Του Γιώργου Αδαμόπουλου
31/12/2011
Λένε πως Έλληνες υπάρχουν παντού. Στο ΝΒΑ, όμως, μην
βιαστείτε να φέρετε στο μυαλό σας μόνο τον Κώστα Κουφό, που αγωνίζεται στους
Ντένβερ Νάγκετς. Το ελληνικό στοιχείο βρίσκεται και έξω από τις τέσσερις
γραμμές του παρκέ. Για την ακρίβεια, βρίσκεται παντού και θα το βρείτε κάτω από
οποιαδήποτε “πέτρα” που αφορά το κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του πλανήτη.
Ο
Τάσος Μελάς είναι ο συν-ιδρυτής του “The Basketball Jones”, ενός ιστότοπου που
καλύπτει την αμερικανική Λίγκα με έναν ελαφρώς διαφορετικό τρόπο από τα μεγάλα
δίκτυα της χώρας. Με πιο χιουμοριστική διάθεση και μία ένα… μεσογειακό
ταμπεραμέντο που μοιάζει (αλλά δεν είναι) αντίθετο με την τεχνοκρατική αντίληψη
του προϊόντος που ονομάζεται ΝΒΑ.
Ο Tas Melas, όπως είναι περισσότερο γνωστός, αποφάσισε να
ξεκινήσει την προσπάθειά του για ένα μέσο που ασχολείται με το ΝΒΑ μαζί με τον J.Ε.
Skeets και το οποίο είναι σαν ένα blog μέσα στην ιστοσελίδα
http://blogs.thescore.com/tbj/.
Οι δυο τους ξεκίνησαν τα γυρίσματα βίντεο στο Τορόντο και στα στούντιο DIY του
Τζέισον Ντόιλ, επίσης συν-ιδρυτή του “The Basketball Jones” (ή αλλιώς TBJ). Το
χιούμορ τους έγινε αμέσως γνωστό μέσω της απέραντης blogόσφαιρας και του
διαδικτύου και ο Skeets προσελήφθη για μία αντίστοιχη στήλη στο Yahoo!Sports. O
Tas Melas και οι συνεργάτες του δεν κάθισαν με σταυρωμένα τα χέρια όσο
διαρκούσε το λοκ-άουτ και πραγματοποίησαν την περιοδεία “No Season Required”
(“δεν απαιτείται κανονική σεζόν”) σε Η.Π.Α. και Καναδά.
Ο ελληνικής καταγωγής Tas, μάλιστα, έδωσε και μία διάλεξη
στο πανεπιστήμιο Queen’s, λίγο πριν το ξεκίνημα της φετινής σεζόν. Και λίγο
μετά, μας έκανε την τιμή να μιλήσει και στο basketblog.gr, μιλώντας για τα
σοβαρά και αστεία θέματα του μπάσκετ. Του θέσαμε 24 ερωτήσεις, σαν ένα τρόπον τινά
χρονόμετρο 24” σαν τις διαδικτυακές “επιθέσεις” και απάντησε όπως κάνει και την
δουλειά του. Πάνω απ’ όλα με το ένστικτο!
Basketblog.gr: Ποια ήταν η έμπνευσή σας να ξεκινήσετε το “TBJ”;
Τάσος Μελάς: “Ήταν κάτι που αποτελούνταν εν μέρει από την
επιθυμία για κάτι νέο και από την απογοήτευσή μας. Θέλαμε κάτι πιο δημιουργικό
από τις πρωινές εργασίες μας και 8 μήνες αφού όλοι μαζί ολοκληρώσαμε το
πανεπιστήμιο, αποφασίσαμε να το δοκιμάσουμε. Είχαμε όλοι εμπειρία πάνω σε αυτό
το κομμάτι, συνεργαζόμενοι στο κολέγιο και δεν ήταν δύσκολο να δουλέψουμε μαζί.
Εκείνο που δεν ήταν εύκολο ήταν να ξυπνάμε κάθε πρωί και να κάνουμε κάτι για το
οποίο στην αρχή δεν πληρωνόμασταν”.
