Το καλοκαίρι του 2013 ο Μπράντ Στίβενς αναλάμβανε προπονητής των Μπόστον Σέλτικς και στόχος του ήταν να αρπάξει την ευκαιρία που του έδινε ο Ντάνι Έητζ από τα «μαλλιά». Αναμφίβολα, η κίνηση του αφεντικού της πιο ιστορικής ομαδας στο ΝΒΑ να δώσει τα κλειδιά σε έναν αρκετά νέο προπονητή που προερχόταν από το χώρο του ΝCAA μας προϊδέαζε για κάτι…ολοκαίνουργιο που ερχόταν να κατακτήσει τον μαγικό χώρο του Αμερικάνικου πρωταθλήματος. Αυτή η άποψη φαίνεται να επαληθεύεται την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο όπου οι «πρασινοί» παρουσιάζουν ένα στυλ μπάσκετ τελείως διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει και αποτελεί ένα πείραμα με τεράστιο ενδιαφέρον στο ΝΒΑ αυτή την στιγμή.
Ο νεαρός προπονητής όταν προπονούσε το Μπάτλερ στο ΝCAA χαρακτηριζόταν από το ήρεμο στύλ του και την αγάπη του για τους αριθμούς της στατιστικής. Με άλλα λόγια επεδίωκε ένα εντελώς κοντρολαρισμένο μπάσκετ που βασιζόταν πάνω στον εκάστοτε αντίπαλο, του οποίου μελετούσε πάντα κάθε πιθανό «play» που μπορούσε να παρουσιάσει. Τις ίδιες άρχες προσπάθησε να πέρασει και στους Κέλτες την περασμένη σεζόν, δηλαδή σετ παιχνίδι και σκληρή άμυνα μισού γηπέδου με μπόλικη ομαδικότητα. Έτσι, λοιπόν, την περασμένη περίοδο οι Σέλτικς στην επίθεση τους παρουσίαζαν ένα παιχνίδι με πολλά σκριν ενώ η άμυνα τους ήταν πολύ κλειστή, ιδιαίτερα από το τρίποντο και μέσα. Ωστόσο, φέτος ο Στίβενς έχει πάει το πράγμα… κάποια βήματα παραπέρα και προσπαθεί να εφαρμόσει το μπάσκετ του μέλλοντος, όπως το αντιλαμβάνεται ο ίδιος!
Από φέτος, ο coach βρίσκεται σε μια μεταβατική περίοδο καθώς προσπαθεί να μεταφέρει στο επαγγελματικό πρωτάθλημα τις διδαχές του από το Μπάτλερ με νέες διαδικασίες. Χτίζει δηλαδή μια ΟΜΑΔΑ που θα στηρίζεται αποκλειστικά στο σύνολο, όπως συνέβαινε όταν βρισκόταν στην Ινδιανάπολη.
Η ομάδα της Βοστόνης επιδιώκει πλέον ένα παιχνίδι με πολλές κατοχές και για αυτό «απλώνει» την πίεση της σε όλο το γήπεδο. Πρόκειται για δράστικη αλλάγη στο τρόπο παιχνιδιού της και για την ώρα αυτό της έχει αποφέρει την 8η θέση στη λίστα με τις καλύτερες επιθετικές ομάδες της λίγκας. Ασφαλώς και υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης , όπως αποδεικνύει και το μέχρι τώρα ρεκόρ της, αλλά το μέχρι στιγμής δείγμα είναι θετικό. Αυτή η μορφή επίθεσης βασίζεται ολοκληρωτικά στην πρωτοβουλία και στην αντίληψη του παίκτη για την επιτυχημένη ή μη κατάληξη της. Με άλλα λόγια, ο προπονητής δεν αποφασίζει το «τέλος» της επίθεσης αλλά στήνει τους παίκτες του στον χώρο και τους δίνει τα περιθώρια να πάρουν αυτοί την ορθή απόφαση. Η λεγόμενη «Read & React Offense», βασίζεται στην πολύ γρήγορη κυκλοφορίας της μπάλας και όχι τόσο στο Πικ εν Ρολ παιχνίδι καθώς απαιτεί διαρκή κίνηση από τους παίκτες. Βέβαια, οι Σέλτικς διατηρούν κάποια από τα στοιχεία του προπονητή τους στο μίσο γήπεδο όμως, ο ρυθμός της επίθεσης τους έχει αλλάξει εντελώς, με αποτέλεσμα κάθε παίκτης να έχει προνόμοια σε αυτή (αυτός ήταν ο λόγος που αποφασίστηκε ότι η ομάδα μπορεί να παίξει καλύτερα και χωρίς τον Ρόντο).
Αυτό που πρέπει να βελτίωθει στο δεύτερο μισό της σεζόν είναι η σύνδεση ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση, ώστε η ομάδα να είναι το ίδιο καλή και στις δύο πλευρές του γηπέδου αποκτώντας διάρκεια στο παιχνίδι της. Μην ξεχνάμε οτι οι Σέλτικς διαθέτουν έναν αρκετά νεανικό κορμό με ενδεικτικά παραδείγματα τους Σάλιντζερ(22), Σμαρτ(20), Γιάνγκ(19), Όλινικ(23), Ζέλερ (24), Μπράντλεη (24), Τέρνερ (26) και έχουν 9 επιλογές πρώτου γύρου στο ντραφτ την επόμενη τετραετία οι οποίες μεγάλη ανταλλακτική αξία. Αυτό σημαίνει πως αυτή η ομάδα έχει πολυ μέλλον και μόλις οι παίκτες προσαρμοστούν πλήρως σε αυτό το εναλλακτικό πρότζεκτ του προπονητή Στίβενς θα…τρίβουμε τα μάτια μας!
πηγή: Hoopfellas