Η ιστορία του μοιάζει με παραμύθι. Ένα παραμύθι όμως, όχι μόνο γεμάτο με χαρούμενες στιγμές. Ένα παραμύθι με δύσκολα κεφάλαια. Μα και αληθινό και βγαλμένο μέσα από την ίδια την ζωή. Ένα παραμύθι όμως, που έχει και ήχους. Ηχους μουσικής, στους ρυθμούς των οποίων κινείται όλος ο πλανήτης. Ενας από τους κορυφαίους DJ – μουσικούς του πλανήτη, ο Hi Profile ή καλύτερα ο… δικός μας (ναι, από την Ελλάδα είναι), ο Τάσος Αντωνίου, είναι φυσικά Ελληνας. Εχει εκατομμύριοα followers! Εχει βραβευτεί από την UNESCO! Εχει τρία Νο 1 κομμάτια στο Beatport και 4 στο TOP 20! Μα είναι και μπασκετικός, καθώς έπαιζε μπάσκετ και σε επαγγελματικό επίπεδο. Ο Τάσος Αντωνίου έβαλε την ζωή του στο μηχάνημα του cd και οι ήχοι από το χτύπημα της πορτοκαλί θεάς στο παρκέ και φυσικά από τη μουσική του γέμισαν κάθε γωνιά του Basketblog, στο οποίο μίλησε για όλους και για όλα.
Το ξεκίνημα στο μπάσκετ, ο Φώτσης και το χτύπημα της μοίρας
Ο Τάσος Αντωνίου ξεκίνησε να μιλάει πρώτα απ΄ όλα για μπάσκετ. Το άθλημα που αγάπησε. Κυνήγησε το όνειρό του, μα η μοίρα τον σημάδεψε με έναν σοβαρό τραυματισμό που τον ανάγκασε να σταματήσει το μπάσκετ. Εκεί τον κέρδισε μια για πάντα η μουσική.
-Πως ξεκινήσατε το μπάσκετ; Τι σας ώθησε στο να λατρέψετε την πορτοκαλί θεά;
«Το μπάσκετ το ξεκίνησα δυστυχώς, αργά σε σχέση με άλλα παιδιά. Ξεκίνησα σε μια μικρή ομάδα στο Μαρούσι στα Ανάβρυτα Γ.Σ.
-Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το μπάσκετ? Ηταν η αγάπη για το άθλημα, ή έπαιζε κάποιος από τη οικογένειά σας μπάσκετ;
«Με θυμάμαι να είμαι με μπάλα στα χέρια περίπου 16-17 ώρες την ημέρα. Είχα αγοράσει μια μπάλα την οποία δεν την έβγαλα ποτέ έξω. Ηταν πάντα στο σπίτι μου σαν… οικόσιτο ζώο. Με αυτήν κοιμόμουν μαζί. Ακόμα την έχω. Δεν είχα… μπασκετικά παραδείγματα απο την οικογένεια …Ημουν ο μόνος μπασκετικός. Είμαι βέβαια, δεύτερος εξάδελφος του Αντώνη Φώτση, αλλά τότε που ήμασταν μικροί, δεν παίζαμε μπάσκετ μαζί, ώστε να με… επηρεάσει. Αυτό που θυμάμαι έντονα ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1992 με την πρώτη «Dream Team», αλλά θυμάμαι και τους τελικούς του NBA το 1992 Bulls – Blazers. Από τότε… κόλλησα άσχημα»!
-Μείνατε στα Ανάβρυτα ή πήγατε και σε κάποια άλλη ομάδα στη συνέχεια;
«Πήρα την πρώτη μου μεταγραφή στα 22 και έπαιξα στον Αρη Θηβών. Δυστυχώς όμως, μετά τον τραυματισμό που είχα στην σπονδυλική στήλη το 2003 και το χειρουργείο που ακολούθησε το 2004, το μπάσκετ έμεινε καθαρά σαν χόμπι πια στη ζωή μου. Επαιζα μόνο 3 on 3 στα γηπεδάκια όλης της Αθηνας».
– Ασχημο πράγμα να έρχεται ένας τραυματισμός και να τα αλλάζει ολα. Πολύ άσχημο. Σας κέρδισε βέβαια η μουσική.
«Μιλώντας καθαρά αντικειμενικά … ειδικά αυτοί που με είχαν δει τότε να παίζω λένε ότι ήμουν πολύ καλύτερος στο μπάσκετ, παρά σε αυτό που κάνω τώρα (γέλια).
