Η Ξάνθη, για τρεις ημέρες και συγκεκριμένα στο διάστημα μεταξύ της 21ης και της 23ης Αυγούστου, κινήθηκε… σε ρυθμούς Επίσημης Αγαπημένης. Η Εθνική Ανδρών, επισκέφθηκε την πόλη της Θράκης, όπου έδωσε τρία φιλικά παιχνίδια στο διεθνές τουρνουά που διοργανώθηκε με την ίδια οικοδέσποινα. Ήταν η νικήτρια του τουρνουά, κόντρα σε Βοσνία, Τσεχία και Ρωσία, αφήνοντας μία καλή εικόνα σε γενικές γραμμές και δείχνοντας πως… το τρένο βρίσκεται στις ράγες, αν και φυσικά έχει μπροστά της πράγματα να διορθώσει, με τον χρόνο σύμμαχό της.
Αυτό που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, όμως, για όποιον ταξίδεψε στην Ξάνθη, ήταν η τρομερή ανταπόκριση του τοπικού κοινού και το γεγονός ότι «αγκάλιασε» την προσπάθεια των παικτών του Φώτη Κατσικάρη με μοναδικό τρόπο. Μία από τις όμορφες εικόνες που θα μείνουν του τουρνουά, είναι σίγουρα αυτή της συγκινητικής υποδοχής των Ακριτών στους διεθνείς μας. Τι αντιπροσωπεύει, όμως, ακριβώς η Ξάνθη; Ποιοι είναι οι δικοί της ρυθμοί και η καθημερινότητά της; Ποιες οι ιδιαιτερότητές της, τα στοιχεία που την κάνουν ελκυστική ακόμη και το καλοκαίρι και τα προβλήματά της;
Το Basketblog.gr βρισκόταν εκεί για να τη γνωρίσει και με μεγάλη διάθεση για συζήτηση πάνω σε όλα αυτά τα θέματα, ο Γρηγόρης Σουλιώτης μας… ξενάγησε με το δικό του τρόπο στη ζωή της πόλης αυτής, καθώς ασφαλώς και την αθλητική της δραστηριότητα. Ο έμπειρος κόουτς, παράλληλα, αναφέρεται στην Εθνική Ανδρών και την εικόνα που άφησε στο άρτι ληχθέν φιλικό τουρνουά, ενώ μιλάει και για την νέα προσπάθεια της μοναδικής εκπροσώπου της Ξάνθης στις εθνικές κατηγορίες, της Ασπίδας, από τον πρώτο βόρειο όμιλο της Γ’ Εθνικής.
Κόουτς, πώς κρίνεις την επιλογή να γίνει το τουρνουά στην Ξάνθη;
Θεωρώ, ότι όσες φορές έχει αποφασίσει η ομοσπονδία να διεξάγει κάποιο γεγονός εκτός Αθηνών, έχει στεφθεί με απόλυτη επιτυχία, τουλάχιστον από την πλευρά της ανταπόκρισης του κόσμου. Το κοινό της επαρχίας, δείχνει ότι αγαπάει το άθλημα και το «αγκαλιάζει», είτε πρόκειται για κάποιον τελικό Κυπέλλου, είτε διοργάνωση μικρότερων εθνικών ομάδων, είτε φιλικό τουρνουά για την εθνική Ανδρών, όπως τώρα. Η Επαρχία «διψάει» για τέτοιες διοργανώσεις και νομίζω πως, η διοργάνωση αυτή είναι απόλυτα επιτυχημένη και κυρίως σε αυτό το κομμάτι. Τα εισιτήρια, άλλωστε, εξαντλούνταν πριν την ημέρα του προγράμματος, για την οποία ήταν προορισμένα και επίτρεψέ μου να σου πω ότι, ακόμη κι αν το Κλειστό ήταν διπλάσιο, πάλι το ίδιο ακριβώς σκηνικό θα είχαμε.
