Το καλοκαίρι έχει μπει πλέον για τα καλά, τα σχολεία ετοιμάζονται να κλείσουν και όλα θα μπουν σε καλοκαιρινή ροή. Όλα; Όχι ακριβώς όλα, μιας και το camp του Νίκου Λινάρδου ετοιμάζεται για ένα ακόμα καλοκαίρι να υποδεχθεί παιδιά ηλικίας 7-17 ετών και ο ίδιος με τους συνεργάτες του θα προσπαθήσουν να μυήσουν τα παιδιά στα μυστικά του αθλήματος.
Ο Νίκος Λινάρδος συνεργάζεται τα τελευταία χρόνια με την κατασκήνωση Ranch στο Σοφικό Κορινθίας χρησιμοποιώντας της εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης για να δώσει στα παιδιά την ευκαιρία να μπουν σε μπασκετικό κλίμα. Φυσικά, ο έμπειρος τεχνικός δεν είναι μόνος του, έχοντας ένα έμπειρο team από γυμναστές που θα βοηθήσουν τα παιδιά τόσο στη φυσική τους κατάσταση όσο και στην ατομική τεχνική.
Λίγες μέρες πριν την έναρξη του camp ο Νίκος Λινάρδος μίλησε στο basketblog.gr για τα όσα έχει ζήσει δίπλα στα παιδιά αλλά και το φετινό event.
- Σε ποιο χρόνο λειτουργίας του βρίσκεται το καμπ και τι έχετε πετύχει μέχρι στιγμής;
Αυτή τη στιγμή μπαίνω στον 8ο χρόνο λειτουργίας του μπασκετικού καμπ και όχι μόνο δεν το έχω μετανιώσει απλώς βλέπω ότι μπορούσα να το είχα κάνει και πιο πριν απλά επειδή είχα ασχοληθεί επαγγελματικά σε υψηλό επίπεδο, δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου το τι μπορούμε να προσφέρουμε εμείς οι παλιοί στα νεότερα παιδιά. Το μπασκετικό καμπ ξεκίνησε από την Ολυμπία στην κατασκήνωση Ολύμπια Καμπ και ευχαριστώ δημοσίως τους ιδιοκτήτες της κατασκήνωσης που μου έδωσαν τη δυνατότητα να οργανώσω κάτι τέτοιο για 21 ημέρες. Τα τελευταία 3 χρόνια το καμπ μου έχει μεταφερθεί πιο κοντά στην Αθήνα, στη Ranch, και συνεχίζεται με επιτυχία κάθε καλοκαίρι με παιδιά που μπορούν να γίνουν μεγάλοι παίκτες, παιδιά που έχουν προδιαγραφές να παίξουν σπουδαίο μπάσκετ. Φυσικά έρχονται και παιδιά που δεν είναι απαραίτητο να κάνουν πρωταθλητισμό. Εμένα σκοπός μου σε αυτές τις 21 μέρες είναι τα παιδιά πέρα από το μπάσκετ να νιώσουν το ομαδικό αίσθημα και επειδή τα παιδιά μένουν στην κατασκήνωση, θα πρέπει να νιώσουν το ομαδικό κλίμα που θα τους βοηθήσει μελλοντικά στη ζωή τους. Δεν είναι ένα καμπ που θα ξεκινήσεις να πας το πρωί και το μεσημέρι θα γυρίσεις σπίτι, λειτουργούμε ομαδικά όλοι μαζί με στόχο την πειθαρχία. Και είμαι τυχερός που έχω καταφέρει και το έχω εντάξει σε μία κατασκήνωση.
- Τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε να ασχοληθείτε με τα παιδιά;
Το να ασχοληθείς μόνο με παιδιά δεν σημαίνει ότι αποκόβεσαι από το υπόλοιπο επαγγελματικό κομμάτι. Στην Αμερική για παράδειγμα όταν ήμουν για μία διετία στο Duke και στο NorthCarolinaέβλεπα κάποιους προπονητές ή βοηθούς να κάνουν ακόμα και «αυτοσχέδια» καλοκαιρινά καμπ σε ανοιχτά γήπεδα. Εγώ δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο καλό ήταν αυτό για τα παιδιά και μου έδωσε την ώθηση να καταλάβω ότι όσο μεγάλος προπονητής και να είσαι, το μπάσκετ είναι ίδιο ανεξάρτητα από τις ηλικίες. Ίσα ίσα, παρότι έχουν περάσει τεράστιοι παίκτες από τα χέρια μου όπως ο Σπανούλης και ο Διαμαντίδης, οπλίζεσαι με υπομονή να δεις αυτά τα παιδιά σαν μελλοντικούς αστέρες. Και νομίζω ότι ένας προπονητής που έχει περάσει από όλα τα επίπεδα όπως ήμουν εγώ, έχω οπλιστεί με υπομονή να συνεργάζομαι και να βοηθώ τα νέα παιδιά σαν να είναι κανονικοί αθλητές. Κατάλαβα ότι οι άνθρωποι του αθλητισμού είναι καλό να έχουν μια συνέχεια κι αυτό το βλέπω από τους γονείς των παιδιών που έρχονται επειδή με ξέρουν καταλαβαίνουν τη δουλειά που κάνουμε γιατί τα παιδιά λόγω ηλικίας πιθανότατα δεν με γνωρίζουν.
- Υπάρχει το απαιτούμενο ταλέντο στην Ελλάδα όπως περηφανευόμαστε ότι έχουμε;
Η γενιά του 87’ και του 05’ η διαφορά είναι ότι αυτά τα παιδιά ήταν πρωταγωνιστές στις ομάδες τους. Αυτό πλέον δεν συμβαίνει στις ομάδες της Α1 και γι’αυτό έχουν μεταφερθεί όλοι στην Α2 και έχει ανέβει το επίπεδο του ανταγωνισμού. Πιστεύω ότι ταλέντο υπάρχει, αλλά επειδή υπάρχει η πίεση για το γρήγορο αποτέλεσμα και τη νίκη υπάρχει πίεση στον προπονητή γιατί έχει μετατραπεί η νίκη σε αυτοσκοπός. Αποτέλεσμα σε αυτό είναι να διδάσκεται κυρίως η τακτική και λιγότερο η τεχνική, ενώ εμείς σαν προπονητές πρέπει να «εκμεταλλευόμαστε» το ταλέντο. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να υπάρχουν κάποια «στεγανά», ειδικά στις μικρότερες κατηγορίες και ηλικίες, ώστε τα παιδιά να πρέπει να μάθουν μπάσκετ. Να ξέρουν τι σημαίνει το 1 εναντίον 1, να μαθαίνουν να κάνουν ένα drive και να ξέρουν καλά τα βασικά στοιχεία του αθλήματος. Ο Έλληνας έχει μέσα του το μπάσκετ, είναι φυσικό μας άθλημα και μας ταιριάζει, υπάρχει ταλέντο, αλλά επειδή ο εκάστοτε προπονητής έχει ανάγκη τη νίκη δεν υπάρχει αξιοποίηση του ταλέντου. Και μέσα από αυτά τα camp που διοργανώνουμε προσπαθούμε να μάθουμε τις αρχές του ελεύθερου μπάσκετ στα παιδιά για να συστήσουμε μελλοντικά τις Εθνικές. Ταλέντο υπάρχει και θα αναπτύσσεται συνεχώς όσο θα αφήνουμε την ατομική πρωτοβουλία σε τέτοιες ηλικίες.
- Οι γονείς κατά πόσο εμπιστεύονται τα τελευταία χρόνια το καμπ σας;
Νομίζω ότι οι κριτικές είναι περισσότερο θετικές παρά αρνητικές. Επειδή και εγώ και οι συνεργάτες μου έχουμε μία διαδρομή στο χώρο γνωρίζουμε το αντικείμενο και προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε στη δουλειά μας. Στο φετινό καμπ θα έχουμε και ειδικό γυμναστή για τα εργομετρικά των παιδιών και θα δημιουργήσει ένα ασκησιολόγιο που θα μπορούν να ακολουθήσουν στις ομάδες τους. Είναι ένα στοιχείο που δεν είχαμε τα παλιότερα χρόνια και συνεχώς θα προσπαθήσουμε να βελτιώνουμε το καμπ.