Ωστόσο, παρά την ήττα και τις όποιες αρνητικές της αποχρώσεις, η Ελλάδα έδειξε αρκετά τρανά σημεία που θα αποτελέσουν την προσωπική της βίβλο στα επόμενα παιχνίδια του Προολυμπιακού τουρνουά της Βικτώριας.
Το basketblog.gr κάνει το δικό του απολογισμό για τη χθεσινή αναμέτρηση της χώρας μας κόντρα στους NBAers του Καναδά, που δεν έπεισαν με την απόδοσή τους, και καταγραφεί τα συμπεράσματά του για το πρώτο παιχνίδι της στον εν λόγω θεσμό.
1) Συνεχές pick n roll
Όπως είχε παρατηρηθεί τόσο στο τουρνουά Ακρόπολις όσο και κατά τη θητεία του στον Παναθηναϊκό, ο Rick Pitino θέλει να εμφυσήσει το pick n roll στην εθνική ομάδα, κάτι που αναδεικνύει κατά κόρον το παιχνίδι των Σλούκα- Καλάθη οι οποίοι ανέκαθεν τρέφονταν από το εν λόγω στυλ ανάπτυξης.
Μπορεί το pick n roll με τον εκάστοτε center -και κυρίως τον Παπαγιάννη– να μη χρησιμοποιήθηκε αρκετά, αλλά οι καταστάσεις pick n pop και drive n kick ήταν οι κυρίες μορφές ανάπτυξης της ομάδας, που κατάφερε έτσι να αξιοποιήσει τους δύο PGs της αλλά και να βρει ελεύθερες όψεις ελέω help defense από τις γωνίες.
2) Ο Καναδάς δεν τρομάζει
Εμβαθύνοντας κανείς στο ρόστερ του Καναδά σίγουρα παρατηρεί τη χαοτική διαφορά ποιότητας, παραστάσεων και βάθους σε σχέση με την Ελλάδα, αλλά αξίζει να αναφερθεί πως το γεγονός πως διαθέτουν μονάχα ball hogs shot creators δεν τους αφήνει περιθώριο για ένα πιο καλλωπισμένο μπάσκετ.
Εν γένει, οι διοργανωτές στηρίχθηκαν πάρα πολύ στο iso των Barrett, Wiggins και Walker και μετά από 63 κοινούς πόντους (65% των συνολικών πόντων) θεωρητικά μπορούν να ισχυριστούν πως τα κατάφεραν περίφημα.
Ωστόσο, πέτυχαν πολλά δύσκολα καλάθια είτε από drives είτε με σουτ -μακρινό ή μέσης απόστασης- στο τέλος του χρόνου επίθεσης, γεγονός που τους χάρισε αυτοπεποίθηση και σιγουριά ακόμα και όταν βρέθηκαν πίσω με 6, 7 και 8 πόντους.
Σε μια ενδεχόμενη ρεβάνς, η τρομακτική tough finish ευστοχία δεν θα είναι στα ίδια ύψη, ειδικότερα όσο συνεχίζουν στο συγκεκριμένο καλούπι απομόνωσης (19 ασίστ/ 17 λάθη).
3) Χρειάζονται shot creators
Κακά τα ψέματα, παρά την όποια προσπάθεια της ελληνικής χροιάς να ανατρέψει την εις βάρος της κατάσταση στο τελευταίο 4λεπτο του ματς, η έκβαση πιθανότατα είχε κριθεί τόσο από το 9-0 των Καναδών στις απαρχές της τέταρτης και τελευταίας περιόδου αλλά και το εν γένει 19-5 σερί που ξεκίνησε στο φινάλε της τρίτης, που τους χάρισε απλόχερα την ευκαιρία να προηγηθούν ακόμα και με 12 πόντους.
Σε αυτό το διάστημα, η Ελλάδα διέθετε μονάχα έναν shot creator, τον Κώστα Σλούκα, ο οποίος έμοιαζε αισθητά κουρασμένος και αβοήθητος στο τέλος της τρίτης περιόδου -γεγονός που τον κράτησε εκτός για τα πέντε πρώτα λεπτά της τέταρτης- με αποτέλεσμα να μετρήσουμε μόλις ένα εύστοχο σουτ σε σχεδόν 6 λεπτά (1-6/ 0-5 τρίποντα) αλλά και να υποπέσουμε σε 4 λάθη.
Όπως αναφέρθηκε άλλωστε και νωρίτερα, η Ελλάδα χρειάζεται shot creators για να ακμάσει σε καταστάσεις pick n roll, κάτι που αποτυπώνεται και από τον τρομερό συντελεστή ασίστ/λαθών των Σλούκα- Καλάθη (17/8 – 2.1 ασίστ ανά λάθος) αλλά και από τον μέτριο των υπολοίπων (7/6 – 1.2 ασίστ ανά λάθος).
4) Οι εύκολοι πόντοι κάνουν τη διαφορά
Για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται πως αυτό που έχει σημασία είναι να νικάς τις λεπτομέρειες και όχι στις λεπτομέρειες.
- Καναδάς: 17 πόντοι από fast break/ 19 πόντοι από λάθη/ 15-20 βολές
- Ελλάδα: 14 πόντοι από fast break/ 21 πόντοι από λάθη/ 13-15 βολές
Συνολικά, οι γηπεδούχοι βρήκαν 3 περισσότερους πόντους από την εθνική μας σε ένα παιχνίδι που εν τέλει κρίθηκε στους 6 πόντους.
5) Το τρίποντο
Μπορεί η Ελλάδα να μη διαθέτει τους κατάλληλους σουτέρ για μια Ολυμπιάδα, αλλά διαθέτει τους κατάλληλους δημιουργούς και μυαλά για να βρεθούν ελεύθερες όψεις από τις γωνίες και τις 45.
Έτσι, μια ομάδα με ένα μόλις καθαρόαιμο σουτέρ, τον Χάρη Γιαννόπουλο -που κινήθηκε μάλιστα σε ρηχά νερά χθες (2-7 τρίποντα)- κατάφερε να εκτελέσει 31 ολόκληρα σουτ από μακρινή απόσταση, να ανοίξει το γήπεδο και να δώσει επιθετικό χρώμα ΗΠΑ στη βραδιά με αρκετά -σχεδόν- pull up 3s στο ανοιχτό γήπεδο αλλά και με ελεύθερα σουτ έπειτα από drive n kick.
Ταυτόχρονα, μπορεί το 37% των Καναδών να ξεπερνάει το δικό μας 32% μαθηματικά, αλλά τα σουτ τους ήταν υπό πολύ πιο δύσκολες συνθήκες, χωρίς ιδιαίτερη δημιουργική φινέτσα, με αποτέλεσμα η ικανότητά τους στο επιθετικό παιχνίδι να γύρει την πλάστιγγα υπέρ τους.
Αν υπήρχαν οι κατάλληλοι σουτέρ, το εν λόγω playstyle θα μας είχε χαρίσει τη νίκη.