Ο ενθουσιασμός του κόσμου, από ποια στοιχεία αντλείται; Από το γεγονός ότι βλέπει μεγάλους αθλητές της χώρας του; Είναι η διοργάνωση τέτοια; Είναι τα παιχνίδια τέτοιου επιπέδου, που νιώθει ότι έχει ανάγκη τα παρακολουθήσει; Είναι όλα αυτά μαζί;
Θεωρώ, ότι είναι ένας συνδυασμός. Μιλάμε, βέβαια, κυρίως για τα ονόματα αθλητών, όπως ο Σπανούλης ή ο Αντετοκούνμπο, γιατί βλέπεις την αντίδραση του κόσμου όταν ακούει ειδικά τα δικά τους ονόματα στην παρουσίαση, μαζί με το γεγονός ότι παίζει η Εθνική ομάδα. Δεν είναι, δηλαδή, η διοργάνωση αυτή που ελκύει τους φιλάθλους, αλλά το ότι έχουν την ευκαιρία να δουν τους διεθνείς από κοντά, και δη οι μικροί που θέλουν ένα αυτόγραφο ή μία φωτογραφία με τα είδωλά τους. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, τι θα συνέβαινε και πόσο μεγαλύτερη θα ήταν η ανταπόκριση αν μιλούσαμε για κάποια επίσημη διοργάνωση, όπως το Ευρωμπάσκετ του Βόλου.
Και πάλι, όμως, ο κόσμος «βγάζει από μέσα του» μία φοβερή ενέργεια.
Φυσικά, γιατί «διψάει» να βλέπει τέτοια παιχνίδια και ειδικά όταν μιλάμε για άτομα των περιοχών αυτών. Υπάρχουν, βέβαια, σχετικά κοντά η Καβάλα και η Δράμα που παίζουν τα τελευταία χρόνια στην Α1, αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα. Είναι διαφορετικό να βλέπεις ένα ματς με τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό, όπου θα είναι απλά τα 1-2 μεγάλα τους ονόματα και διαφορετικό να βλέπεις όλα αυτά τα μεγάλα ονόματα από το ελληνικό μπάσκετ, να βρίσκονται μαζεμένα εδώ.
Ποια είναι η εικόνα που σου έχει αφήσει μέχρι τώρα η Εθνική ομάδα στην προετοιμασία της, βλέποντάς την και από κοντά με την ευκαιρία του τουρνουά της Ξάνθης;
Η Εθνική, σαφώς, βρίσκεται σε φάση «μονταρίσματος» και το τεχνικό τιμ είναι λογικό ακόμη να ψάχνει ποια κομμάτια της τακτικής χρειάζονται ακόμη δουλειά στην προπόνηση, ώστε να επιτύχει αυτό που έχει σχεδιάσει. Τα φιλικά είναι πάντα, βέβαια, ένας τρόπος να δεις ακόμη καλύτερα τι μπορείς να διορθώσεις και φυσικά μία ευκαιρία για τους παίκτες να αφομοιώνουν πιο αποτελεσματικά αυτά που θες να τους περάσεις, ώστε να παρουσιάζεται το σύνολο ακόμη πιο βελτιωμένο στους αυτοματισμούς του. Η εικόνα της Εθνικής είναι σίγουρα θετική, ενώ φαίνεται να διατηρεί το περσινό της κύριο χαρακτηριστικό, που είναι πάνω απ’ όλα η αμυντική της προσήλωση. Ξεκινώντας από εκεί, ψάχνει την επιθετική της ταυτότητα, είτε με σκορ στο ανοικτό γήπεδο χάρη στην επιθετική της άμυνα ή τα άστοχα σουτ των αντιπάλων που θα μας δώσουν τέτοια ευκαιρία, είτε σε σετ παιχνίδι να βρεθούν οι κατάλληλοι αυτοματισμοί για να ανταποκριθεί σε αυτό το κομμάτι. Η Εθνική ομάδα, πλέον, θα βελτιώνεται μέρα με τη μέρα και το πού θα φτάσει θα εξαρτηθεί και από πολλούς άλλους παράγοντες, όπως η κατάσταση των αντιπάλων μας ή οι «διασταυρώσεις» στα «χιαστί» παιχνίδια. Το ζήτημα, πάντως, είναι ότι η εθνική βρίσκεται σε καλό δρόμο και έχω την εντύπωση πως αυτή είναι η εικόνα που περιμέναμε να δούμε σε αυτό το στάδιο της προετοιμασίας.
