Όταν ο Lebron James αποχώρησε από το Κλίβελαντ η επιστροφή των Cavs σε ανταγωνιστικό επίπεδο φάνταζε μακρινό όνειρο ακόμα και για τον πιο αισιόδοξο φίλο της ομάδας. Η τύχη και η καλή διαχείριση (φορτώθηκαν το “βασιλικό” συμβόλαιο του Baron Davis από τους Clippers ώστε να πάρουν και το pick τους στον πρώτο γύρο-αυτό που τους οδήγησε στο No1 του draft) έστειλε τον Kyrie Irving στο βόρειο Οχάιο, και έτσι η ομάδα βρέθηκε ξανά με έναν franchise player στην κατοχή της.
Ο Irving έδειξε από τα πρώτα του παιχνίδια ότι θα γίνει ο ακρογωνιαίος λίθος των Cavaliers. Το επιθετικό του ταλέντο, η προσωπικότητα και οι ηγετικές του ικανότητες θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό τα αντίστοιχα προσόντα του Rose ή του Paul.
Το “ταβάνι” του βρίσκεται σε αυτό το επίπεδο και δεν είναι καθόλου παρακινδυνευμένο να το διατυπώσουμε, άλλωστε ακόμα δεν έχει συμπληρώσει τα 21 του χρόνια. Κατέκτησε με συνοπτικές διαδικασίες τον τίτλο του rookie of the year την περσινή χρονιά ενώ ήταν και μέλος της επίλεκτης ομάδας που αντιμετώπισε την Team USA, πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, και εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις του.
Στην επίθεση μπορεί να κάνει σχεδόν τα πάντα σε υψηλό επίπεδο. Η έκρηξη και η ταχύτητα του με τη μπάλα στα χέρια δύσκολα βρίσκεται πλέον ακόμα και στο ΝΒΑ. Μπορεί να απειλήσει από μέση και μακρινή απόσταση, είναι εξαιρετικός finisher και μπορεί να χρησιμοποιήσει εξίσου καλά και τα δύο του χέρια. Στη μέτρια ομάδα των Cavs έψαχνε αρκετά το δικό του σουτ παρά την πάσα, φέτος όμως έχει δίπλα του περισσότερο ταλέντο και αναμένεται να παίξει καλύτερα το ρόλο του δημιουργού.
Οι αδυναμίες του εντοπίζονται στην άλλη πλευρά του παιχνιδιού όπου οι Cavaliers δέχονταν πέρσι 5 πόντους παραπάνω στις 100 κατοχές, όταν βρισκόταν στο παρκέ, παρότι ο παίκτης που τον αντικαθιστούσε (Ramons Sessions) είναι επίσης κακός αμυντικός.
Οι Cavaliers τη φετινή σεζόν θα είναι μια από τις πιο νεανικές ομάδες στο ΝΒΑ, για την ακρίβεια η δεύτερη νεότερη πίσω από τη Νέα Ορλεάνη. Υπάρχει αρκετό ταλέντο το οποίο χρειάζεται την κατάλληλη καθοδήγηση ώστε να αξιοποιηθεί στο έπακρο.
Οι δύο κακές χρονιές που ακολούθησαν της αποχώρησης του James έδωσαν την ευκαιρία στον GM της ομάδας, Chris Grant, να βάλει την ομάδα σε διαδικασία rebuilding χτίζοντας το ρόστερ μέσα από picks πρώτου γύρου. Την πρώτη σεζόν ήταν ο Kyrie Irving με τον Tristan Thompson ενώ την δεύτερη οι Dion Waiters και Tyler Zeller.
Οι επιλογές έγιναν με βάση της ανάγκες της ομάδας και όχι με βάση ποιος ήταν ο καλύτερος διαθέσιμος παίκτης εκείνη τη στιγμή. Αυτή η λογική από την πλευρά των Grant και Scott έγινε δεκτή με προβληματισμό από τον περισσότερο κόσμο (εμένα με βρήκε σύμφωνο), έδειξε όμως ότι οι άνθρωποι που τρέχουν το franchise διαθέτουν πλάνο για να το οδηγήσουν σε καλύτερες μέρες.
Το ταλέντο υπάρχει, ο franchise παίκτης (που πολλές καλές ομάδες δε διαθέτουν) επίσης, αλλά και αρκετοί βετεράνοι που έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν στην αξιοποίηση των υπαρχόντων παικτών.
