερώτησή σου (γέλια). Πριν από αυτό το καλοκαίρι αν με ρωτούσες, πάντως, θα σου έλεγα όχι με σιγουριά, αλλά τώρα μπορώ να το συζητήσω. Αν τα «ζυγίσουμε» πρόχειρα, θα είμαι 35 ετών και δεν μπορώ να ξέρω σε τι κατάσταση θα βρίσκομαι. Καταλαβαίνεις, ωστόσο, ότι για μένα τίποτα δεν είναι αδύνατο. Θα είμαι εκεί, όσο με χρειάζεται η Εθνική μου, υπό την προϋπόθεση βέβαια πως θα είμαι ο βασικός πόιντ γκαρντ, με συμμετοχή γύρω στα 25 λεπτά και ηγετικό ρόλο. Όταν συνειδητοποιήσω, όμως, ότι δεν μπορώ να κάνω άλλο αυτή τη δουλειά ή ότι θα υπάρξει κάποιος νεότερος που μπορεί να την κάνει καλύτερα, τότε θα τον αφήσω να πάρει σειρά.
Υπάρχει κάτι που δεν έχεις καταφέρει στην καριέρα σου και το θέλεις οπωσδήποτε;
Να κατακτήσω ένα μετάλλιο με την Εθνική ομάδα, γι’ αυτό παίζω. Μπορεί να μην έχω κερδίσει ούτε Ευρωλίγκα, αλλά δε με ενοχλεί τόσο πολύ. Αν υπήρχε κάτι που θα ήθελα να έχω στην κατοχή μου όταν τελειώσω την καριέρα μου και να μην το σκέφτομαι ως κάτι ανεκπλήρωτο, θα είναι αυτό το μετάλλιο, στο οποίο πλησιάσαμε πολλές φορές, αλλά δυστυχώς για κάποιους λόγους δεν το κατακτήσαμε. Είναι ο λόγος που με κάνει να θέλω να παίζω στην Εθνική κάθε καλοκαίρι.
Πού φαντάζεσαι τον εαυτό σου με την ΑΕΚ;
Είναι δύσκολο να προβλέψω οτιδήποτε, καθώς είμαστε μία καινούργια ομάδα και δεν ξέρουμε ακόμη πλήρως ποιες είναι οι δυνατότητές μας. Θα χρειαστεί να δώσουμε μερικά μεγάλα «τεστ», να έχουμε υπομονή και μετά από τουλάχιστον ένα μήνα, να κάνουμε μία πρώτη εκτίμηση.