Μιας και ανέφερες το επιθετικό κομμάτι, πρέπει να ζητά κάποιο από τα δύο στυλ παιχνιδιού που ανέλυσες περισσότερο, με βάση τους αντιπάλους που θα βρει στην πρώτη φάση, ή θα πρέπει να είναι αποτελεσματική και στα δύο, ώστε να ανταποκρίνεται σε οποιαδήποτε κατάσταση βρίσκει απέναντί της;
Αυτό είναι κυρίως δουλειά του τεχνικού τιμ, με βάση και το σκάουτινγκ που θα κάνει στις άλλες ομάδες. Κατά τη δική μου άποψη, βέβαια, θα ήταν μάλλον καλύτερο η Εθνική να έχει μία επιθετική άμυνα, η οποία θα της δίνει την ευκαιρία να τρέξει στο ανοικτό γήπεδο. Πόσο μάλλον, όταν έχει στις τάξεις έναν παίκτη σαν τον Αντετοκούνμπο, ο οποίος ξέρει πολύ καλά αυτό το μπάσκετ, όπως βλέπουμε και στις εμφανίσεις του στο ΝΒΑ. Επιπλέον, η Εθνική θέλει ούτως ή άλλως να υιοθετήσει περισσότερο αυτό το στυλ παιχνιδιού και την ευνοεί το γεγονός ότι είναι σχεδόν ίδια ομάδα, αν εξαιρέσεις τις φετινές προσθήκες των Σπανούλη, Περπέρογλου και Κουφού με μόνο τον τελευταίο ίσως να μην μπορεί να ακολουθεί σε τέτοιους ρυθμούς. Θα είναι, βέβαια, χρήσιμο εργαλείο σε άλλους τομείς. Νομίζω, πάντως, ότι αυτό το στυλ της δίνει περισσότερο ενθουσιασμό και κουράγιο για μία ακόμη καλή άμυνα, ενώ την «ξεκλειδώνει» ψυχολογικά για ενδεχόμενη «σετ επίθεση».
Αν και έχουμε ακόμη αρκετό καιρό μπροστά μας, ποιες άλλες ομάδες βλέπεις ισχυρές στο Ευρωμπάσκετ;
Τα Ευρωμπάσκετ πάντα κρύβουν «εκπλήξεις», με ομάδες που μπαίνουν στους διεκδικητές ενός μεταλλίου, εκεί που δεν το περιμένεις. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, πιστεύω ότι θα πρωταγωνιστήσουν η Γαλλία λόγω έδρας και η Ισπανία λόγω σταθερής παρουσίας στην κορυφή τα τελευταία χρόνια, αν και έχει αρκετές απουσίες φέτος. Εμείς, η Σερβία και η Λιθουανία, είμαστε ακόμη ομάδες που επίσης θα διεκδικήσουν θέση για τα μετάλλια, ή και θέση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μία εξίσου σημαντική διάκριση.
Με μία πρώτη ματιά, πάντως, μπορεί κανείς ευθαρσώς να πει πως η δική μας Εθνική είναι ομάδα για μετάλλιο.