ΒΒ: Οι πρώτες εντυπώσεις από την νέα σεζόν στο ΝΒΑ;
Τ.Μ.: “Είναι ακόμη πολύ νωρίς, όμως αλλά σίγουρα θα υπάρξει
και λίγο “άσχημο” μπάσκετ. Το γεγονός ότι κάποιοι παίκτες υπέγραψαν μόλις
μερικές μέρες πριν την πρεμιέρα, σε συνδυασμό με την μικρής χρονικής διάρκειας
προετοιμασία των ομάδων, θα τις δυσκολέψει στην αρχή. Εύχομαι μόνο να μην
υπάρξουν τραυματισμοί λόγω της απραξίας του λοκ-άουτ και της άμεσης ενσωμάτωσης
σε ρυθμούς προπονήσεων και αγώνων.
Βεβαίως, οι περισσότεροι αθλητές, εκτός του…
Μπορίς Ντιό (!), έφτασαν στα καμπ των
ομάδων σε καλή κατάσταση, κάνοντας ατομικές προπονήσεις. Και η ανυπομονησία και
το ενδιαφέρον του κοινού είναι πολύ μεγάλα. Σε κάποια φιλικά προετοιμασίας, ο
κόσμος και η ένταση ήταν τέτοια που θύμιζαν επίσημα παιχνίδια! Και φυσικά είμαι
μαζί με αυτούς τους φιλάθλους και ανυπομονώ για τους επόμενους 6 μήνες”!
ΒΒ: Οι προβλέψεις σου; Πιστεύεις πως το λοκ-άουτ θα επηρεάσει
κάποιες ομάδες;
Τ.Μ.: “Οι ομάδες που έχουν συγκεκριμένη “χημεία” θα είναι
μία χαρά. Και σε αυτές συμπεριλαμβάνω και τους Σπερς, Λέικερς, Σέλτικς, παρά
την μεγάλη ηλικία των βασικών παικτών τους. Ωστόσο και οι τρεις δύσκολα θα
είναι καλύτερες από νεανικά ρόστερ όπως των Θάντερ, Χιτ, Μπουλς, Γκρίζλις.
Οι
γερασμένες ομάδες θα αναγκαστούν να ξεκουράζουν παίκτες συχνότερα. Επίσης,
κατανοώ τους προπονητές που παραπονέθηκαν για τον μικρό χρόνο προετοιμασίας. Θα
το δείτε όταν ομάδες με πολλά νέα μέλη θα αντιμετωπίζουν αντιπάλους με σταθερό “κορμό”. Θα είναι μεγάλο εμπόδιο για κόουτς όπως των Νετς, Χόρνετς, Καβς και
Ουόριορς“…
ΒΒ: Ποιος νομίζεις ότι κέρδισε στο λοκ-άουτ; Οι ιδιοκτήτες ή
οι παίκτες;
Τ.Μ.: “Σαφώς οι ιδιοκτήτες! Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για
αυτό. Πήραν όλα όσα απαιτούσαν. Εκείνοι σχεδίασαν την γραμμή στην άμμο,
λαμβάνοντας το 49% του ποσοστού επί των κερδών της Λίγκας (σ.σ.: πέρυσι ήταν
43%) και σκληρότερους όρους στο σάλαρι-καπ και στον φόρο πολυτελείας. Ήρθαν
πολύ κοντά στις αρχικές απαιτήσεις τους. Έγιναν, βέβαια, κάποιες μικρές
παραχωρήσεις τους πριν την υπογραφή της νέας σύμβασης εργασίας, όμως είναι οι
ξεκάθαροι νικητές”.
