Η πρώτη γενιά που επλήγη σε αγωνιστικό επίπεδο από την πανδημία θα κάνει την πρεμιέρα της στη Σμύρνη. Πρόκειται φυσικά για τη γενιά του 2004, η οποία θα συστηθεί από σήμερα (30/7) και μέχρι τις 7 Αυγούστου στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων της Τουρκίας.
Διόλου τυχαίο μάλιστα φαντάζει το γεγονός ότι το 85,4% των παικτών που συμμετέχουν στο τουρνουά, το πρώτο έπειτα από απουσία δύο ετών, είναι γεννημένοι το 2004. Μόνο 28 “2005άρηδες” θα δούμε στη Σμύρνη, με μεγαλύτερο όνομα όλων τον δικό μας, τον Αλέξανδρο Σαμοντούροβ, έναν από τους παίκτες που αναμένεται να συγκεντρώσουν πολλά βλέμματα (από scouts και μη) πάνω τους.
Το φετινό τουρνουά έχει βέβαια και ένα έξτρα έπαθλο. Πέρα από τα τρία μετάλλια, πολύτιμη είναι και η 5η θέση. Κι αυτό διότι οι πέντε πρώτες ομάδες θα πάρουν αυτομάτως την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο U19 του 2023. Κάτι που πρέπει να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας καθ’ όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης, καθώς η Ελλάδα μοιάζει να είναι μία από τις ομάδες που μπορούν να χωρέσουν στην πρώτη πεντάδα.
Η ελληνική ομάδα έδειξε και στα φιλικά ότι έχει τις δυνατότητες να προχωρήσει βαθιά στο τουρνουά, αν και δεν αρχίζει το EuroBasket ως “φαβορί”. Αυτός ο τίτλος ανήκει κατά κύριο λόγο στην Ισπανία και στη Γαλλία και δευτερευόντως στη διοργανώτρια Τουρκία, τη Λιθουανία και τη Σερβία. Λίγο πιο κάτω σε επίπεδο δυναμικότητας μοιάζει να βρίσκεται η Ελλάδα, μαζί με την Ιταλία, την Τσεχία, τη Σλοβενία, τη Γερμανία, την Κροατία και τη Βόρεια Μακεδονία, με τις Ισραήλ, Πολωνία, Μεγάλη Βρετανία, Μαυροβούνιο να θεωρούνται σχετικά πιο “αδύναμες” ομάδες της διοργάνωσης.
Επειδή βέβαια πρόκειται για γενιές που έχουμε παρακολουθήσει λίγο (έως καθόλου), ας κρατήσουμε μικρό καλάθι για το τι θα πρέπει να περιμένουμε να συμβεί τις επόμενες εννέα ημέρες στη Σμύρνη. Σε ένα τουρνουά που έχει πάντως σημαντικές απουσίες. Ο περίφημος Γάλλος Victor Wembanyama, το μεγάλο φαβορί για το Νο. 1 του ΝΒΑ Draft του 2023, οι Ισπανοί Baba Miller και Juan Nunez (ο MVP του EuroBasket U20), ο Λιθουανός Matas Buzelis, ο Σέρβος Nikola Djurisic και ο Σλοβένος Urban Klavzar, έξι από τους 9-10 μεγαλύτερους σταρ της γενιάς, όλοι απουσιάζουν.
Υπάρχουν βέβαια αρκετές περιπτώσεις παικτών που ανυπομονούμε να “γνωρίσουμε” καλύτερα από μία γενιά που ουσιαστικά φέτος παρουσιάζεται. Παίκτες σαν τους Γάλλους Sidy Cissoko, Rayan Rupert, Melvin Ajinca και Bilal Coulibaly, τους Ισπανούς Jordi Rodríguez, Ab Sediq Garuba, τους Λιθουανούς Motiejus Krivas και Paulius Murauskas, τον Ισραηλινό Noam Yaacov, τον Τσέχο Jakub Nečas, τους Σέρβους Djordje Ćurčić, Ilija Milijašević και Lazar Djoković, τον Γερμανό Martin Kalu, τον Πολωνό Maksymilian Wilczek, τον Τούρκο Berke Buyuktuncel, τον γίγαντα Teodor Simic από τη Βόρεια Μακεδονία και φυσικά τον Αλέξανδρο Σαμοντούροβ, τον απόλυτο σταρ της γενιάς του 2005.
