Το Hoopfellas εύχεται καλή ανάρρωση και γρήγορη επάνοδο στον Βαγγέλη Μάντζαρη ρίχνοντας παράλληλα μια ματιά στα διαθέσιμα γκαρντ της αγοράς. Η δική μας πρόταση για την κατάσταση του Ολυμπιακού. “Ο Βαγγέλης Μάντζαρης υποβλήθηκε το πρωί σε μαγνητική τομογραφία η οποία έδειξε πως υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού και οστικό οίδημα έξω κνημιαίου πλατό δεξιού γονάτου. Ο διεθνής πλέι μέικερ υπολογίζεται ότι θα μείνει εκτός αγωνιστικής δράσης για έξι μήνες”.

Άσχημο. Πολύ άσχημο. Για τον Ολυμπιακό, το ελληνικό μπάσκετ και πάνω από όλα για το παιδί. Η ειρωνεία είναι ότι ετοίμαζα και ανάρτηση για το “κομπιουτεράιζντ” παιχνίδι του νεαρού πόιντ γκαρντ ο οποίος τελείωσε την πρώτη φάση της Ευρωλίγκας ως ο παίκτης με τα λιγότερα λάθη αναλογικά με το χρόνο συμμετοχής.

Μη ξεχνάτε μιλάμε για πόιντ γκαρντ, ο οποίος κρατάει τη μπάλα στα χέρια του και παίρνει αποφάσεις (έστω και εάν το Νο1 σε αυτά τα κομμάτια είναι ο Σπανούλης). Όσο σκληρό και είναι αυτό, αυτά είναι μέσα στη ζωή… Συμβαίνουν. Τα καλύτερα για τον Βαγγέλη Μάντζαρη ευχόμαστε. Νομίζω ότι η γερή του κράση θα βοηθήσει σε γρήγορο επάνοδο.

Το θέμα είναι ότι στο ρόστερ των “ερυθρολεύκων” δημιουργήθηκε σημαντικό κενό και η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έχει βγει στην αγορά ψάχνοντας παίκτη, ο οποίος πολύ πιθανόν να εκτοπίσει από τη μόνιμη θέση των Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους. Ο καιρός βέβαια είναι δύσκολος και οι επιλογές περιορισμένες. Σίγουρα ο Ολυμπιακός κοιτάζει τους free agents αλλά ίσως δεν πει όχι σε μια καλή αγορά με ευνοϊκούς (value/money) οικονομικούς όρους. Αυτό εξαρτάται πάντα.

Η ουσία είναι ότι η ομάδα αυτή τη στιγμή θέλει παίκτη με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ο Μάντζαρης έπαιζε άψογα το ρόλο του “εξισορροπιστή” στην περιφέρεια, δίπλα στον Σπανούλη. Μέγεθος, καθαρό μυαλό με λιτές και απέριττες ενέργειες, καλά ποσοστά στις μετρημένες επιθετικές προσπάθειες του, πολύ καλή άμυνα, low mistake basketball. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που θα ψάξει ο Ολυμπιακός στην αγορά. Ίσως όχι όλο το πακέτο, αλλά κάποια από αυτά πρέπει να αποτελούν must στην έρευνα, με πρωτεύων εξ αυτών την αμυντική ικανότητα.

Πάμε να δούμε λοιπόν τι υπάρχει στην αγορά αυτή τη στιγμή, αξιολογώντας τους καλούς διαθέσιμους παίκτες συν μερικές επιλογές οι οποίες δεσμεύονται με συμβόλαιο και ενώ τα κασέ τους είναι προσιτά, εννοείται ότι έχουν τον ανάλογο βαθμό δυσκολίας ώστε να τελειώσει η “δουλειά”.

1. JEREMY PARGO (1.86, 26):

Η συγκυρία τον έφερε στον προσκήνιο. Έμεινε ελεύθερος μόλις πρίν λίγες ημέρες. Ο Πάργκο είναι μια απίστευτη φυσική δύναμη στο παρκέ. Όταν ο Μπλατ τον έβαλε δίπλα στον Πέρκινς (γαρνίροντας με το καθαρό μυαλό του Έιντσον στο “3”) η Μακάμπι πέταξε φωτιές, πιέζοντας εκπληκτικά τη μπάλα και βγάζοντας τεράστια ένταση στο παρκέ με εντυπωσιακά αποτελέσματα στο τρανζίσιον παιχνίδι.

