Δε γίνεται κανείς τυχαία προπονητής στο ΝΒΑ -πόσω δε μάλλον COTY-, με τον Monty Williams και τις προσαρμογές του στο Game 5 της σειράς με τους Dallas Mavericks να αποδεικνύονται εξαιρετικά αποδοτικές και να χαρίζουν όχι απλά μια εύκολη νίκη στους Phoenix Suns αλλά και την επιστροφή της χαμένης τους ψυχολογίας μετά τις δύο ήττες στο Τέξας.
Ουσιαστικά, ο κύριος σκοπός του κορυφαίου κόουτς της τρέχουσας σεζόν ήταν αφενός να αυξήσει το spacing της ομάδας του και αφετέρου να την κοντύνει τόσο όσο να διατηρεί μεν έναν παραδοσιακό Center στο παρκέ (να μην παίζει με small ball σχήματα δηλαδή) αλλά να βοηθήσει περισσότερο τις αλλαγές δε.
Σε πρώτη φάση λοιπόν, έκοψε τα λεπτά αφενός του Cameron Payne (1-7 τρίποντα/23% USG), του κύριοι back up PG του δηλαδή που δεν προσέφερε τόσο την ηρεμία και τη συνέπεια της περασμένης σεζόν και αφετέρου εκείνα του JaVale McGee, που παρά την ατομική του βελτίωση γίνεται συνεχώς στόχος στην άμυνα με τα αργά του πόδια και κάνει διαρκώς χειρότερους τους «Ήλιους» (-12 στα 4 πρώτα ματς).
Πώς κάλυψε το κενό τους;
Αρχικά, στον ρόλο του back up PG έθεσε έναν τύπο που δε μπορεί να λογιστεί ως τέτοιος, τον Landry Shamet, αλλά που είχε δείξει κατά καιρούς σημάδια τόσο στον χειρισμό όσο και στη δημιουργία.
Το πιο καίριο με την εν λόγω επιλογή ήταν φυσικά η επέκταση του range του Phoenix, με τον έμπειρο σουτέρ να ανοίγει ξεκάθαρα το γήπεδο την ίδια στιγμή που και ξεκουράζει τον Chris Paul αναλαμβάνοντας μεγαλύτερες ευθύνες (από 9% στο 16% χθες) και λειτουργεί άριστα και ως ο μοναδικός χειριστής στο πλευρό του Devin Booker (+55 Net Rating σε 10 λεπτά).
Ταυτόχρονα, ο πιο υποτιμημένος παίκτης στο ρόστερ των «Ήλιων», ο Bismack Bioyombo, πήρε τα λεπτά του McGee και ήταν ίσως ο πλέον σημαντικός παίκτης των νικητών έχοντας το καλύτερο Defensive Rating (72) από όσους έπαιξαν τουλάχιστον 7 λεπτά!
Ο Αφρικανός είναι γρήγορος για τον σωματότυπό του και μπορεί να ανταπεξέλθει πολύ καλύτερα από τους υπόλοιπους της θέσης του στα συνεχή miss matches που επιδιώκει ο Luka Doncic -κάτι που φυσικά ταιριάζει άρτια στη στρατηγική του coach Williams περί παντελούς έλλειψης double team ή βοήθειας στο μαρκάρισμα του Σλοβένου, αφού δημιουργεί καλύτερες man to man συνθήκες άμυνας.
Η τραγωδία της 3ης περιόδου
Όπως αποδεικνύεται καθημερινά στη σειρά των Miami Heat με τους Philadelphia 76ers, η αστοχία σε καλά σουτ δε δύναται να συνεχίζεται για πάντα -με τα hot spots, τα έμπειρα χέρια και τα συνεχή ρίσκα της αντίπαλης άμυνας κάποια στιγμή να πάνε μετατρέπονται σε καλάθι.
Ταυτόχρονα όμως, δε γίνεται να μπαίνουν συνεχώς άλογα ή δύσκολα σουτ, όπως συνέβη στα Game 3 και 4 στη σειρά των Suns με τους Mavs, με αυτήν την κυνικότητα να χαρίζει στους τελευταίους 2 νίκες στην έδρα τους.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στο πρώτο μέρος του χθεσινού Game 5, με τους Doncic και Bertans να συνεργάζονται για πληθώρα circus καλαθιών, τα οποία και χάριζαν αρκετές ελπίδες για ένα σπουδαίο διπλό στο Dallas.
Κάποτε όμως, η πραγματικότητα χτύπησε την πόρτα του παραμυθιού και το σήκωσε γρήγορα από το κρεβάτι…
Στην 3η περίοδο, το Phoenix παρουσιάστηκε πιο επιθετικό στην άμυνά του και πάντα πάγιο στη γνωστή στρατηγική αντιμετώπισης του Σλοβένου σταρ, σβήνοντας έτσι την όποια δημιουργική του τάση αναγκάζοντάς τον να στραφεί στο iso.
Έτσι λοιπόν, οι φιλοξενούμενοι, παγιδευμένοι σε μια όπερα άμυνας με ψηλά κορμιά και χορευτικό ρυθμό, στρέφονται σε κακά σουτ είτε στο τέλος του χρόνου επίθεσης είτε υπό άσχημες προϋποθέσεις λειτουργικά -με αποτέλεσμα να κλείσουν την περίοδο με 5-14 σουτ και 1-7 τρίποντα…
Θα μπορούσαν σε ορισμένες συνθήκες να βρουν 2-3 ελεύθερα σουτ από την περίμετρο με τους Finney Smith και Bertans, αλλά η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς Suns.
- Ελεύθερα τρίποντα: 1-7
- Ελεύθερα mid range: 2-2
- Μαρκαρισμένα mid range: 0-1
- Drive: 2-3
- Miss match: 2-3
- Iso: 4-9
- Από πάσα: 1-5
Από την άλλη μεριά, το κύριο επιθετικό όπλο των γηπεδούχων ήταν ξανά η άμυνά τους, αφού οι 23 από τους 33 πόντους που πέτυχαν σε αυτό το διάστημα προήλθαν είτε από λάθη αντιπάλου είτε στο ανοιχτό γήπεδο!
Ουσιαστικά, οι αλχημείες του coach Williams (Shamet αντί για Payne) χάρισαν έξτρα υψηλόσωμα κορμιά στο πλευρό του Booker, ο οποίος από μεριάς του έπαιξε κάθε ένα λεπτό της 3ης περιόδου ενόσω είχε δίπλα του πάντοτε έναν καθαρό γρήγορο «ψηλό» (Ayton-Biyombo) αλλά και 4 περιφερειακούς (Shamet, Johnson, Bridges, Crowder) που το ύψος τους κυμαίνεται στα 1.98 μ.!
Το 51 στο Defensive Rating μιλάει μόνο του…