Οι παίκτες του τουρνουά ανά έτος γέννησης:
- 2004: 164
- 2005: 28
ΤΑ POWER RANKINGS ΤΟΥ BASKETBLOG
- Γαλλία
- Ισπανία
- Λιθουανία
- Τουρκία
- Σερβία
- Ελλάδα
- Ιταλία
- Τσεχία
- Σλοβενία
- Γερμανία
- Κροατία
- Βόρεια Μακεδονία
- Ισραήλ
- Πολωνία
- Μεγάλη Βρετανία
- Μαυροβούνιο
1ΟΣ ΟΜΙΛΟΣ: Η ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ…
- Γαλλία
- Βόρεια Μακεδονία
- Ισραήλ
- Μεγάλη Βρετανία
Το πρόγραμμα:
Σάββατο (30/7)
Γαλλία – Μεγάλη Βρετανία (13:45)
Ισραήλ – Βόρεια Μακεδονία (16:00)
Κυριακή (31/7)
Βόρεια Μακεδονία – Γαλλία (13:45)
Μεγάλη Βρετανία – Ισραήλ (16:00)
Δευτέρα (1/8)
Βόρεια Μακεδονία – Μεγάλη Βρετανία (13:45)
Γαλλία – Ισραήλ (18:15)
Άλλη μία πολύ υπέρ-ταλαντούχα γενιά που βλέπει μόνο τα μετάλλια, κατεβάζουν οι Γάλλοι στη Σμύρνη. Κι ας απουσιάζει ο κορυφαίος Ευρωπαίος παίκτης που έχει γεννηθεί το 2004, ο Victor Wembanyama. Οι “μπλε” δεν θα έχουν ούτε κάποιον από την “χάλκινη” ομάδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου U17. Θα έχουν πάντως οκτώ από τους 12 παίκτες που πήραν μέρος στα περσινά Challengers (με απολογισμό 3-2), όπου είχαν διαλύσει την Ελλάδα 81-54. Πρόκειται για μία ομάδα με μέσο όρο ύψους τα δύο μέτρα, από την οποία ξεχωρίζουν οι γκαρντ Sidy Cissoko, Rayan Rupert και οι φόργουορντ Melvin Ajinca, Bilal Coulibaly. Ο τελευταίος αναδείχθηκε και MVP στο τουρνουά του Bellegarde-sur-Valserine, όπου η Γαλλία συνέτριψε τη Γερμανία (97-65), τη Λιθουανία (109-63) και την Κροατία (92-66). Στα ματς προετοιμασίας μοιράστηκε επίσης τις νίκες και με την Ισπανία (71-64 και 62-70).
Η Βόρεια Μακεδονία μπήκε… από το παράθυρο στην 1η κατηγορία για 1η φορά στην ιστορία της σε επίπεδο εφήβων. Ο λόγος δεν είναι φυσικά άλλος από τον αποκλεισμό της Ρωσίας από κάθε διοργάνωση της FIBA, γεγονός που έδωσε το δικαίωμα στη Βόρεια Μακεδονία να προβιβαστεί, ως 4η στο πιο πρόσφατο EuroBasket U18 Β’ κατηγορίας το 2019 -πίσω από Ισραήλ, Πολωνία και Τσεχία. Μόνο κακή δεν είναι πάντως η ομάδα του Toni Simic. Στη Γευγελή κατέκτησε το τουρνουά που διοργάνωσε, νικώντας κατά σειρά την Ελλάδα 64-61, τη Βουλγαρία 76-73 και το Μαυροβούνιο 65-57, ενώ επικράτησε ακόμα σε φιλικά της Κροατίας (54-51), της Βουλγαρίας (81-57) και της Ελβετίας (77-58). Ηττήθηκε μόνο από την Κροατία (67-80) σε αγώνα προετοιμασίας. Ο Teodor Simic, ο ύψους 2.15μ. σέντερ της Barcelona είναι ο παίκτης που ξεχωρίζει αισθητά, μαζί με τον 2005άρη πόιντ γκαρντ Andrej Shoshkikj και τον Petar Boshaleski.