Η διαδικασία που θα οδηγήσει στη βελτίωση και εξέλιξη θα πάρει αρκετό χρόνο και ο κόσμος οφείλει να δείξει την απαιτούμενη υπομονή. Σε αυτό το σχέδιο δεν θα πάρουν μέρος οι Antawn Jamison (δεν θα πρόσφερε τίποτα η παραμονή ενός βετεράνου που παίρνει μεγάλο μέρος προσπαθειών), Anthony Parker (σταμάτησε το μπάσκετ) και Semih Erden.
The Newcomers
Όπως αναφέρθηκε και πριν το draft είναι η κύρια πηγή άντλησης ταλαντούχων παικτών για την ομάδα του Byron Scott. Ο προπονητής της ομάδας ήθελε έναν winger που να μπορεί να δώσει σκορ με πολλούς τρόπους, να πηγαίνει δυναμικά στο καλάθι και να μπορεί να παίξει κάποιες στιγμές με τη μπάλα στα χέρια.
Ο Dion Waiters ήταν ο ιδανικός παίκτης για να υπηρετήσει αυτόν το ρόλο και να πλαισιώσει τον Irving στη backcourt. Είναι aggressive αμυντικός (ειδικά στη μπάλα), διαθέτει αθλητικά προσόντα και μπορεί να δημιουργήσει επιθετικές καταστάσεις παίζοντας P&R, ενώ φαίνεται αρκετά ταιριαστός στο μπάσκετ που επιθυμεί να παίξει ο Scott.
Ο Tyler Zeller, ένας από τους αγαπημένους παίκτες του blog, δείχνει επίσης να ταιριάζει στη φιλοσοφία των Cavaliers. Ψηλός με ικανότητα να τρέχει εξαιρετικά το γήπεδο, διαθέτει καλό touch κοντά στο καλάθι, ικανότητα στην πάσα, σουτάρει καλά από τη γραμμή ενώ δεν διστάζει να παίρνει σουτ από μέση απόσταση. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον project που έχει τη δυνατότητα να γίνει καλός rotation player ακόμα και από την πρώτη του σεζόν και, γιατί όχι, και starter σε κάποια ομάδα τα επόμενα χρόνια.
Ο C.J. Miles αποτελεί μια καλή περίπτωση young veteran που θα δώσει βάθος στις θέσεις των wings. Μια αρκετή φθηνή επιλογή που έχει όμως την προοπτική να αποδώσει πολύ περισσότερα. Ο Miles έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει το δικό του σουτ, να πάει στο καλάθι και να πασάρει σωστά. Το χρόνιο πρόβλημα του είναι ότι δεν efficient καθώς παίρνει πολλά, και πολλές φορές άσχημα, σουτ.
Η συνύπαρξη με τον Irving θα του δώσει την ευκαιρία να “ζυγίζει” καλύτερα ποια σουτ πρέπει να πάρει. Στο αμυντικό κομμάτι είναι κάτι παραπάνω από αξιοπρεπής, διαθέτει καλός ύψος, μεγάλα άκρα και γρήγορα πόδια ώστε να μαρκάρει πιεστικά τη μπάλα και να είναι καλός στην ομαδική άμυνα. Η παραμονή του Alonzo Gee ήταν ένα ακόμα βήμα του Grant προς τη σωστή κατεύθυνση (τον είχαμε συμπεριλάβει στους “5 SFs to Watch”).
Ο Gee θα δώσει επίσης βάθος στα wings και θα βοηθήσει με την ικανότητα του στο ριμπάουντ, το aggresive style του και τις αμυντικές του ικανότητες. Ενδιαφέρουσα επιλογή ήταν και ο Jon Leuer ο οποίος έγινε waive από τους Rockers.
Ο Leuer είναι face-up παίκτης που μπορεί να απειλήσει με Pick N Pop αλλά και να δώσει χώρο παίζοντας το ρόλο του strech ψηλού. Δεν έχει μεγάλο range για να θεωρηθεί απειλή από το τρίποντο και εκεί ακριβώς πρέπει να δουλέψει. Είναι όμως καλός finisher και ξέρει να βρίσκει ευκαιρίες κάνοντας κοψίματα στο καλάθι όταν η άμυνα έχει στραμμένη αλλού την προσοχή της. Έχει potential και αξίζει να μείνει στο μακρόπνοο πλάνο των Cavaliers.
