Σύμφωνα με τις τελευταίες ειδήσεις ο Παναθηναϊκός εξετάζει την απόκτηση του Hilton Armstrong, ενός παίκτη που αγωνίστηκε για πέντε χρονιές στο ΝΒΑ πριν τον βρει η περσινή σεζόν στη Γαλλία και την ASVEL Basket. Ο ρόλος του σε όλες τις ομάδες του ΝΒΑ στις οποίες αγωνίστηκε ήταν περιορισμένος αφού κυρίως λειτουργούσε ως τρίτος ή τέταρτος ψηλός. Τα αθλητικά του προσόντα αλλά και τα μεγάλα του άκρα ήταν αρκετά για να τον κρατήσουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, όπου και πήρε τις ευκαιρίες που του αναλογούσαν.
Δεν ικανοποίησε αφού υστερούσε σε πολλούς τομείς, κυρίως στο ριμπάουντ και στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού. Ακόμα και αν το τελευταίο δεν ήταν κάτι που απασχολούσε ιδιαίτερα τους προπονητές του (αφού δεν περίμεναν από αυτόν το κάτι παραπάνω), το πρώτο ήταν το μεγαλύτερο του πρόβλημα.
Όπως στους περισσότερους παίκτες που προέρχονται από την Αμερική έτσι και στον Armstrong δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα, ανάμεσα στις πολλές πηγές, σχετικά με το ακριβές ύψος του. Άλλα sites τον δίνουν 2.08 και άλλα (κυρίως αμερικάνικα) τον δίνουν λίγο πάνω από 2.10. Το δεύτερο είναι και το πιθανότερο. Το άνοιγμα χεριών του είναι αρκετά εντυπωσιακό καθώς αγγίζει τα 2.24.
Πλεονεκτήματα
Blocks
Ο συνδυασμός ύψους-wingspan και αθλητικών προσόντων του δίνει τη δυνατότητα να μοιράζει καλό αριθμό blocks (8ος στο Eurocup, 2.1 blocks per 40 minutes) και να παρεμποδίζει σουτ. Η ομαδική άμυνα και οι υπόλοιπες ομαδικές αρμοδιότητες που πρέπει να υπηρετεί στο παρκέ δεν είναι το δυνατό του στοιχείο στο αμυντικό κομμάτι. Η help defense του, χωρίς να υστερεί σε μεγάλο βαθμό, περιορίζεται σε weakside blocks και δυναμικά close outs κάθε φορά που συμμετέχει στο αμυντικό rotation.
Η σωματοδομή του τον ευνοεί και αυτός την χρησιμοποιεί ορθά. Το μεγάλο άνοιγμα χεριών του φοβίζει τους αντίπαλους guards αφού δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στα τεράστια χέρια του και πολλές φορές επιχειρούν σουτ με περίσσια άνεση, τα οποία σταματούν πριν φθάσουν στο καλάθι.
Ο Armstrong έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει την άμυνα του Παναθηναϊκού κοντά στο καλάθι, και να κάνει τη ρακέτα της ομάδας λιγότερο προσβάσιμη, αναγκάζοντας τις αντίπαλες ομάδες σε περισσότερα, και πιο δύσκολα, περιφερειακά σουτ. Στους Wizards, τη χρονιά 2010-2011 (όπου αγωνίστηκε σε 41 παιχνίδια), η Ουάσιγκτον δεχόταν περίπου 4 πόντους λιγότερους ανά 100 κατοχές όταν βρισκόταν στο παρκέ. Στο τέλος της χρονιάς βρέθηκε στην 12η θέση σε blocks/per 40 minutes (2.6).
Steals
Το ίδιο σημαντική είναι η συνεισφορά του όταν μαρκάρει τις passing lanes. Με τα μεγάλα του χέρια παρεμποδίζει και μειώνει τις διαθέσιμες γραμμές πάσας. Ταυτόχρονα λειτουργεί έξυπνα προβλέποντας που θα πάει η μπάλα “βουτώντας” και καταφέρνοντας κλέψιμο. Επίσης δεν διστάζει να βάλει τα χέρια του στη μπάλα, κυρίως απέναντι σε πιο αργούς παίκτες όπου έχει το χρόνο να διαβάσει την κίνηση τους και να “επέμβει” στη ντρίμπλα τους.