Κατά έναν παράδοξο τρόπο το Ισραήλ πρωταγωνιστεί τα τελευταία πέντε χρόνια σε επίπεδο Νέων, αλλά στο U18 έχει παίξει μία φορά την τελευταία 12ετία στην 1η κατηγορία! Αν κρίνουμε από τα δείγματα στο “Σοφία Μπεφόν”, δεν θα πρέπει να περιμένει κάτι καλύτερο. Η γενιά του 2004 δεν φαίνεται τόσο αξιόλογη, όσο αυτή του 2003, η οποία είχε 4-1 στα περσινά Challengers με τη συμμετοχή και των 2004ρηδων Berman, Lempert, Menchel. Εξ αυτών μόνο ο Ido Menchel αναμένεται να έχει μεγάλο ρόλο, σε ένα Ισραήλ που θα στηριχτεί πολύ στον πόιντ γκαρντ Noam Yaacov και έκανε τρεις ήττες στο “Σοφία Μπεφόν” από την Ελλάδα (72-58), την Ιταλία (67-53) και τη Γερμανία (68-63).
Η Μεγάλη Βρετανία κατάφερε να μπει στην οκτάδα και στις δύο προηγούμενες παρουσίες της σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων (το 2018 και το 2019), αυτό όμως φαντάζει δύσκολο να επαναληφθεί στη Σμύρνη. Η ομάδα του Craig Nicol είναι η… μεγάλη άγνωστη της διοργάνωσης, καθώς δεν πήρε μέρος στα περσινά Challengers και έδωσε μόνο ένα φιλικό με ομάδα 1ης κατηγορίας (ηττήθηκε από τη Σερβία 86-61). Δύο 2005άρηδες ξεχώρισαν σε αυτό: ο Latrell Davis και ο Nedas Cholevinskas.
2ΟΣ ΟΜΙΛΟΣ: ΣΕ ΑΛΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΙΣΠΑΝΟΙ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΙ
- Ισπανία
- Τουρκία
- Γερμανία
- Πολωνία
Το πρόγραμμα:
Σάββατο (30/7)
Ισπανία – Γερμανία (18:15)
Πολωνία – Τουρκία (20:30)
Κυριακή (31/7)
Γερμανία – Πολωνία (18:15)
Τουρκία – Ισπανία (20:30)
Δευτέρα (1/8)
Τουρκία – Γερμανία (20:30)
Ισπανία – Πολωνία (20:30)
Στα φαβορί για ένα μετάλλιο συγκαταλέγεται, ως είθισται, η Ισπανία. Κι ας απουσιάζουν ο Juan Nunez, ο MVP του EuroBasket U20 πριν από μερικές ημέρες στο Μαυροβούνιο, καθώς και ο Baba Miller. Η ομάδα του Dani Miret δεν διαθέτει τον παίκτη-σταρ (ακόμα κι αν έχει στις τάξεις της τον MVP του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου U17, τον 17χρονο Izan Almansa), ωστόσο είναι δυνατή ομάδα με μεγάλο βάθος. Πέρυσι η Ισπανία ήταν αήττητη στα Challengers U18 με τους Jordi Rodríguez, Ab Sediq Garuba να ξεχωρίζουν, παίκτες που θα σηκώσουν μεγάλο βάρος και στη Σμύρνη μαζί με τον μικρότερο Almanza (2005). Στα παιχνίδια προετοιμασίας νίκησε την Ιταλία 70-50, την Τσεχία 90-50, τη Σερβία 76-47 και τη Γαλλία 70-62. Ηττήθηκε μόνο από τη Γαλλία με 70-62.