(Η συνέντευξη του Tas Melas με τον αρθρογράφο του Yahoo!Sports,
Έντριαν Βοϊναρόφσκι, για το θέμα της λήξης του λοκ-άουτ)
ΒΒ: Η γνώμη σου για την ακύρωση της ανταλλαγής του Κρις Πολ
στους Λέικερς;
Τ.Μ.: “Δυστυχώς ο κομισάριος Ντέιβιντ Στερν δεν άφησε τον GM
των Χόρνετς να κάνει την δουλειά του. Παρόλα αυτά, νομίζω πως στέλνοντάς τον
στους Κλίπερς, πέτυχε μία καλύτερη συμφωνία για τον πιθανό νέο ιδιοκτήτη της
Νέας Ορλεάνης. Αν σκέφτεσαι να αγοράσεις μία ομάδα είναι προτιμότερο να έχεις
μία ανταγωνιστική ομάδα με τους Σκόλα και Όντομ που μεγαλώνουν και λαμβάνουν
και πολλά χρήματα ή έναν μελλοντικό All-Star σαν τον Έρικ Γκόρντον, μία
συμφωνία που λήγει, σαν το συμβόλαιο του Κέιμαν και φυσικά χαμηλότερους
μισθούς;”.
ΒΒ: Κοινώς, πιστεύεις τις εξηγήσεις του κομισάριου για την
επιλογή του;
Τ.Μ.: “Ο Στερν έκανε το καλύτερο για τον επόμενο ιδιοκτήτη,
όμως δεν θα έπρεπε να αφήσει την υπόθεση να εξελιχθεί έτσι, για την παραχώρηση
ενός σούπερ-σταρ το όνομά του οποίου απασχολεί συνεχώς τα Μ.Μ.Ε.”.
ΒΒ: Ποια ομάδα προβλέπεις πως θα αποκτήσει τον Ντουάιτ
Χάουαρντ;
Τ.Μ.: “Το ζήτημα του Χάουαρντ είναι πολύ περίεργο. Φαίνεται
να διασκεδάζει στο Ορλάντο, ενώ ταυτόχρονα ένα κομμάτι του εαυτού του το μισεί!
Δεν ξέρω ποια θα είναι η προτίμησή του ή η απόφαση των Μάτζικ. Όμως αν έπρεπε
να μαντέψω, θα έλεγα πως θα πήγαινε στο Ντάλας το καλοκαίρι”.
Β: Είναι μόδα η δημιουργία των περίφημων “Big-3” από τους
σύγχρονους σταρ;
Τ.Μ.: “Έχω την αίσθηση πως δεν έχει σημασία αν ένας σταρ
θέλει να είναι μέλος μία τέτοιας τριάδας. Αλλά κυρίως είναι επιθυμία να
αγωνίζεται σε μία ομάδα που διεκδικεί τον τίτλο. Αυτοί οι παίκτες είναι εκείνοι
που παίζουν στη Λίγκα περίπου 7 χρόνια και έχουν ήδη δύο συμβόλαια. Είναι αυτοί
που βρίσκονται στην ηλικία ων 28-29 ετών και θέλουν να “συμμαχήσουν” με μία
ομάδα τίτλου πριν περάσουν οι μέρες κυριαρχίας τους.
Πάντως, αν και είναι
κοινότυπο στις μέρες μας, το θέμα των “Big-3” της επιλογής ομάδων
πρωταθλητισμού δεν είναι νέο φαινόμενο και δεν είναι κάτι σαν “συμμάχησε με
τους εχθρούς σου”! Αυτό γινόταν και παλιά”.
ΒΒ: Μεγάλο θέμα. Για την ακρίβεια μάλλον μικρό… Τι θυμάσαι
περισσότερο από τους Έλληνες στο ΝΒΑ;
Τ.Μ.: “Έλληνες στο ΝΒΑ; Καλύτερα να το αναλύσουμε έναν προς
έναν”…
ΒΒ: Να ξεκινήσουμε από εκείνους που έπαιξαν στις Η.Π.Α. πριν
μερικά χρόνια; Φώτσης…
Τ.Μ.: “Δεν θυμάμαι πάρα πολλά από τον Φώτση (σ.σ.: τη σεζόν
2001-’02). Το κακό για εκείνον ήταν πως βρέθηκε σε μία ομάδα, στο Μέμφις, που
είχε μέλλον, αλλά εκείνη την περίοδο έμοιαζε διαλυμένη”.
