Η «βαριά» ήττα από τον Φάρο Κερατσινίου, με 94-65 στον πρώτο γύρο, έκανε ελάχιστους να πιστεύουν, ότι η Κύμη μπορούσε να κάνει την ολική επαναφορά. Η τελευταία, όμως, έκανε με διακριτικότητα και σύνεση, την αντεπίθεσή της. Περνώντας από δύσκολες έδρες, όπως το «Ιβανώφειο» και το Κλειστό του Εσπέρου, όπου κέρδισε μόλις πριν μία εβδομάδα με το σπουδαίο τρίποντο του Σιγκούνα, η ομάδα από την Εύβοια θα αποκτούσε πια τον πρώτο λόγο απέναντι στο σύνολο του Ανδρέα Πολέμη, στο οποίο μπορεί και να στοίχισε η παραμονή στις «δάφνες» της συμμετοχής στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Το συγκρότημα του Βασίλη Μπρατσιάκου παραμόνευε και έδωσε το τελειωτικό «χτύπημα» την κατάλληλη στιγμή, παίρνοντας εκείνο την απευθείας θέση στην Α1 και φτάνοντας στα ουράνια. Κι ένας πατέρας, μπόρεσε να κάνει «δώρο» την επιτυχία αυτή στην κόρη του.

Ο Σταύρος Τουντζιαράκης, αφιερώνει μέσω του Basketblog.gr την άνοδο στις δύο γυναίκες της ζωής του, τη σύντροφο και την κόρη του, με την τελευταία να γιορτάζει στη μεγάλη χθεσινή (21/5) γιορτή των Κωνσταντίνου και Ελένης. Ο 29χρονος σέντερ, κορυφαίος σκόρερ και ριμπάουντερ της Κύμης, αναφέρθηκε στον αγώνα με τον Φάρο και τον καιρό που πέρασε από τη «συντριβή» στο Κερατσινί, η οποία όπως παραδέχεται, μόνο καλό είχε κάνει στην ομάδα του. Επίσης, δε λησμονεί να μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τον σύλλογο που τον επανέφερε από την «ξενιτιά», θέλοντας να παραμείνει σε αυτόν και στην νέα του πρόκληση, αγωνιζόμενος πια στην κορυφαία κατηγορία.

Σταύρο, πετύχατε το στόχο της ανόδου, θριαμβεύοντας μάλιστα απέναντι στον πιο βασικό σας αντίπαλο, τον Φάρο Κερατσινίου. Μπορεί να πρόκειται για μια κοινότοπη ερώτηση, αλλά ποια είναι τα δικά σου συναισθήματα, όπως και των συμπαικτών σου;

Ανακούφιση (γέλια). Περιμέναμε ολόκληρη την εβδομάδα, να έρθει αυτό το παιχνίδι και ήμασταν απόλυτα συγκεντρωμένοι στο στόχο μας. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, φάνηκε και στο παρκέ σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Επόμενο συναίσθημα που δημιουργήθηκε, ήταν η συγκίνηση, γιατί μερικοί δε μας είχαν πιστέψει κατά τη διάρκεια της σεζόν. Θέλω επίσης, να αφιερώσω την άνοδο στη γυναίκα και την κορούλα μου, η οποία είχε σήμερα (σ.σ. χθες) τη γιορτή της. Είναι κάτι, που δεν μπορώ να παραλείψω.

Σε εκείνο το διάστημα, όπου αναφέρεσαι, με την ομάδα σου να φαίνεται μακριά από τον Φάρο, τι ήταν αυτό που σας βοήθησε να ανασυνταχθείτε;

Η «σφαλιάρα» που μας έριξε στον πρώτο γύρο ο Φάρος, ήταν για εμάς το «ξυπνητήρι», για να δουλέψουμε περισσότερο και να κάνουμε περισσότερη ομαδική δουλειά και να συγκεντρωθούμε, σε όσα πραγματικά έπρεπε να κάνουμε, για να κερδίσουμε το πρωτάθλημα. Εκείνη η ήττα, όσο περίεργο κι αν φαίνεται, ήταν εκείνη που μας έβαλε σε διαδικασία να αρχίσουμε να πιστεύουμε στους εαυτούς μας, καθώς πεισμώσαμε και ήμασταν αποφασισμένοι για την ανατροπή.

Πέραν της νίκης αυτής που επικύρωσε την άνοδό σας, ποιες άλλες ήταν οι πιο σημαντικές στο φετινό σας «ταξίδι»;

Σε κάθε περίπτωση, ήταν το «διπλό» στην έδρα του Εθνικού. Ήταν η νίκη που μας έδωσε την απαραίτητη ώθηση, για τον «τελικό» της ανόδου με τον Φάρο. Φυσικά, δεν μπορώ να ξεχάσω νίκες, όπως αυτή κόντρα στη Λιβαδειά ή στο «Ιβανώφειο» απέναντι στον Ηρακλή. Περάσαμε από αρκετές δύσκολες έδρες στο δεύτερο και θεωρώ, ότι εκεί φάνηκε ο πραγματικός χαρακτήρας της ομάδας.