Η διοργανώτρια Τουρκία έχει φυσιολογικά υψηλές βλέψεις στο τουρνουά. Όχι μόνο επειδή θα παίζει στην έδρα της, αλλά και διότι διαθέτει μία ταλαντούχα, πολύ γεμάτη γενιά και την πιο ψηλή ομάδα σε όλο το EuroBasket, με 9 παίκτες πάνω από τα 2.02μ., όσος είναι και ο μέσος όρος ύψους της! Στα Challengers οι Τούρκοι δεν τα πήγαν και τόσο καλά βέβαια (με επτά από τους 12 φετινούς παίκτες να συμμετέχουν), ωστόσο είναι ομάδα με μεγάλη δυναμική. Στην προετοιμασία της η Τουρκία μοιράστηκε τις νίκες με τη Σερβία (79-73 και 81-88) και την Ελλάδα (61-64 και 74-57), ενώ νίκησε δύο φορές το Μαυροβούνιο (73-66 και 70-55). Ο Berke Buyuktuncel είναι ο σταρ της ομάδας, με τον Ozgur Cengiz, τον Karahan Tuan Efeolu, τον ύψους 2.16μ. Samet Jigitolu και τον Eray Buyukdzhangaz (οι τελευταίοι δύο έλλειπαν από τα φιλικά με την Ελλάδα), να ξεχωρίζουν λίγο από τους υπόλοιπους.
Ομάδα με πολύ βάθος και μπόλικη αθλητικότητα είναι η Γερμανία. Μην περιμένετε όμως πολλά παραπάνω από την ομάδα του Alan Ibrahimagic, η οποία θα βασιστεί κυρίως στον ταλαντούχο 2005άρη Martin Kalu και στον Justin Onyejiaka. Στα φιλικά παιχνίδια νίκησε μόνο το Ισραήλ (68-63) στο τουρνουά που έγινε στο κλειστό “Σοφία Μπεφόν”, όπου ηττήθηκε από την Ελλάδα (55-63) και την Ιταλία (67-71) στα άλλα ματς. Στο άλλο τουρνουά στο οποίο συμμετείχε στο Bellegarde-sur-Valserine, η “νασιονάλμανσαφτ” υπέστη ήττες από τη Γαλλία (65-97), την Κροατία (90-91) και τη Λιθουανία.
Η Πολωνία δεν συγκαταλέγεται στις δυνατές ομάδες του τουρνουά. Μάλλον το αντίθετο ισχύει. Η ομάδα του Andrzej Sdamek δεν έδωσε ούτε ένα φιλικό παιχνίδι με αντίπαλο της 1ης κατηγορίας και είναι εν πολλοίς άγνωστη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι διαθέτει τον ψηλότερο παίκτη του τουρνουά, τον Conrad Luczynski (2.18). Θα στηριχθεί πάντως πολύ στον εξαιρετικό μακρινό σουτέρ Maksymilian Wilczek, παρών στα περσινά Challengers.
3ΟΣ ΟΜΙΛΟΣ: ΕΥΘΡΑΥΣΤΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ
- Σερβία
- Ελλάδα
- Τσεχία
- Σλοβενία
Το πρόγραμμα:
Σάββατο (30/7)
Σερβία – Σλοβενία (13:45)
Τσεχία – Ελλάδα (16:00)
Κυριακή (31/7)
Σλοβενία – Τσεχία (13:45)
Ελλάδα – Σερβία (20:30)
Δευτέρα (1/8)
Ελλάδα – Σλοβενία (16:00)
Σερβία – Τσεχία (18:15)
Με υψηλές φιλοδοξίες πήγε στην Τουρκία η Σερβία, όπου έχει ως ελάχιστο στόχο την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο U19. Παρά την απουσία του σταρ της γενιάς, του Nikola Djurisic, η Σερβία είναι στα χαρτιά μία από τις δυνατές ομάδες, με τους Ćurčić, Milijašević, Djoković, Radaković και Čovičković να ξεχωρίζουν. Οι πρώτοι τέσσερις ήταν παρόντες (όπως και οι Ristic, Krstić) στα περσινά Challengers, όπου η Σερβία είχε απολογισμό 4-1, παίζοντας μόνο με 2004άρηδες. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της μοιράστηκε τις νίκες με την Τουρκία (88-81 και 73-79), νίκησε τη Μεγάλη Βρετανία (86-61), αλλά ηττήθηκε από την Ιταλία (61-65), την Ισπανία (47-76) και την Τσεχία.
