Mετά την όσο πιο οριακή γίνεται νίκη στο κλειστό των Άνω Λιοσίων κόντρα στην Τουρκία, η Εθνική μας ομάδα πέρασε το απόγευμα της Δευτέρας (28/2) και από την Πόλη με 76-67 και απέκτησε θέση ισχύος αναφορικά με την πρόκρισή της στην επόμενη φάση των προκριματικών για το Παγκόσμιο Κύπελλο 2023.
Ο Τάκης Πανούλιας, ένας από τους προπονητές που δε χρειάζονται την παραμικρή εισαγωγή με την καριέρα του να μιλάει φυσικά από μόνη της, αναλύει στο basketblog.gr το τεράστιο διπλό στη γειτονική χώρα και το πως έφτασε σε αυτό η Επίσημη Αγαπημένη.
Αναλυτικά:
«Η Ελλάδα νίκησε και στο δεύτερο αγώνα την Τουρκία και εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό την πρόκριση της στο παγκόσμιο, σε ένα ζευγάρι αγώνων που τελικά το πρώτο ήταν το πιο καθοριστικό. Αφού δεν έχασε σε αυτό βγήκε ψυχολογικά πιο δυνατή και φάνηκε στον αγώνα στο Sinan Erdem .
Πιστεύω ότι τα παρεξηγημένα παράθυρα είναι μια σωστή διαδικασία πρόκρισης στις μεγάλες διοργανώσεις. Το μόνο αγκάθι ήταν και παραμένει η συνεργασία μεταξύ FIBA και EuroLeague ώστε να μας προσφέρουν όμορφες μπασκετικές συγκινήσεις. Ο κόσμος θέλει να βλέπει της Εθνικές ομάδες και μάλιστα με όσον το δυνατόν καλύτερες συνθέσεις. Ας τα βρουν για το καλό του αθλήματος.
Στα Λιόσια η Εθνική απέφυγε το έμφραγμα στην τελευταία φάση του αγώνα, με ένα φάουλ που κέρδισε στο τέλος που αμφισβητήθηκε έντονα από τους Τούρκους (σε κάθε περίπτωση αυστηρό). Οι διαμαρτυρίες είχαν τους είχαν φυσικά και στόχο το επιπλέον κίνητρο στο δεύτερο αγώνα. Λογικό….
Σε τέτοια παιχνίδια και επειδή είπαμε ότι ακόμα τα παράθυρα παραμένουν δυσλειτουργικά υπάρχει ελάχιστο βάθος προετοιμασίας και αλλαγές στις συνθέσεις. Πρόβλημα για τον προπονητή κάθε Εθνικής που πρέπει να στηρίξει σε μέγιστο βαθμό την προετοιμασία ενός αγώνα στην επιλογή παικτών (όσων βέβαια επιτρέπουν οι ομάδες), στην έξυπνη διαχείριση τους και στην πνευματική προετοιμασία. Οι λίγες επιπλέον προπονήσεις φυσικά δεν έβλαψαν.
Οι μπαρουτοκαπνισμένοι και ο παράγοντας Χ
«Ο προπονητής της Εθνικής μας στήριξε την προσπάθεια του δεύτερου αγώνα στους Σλούκα, Παπανικολάου, Λαρεντζάκη του Ολυμπιακού και των Παπαγιάννη (Παναθηναϊκός), Αγραβάνη (Προμηθέας) προσπαθώντας να πάρει βοήθειες από παιδιά που θα έκαναν ένα βήμα μπροστά. Σήμερα είδε τον Μωραΐτη να του δίνει το κάτι παραπάνω τόσο σε άμυνα όσο και στην επίθεση σε μια πειστική εμφάνιση. Η άμυνα του στον Λάρκιν και τα δύο τρίποντο του έδωσαν το έναυσμα για το +16 στο τρίτο δεκάλεπτο. Το ελληνικό μπάσκετ δείχνει να κερδίζει κάποιες σχεδόν χαμένες υποθέσεις ταλαντούχων παικτών και αυτό είναι μεγάλο κέρδος.
Stop στο τουρκικό backcourt.
Ο βασικός άξονας της σκέψης του κόουτς ήταν να περιορίσει το δίδυμο του backcourt τουρκικής ομάδας. Αν δεν χάσουμε απ’ αυτούς δεν χάνουμε ήταν η κεντρική ιδέα. Φθορά στην άμυνα αλλά και στην επίθεση που σε βάθος χρόνου θα απέδιδε καρπούς για την δική μας ομάδα.
Κακά τα ψέματα η δική μας ομάδα, με αυτές τις συνθέσεις ήταν αυτή με το περισσότερο ταλέντο. Το θέμα δεν ήταν μόνο να περιοριστεί η δημιουργία και η εκτέλεση του Λάρκιν και η εκτέλεση του Μαχμούτογλου αλλά και ότι κάνουν να γίνει με «κόστος» σε ενέργεια και φθορά σε ψυχολογικό επίπεδο. Να τους κάνουμε τα πάντα δύσκολα. Εδώ είναι και η μεγάλη συνεισφορά του Μωραΐτη αμυντικά. Οι Μπιρσέν και Τουντσέρ κουβάλησαν για ένα διάστημα την ομάδα τους αλλά το ξέσπασμα το έκαναν οι δύο τους στο μοναδικό διάστημα που η Τουρκία αντέδρασε και απέκτησε το momentum με το μέρος της με τους δέκα πόντους που πέτυχαν.