Ο Πάργκο δούλεψε πολύ τότε. Θυμάμαι τον τρόπο που προσέγγιζε τα παιχνίδια της ισραηλινής λίγκας (όπου σταδιακά ο Μπλατ άρχισε να τον ξεκινά στο “1”, σε αντίθεση με την Ευρωλίγκα), βγάζοντας μεγάλες δόσεις αλτρουισμού, τεστάροντας παράλληλα το μυαλό του. Οι ικανότητες του Πάργκο είναι αδιαμφισβήτητες. Πρόκειται για turbo nitro boost παίκτη.

Όπως είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι δεν είναι σε καμία περίπτωση ο παίκτης που θέλουν οι “ερυθρόλευκοι”. Και μόνο το γεγονός ότι θέλει τόσο πολύ τη μπάλα στα χέρια για να είναι αποτελεσματικός, σας δίνει να καταλάβετε ότι μια συνύπαρξη με τον Σπανούλη μπορεί να αποβεί καταστροφική για την ομάδα.  

Ο Πάργκο θα ήταν ιδανικός να παίξει αντί του Σπανούλη και όχι δίπλα του. Φημολογείται ότι περιμένει πρόταση από το ΝΒΑ (οι Σέλτικς είναι στην αγορά μετά τον τραυματισμό του Ρόντο) γι’ αυτό και το κασέ του είναι αρκετά αλμυρό. Χωρίς πολλές κουβέντες. ΟΧΙ.

CHRIS QUINN (1.83, 29):

Τα είπαμε αναλυτικά τον Νοέμβρη, όταν προτάθηκε μέσα από το Hoopfellas για τον Παναθηναϊκό. Περιττό να πούμε ότι στη μέχρι τώρα πορεία της σεζόν μας φαίνεται ξεκάθαρα εάν είμασταν σωστοί ή λάθος. Ο Παναθηναϊκός “φωνάζει” για έναν τέτοιο παίκτη. Ο Κουίν πήγε πολύ καλά στη Βαλένθια, η οποία του έκανε πρόταση ανανέωσης, με τον αθλητή όμως να διαλέγει την επιστροφή στην Αμερική. 

Μιλάμε πάντα για ένα γκαρντ, δυνατό στα βασικά και στο κομμάτι της σκέψης, με έφεση στο πικ εν ρολ και πολύ καλό σουτ. Μπορεί να παίξει μακριά από τη μπάλα (το έκανε στην Χίμκι με τον Πλάνινιτς) γεγονός που σημαίνει ότι θα έχει λεπτά μαζί με τον Σπανούλη. Η γνώμη μου είναι όμως ότι ο Κουίν ήταν ο ιδανικός παίκτης για τις ανάγκες του Παναθηναϊκού. Όχι αυτές του Ολυμπιακού.

Η ομάδα θέλει ένα περισσότερο role player εκεί, ένα quarterback να παίξει δίπλα στον Σπανούλη, που θα της δώσει το χαμένο της aggressiveness, θωρακίζοντας αμυντικά την περιφερειακή γραμμή ώστε να δέσει και με τους Λο – Σλούκα. Πολύ καλός παίκτης αλλά και εδώ. OXI.

BEN UZOH (1.91, 24):

Καλή περίπτωση παίκτη για τα θέλω του Ολυμπιακού. Εξαιρετικό κορμί, καλοπροπονημένος με άνοιγμα χεριών 6’9”. Αθλητικός πόιντ γκαρντ με πολύ καλά πόδια, εξαιρετικά γρήγορος και εκρηκτικός. Μπορεί δημιουργήσει ρήγματα και να τελειώσει, ενώ είναι αποτελεσματικός σε καταστάσεις τρανζίσιον λόγω του “φυσικού” του πακέτου.

Αξιόλογος σουτερ από μέση απόσταση, θέλει δουλειά από το τρίποντο και αυτό είναι το μείον του, μαζί και με μια νωθρότητα που παρουσιάζει ώρες ώρες στο παρκέ. Αυτό το τελευταίο με φοβίζει. Όπως και ο χαρακτήρας του. Είναι λίγο “ευαίσθητος”. “Στρατιώτης”, coachable, θα παίξει για την ομάδα. Προϊόν του Τούλσα, είχε κάνει ένα πολύ μικρό πέρασμα από την Ευρώπη στις αρχές της περυσινής σεζόν, όταν δε πρόλαβε καν να παίξει σε Μοντεγκρανάρο και Κούμπαν. Τώρα στο Σπρίνγκφιλντ.