Προσπαθώ να είμαι πάντα συγκρατημένος, όταν μιλάμε για τους στόχους μία ομάδας. Δική μου εκτίμηση, είναι ότι επιτυχία θα μπορεί να θεωρηθεί και η είσοδος στο προολυμπιακό τουρνουά για το Ρίο. Πρέπει, δηλαδή, να εξασφαλίσουμε ακόμη μία μεγάλη διοργάνωση, αν και σίγουρα σε ένα τέτοιο σύνολο, με τους παίκτες που διαθέτει, αξίζει ένα μετάλλιο. Όπως ανέφερα και πριν, όμως, μπορεί να έρθουν έτσι τα πράγματα ώστε να παίξουμε νωρίς ένα μεγάλο παιχνίδι στα «χιαστί», τα οποία μπορούν να κάνουν μία σούπερ ομάδα… σούπερ αποτυχημένη. Αν, επί παραδείγματι, τυχαίναμε πριν από τους ημιτελικούς με τους Ισπανούς και χάναμε, δε θα μπορούσες να το χαρακτηρίσεις αποτυχία, γιατί πρόκειται για μία ισάξια ομάδα και από τα φαβορί της διοργάνωσης. Το ίδιο, βέβαια, θα ισχύει και γι’ αυτούς.
Το Κλειστό «Φίλιππος Αμοιρίδης» είναι ένα εξαιρετικό γήπεδο. Εκείνο που αναρωτιέται κανείς όταν το επισκέπτεται, είναι πώς ένα τέτοιο «στολίδι» δε συνοδεύεται από μία ομάδα που αγωνίζεται σε μεγάλη κατηγορία.
Το γήπεδο, ήταν ένα προσωπικό όραμα του αποβιώσαντος δημάρχου, του Φιλίππου Αμοιρίδη. Ήθελε, δηλαδή, να δημιουργηθεί ένα Κλειστό που θα έδινε ώθηση στην ομάδα που θα το χρησιμοποιούσε, με το κοινό να «αγκαλιάζει» το άθλημα. Κάποια στιγμή, κόντεψε να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα, με την Ξάνθη να φτάνει μέχρι την Α2 κατηγορία. Νομίζω, όμως, πως οι οικονομικές συγκυρίες ήταν αυτές που δεν άφησαν τις τοπικές ομάδες να φτάσουν πιο ψηλά. Οι πόροι στην Επαρχία είναι σαφώς λιγότεροι, ενώ δε βρίσκεις εύκολα άτομα για να τρέξουν με γνώση σε μία ομάδα, σημαντικά διοικητικά πόστα, όπως στην Αθήνα. Δυστυχώς, επομένως, δεν καταφέραμε να γίνει αυτή η υπέρβαση. Για αρκετά χρόνια, βέβαια, αγωνιζόταν η ομάδα της Ξάνθης στην Α2, ενώ πλέον βρίσκεται σε αυτό η τοπική ομάδα του χάντμπολ. Δεν μπορείς να πεις, δηλαδή, ότι το γήπεδο μένει ανεκμετάλλευτο, αλλά απλώς δεν έχει την «αίγλη» που θα μπορούσε.
Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε έλλειψη διάθεσης τοπικών παραγόντων, όχι για να κάνουν κάποια μεγάλη επένδυση, αλλά τουλάχιστον να υπάρξει μία ώθηση εκ μέρους τους σε μία ομάδα που θα εκπροσωπούσε την πόλη;
Είναι πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο, και ειδικά σε μία πόλη σαν την Ξάνθη που δε διαθέτει πολλούς ισχυρούς παράγοντες. Όσοι παράγοντες έχουν κάποιους πόρους, μάλιστα, βοηθούν μέχρις ενός σημείου, όπως στο χάντμπολ ή στη ρυθμική γυμναστική. Εξ ου και τα κορίτσια που στα ημίχρονα των αγώνων εκτελούσαν κάποιες χορογραφίες. Αυτά προέρχονται από το σύλλογο της ρυθμικής γυμναστικής και είναι λογικό οι τοπικοί παράγοντες να ενισχύσουν τη δική τους προσπάθεια, όπως και των υπολοίπων αθλητικών φορέων. Επειδή, λοιπόν, οι επιχειρηματίες της πόλης αυτής είναι μετρημένοι, γνωστοί και δεν μπορούν να αρνηθούν τη στήριξη σε κάποιο φορέα, κάτι που είναι λογικό, δεν μπορούν και να αποφασίσουν να ταχθούν εντελώς σε ένα άθλημα. Στους καιρούς που είμαστε, συνεπώς, και με τον τρόπο που λειτουργεί μία κοινωνία σαν τη δική μας, δεν είναι εύκολο να συνεργαστεί κάποιος για ένα μακροπρόθεσμο πλάνο που μπορεί να προταθεί για την εκπροσώπηση μίας ομάδας από την πόλη σε μεγάλη κατηγορία.
