Υπάρχουν πράγματα που μπορούν και πρέπει να ειπωθούν χωρίς στατιστικά.
Όχι ότι με 19.000+ πόντους καριέρας και 20 χρόνια δίπλα και πάνω από τους κορυφαίους παίκτες του κόσμου θα είχε κάτι να ζηλέψει ακόμα και από τα μεγαλύτερα ονόματα που πέρασαν ποτέ από το ΝΒΑ.
Αντιστρέφοντας το υποκείμενο στα λόγια του στο αντίο του Players Tribune στον Paul Pierce πριν από μερικά χρόνια, ο Jamal Crawford έφερνε swag στοιχεία στο παιχνίδι, σκληράδα, θάρρος και μια old school αίσθηση στο μπάσκετ, ένα άθλημα που υπηρέτησε με πίστη, ευλάβεια και συνέπεια για 4 περίπου δεκαετίες.
Δεν είναι μόνο το ΝΒΑ, είναι ο κόπος, οι διπλές και τριπλές καθημερινές προπονήσεις, οι καρέκλες γεμάτες ιδρωμένες μπλούζες.
Δεν είναι μόνο το ΝΒΑ, είναι η μανία που δεν σε αφήνει σε ησυχία τα βράδια, τα άτυπα replays που γυρνούν στο μυαλό σου, κάθε χαμένο σουτ και κάθε λάθος πάσα που ποτέ δεν κατέληξαν σε καλάθι.
Δεν είναι μόνο το ΝΒΑ, είναι ο σεβασμός, η εκπροσώπηση των παιδικών δρόμων, αυτών που σαν χορευτής τσάκιζε μικρός παρέα με μια μπάλα πολύ καλά φουσκωμένη στα κρυφά σε κάποιο γειτονικό βενζινάδικο, η διδαχή της νεότερης γενιάς.
Δεν είναι μόνο το ΝΒΑ, είναι όλα τα υπόλοιπα και πάντα θα είναι μόνο αυτά.
Κυρίως όμως, αν μπορούσαμε να κρατήσουμε μόνο κάτι συγκεκριμένο από την καριέρα του JCrossover στα πέρατα του μπάσκετ αυτό θα ήταν η τεράστια αγάπη του για αυτό που κάνει, αυτή η όρεξη, αυτή η ενέργεια, αυτή η αιώνια νεότητα που πήρε αγκαλιά το παιχνίδι του και τον έκανε να μοιάζει πάντα νεότερος από αυτό που ήταν όντως.
Ίσως γιατί ήταν, ίσως γιατί το παιδί που κάποτε ξημεροβραδιαζόταν σε ένα ανοικτό γηπεδάκι του Seattle δεν έφυγε ποτέ από την ενήλικη πια ψυχή του.
Δεν έχω γνωρίσει ποτέ κάποιον που να μην συμπαθεί τον Jamal Crawford, τον Jason Williams, τον Allen Iverson –όσο και αν το στυλ παιχνιδιού τους τους μοιάζει αρκετά μακρινό ως τρόπος διασκέδασης ή νίκης.
Άλλες καριέρες, άλλη ποιότητα, άλλο ταβάνι.
Αλλά αυτή η τρέλα στο παιχνίδι, αυτό το streetball, αυτά τα ανθρώπινα κορμιά σου έδιναν πάντοτε την αίσθηση πως υπάρχει ελπίδα και για σένα, πως το μικρό σου δέμας δεν θα στέκεται πάντα εμπόδιο.
Και για αυτήν την ελπίδα που έδωσε σε ένα κάποτε έφηβο αγόρι από μια χώρα πολύ μακρινή από τη δική του που ποτέ δεν ένιωθε πως ανήκει κάπου και πως όλα μεγαλώνουν επικίνδυνα γύρω του, ο Jamal Crawford θα αποτελεί ένα παιδικό ίνδαλμα που δε θα ζηλεύει τίποτα μπροστά σε άλλα, ίσως μεγαλύτερα ίσως πλουσιότερα, ονόματα του μπασκετικού γίγνεσθαι!