Προσωπικά, έκανες μια εξαιρετική σεζόν, όπου ήσουν από τος διακριθέντες της κατηγορίας, όντας πρώτος σκόρερ και πρώτος ριμπάουντερ της Κύμης. Πώς εκτιμάς εσύ την απόδοσή σου;

Αυτό μου ζήτησαν από την ομάδα να κάνω, όταν ερχόμουν κι εγώ με τη σειρά μου τους διαβεβαίωνα, ότι ήμουν ικανός να ανταποκριθώ. Μετά από τρία χρόνια στο εξωτερικό και άλλη μία στην Α2 με τον ΟΦΗ, όπου είχα κατά μέσο όρο 30 λεπτά συμμετοχής, καταλαβαίνεις ότι έχω μάθει να περνάω σεζόν όπου παίρνω πολύ χρόνο συμμετοχής, πιστεύω στις ικανότητές μου, καθώς και αυτές της ομάδας.

Ερχόμενος από το εξωτερικό, ήρθες σε μια ομάδα που μόλις μας συστήθηκε και δημιουργεί τώρα τη δική της ιστορία. Ποιες ήταν οι πρώτες εντυπώσεις σου, όταν έφτασες στην Κύμη;

Σε όλα τα επίπεδα, ο σύλλογος λειτουργούσε σε άκρως επαγγελματικό πλαίσιο, ενώ η ομάδα αυτή είναι πραγματικά σαν οικογένεια. Η Κύμη, είναι ουσιαστικά ένα χωριό και όλοι ασχολούνταν με την ομάδα. Αυτό είναι ένα στοιχείο, που σου δίνει κίνητρο να αγωνιστείς για τη συγκεκριμένη ομάδα, όταν βλέπεις ταυτόχρονα πόσο ήθελε η διοίκηση να βρεθεί ο σύλλογος στην Α1 και με τι πάθος εργαζόταν, ώστε να πετύχει αυτόν το στόχο.

Στην πρώτη σου χρονιά στην Κύμη, συνάντησες και τους ανθρώπους που ουσιαστικά έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο, για να γίνει το μεγάλο όνειρο που υπήρχε πριν 6 χρόνια, πραγματικότητα. Τι θα ήθελες να σχολιάσεις για τον Αλέξανδρο Θεοδώρου και τον Βασίλη Μπρατσιάκο;

Είναι δύο πολύ σημαντικά κομμάτια των επιτυχιών της ομάδας. Η αφοσίωση της οικογένειας Θεοδώρου στην Κύμη και η σκληρή δουλειά του κόουτς Μπρατσιάκου ήταν, άλλωστε, δύο από τους πιο σημαντικούς παράγοντες, που μας έφεραν στην επίτευξη του στόχου μας.

Μπορεί να έχετε ακόμη μία αγωνιστική, αλλά φαντάζομαι ότι θα έχετε ήδη σκεφτεί την επόμενη πρόκληση, η οποία δε θα είναι άλλη από την καθιέρωση στην κορυφαία κατηγορία.

Περίμενε, ακόμη γιορτάζουμε (γέλια)! Για να λέμε την αλήθεια, όλοι έχουμε σκεφτεί τη συμμετοχή μας στην Α1, που θα αποτελέσει και την κορυφαία στιγμή στην ιστορία της ομάδας. Το πώς θα πορευτούμε, έχει σχέση με τις κινήσεις που θα γίνουν το προσεχές καλοκαίρι.

Πιστεύεις, ότι θα δούμε εκεί μια δυνατή Κύμη; Φέτος, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονταν, ότι οι πιο δυνατές ομάδες της Α2, θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να βρίσκονται και στην κορυφαία οκτάδα της Α1.

Όταν αγωνίζεσαι για πρώτη φορά σε μια κατηγορία, όπως είναι η Α1, δεν μπορείς να κάνεις λόγο για τίποτε άλλο, πέρα από την παραμονή. Δεν ξέρω βέβαια, σε τι κινήσεις θα προβεί η διοίκηση το καλοκαίρι, αλλά είμαι πεπεισμένος, ότι ο πρόεδρος του συλλόγου επιθυμεί μόνο την παραμονή της ομάδας για πολλά χρόνια στην Α1 και τη σταδιακή της «αναρρίχηση» σε αυτήν.

Θα δούμε κανονικά τον Σταύρο Τουντζιαράκη εκεί;

Πρώτα πρέπει να είμαστε καλά στην υγεία μας. Πέραν αυτού, εγώ συμβόλαιο έχω με την ομάδα, οπότε αν είμαι υγιής, σκοπεύω να συνεχίσω κανονικά μαζί της.