ΑNDREW GOODELOCK (1.91, 24):

Ο πρώην Λέικερ, τώρα στους Βάιπερς του Ρίο Γκράντε. Το όνομα του ακούστηκε τις τελευταίες ώρες γι’ αυτό και τον τοποθετήσαμε περισσότερο στην ανάρτηση. Κόμπο γκαρντ, για την Ευρώπη γέρνει προς το “2”. Έχει ποιότητα στο παιχνίδι του και είναι εκπληκτικός σουτέρ (παρ’ όλο που φέτος δεν ξεκίνησε καλά, σταδιακά βελτιώθηκε). Θα βάλει μεγάλη πίεση στις αντίπαλες άμυνες, ειδικά στον τρόπο που θα αμύνονται πάνω στον Σπανούλη, ενώ θα σκοράρει και σε σετ και σε τρανζίσιον με την ίδια ευκαιριά. Αμυντικά δεν είναι κακός. Πρέπει να κοντρολάρει το παιχνίδι του και να μάθει να πηγαίνει μέχρι μέσα.

Όσον αφορά την περίπτωση του θα πω ΟΧΙ. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται “εξισορροπιστή” και όχι ένα σκόρερ τόσο επιρρεπή στο λάθος και με περιορισμένα playmaking abilities.

RUSSEL ROBINSON (1.86, 26):

Ο συμπαίκτης του Δημήτρη Τσαλδάρη πλέον, στη Μπιέλα. Πολύ γνωστός στα Ευρωπαϊκά γήπεδα από τη θητεία του στην “Πένια” και την Τραμπζονσπορ πέρυσι. Προϊόν του Κάνσας, συμπλήρωμα στο μπακόρτ του Μάριο Τσάλμερς (πρωταθλητής  τη σεζόν 2007-’08). Αλτρουιστής πόιντ, καλοπροπονημένος, ταχύτατος με γρήγορες αντιδράσεις. Εξαιρετικός on the ball defener. Γενικά στο αμυντικό κομμάτι είναι δυνατός.

Στα καλύτερα του στο ανοιχτό γήπεδο. Θέλει δουλειά στο σουτ ώστε να γίνει πιο συνεπής. Θεωρώ ότι μπορεί να φέρει τη χαμένη ενέργεια στο ΣΕΦ. Ίσως η καλύτερη επιλογή αυτή τη στιγμή, με βάση τις ανάγκες του Ολυμπιακού. Παίκτης καλός, από καλό πρόγραμμα με σωστή μπασκετική παιδεία, για συγκεκριμένα πράγματα και δουλειές μέσα στο παρκέ. Παίζει σε κακή ομάδα τώρα και γι’ αυτό και ο ίδιος σιγά σιγά παρουσιάζεται χειρότερος.

Η Μπιέλα ξεπουλάει (έχει να κερδίσει από τον Νοέμβρη) και πιθανόν οι ερυθρόλευκοι μπορούν να βρουν πάτημα. Το θετικό είναι ότι πρόκειται για ένα κλαμπ το οποίο έχει μάθει να δουλεύει έτσι (ανάπτυξη – αγοροπωλησίες ξένων παικτών), οπότε και ανοικτό σε πιθανές διαπραγματεύσεις. Καλός.

E.J. ROWLAND (1.88, 29):

Kάνει θραύση φέτος με τη Ρίγα σε Βαλτική και Eurocup. Do it all guard. Σκληρό παιδί, δυνατό κορμί. Έξυπνος παίκτης. Αμύνεται καλά στη μπάλα, κυνηγάει και βάζει το σώμα του παντού, χτυπιέται στα σκρίνς, τρέχει πολύ καλά τα γήπεδο και πάει πολύ στα ριμπάουντ. Εργαλείο με λίγα λόγια, αν και δεν είναι το κλασσικό πόιντ γκαρντ.

Κοιτάζει περισσότερο την διείσδυση και μετά το σουτ, παρότι φέτος δε σουτάρει άσχημα. Μεγάλη εμπειρία από το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Η περίπτωση του είναι ενδιαφέρουσα, αλλά δύσκολη. Ψάχνομαι από το πρωί για το buy out (αν υπάρχει). Η Ρίγα έχει καλή ομάδα και στόχους. Σίγουρα δεν είναι στα σχέδια της να τον αφήσει.