Το κλειστό έχει το όνομα του Φιλίππου Αμοιρίδη. Τι ήταν ο άνθρωπος αυτός για την Ξάνθη;
Δεν είμαι στην Ξάνθη πολλά χρόνια, αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι ο Φίλιππος Αμοιρίδης είχε ένα δικό του όραμα, ώστε να βάλει την πόλη πιο δυναμικά στον «χάρτη» της Ελλάδας. Ήταν άνθρωπος που πίστεψε ότι μπορούν να γίνουν σημαντικές εκδηλώσεις, οι οποίες θα φέρουν κόσμο στην Ξάνθη, όπως το καρναβάλι που ήδη υπήρχε αλλά αναβαθμίστηκε επί των ημερών του, ή τις εκδηλώσεις της παλιάς πόλης που αποτελούν πόλο έλξης στο τέλος κάθε καλοκαιριού. Το τελευταίο, ειδικά, αποτελεί και μία σημαντική πηγή εσόδων για να μπορούν οι πολιτιστικοί σύλλογοι της πόλης να προετοιμάζονται για το καρναβάλι. Είναι, λοιπόν, μία ευκαιρία να έρχεται κόσμος στην Ξάνθη και η πόλη να εκμεταλλεύεται άλλες μορφές τουρισμού, όπως ο εναλλακτικός τουρισμός. Αυτά ήταν πράγματα που έβλεπε ο Φίλιππος Αμοιρίδης, θέλοντας να δώσει ώθηση προς αυτή την κατεύθυνση.
Τι είναι η Ξάνθη σαν πόλη, για έναν άνθρωπο που τη ζει καθημερινά;
Θεωρώ, ότι η Ξάνθη είναι μία πόλη με φιλόξενους ανθρώπους. Όταν έρθω εδώ για επαγγελματικούς σκοπούς, ένιωσαν ότι οι κάτοικοι της πόλης προσπαθούσαν να με βοηθήσουν στην καθημερινότητά μου και με «αγκάλιαζαν» με το δικό τους τρόπο. Είναι μία πολύ ωραία επαρχιακή πόλη, με αρκετή γραφικότητα υπό την έννοια ότι δεν έχει σχέση με τις λεγόμενες «τσιμεντουπόλεις». Έχει, φυσικά, τα προβλήματά της όπως σε γενικές γραμμές και οι υπόλοιπες επαρχιακές πόλεις, και κυρίως από το 2009 κι έπειτα, αν και όταν ήρθα εδώ είχε ανεπτυγμένη βιομηχανική κι επιχειρηματική δραστηριότητα, λόγω του παλιού αναπτυξιακού νόμου. Αυτή, τα τελευταία χρόνια έχει «σβήσει» τελείως, με εξαίρεση τις μπαταρίες Sunlight, τα «Πλαστικά Θράκης» και η ΣΕΚΑΠ. Το γεγονός, αυτό, έχει ασφαλώς προκαλέσει και μείωση της ανεργίας. Το φαινόμενο που περιγράφω, βέβαια, δεν υπάρχει μόνο στην Ξάνθη.