Στο Οχάιο επίσης βρέθηκε και ο Jeremy Pargo για να αποτελέσει το backup του Irving. Σε έναν αντίστοιχο ρόλο απογοήτευσε στο Μέμφις και έγινε ανταλλαγή με έναν παίκτη που έγινε waived πριν το camp, τον D.J. Kennedy. Αρέσει στον Scott που πιστεύει ότι μπορεί γρήγορα να εξελιχθεί σε καλό backup.
The Team
Για τον Irving αναφερθήκαμε προηγουμένως αλλά και σε προηγούμενα κείμενα (o clutch Kyrie Irving, o Irving στο low post). Περιμένουμε από αυτόν να αυξήσει την ένταση του στην άμυνα και να βρει μια ισορροπία ανάμεσα στο δικό του σουτ και στο καλό σουτ για κάποιον συμπαίκτη του.
Ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτης της ομάδας, που θα βοηθήσει πολύ τώρα που επιστρέφει υγιής, είναι ο Anderson Varejao. Ο Βραζιλιάνος είναι ένας από τους πιο υποτιμημένους παίκτες στο ΝΒΑ, κυρίως στην Ελλάδα, όμως η προσφορά του στο αμυντικό κομμάτι είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμη.
Όλες οι ομάδες θα ήθελαν έναν ψηλό που να είναι καλός στην άμυνα στο Pick N Roll, εξαιρετικός στην ομαδική άμυνα, να φέρνει ενέργεια στο παρκέ και να μπορεί να προστατέψει τη ρακέτα παρεμποδίζοντας πάσες και σουτ. O Varejao είναι ταυτόχρονα ένας από τους καλύτερους επιθετικούς ριμπάουντερς του ΝΒΑ (την περσινή χρονιά είχε 5.6 επιθ. ριμπάουντ per 40 mins) ενώ είναι και αρκετά καλός finisher κοντά στο καλάθι. Σίγουρα πολύτιμος veteran παίκτης για μια ομάδα γεμάτη νέους και ταλαντούχους παίκτες.
Στη θέση 4 θα ξεκινάει ο Tristan Thompson. Η rookie season του δεν απέδωσε όσα θα περίμενε κάποιος για 4η επιλογή στο draft. Στο αμυντικό κομμάτι έδειξε καλά δείγματα, κυρίως στην ομαδική άμυνα και στην άμυνα στο low post. Καλός finisher και καλός ριμπάουντερ αλλά αρκετά άγουρος ακόμα στους υπόλοιπους τομείς.
Το παιχνίδι του στο low post είναι αρκετά προβλέψιμο, με κινήσεις συνεχώς προς το κέντρο, ενώ δεν διαθέτει καλό σουτ από μέση απόσταση και είναι μέτριος foul shooter. Και ο Thompson εντάσσεται στους παίκτες προς βελτίωση, το potential υπάρχει πάντως για να εξελιχθεί σε starter ακόμα και σε playoff team.
O Daniel Gibson μαζί με τον Varejao είναι ότι έχει περισσέψει από την εποχή του Lebron James. Ο Gibson παραμένει πολύ καλός σουτέρ από το τρίποντο παρά την τραγική χρονιά που πραγματοποίησε πέρσι από εκεί (κάτω από 30%). Η παρουσία του είναι αναγκαία στην προσπάθεια των Cavs αφού είναι έμπειρος, αν και μόλις 26, με συμμετοχές σε playoffs και τελικούς ΝΒΑ. Θα βοηθήσει είτε παίζοντας μαζί με τον Irving είτε “μόνος” του έχοντας περισσότερο τη μπάλα στα χέρια του.
Στόχος του Byron Scott είναι να παίξει aggressive μπάσκετ και στις δύο πλευρές του παρκέ. Στην επίθεση θα τρέξουν περισσότερο ψάχνοντας εύκολα καλάθια μέσα από το transition. Το ρόστερ αποτελείται από παίκτες αθλητικούς και νέους σε ηλικία οπότε είναι σίγουρο ότι οι Cavs θα έχουν μεγάλη ενέργεια στο παιχνίδι τους.