O IΔΑΝΙΚΟΣ

Doron Perkins (1.89, 29):

Χωρίς πολλές κουβέντες. Ένας από τους τοπ quarterback περιφερειακούς στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο Μάντζαρης είναι εξαιρετικός αμυντικός, αλλά ο Πέρκινς είναι πραγματικό πιτ μπουλ. Ρωτήστε πως ένιωθε ο κάθε αντίπαλος πόιντ γκαρντ παίρνοντας τη μπάλα για να ξεκινήσει επίθεση και παράλληλα βλέποντας τον Πάνθηρα Πέρκινς να τον περιμένει με ανοιχτά χέρια στα 3/4. Ο παίκτης είναι γνωστός.

Φέτος διάλεξε το χρήμα πηγαίνοντας στο Ντόνεσκ αρχικά (δεν κατάφερε να μπεί στους ομίλους της Ευρωλίγκας) και τώρα στην Κίνα όπου αμείβεται σχεδόν με 70 χιλ. δολάρια τον μήνα. Τα λεφτά είναι πολύ καλά για να τα αφήσει, οι ερυθρόλευκοι έτσι και αλλιώς δε θα πλησιάσουν καν τέτοια ποσά. ΟΥΤΟΠΙΚΟΣ.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ HOOPFELLAS

Βλέποντας την κατάσταση και εννοώ την αγορά, τις επιλογές, τα οικονομικά δεδομένα και την ομάδα του Ολυμπιακού αυτή τη στιγμή, το Hoopfellas θα πάει σε μια ριζοσπαστική λύση, αντίθετα σε αυτούς που λένε ότι ο Ολυμπιακός χωρίς απόκτηση ξένου γκαρντ τώρα πεθαίνει.

Εγώ θα πάρω Κατσίβελη. Καμία μεταγραφή αυτή τη στιγμή, εκτός και βρεθεί στα πόδια η “μεγάλη” (από όλες τις απόψεις) ευκαιρία, κάτι που πιστέψτε με αυτή την εποχή δεν είναι πολύ πιθανό. Ο Κατσίβελης είναι η καλύτερη αυτή τη στιγμή λύση για τον Ολυμπιακό. Σίγουρα το παιδί δεν είναι δυνατόν να πάει από τα …μηδέν λεπτά στα 20′ άμεσα, σε τέτοιο σημείο της σεζόν. Όμως τον πιστεύω, σταδιακά και σχετικά γρήγορα μπορεί να δώσει ποιοτικό χρόνο, και σαν στάρτερ κατά τη γνώμη μου.

Ο Ίβκοβιτς αυτό δοκίμασε πέρυσι στο πρώτο μισό της σεζόν, όταν ο νεαρός είχε αφήσει πίσω Μάντζαρη – Σλούκα στο ροτέισον και πήγε αρκετά καλά άσχετα εάν το διάστημα εκείνο συνέπεσε με δυσκολίες στο αγωνιστικό κομμάτι για την ομάδα. Μπορεί να μαρκάρει, έχει τρεξίματα και πολλά προσόντα, γνωρίζει τι πρέπει να κάνει και δεν θα χρειαστεί εγκλιματισμό, μπορεί να δεί και το καλάθι αλλά και να φέρει ενέργεια στα γκαρντ.

Η γνώμη μου είναι ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να βγάλει μπροστά τον Κατσίβελη (άλλωστε γιατί τον διατήρησε στο ρόστερ; Για μια τέτοια στιγμή…) και να κοιτάξει το θέμα Πάουελ πάλι. Εκεί υπάρχει πρόβλημα. Οι “ερυθρόλευκοι” χρειάζονται ένα ψηλό που να κάνει “φασαρία” στο ζωγραφιστό, να το μετατρέψει σε εμπόλεμη ζώνη όπως πέρυσι ο Ντόρσεϊ. Αυτό τους λείπει τώρα. Ρεαλιστικά.

Υ.Γ: Παίκτης στα χαρακτηριστικά του Μάντζαρη είναι ο Στέφαν Μάρκοβιτς, διεθνής Σέρβος της Βαλένθια. Φυσικά τέτοια κίνηση δε μπορεί να γίνει τώρα. Ενδεικτικά το γράφω, για να γίνει κατανοητό αυτό που λέμε τόσο καιρό. “Δεν έχει σημασία ποιός είναι ο καλύτερος διαθέσιμος παίκτης στην αγορά, αλλά ποιός είναι ο καλύτερος διαθέσιμος για την ομάδα σου.”

Πηγή: Hoopfellas