Ένα φαινόμενο που αφορά τη Βόρεια Ελλάδα σε πιο σημαντικό βαθμό από την υπόλοιπη Επικράτεια;
Νομίζω πως χάρη στα εργοστάσια που έχουν μείνει και την αγροτική δραστηριότητα, δε βρισκόμαστε σε τόσο τραγική κατάσταση όπως στη Δυτική Μακεδονία, για να κάνω μία σύγκριση με άλλη περιοχή της Βορείου Ελλάδας. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, όπως αναφέρεις, είναι πιο έντονα στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά στη δική μας περιοχή τουλάχιστον υπάρχει ακόμη ζωή με μερικούς τομείς που ακόμη δίνουν εργασία και έσοδα στην τοπική οικονομία.
Άλλες απορίες που μπορεί να έχει ένας επισκέπτης, όταν έρχεται στην πόλη, είναι για το θέμα των Πομάκων. Τι είναι ακριβώς αυτός ο πληθυσμός, λοιπόν, και τι είναι αυτό που ζητούν σε αυτή την κοινωνία;
Η μουσουλμανική κοινότητα, όπως γνωρίζουμε, είναι μέρος της ιστορίας της Θράκης, έχοντας μείνει στην περιοχή από την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923. Προσωπικά, δεν έχω κάνει κάποια σπουδαία αναζήτηση στο θέμα, αλλά αυτό που γνωρίζω είναι ότι η συμβίωση των υπόλοιπων κατοίκων με τους Πομάκους είναι άκρως αρμονική. Τα παιδιά μας μεγαλώνουν μαζί, πάνε μαζί στο σχολείο και παίζουν μαζί στις ομάδες της πόλης. Είναι απλά ένα μέρος της πόλης.
Τι θα ήθελες να περάσεις ως μήνυμα, σε όσους θα σκέφτονταν να επισκεφθούν την Ξάνθη;
Δε θα πω ακριβώς ότι η Ξάνθη είναι ιδανικός τόπος για τουρισμό, γιατί εξαρτάται τι τουρισμό θέλεις να κάνεις. Αν θέλεις να έρθεις για εναλλακτικό τουρισμό, είναι όντως εξαιρετική επιλογή, γιατί το βουνό είναι σε απόσταση αναπνοής και στις εκβολές του Νέστου, ο οποίος σου δίνει επιλογές για πολλές δραστηριότητες, όπως trekking, ορειβασία, κανό καγιάκ και πεζοπορία. Όλα αυτά συνδυάζονται με μία πόλη που έχει όμορφη νυχτερινή ζωή, χάρη και στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο που έχει δώσει την ευκαιρία για αρκετά μαγαζιά που ικανοποιούν για όσους φοιτούν εδώ. Είναι μία καλή επιλογή, επομένως, για όσους έρχονται από πιο νότια και δε θα έχουν πολλές φορές τη δυνατότητα, να περάσουν λίγες μέρες από την πόλη και να γνωρίσουν αυτό το κομμάτι της Ελλάδας.
Η νέα σεζόν βρίσκει εκπροσώπηση της Ξάνθης στη Γ’ Εθνική κατηγορία, με την Ασπίδα. Πώς κρίνεις το επόμενο πρωτάθλημα, σε μία κατηγορία που γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστική;
Η Γ’ Εθνική είναι πάντα μία εξαιρετικά ανταγωνιστική κατηγορία. Η Ασπίδα προσπαθεί εδώ και αρκετά χρόνια να επικεντρωθεί στην παραγωγή ταλέντων, έχοντας οργανώσει τις ακαδημίες της, με αποτέλεσμα πλέον να είναι προτεραιότητα ο χρόνος συμμετοχής στα νέα παιδιά. Σκοπός, επομένως, στο επόμενο πρωτάθλημα θα είναι η ταχύτερη δυνατή εξασφάλιση της παραμονής και στη συνέχεια η ανάδειξη των παιδιών αυτών από τις υποδομές του συλλόγου. Θα ήταν επιτυχία, λοιπόν, ο συνδυασμός των δύο αυτών επιδιώξεων.