Με τον Kyrie Irving να ανοίγει τον αιφνιδιασμό και τους Waiters, Zeller, Leuer, Thompson να ακολουθούν θα είναι μια ομάδα που αξίζει να παρακολουθήσουμε κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Πιθανολογώ ότι ο Scott θα προσπαθήσει να παίξει up-tempo μπάσκετ και το Κλίβελαντ να βρεθεί φέτος στο Top-10 σε pace.
Πέρσι ήταν κακή ομάδα σε επιθέσεις μισού γηπέδου ενώ παράλληλα δεν μπόρεσαν να τρέξουν όσο θα ήθελε ο Scott. Πρέπει να περιμένουμε βελτιωμένη την επίθεση των Cavs, με περισσότερες επιθετικές επιλογές, παρότι αποχώρησε ο Jamison που έδινε περίπου 19 πόντους ανά αγώνα.
Το ερώτημα είναι αν θα καταφέρει να βρει τρόπους ώστε να σταματά την αντίπαλη επίθεση. Η παρουσία του Varejao θα βελτιώσει κάπως την εικόνα της ομάδας, όχι όμως όσο χρειάζεται. Πρέπει να βρεθεί αμυντική ταυτότητα και οι παίκτες να πιεστούν σε αυτό το κομμάτι σε μεγάλο βαθμό.
Ο Scott έχει δείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να δημιουργήσει καλές αμυντικές ομάδες και ταυτόχρονα να παίζει σε υψηλό ρυθμό. Μπορεί να εκμεταλλευτεί τη φρεσκάδα και τα αθλητικά προσόντα των παικτών του και να εφαρμόσει υψηλή πίεση στον αντίπαλο η οποία θα τον αναγκάζει σε κακές επιλογές και λάθη (παρόμοια με αυτή που εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια το Μέμφις). Το σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει περιθώριο να βρεθεί πάλι στις πέντε χειρότερες άμυνες της λίγκας όπως συνέβη την περσινή σεζόν.
Expectations
Κάτι αντίστοιχο γράψαμε και στο preview των Bobcats. Στόχος είναι η βελτίωση και εξέλιξη των παικτών μέσα στα πλαίσια της ομάδας. Με λίγα λόγια, πρόοδος. Πρόοδος σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Ο ιδιοκτήτης της ομάδας, Dan Gilbert, είναι ο πρώτος που πρέπει να δείξει υπομονή και πίστη στη διαδικασία του rebuilding.
Η συγκεκριμένη διαδικασία θέλει, εκτός από πολύ δουλειά, χρόνο ώστε να εξελιχθούν οι παίκτες και να φθάσουν στο potential τους. Αν η ομάδα δέσει και βρεθεί σε καλή κατάσταση ίσως διεκδικήσει την είσοδο της στα playoffs, κάτι τέτοιο όμως, αυτή τη στιγμή, φαίνεται ουτοπικό.
The Coach
Δύο φορές στο παρελθόν οδήγησε τους Nets στους τελικούς του ΝΒΑ. Σε αυτές τις χρονιές (και σε άλλη μία) οι Nets ήταν μέσα στις πέντε καλύτερες άμυνες της λίγκας. Αυτό δείχνει ότι ο Scott μπορεί να δημιουργήσει μια αποτελεσματική άμυνα που δεν θα δίνει στον αντίπαλο κανένα εύκολο σουτ. Κάτι τέτοιο πρέπει να δημιουργήσει και στο Κλίβελαντ, μόνο που αυτή τη φορά θα στηριχτεί σε νέους παίκτες με λίγες εμπειρίες και όχι τόσο ολοκληρωμένους αμυντικούς.
Ταυτόχρονα πρέπει να προχωρήσει βήμα βήμα στην εξέλιξη του υπάρχοντος ρόστερ βελτιώνοντας τον κάθε παίκτη ξεχωριστά αλλά και την ομάδα ως σύνολο. Η περσινή διαχείριση του Irving έδειξε ότι επιθυμεί τη σταδιακή ενσωμάτωση των rookies γι’αυτό δεν πρέπει να περιμένουμε πολλά λεπτά από τους πρώτους αγώνες.
Roster
Guards: Kyrie Irving, Daniel Gibson, Jeremy Pargo, Donald Sloan
Wings: Dion Waiters, Alonzo Gee, Omri Casspi, C.J. Miles
Inside: Anderson Varejao, Luke Walton, Tristan Thompson, Tyler Zeller, Samardo Samuels, Jon Leuer, Luke Harangody
Πηγή: Theweakside