-Νομίζω ότι είστε εξίσου καλός και στα δυο.
«Ευχαριστώ. Εκείνος πάντως, ο τραυματισμός ήταν όντως ένα ΣΟΚ για την οικογένειά μας. Μας πήγε πίσω σε πολλά πράγματα. Σπουδές, φιλίες, επαγγελματικά… πολλά…».
-Μα, πως έγινε το κακό; Σε αγώνα χτυπήσατε;
«Εκανα χειρουργείο σε σπόνδυλο στη μέση, στον 1ο οσφυϊκό. Θεωρώ ότι σε αγώνα επιδεινώθηκε. Το είχα πάθει, βέβαια, λίγους μήνες πριν με κάτι πολύ βαρύ που σήκωσα. Θυμάμαι ακόμα το «ΚΡΑΚ» στη μέση. Αρα κάπου εκεί… Ημουν σε ακινησία για πολύ καιρό. Και εκεί ήρθε η μουσική παραγωγή».
-Διάβασα σε μια συνέντευξή σας ότι απο μικρός είχατε και το μικρόβιο της μουσικής.
«Ακριβώς. Αν υπήρχε όμως, ακόμα το μπάσκετ στην ζωή μου, η μουσική παραγωγή και το project που έχω στήσει δεν θα υπήρχε”.
-Αν είχατε να διαλέξετε ανάμεσα στις δυο αγάπες, το μπάσκετ και τη μουσική, που θα διαλέγατε;
«Το μπάσκετ! Με χαοτική διαφορά»!
Το project Hi Profile
-Tο project Hi Profile πως ξεκίνησε και πόσο δύσκολο είναι, να είστε πια πολίτης του κόσμου και να παίζετε παντού στον πλανήτη;
«Το Hi Profile ξεκίνησε το 2008. Θεώρησα πως είχα φτάσει σε ένα επίπεδο που άξιζε να δοκιμάσω να στείλω την μουσική μου σε ξένες δισκογραφικές. Ετσι έγινε. Μετά από αρκετά «όχι», ήρθε το «ΝΑΙ», όπου εκεί άρχισαν και τα πρώτα events.Αρχισα να παίζω σε ξένες χώρες σε μικρά club των 300 ατόμων και σε μικρά φεστιβάλ των 1000-2000 ατόμων».
-Και τώρα πια παίζετε μπροστά σε εκατοντάδες χιλιάδες άτομα.
«Επαιζα περίπου σε 10-20 πάρτι το χρόνο, ώσπου το 2012 έγινε το «μπαμ». Μετά από ένα άλμπουμ και ένα HIT, το οποίο έμεινε στη θέση Νο 1 των charts για κάνα 2μηνο. Και εκεί όλα αλλαξαν άρχισα να παίζω πια σε 50 events το χρόνο, σε μεγάλα φεστιβάλ των 20.000-30.000 ατόμων. Δόξα τω Θεώ πάει πολύ καλά 7 χρόνια τώρα Και εννοείτε ότι αν δεν είχα οικογένεια και ήμουν πιο νέος (γέλια) θα εμφανιζόμουν σε πολλά πολλά περισσότερα».
-Μένετε μόνιμα στο εξωτερικό πλέον;
«Μένω μόνιμα Αθήνα και δεν την αλλάζω! Ετσι ταξιδεύω συνεχώς».
«Να σφίξω το χέρι του Αντετοκούνμπο»
-Εχετε παίξει μπροστά σε τεράστια ακροατήρια και δίπλα σε ονόματα μυθικά στον χώρο σας π.χ. Tiesto. Θα τα ανταλλάζατε όλα αυτά για ένα μονό στο μπάσκετ με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο;
«Θα τα αντάλλαζα όλα όσα ζω, μόνο και μόνο για να του σφίξω το χέρι και να του πω ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ. Αν και ένα μονάκι το… έψηνα με τον Giannis»!
Ο Ολυμπιακός και τα κακώς κείμενα του μπάσκετ
-Βλέπετε ελληνικό μπάσκετ; Και τι ομάδα υποστηρίζετε;
Ειμαι Ολυμπιακός. Δεν παρακολουθώ όμως, πια το μπάσκετ. Από άποψη. Και όχι επειδή αντιμετωπίζουμε προβλήματα τα τελευταία χρόνια σαν ομάδα.. Δεν μου αρέσει καθόλου ο τρόπος που έχει το μπάσκετ σαν προϊόν. Είναι όλο λάθος».
