Ο Έλληνας τεχνικός Βασίλης Φραγκιάς μίλησε στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ και στο www.ertopen.com και τους Σωτήρη Γεωργίου και Θωμά Κυρίτση για την θητεία του στην εθνική ομάδα του Κατάρ αλλά και το πρώτο Κλάσικο της σεζόν που είδε από μακρυά!
Ο Έλληνας προπονητής είπε μεταξύ άλλων:
“Σαλάμ Αλένκο! Ξαφνιάστηκα με την αντίδραση των δύο ομάδων, περίμενα ένα κλειστό ματς και ο Ολυμπιακός είχε προβάδισμα με τις ελλείψεις των πρασίνων. Και πραγματικά αν δεν κέρδισε σήμερα ο Ολυμπιακός δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί η κατάσταση στα πλέι οφ όταν ο ΠΑΟ θα έχει κόσμο και άλλους παίκτες και θα είναι ενισχυμένος. Ο Ολυμπιακός έπαιξε πολύ με το άγχος να πάρει το παιχνίδι. Ο ΠΑΟ πήγε σε ένα στριτ μπάσκετ με ατομικές φάσεις. Ο Ολυμπιακός δεν άντεξε και μάλλον γύρισαν τα φαντάσματα του παρελθόντος που έχει στο ΟΑΚΑ και το έχουμε δει και άλλες φορές. Η ψυχολογία παίζει ρόλο και παίζει ρόλο για τον Παναθηναϊκό το γήπεδο που παίζει και ας είχε παίκτες που δεν ήξεραν καν το γήπεδο. Πήγαν περίπατο και τα συστήματα και τα πλάνα και ας είχε ο ΠΑΟ λίγους παίκτες και έτσι έβαλε τους βασικούς μετά από συντήρηση στο τέλος. Είχε πολλές πραγματικά ελλείψεις. Το κύπελλο καλώς ή κακώς πάει στη πλευρά του ΠΑΟ και πρέπει να δούμε τους κλυδωνισμούς ένθεν και ένθεν.
Όχι, δεν κρυβόταν στα φιλικά ο Ιβάνοβιτς. Απλά δεν είχε παίκτες να παίξει! Καθώς είχε πολλές απώλειες. Απλά ο ΠΑΟ είχε πολύ ψυχή, ο Διαμαντίδης είχε ένα μεστό και πάλι παιχνίδι και η ομάδα κάνει ένα ριστάρτ και έβαλε παιδιά που πρέπει να τα διαχειριστεί σωστά καθώς οι πιτσιρικάδες μπορεί να δούμε τα μυαλά τους να παίρνουν αέρα και να δεις τα αστέρια ανάποδα. Είναι νίκη εφαλτήριο βασικά για την ψυχολογία.
Στη ψυχολογία του Ολυμπιακού και στην Eυρωλίγκα θα παίξει ρόλο η ήττα. Οι κρίσιμες μέρες είναι οι επόμενες και ειδικά καθώς όλοι περίμεναν νίκη για τον Ολυμπιακό στο ματς αυτό. Και θα πρέπει να βάλουν τα πράματα κάτω καθώς το πρόβλημα δεν είναι αγωνιστικό αλλά ψυχολογικό και φάνηκε και από τον Σπανούλη που δεν είχε κόσμο να τον βρίζει, δεν είχε Γκιστ μπροστά του και ο ΠΑΟ τον αντιμετώπισε κλασικά χωρίς ειδικά προγράμματα.
Έχουμε πολύ καλές συνθήκες να δουλέψουμε εδώ στο Κατάρ. Παίξαμε μάλιστα προ ημερών και στους Πανασιατικούς αγώνες στη Κορέα . Το μπάσκετ εδώ είναι πιο γρήγορο και ο κόσμος το αγαπάει. Γίνεται μια προσπάθεια εδώ καθώς είναι το 4ο άθλημα μετά από το βόλεϊ, το ποδόσφαιρο και το χάντμπολ. Τερματίσαμε 6οι ,μείναμε εκτός στην τριπλή ισοβαθμία με τις Φιλιππίνες για ένα καλάθι . Εμείς θέλουμε να πάμε στην Βραζιλία αλλά εδώ μιλάμε για 50χιλ ουσιαστικά άτομα και πάμε να φέρουμε παιδιά από την Αφρική και να πάρουν διαβατήριο από το Κατάρ. Και με αυτά πάμε να κτίσουμε την επόμενη περίοδο .Προφορικά έχουμε συμφωνήσει για να μείνω και να τρέξω το νέο πρότζεκτ. Δυστυχώς οι καταστάσεις στην Ελλάδα έχουν αλλάξει και όπου μπορείς να έχεις καλά συμβόλαια και χρήματα πρέπει να πηγαίνεις. Άλλωστε πολλοί προπονητές Έλληνες πλέον πάνε στο εξωτερικό. Εμείς εδώ είμαστε και παροικία καθώς είναι και ο Στέργιος Κουφός που πήρε ομάδα εδώ και του κάνω και πλάκα! Είναι και ο Μπιζάνης που ήταν στην Κηφισιά πέρσι. Καθώς ήταν τόσα χρόνια εδώ Αμερικανοί και Σέρβοι μόνο. Αλλά πλέον ερχόμαστε εμείς.
Στην Ντόχα άλλωστε υπάρχουν 3000 Έλληνες και ειδικά με το Μουντιάλ θα υπάρξει και άνοιγμα στην αγορά για να δώσουν την τεχνογνωσία. Μας συμπαθούν μάλιστα πολύ εδώ. Οι περισσότεροι Έλληνες είναι σε κατασκευαστικές εταιρείες, σε πανεπιστήμια και ακόμα και η γραμματέας του σείχη είναι Ελληνίδα! Εδώ υπάρχουν οι κλασικές διαφορές . Υπάρχει πολύ ζέστη. Που δεν συνηθίζεται και ας λείπαμε όλο το καλοκαίρι. Πρέπει να ζεις μέσα σε ξενοδοχεία και μολ που είναι σαν πόλεις. Ο χειμώνας εδώ σημαίνει 20-25 βαθμούς για να καταλάβει κανείς και έτσι τότε μπορείς να κυκλοφορείς. Ακόμα έχουμε την διαφορά της κουλτούρας που έχουν άλλους κανόνες και πάνε με ότι πει το κοράνι. Για παράδειγμα στο ραμαζάνι που έπεσε με το Μουντιάλ, όταν ξεκινούσε απαγορευόταν ακόμα και νερό να πιεις και τα έκλειναν όλα και μόνο ένα τσάι μπορούσες να πιεις. Μόνο μέσα στο ξενοδοχείο σου μπορείς να φας και να πιεις ακόμα και νερό. Μίτινγκ πχ μπορούμε να κάνουμε και άμα είναι η ώρα της προσευχής τους φεύγουν και σταματάμε . Αλλά έτσι είναι η ζωή”!