ΒΒ: Η γνώμη σου για την σεζόν του Σπανούλη στους Ρόκετς;
Τ.Μ.: “Σε ό,τι αφορά τον Σπανούλη, νόμιζε πως θα είναι σταρ
στο Χιούστον και το χειρότερο είναι πως έπρεπε να συνεργαστεί τον Τζεφ Βαν
Γκάντι, τον χειρότερο προπονητή για αυτόν! Έχω παρακολουθήσει τον Σπανούλη μόνο
σε αγώνες της Εθνικής, αλλά να έχει την ασυλία να παίζει ελεύθερα και να
λαμβάνει εκείνος τις αποφάσεις.
Ο Βαν Γκάντι ήθελε να τον ηρεμήσει (συνήθως
χρησιμοποιούσε όλο το χρονόμετρο των 24” για τις επιθέσεις των Ρόκετς) και του
ξεκαθάρισε από την αρχή πως στην ομάδα υπάρχουν οι ΜακΓρέιντι, Γιάο και μετά
όλοι οι άλλοι. Ο Σπανούλης δεν ήθελε να είναι συμπληρωματικός παίκτης. Και
πρέπει να σκέφτηκε πως “δεν με θεωρείτε αρκετά καλό; Γυρίζω στην Ελλάδα“.
Β:Β Τι μπορεί να πετύχει ο Κώστας Κουφός στο ΝΒΑ;
Τ.Μ.: “Ο Κουφός δείχνει να γίνεται καλύτερος επιθετικά, αλλά
δεν νομίζω πως ως τώρα έχει εντυπωσιάσει τόσο τους Νάγκετς, ώστε να του δώσουν
συμβόλαιο το καλοκαίρι, που εκπνέει η τωρινή συμφωνία. Θα είναι μία μεγάλη
χρονιά για τον Κώστα, όμως θα πρέπει να προσφέρει περισσότερο στο ριμπάουντ και
να γίνει πιο σκληρός στο παιχνίδι του. Διότι μόνο έτσι μπορεί να κερδίζει
χρήματα στο ΝΒΑ. Πάντως είναι μόλις 23 ετών και νομίζω πως ακόμη κι αν δεν
ανανεώσει στο Ντένβερ, θα βρει συμβόλαιο για να είναι στον πάγκο κάποιας άλλης
ομάδας στο ΝΒΑ“.
ΒΒ: Τον Τσακαλίδη τον θυμάσαι;
Τ.Μ.: “Αυτό που θυμάμαι από εκείνον ήταν πως έπαιξε σε
ομάδες (σ.σ.: Φοίνιξ, Μέμφις, Χιούστον) που συμμετείχαν στα πλέι-οφς. Όμως δεν
θα είχα να πω τίποτε παραπάνω”.
ΒΒ: Πιστεύεις πως ο Διαμαντίδης έκανε λάθος που δεν δοκίμασε στο
ΝΒΑ;
Τ.Μ.: “Λατρεύω τον Διαμαντίδη! Αλλά αν εκείνος έκρινε και
αποφάσισε να μην έρθει στις Η.Π.Α., ποιος είμαι εγώ να πω ότι έκανε λάθος;
Πιστεύω, παρόλα αυτά, πως θα προσαρμοζόταν πιο εύκολα από τον Σπανούλη, γιατί
είναι περισσότερο ηγέτης και οι προπονητές θα τον εμπιστεύονταν παραπάνω, γιατί
είναι και καλύτερος αμυντικός από τον Βασίλη.
Σαφώς θα ζοριζόταν με το physical
game στην περιφέρεια, αλλά νομίζω πως θα ήταν ένας σπουδαίος παίκτης στο ΝΒΑ!
Εγώ τον αποκαλώ τον “Τσόνσι Μπίλαπς της Ευρώπης”, αν και δεν ξέρω πολλά
πράγματα για τον Δημήτρη. Και θεωρώ πως θα άντεχε περισσότερο από τον Σπανούλη,
αν τα πράγματα ήταν δύσκολα, όμως αν είναι χαρούμενος στην Ελλάδα, καλά έκανε”.