-Τι εννοείτε; Λέτε για τα όσα συμβαίνουν με τη διαιτησία, ή όλα τα κακώς κείμενα που συμβαίνουν εδώ και χρόνια στο μπάσκετ;
«Όχι, όχι. Η διαιτησία είναι κάτι που δεν με απασχολεί καθόλου. Το προϊόν είναι λάθος. Με ενοχλεί πρώτα απ΄ όλα η βία! Επίσης με ενοχλεί που τα γήπεδα δεν έχουν και στις 4 πλευρές κερκίδες. Με ενοχλούν τα διαφημιστικά στους τοίχους και στα παρκε (φούρνοι, βουλκανιζατέρ, σουβλατζιδικα). Με ενοχλούν τα άδεια γήπεδα, ότι όλοι καπνίζουν μέσα. ΟΛΟΙ. Με ενοχλεί που έχουν τα φώτα …αναμμένα σε όλο το γήπεδο. Σαν να πας θέατρο ή σινεμά και να έχει φως ο εξώστης και η πλατεία. Όλα είναι λάθος. Οι φανέλες, οι μασκότ, τα γήπεδα, το promotion των ομάδων, τα graphics των καναλιών. Όλα είναι μια 20ετια πίσω. Δείτε τις αλλαγές που έχουν γίνει σε χώρες όπως η Ισπανία,, η Τουρκία, η Γερμανία. Και για να μιλήσω πάλι για την ομάδα μου. Μου την δίνει που ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ δεν θα πάρει άλλη ομάδα πρωτάθλημα. ΠΟΤΕ, πέρα από τις 2, 3, 4 συγκεκριμένες. Αυτό από μονο του κάνει το προϊόν αδιάφορο. Να ξαναπάμε στον Ολυμπιακό. Μια από τις μεγαλύτερες ομάδες στη χώρα και στην Ευρώπη, παίζει σε γήπεδο με στίβο γύρω απο το παρκέ και τους φιλάθλους 70 μέτρα μακριά από το παρκέ. Με κιάλια βλέπουμε τα ματς. Το μοναδικό κλειστό γήπεδο μπάσκετ στον πλανήτη γη με στίβο»!
Εθνική Ομάδα
-Η Εθνικη ομάδα; Μας έχει κάνει πολλές φορές υπερήφανους. Μπορεί να μας κάνει και τωρα στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας;
«Η Εθνική Ομάδα είναι πάνω απ΄ όλους και από όλα! Ακόμα θυμάμαι εκείνο τον ημιτελικό στις 9 το πρωί με τις ΗΠΑ στο Παγκόσμιο της Ιαπωνίας. Τόσο κόσμο 9 το πρωί σε καφετέριες να βλέπουν μπάσκετ δεν έχω δει ποτέ. Πιστεύω οτι η Εθνική έχει τις δυνατότητες να κάνει το βήμα για την 8άδα στην Κίνα. Από εκεί και μετά όλα είναι πιθανά».
Κλεισμένος όλο το 2019!
-Που θα σας δούμε αυτό τον καιρό; Θα κάνετε κάποιες εμφανίσεις εδώ ή πάλι εξωτερικό?
«Ολο το 2019 είναι κλεισμένο με διάφορες εμφανίσεις σε Βραζιλία, Γερμανία, Μεξικό, Ελβετία, Γαλλία και μάλλον θα κάνουμε και ένα άνοιγμα στην Ινδία για πρώτη φορά. Θα εμφανιστώ σε 2 μέρες σε 3 πόλεις στην Ινδία! Επισης έχω αρκετή δουλειά στο στούντιο με νέα κομμάτια που έρχονται».
-Πότε βγαίνουν στην κυκλοφορία τα νέα… μουσικά παιδιά σας;
«Λογικά το χειμώνα».
Η… αφιέρωση
-Αν χρησιμοποιούσατε ένα από τα τραγούδια σας για να το αφιερώσετε στο μπάσκετ, ποιο θα ήταν αυτό;
«Το… «Hi Profile – Why». Γιατί; Γιατί; Αυτό τα λέει όλα… »
H ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ
Τα social media του Hi Profile
www.instagram.com/HiProfileGR
www.youtube.com/HiProfileGR
www.facebook.com/HiProfileGR
Ο ΤΑΣΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ… ΕΚΣΤΑΣΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