Είναι ικανότατος “κλέφτης” κάτι που επιβεβαιώνεται και από το βίντεο αλλά και από τα νούμερα. Την ίδια χρονιά κατάφερε να βρεθεί στην 4η θέση σε steals per 40 mitutes (1.5), ανάμεσα σε όλους τους centers της λίγκας που αγωνίστηκαν τουλάχιστον σε 10 παιχνίδια, ΚΑΙ στις δύο ομάδες που αγωνίστηκε (Ατλάντα, Ουάσιγκτον)!
Μειονεκτήματα
Post Defense
Μια από τις μεγαλύτερες αδυναμίες του είναι η έλλειψη δύναμης. Δεν έχει τη δύναμη να σπρώξει και να βγάλει εκτός θέσης, στην περιοχή του low post, πιο δυνατούς αντιπάλους. Πολλές φορές αναγκάζεται να χαμηλώσει ώστε να βάλει μεγαλύτερη δύναμη στα πόδια του και να σπρώξει με μεγαλύτερη ένταση τον αντίπαλο του, έτσι όμως του δίνει την ευκαιρία να σουτάρει με άνεση με απλά hooks ή counter moves.
Είναι λογικό να συμβαίνει αυτό καθώς ο Armstrong δεν έχει ισορροπία στο σώμα του εκείνη τη στιγμή αφού προσπαθεί να ελέγξει τη δύναμη του matchup του. Οι αμυντικές προσπάθειες του σε post-up καταστάσεις αντιστοιχούσαν στο 43.3% των κατοχών που πήρε μέρος και τελείωσαν με σουτ, λάθος ή κερδισμένο foul, σύμφωνα με τη Synergy Sports. Δέχθηκε 0.93 πόντους ανά κατοχή (193η θέση ανάμεσα σε όλους τους παίκτες) και επέτρεπε στον αντίπαλο να σουτάρει με 57.7%.
Το δείγμα δεν είναι όσο μεγάλο θα θέλαμε αλλά αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Για να είμαστε όμως ακριβείς, στα ευρωπαϊκά γήπεδα δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει παίκτες του βεληνεκούς των Lopez, Howard, Hibbert, Duncan. Οπότε αυτή του η αδυναμία ίσως και να μην μας απασχολήσει καθόλου.
Rebound
Έχει τα προσόντα για γίνει πολύ καλύτερος ριμπάουντερ από αυτό που είναι. Μπορεί να έχει ύψος, μεγάλα χέρια και αθλητικά προσόντα αλλά αυτά δεν αρκούν αν δεν έχει συνεχή διάθεση για διεκδικήσει του ριμπάουντ. Αν δεν είναι κάθε στιγμή “μέσα” στο παιχνίδι και αν δεν επιθυμεί να βγάλει μέρος της ενέργειας του σε αυτό το κομμάτι. Όπως έχουμε γράψει και άλλες φορές η υπόθεση ριμπάουντ δεν είναι μόνο ύψος. Αυτό φαίνεται στην περίπτωση του Armstrong.
Στο ΝΒΑ ποτέ δεν κατάφερε να φθάσει καλά νούμερα σε αυτόν τον τομέα, ούτε καν στην τελευταία του χρονιά όπου παρουσίασε σημαντική βελτίωση (το ίδιο ισχύει και για το Eurocup, 27η θέση με 9 rebounds per 40 minutes). Συγκεκριμένα στους Wizards βρέθηκε στο τέλος της χρονιάς πολύ χαμηλά σε rebounds per 40 minutes, ενώ τις προηγούμενες χρονιές τα νούμερα του σε αυτόν τον τομέα ήταν ακόμη πιο απογοητευτικά.
Πηγή: theweakside