Ναι, σε αυτή την προσπάθεια χάσαμε αμυντικά ριμπάουντ (αλλά τους πληρώσαμε με το ίδιο νόμισμα (γιατί μπορεί να ήταν 18-12 τα επιθετικά σε βάρος μας αλλά οι πόντοι από αυτά ήταν 17-15)».
Τιμωρώ την απόφαση της άμυνας χωρίς δεύτερη σκέψη
«Το δεύτερο σημείο που «επένδυσε» ο προπονητής της εθνικής μας ο άξονας Σλούκα-Παπαγιάννη (pick and roll) που είχε αποτέλεσμα να παράγει σκορ αλλά και να δημιουργήσει μια ακόμα δυνατότητα. Η τουρκική άμυνα θα έκλεινε οπότε θα μας έδιναν σουτ από τους άλλους τρεις παίκτες της πεντάδας. Στο τρίτο εκρηκτικό για εμάς δεκάλεπτο το 6/10 τρίποντα εκτόξευσε την διαφορά στο +16. Επειδή το νόμισμα έχει ΠΑΝΤΑ δύο όψεις η ευστοχία από την περιφέρεια άνοιξε ακόμα πιο εύκολες για τον Σλούκα πάσες στον Παπαγιάννη με τον ψηλό του Παναθηναϊκού να δείχνει πόσο τον έχει αδικήσει η παρουσία ενός ικανού point guard στην ομάδα του. Η τρίτη περίοδος ήταν ήταν Παπαγιάννης βολές – τρίποντο από την περιφέρεια – Παπαγιάννης lay up ή κάρφωμα – τρίποντο από την περιφέρεια σε μια… ατελείωτη λούπα.
Το βασικό σημείο εδώ ήταν ότι οι παίκτες εκτός δράσης του pick and roll δεν… σκέφτηκαν αλλά εκτέλεσαν σε μια απόλυτη εφαρμογή του «τιμωρώ την απόφαση της άμυνας» βασικό στοιχείο μιας αποτελεσματικής επίθεσης. Το 44.8% στα τρίποντα ήταν αποφασιστικής σημασίας μέσα σε μια καυτή έδρα».
Το καθοριστικό τάιμ άουτ
«Στο μεγάλο ξέσπασμα με σερί 14-0 των γηπεδούχων και το γήπεδο να έχει πάρει φωτιά (εκεί είχαμε μαζεμένα 5 λάθη) ο Μανωλόπουλος δεν δίστασε να πάρει το δεύτερο του τάιμ και να ηρεμήσει την ομάδα του. Ένοιωσε ότι δεν πρέπει να ρισκάρει να δώσει καν το δικαίωμα της ισοφάρισης στους Τούρκους. Ήταν το 60-62 με 5:33 να απομένει στο παιχνίδι. Μια επίθεση με δεύτερο κόψιμο του Παπανικολάου έφερε το floater του παίκτη του Ολυμπιακού από ασίστ του Σλούκα και την ηρεμία στην ομάδα.
Παράλληλα έκοψε το momentum των Τούρκων που είχαν κάψει ίσως τα περισσότερα καύσιμα από το ρεζερβουάρ των σωματικών και ψυχολογικών αντοχών τους. Το τρίποντο του Αγραβάνη μετά από το λάθος του κουρασμένου Λάρκιν έφερε ένα ευεργετικό 0-5 και έβαλε τις βάσεις της νίκης. Ο ίδιος σφράγισε την νίκη με νέο τρίποντο για το 62-70 και τα υπόλοιπα ήταν μάλλον διαδικαστικά».
Το «ψεγάδι»
«Μια άλλη σημαντική τακτική παράμετρος του αγώνα ήταν να μην αφήσουμε τους γηπεδούχους να πάνε σε παιχνίδι ταχύτητας και run and gun και δεν το αποφύγαμε στο ξεκίνημα του 4ου δεκαλέπτου. Λάθη κυρίως και στατικότητα στην επίθεση με πολλές άσκοπες ντρίπλες έφεραν ένα απειλητικό 14-0 ( το μεγαλύτερο run του αγώνα) σε βάρος μας με αποτέλεσμα να παιχτεί το παιχνίδι σε μια κλωστή. Φυσικά μια αντίδραση θα ήταν αναμενόμενη από την ομάδα του Ενέ. Η τουρκική πίεση πάνω στους χειριστές μας έφερε λάθη, η απουσία του Παπαγιάννη για να πάρει ανάσες μας στέρησε την «παρουσία» στο ζωγραφιστό και η Τουρκία επέστρεψε στην διεκδίκηση της νίκης. Ευτυχώς όχι για πολύ.
Τελικά κέρδισε η καλύτερη ομάδα. Η ομάδα που προηγήθηκε και έπαιξε καλύτερα στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, που είχε ένα παίκτη (Αγραβάνη με double – double 22 π. – 11 ριμπ.) και δύο που το άγγιξαν κυριολεκτικά (Παπαγιάννης 21 π. – 9 ριμπ.) και Σλούκας ( 9 π. – 9 ας.) και τον Μωραΐτη με 10 πόντους με 3/6 τρίποντα και ένα +17 στο +/-. Οι δύο ομάδες είχαν και μεγάλη διαφορά στο efficiency με 91-71 υπέρ της ομάδας μας και τους δύο ψηλούς Αγραβάνη-Παπαγιάννη να φθάνουν αντίστοιχα στο 25 και 27 (και 16 και 17 στο +/-).
Ευχή όλων για ανάλογη συνέχεια αφού το παρήγορο είναι ότι όλοι σταδιακά αντιλαμβάνονται την σημασία των παράθυρων πρόκρισης και την αξία τους στην προώθηση του αθλήματος».