Ως ένα από τα ισχυρά αουτσάιντερ του τουρνουά πήγε στη Σμύρνη η Ελλάδα. Η ομάδα του Ηλία Καντζούρη έδειξε ενθαρρυντικά σημάδια στην προετοιμασία της, καθώς κέρδισε έξι από τα οκτώ φιλικά παιχνίδια που έδωσε (το Ισραήλ 72-58, τη Γερμανία 63-55, την Ιταλία 65-62, το Μαυροβούνιο 78-66, τη Βουλγαρία 81-64 και την Τουρκία 64-61) και ηττήθηκε μόνο από τη Βόρεια Μακεδονία 61-64 και την Τουρκία 57-74. Η Εθνική θα στηριχθεί φυσικά στη γενιά του 2004, ωστόσο ο σταρ της ομάδας είναι ένας 2005άρης, ο Αλέξανδρος Σαμοντούροβ, ο οποίος θα έχει πολλά μάτια στραμμένα πάνω του στην Τουρκία. Ο φόργουορντ του Παναθηναϊκού θα ηγηθεί της ελληνικής προσπάθειας μαζί με τους Μπιλάλη, Πλώτα, Κορκόντζελο, Λαγό και Ζούγρη. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι μόνο οι Δήμου, Ευσταθίου, Ζούγρης συμμετείχαν στα Challengers του 2021, όπου η Ελλάδα είδε απολογισμό 2-3.
Μόνο αμελητέα ποσότητα δεν είναι η Τσεχία. Το έδειξε και στο στάδιο της προετοιμασίας της, νικώντας σε φιλικά παιχνίδια τη Σερβία και την Ιταλία (88-68). Η Τσεχία ηττήθηκε βέβαια και με 40 πόντους διαφορά από την Ισπανία (50-90), δείχνοντας ότι είναι ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο. Θα βασιστεί κυρίως στον πολύ ταλαντούχο ύψους 2.03μ. σμολ φόργουορντ Jakub Nečas, ενώ ο ψηλότερος παίκτης της είναι προφανώς ελληνικής καταγωγής: ο ύψους 2.05μ. σμολ φόργουορντ Joanis Koulisianis.
Μεσαίας δυναμικότητας μοιάζει η Σλοβενία, η οποία δεν θα έχει κανέναν παίκτη από τη γενιά του 2005 (ούτε καν τον Jan Vide), που τερμάτισε 7η στο Παγκόσμιο Κύπελλο U17 στις αρχές του μήνα, ούτε καν τον καλύτερο 2004άρη της, τον Urban Klavzar. Οι Σλοβένοι ήταν αήττητοι στα περσινά Challengers, όπου πρωταγωνίστησαν όμως κυρίως οι 2003άρηδες και όχι οι Zemljic, Samar, Skorjanc, Osojnik, οι τέσσερις παίκτες που συνδέουν εκείνη την ομάδα με αυτήν που θα αντιμετωπίσει στη Σμύρνη η Ελλάδα. Η ομάδα του Danijel Radosavljević έδωσε 6 αγώνες προετοιμασίας και νίκησε την Ουγγαρία (82-61) και την Κροατία (76-70 και 90-82), ενώ ηττήθηκε από την Τουρκία (66-73, 55-70) και την Ουγγαρία (68-83).