ΒΒ: Ο Μπουρούσης θα μπορούσε να σταθεί στο ΝΒΑ;
Τ.Μ.: “Θα μπορούσε πολύ εύκολα να έχει δουλειά στην Αμερική.
Στο ΝΒΑ παίζουν πολλοί ξένοι σέντερ που δεν είναι τόσο ταλαντούχοι όσο εκείνος!
Είμαι βέβαιος ότι θα είχε μία καλή και μακρόχρονη καριέρα εδώ”.
ΒΒ: Να πάμε λίγο στους πιο παλιούς Έλληνες που ονειρεύτηκαν
το ΝΒΑ; Τον Γκάλη τον θυμάσαι; Θα είχε την δυνατότητα να παίξει στην Λίγκα;
Τ.Μ.: “Εσείς τον ξέρετε καλύτερα από εμένα. Αν ένας κόουτς
τον εμπιστευόταν στο ΝΒΑ, θα ήταν φανταστικός εδώ στην εποχή του!”.
ΒΒ: Ποια είναι η γενικότερη γνώμη σου για το επίπεδο των
Ελλήνων παικτών, αλλά και του ευρωπαϊκού μπάσκετ;
Τ.Μ.: “Αυτό που λένε στην Αμερική για το ελληνικό μπάσκετ
είναι πως παίκτες και οπαδοί είναι παθιασμένοι με αυτό. Θεωρούν, μάλιστα, ότι
είναι από τους πιο φανατικούς στον κόσμο! Αγωνιστικά, οι Αμερικανοί πιστεύουν
πως οι Έλληνες ξέρουν να αγωνίζονται ομαδικά και στην καλή μέρα τους, μπορούν
να κερδίσουν κάθε αντίπαλο. Ειδικά μετά τον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ του
2006, όταν νίκησαν τις Η.Π.Α., πώς θα γινόταν να μην υπάρχει απεριόριστος
σεβασμός;”.
ΒΒ : Ποια ήταν η πιο τρελή αντίδραση που παρατήρησες από
Αμερικάνους και Έλληνες στις Η.Π.Α., έπειτα από εκείνον τον ημιτελικό;
Τ.Μ.: “Θα πω ότι το πιο τρελό πράγμα που άκουσα ήταν η
αντίδραση του ομοσπονδιακού τεχνικού της Αμερικής, Μάικ Σιζέφσκι, που δεν
γνώριζε τα ονόματα των Ελλήνων παικτών και έλεγε: “Ο Νο4 ήταν εξαιρετικός στο
πρώτο ημίχρονο και ο Νο7 στο δεύτερο… Ο Νο15 έβαλε δύο μεγάλα σουτ όταν έληγε η
επίθεση”. Ήταν μία μεγάλη ντροπή”…
ΒΒ: Γυρίζοντας στην… δράση της ιστοσελίδας σας, το περίφημο
βίντεο για τον Τούρκογλου, με εσένα πρωταγωνιστή, έγινε διάσημο. Ποιες ήταν οι
αντιδράσεις του κόσμου εκτός κάμερας, όταν το γυρίζατε;
Τ.Μ.: “Θέλετε να πείτε τα, και όχι το βίντεο του Τούρκογλου;
Γιατί υπήρχαν δύο από αυτά τα αριστουργήματα!!! Οι αντιδράσεις ήταν απλώς
χαμόγελα για αυτόν τον γελωτοποιό που χόρευε μέσα στον δρόμο”!
(Το “σενάριο” των βίντεο εμπνεύστηκε από μία γκάφα του Χέντο
Τούρκογλου, που τότε αγωνιζόταν στους Ράπτορς κι ενώ δεν έπαιξε σε ένα ματς,
επικαλούμενος στομαχικές διαταραχές, “συνελήφθη” το ίδιο βράδυ σε ένα
εστιατόριο του Τορόντο!!!)