4ΟΣ ΟΜΙΛΟΣ: ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ Η ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ
- Λιθουανία
- Ιταλία
- Κροατία
- Μαυροβούνιο
Το πρόγραμμα:
Σάββατο (30/7)
Λιθουανία – Μαυροβούνιο (18:15)
Κροατία – Γαλλία (20:30)
Κυριακή (31/7)
Ιταλία – Λιθουανία (16:00)
Μαυροβούνιο – Κροατία (18:15)
Δευτέρα (1/8)
Ιταλία – Μαυροβούνιο (13:45)
Λιθουανία – Κροατία (16:00)
Χωρίς τον καλύτερό της παίκτη στη γενιά του 2004, τον Matas Buzelis του αμερικανικού highschool Brewster, πήγε στη Σμύρνη η Λιθουανία, όπου θα έχει βέβαια άλλους δύο πολύ καλούς ψηλούς, τον Motiejus Krivas και τον Paulius Murauskas. Η γενιά του 2004 θα κάνει ουσιαστικά την πρεμιέρα της για τη Λιθουανία, αφού ουδείς έπαιξε στα περσινά Challengers. Επιπλέον, δεν υπάρχει κανείς από την (4η) ομάδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου U17. Θεωρητικά η “Λιέτουβα” ανήκει στις ομάδες που βρίσκονται στο πάνω ράφι, ωστόσο η ήττα με 46 πόντους διαφορά από τους Γάλλους, αν μη τι άλλο δημιουργεί αμφιβολίες…
Η Ιταλία δεν έλαβε καν μέρος στα περσινά challengers, για να πάρουμε μία γεύση από τη γενιά του 2004. Ήρθε όμως στην Ελλάδα για το τουρνουά στο κλειστό “Σοφία Μπεφόν”, όπου κατέλαβε τη 2η θέση με δύο νίκες (71-67 τη Γερμανία, 67-53 το Ισραήλ) και μία ήττα (από την Ελλάδα με 65-62), παρουσιάζοντας πολύ βελτιωμένο πρόσωπο σε σχέση με τα πρώτα φιλικά της, στα οποία είχε ηττηθεί από την Τσεχία με 88-68 και από την Ισπανία με 70-50, ενώ είχε νικήσει τη Σερβία 65-61. Η ομάδα του Andrea Capobianco είναι μία από τις πιο κοντές του τουρνουά (με μ.ό. 1.93 και κανέναν παίκτη άνω των 2μ.!), χωρίς τον παίκτη-σταρ, που ναι μεν είναι επικίνδυνη, αλλά δύσκολα θα πάει μακριά στο τουρνουά. Οι Moretti, Visintin. Zacchigna και Scarponi αναμένεται να τραβήξουν το περισσότερο κουπί στη Σμύρνη.
Η Κροατία, από τη μεριά της, έχει ξεκάθαρους “σταρ” στην ομάδα της. Δεν μοιάζει όμως να είναι μία από τις ομάδες που μπορούν να προχωρήσουν μακριά στη Σμύρνη. Καλή η τριάδα που σχηματίζουν οι Luka Krajinovic, Andrija Jelavic και Vice Zanki (ήταν οι τρεις εκπρόσωποι των 2004άρηδων στα περσινά Challengers, όπου η Κροατία είχε ρεκόρ 2-3), αλλά δεν φτάνουν… Στα παιχνίδια προετοιμασίας η Κροατία ηττήθηκε από τη Γαλλία 92-66, τη Βόρεια Μακεδονία (51-54), δύο φορές από τη Σλοβενία (76-70 και 90-82) και νίκησε την Ουγγαρία 90-45 και τη Γερμανία 91-90.
Όπως και η Ιταλία, ούτε το Μαυροβούνιο συμμετείχε στα περσινά Challengers. Η Ελλάδα το αντιμετώπισε πάντως στο πρόσφατο τουρνουά στη Γευγελή, όπου τερμάτισε στην 3η θέση με απολογισμό δύο ήττες (από την Ελλάδα 78-66 και τη Βόρεια Μακεδονία 65-57) και μία νίκη (τη Βουλγαρία 71-56). Η ομάδα του Vaso Milovic έχει έναν και ξεκάθαρο στόχο: την παραμονή στην 1η κατηγορία. Το Μαυροβούνιο μοιάζει να είναι μία από τις πιο αδύναμες ομάδες του EuroBasket. Στα υπόλοιπα φιλικά παιχνίδια του ηττήθηκε δις από την Ουγγαρία (70-55 και 77-61) και νίκησε δύσκολα το Κόσοβο 84-79.
* Στη φάση των “16” οι ομάδες διασταυρώνονται ως εξής: Α1-Β4, Α2-Β3, Β1-Α4, Β2-Α3, Γ1-Δ4, Γ2-Δ3, Δ1-Γ4, Δ2-Γ3