ΒΒ: Ποιος είναι ο πιο τρελός τύπος που γνώρισες στο ΝΒΑ;
Τ.Μ.: “Οι παίκτες και οι προπονητές του ΝΒΑ είναι πραγματικά
εξαιρετικοί άνθρωποι που συχνά αποκτούν κακή φήμη. Είναι ανθρώπινα όντα
ιδιαιτέρως εργατικά και συνετά και θέλουν να έχουν αντίστοιχες συζητήσεις. Δεν
έχω συναντήσει κάποιον τρελό, όμως θα θυμάμαι πάντα μια μικρή συνάντηση που
είχα με τον Κέβιν Γκαρνέτ γιατί δεν είναι εκτός γηπέδου ο τύπος που βλέπετε
μέσα στο παρκέ. Τον ρώτησα “πώς θα βάφτιζες ένα άρωμα εμπνευσμένο από εσένα”.
Έπειτα από μερικές στιγμές στις οποίες προσπάθησε να κρατηθεί, ξέσπασε σε γέλια
και το να τον κάνω να γελάσει ήταν αρκετό. Ωστόσο, βλέποντάς τον αργότερα να
μιλά και να ακούει τους άλλους γύρω του, ήταν εύκολο να καταλάβω πόσο
συγκρατημένος και ευγνώμων άνθρωπος είναι για αυτά που έχει ζήσει και πετύχει
στο ΝΒΑ“.
ΒΒ: Η καλύτερη δουλειά που κάνατε στο Basketball Jones;
T.M.: “Υπάρχουν πολλά πράγματα από τα οποία θα μπορούσαμε να
διαλέξουμε. Το βίντεο “Like A Bosh” (σ.σ.: από την -για την ώρα- αποτυχία του
σέντερ των Χιτ να εκπληρώσει τις υψηλές προσδοκίες) το θυμόμαστε γιατί έλαβε
και αυτό μεγάλη δημοσιότητα. Αλλά εκείνο που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ είναι αυτό
που είπαμε στους φιλάθλους των Θάντερ πως επιστρέφουν από την Οκλαχόμα Σίτι στο
Σιάτλ“!
ΒΒ: Γιατί, εκτός ίσως από τεχνολογικής άποψης, υπάρχει
διαφορά στην προώθηση του μπάσκετ στις Η.Π.Α. και στην Ευρώπη;
Τ.Μ.: “Αυτό είναι κάτι για το οποίο δεν νομίζω πως θα είχα
κάποια καλή απάντηση”.
ΒΒ: Παρακολουθείς καθόλου ευρωπαϊκό μπάσκετ;
Τ.Μ.: “Ελάχιστα. Εννοώ βεβαίως τις διοργανώσεις συλλόγων ή
τα εθνικά πρωταθλήματα. Παρακολουθώ, όμως, τα διεθνή τουρνουά εθνικών ομάδων.
Στο Basketball Jones θεωρούμε με περηφάνια πως καλύπτουμε το ΝΒΑ με τρόπο που
κανείς άλλος δεν το κάνει. Αυτό σημαίνει πως ο καθένας μας πρέπει να
παρακολουθεί 2-3 ματς την βραδιά. Από τους Μπόμπκατς ως τους Ουόριορς. Και για
μένα αυτό είναι το μάξιμουμ των σπορ που μπορώ να αντέξω… Επίσης, δεν έχω πολλή
επαφή με το NCAA. Με τον Skeets βλέπουμε πολύ μπάσκετ, όμως δεν έχω το ίδιο
πάθος για το κολεγιακό ή το ευρωπαϊκό όσο για το ΝΒΑ“.
ΒΒ: Τελικά οι Έλληνες τα καταφέρνουν καλύτερα στο εξωτερικό;
Τ.Μ.: “Δεν νομίζω πως είναι ο κατάλληλος να απαντήσω σε
αυτό. Δεν έχω έρθει στην Ελλάδα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και δεν
μπορώ να κρίνω σωστά. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι Έλληνες στο εξωτερικό είναι
πολύ περήφανοι”.