Οι Brooklyn Nets είναι μια super team με φανερή στρατηγική, φανερές αδυναμίες αλλά και φανερά φαρμακερά βέλη, τα οποία συνοψίζονται εν ολίγοις στην τρομακτική τριάδα των Κevin Durant, James Harden και Kyrie Irving.
Ωστόσο, καμία ομάδα ποτέ δεν κέρδισε επειδή είχε μονάχα 2 και 3 αστέρες.
Κέρδισε επειδή είχε ένα αξιόπιστο σύνολο δίπλα σε αυτούς τους αστέρες.
Και η απόκτηση του Paul Millsap, o oποίος ετοιμάζει ήδη από χθες τις βαλίτσες του για τη Νέα Υόρκη, ενισχύει άμεσα τον περίγυρό τους!
Ο “ψηλός” που έψαχναν
Το Brooklyn δεν αναζητάει αποκλειστικά μέγεθος στους “ψηλούς” του, δεν αναζητάει ικανότητα στο rim protection και το rebounding, δεν αναζητάει αθλητικότητα και post up παιχνίδι.
Το μόνο που το νοιάζει είναι να έχει range, εμπειρία και να μη στέκεται εμπόδιο στο δρόμο της Big 3 του ζητώντας κατοχές ή απαιτώντας ανούσιο playstyle (mid range).
Για αυτό λοιπόν, ο DeAndre Jordan αντιμετωπίζεται ως 4ος center, για αυτό ο Nicolas Claxton και ο Alize Johnson έπαιξαν ελάχιστα πέρυσι ενόσω ήταν υγιείς.
Ο Millsap όμως, είναι ακριβώς αυτό που αναζητούν, αν φυσικά ανέβει αποκλειστικά στο 5!
Είναι undersized (2.01) αλλά έχει τα κιλά (116) να σταθεί επάξια σε μια θέση που κονταίνει και τραβιέται προς το τρίποντο συνεχώς, έχει αστείρευτη εμπειρία που μεταφράζεται σε know how, διάβασμα φάσεων και διάθεση/ ικανότητα να σπάσει τη μπάλα στα χέρια που πρέπει, έχει το σχετικά τίμιο σουτ (37% ανά 2.5 απόπειρες/ 34% ανά 2 wide open πέρυσι) για να χωρέσει σε ένα σύνολο όπως αυτό του coach Nash.
Αμυντικά, σίγουρα δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά αυτή είναι μια πληγή για την οποία αδιαφορούν στη Νέα Υόρκη εδώ και καιρό.
Και όσο μπορούν να κερδίζουν με την επίθεσή τους τόσο πιο αδιάφορη θα τους φαίνεται η αμυντική τους συνέπεια, η οποία δεν είναι τραγική αλλά σαφώς δεν είναι και από τις καλύτερες στη λίγκα.
Το fit
Τυπικά, δεν υπάρχει λόγος για τον βετεράνο “ψηλό” να κατέβει στο 4 σε μια αρμάδα όπως οι Nets, που θέλουν και πρέπει να ξεθάβουν διαρκώς range στις πεντάδες τους, αφού θα περικόψει (δεδομένου ότι θα έχει ελεύθερα σουτ και αυτός και ο Center δίπλα του δίχως να αναγκάσουν την άμυνα να τους ακολουθεί) αρκετά το spacing της.
Έτσι, ως back up του Blake Griffin θα καταφέρει να ταιριάξει άρτια με το ηχηρό όπλο του οργανισμού, τη δύναμη στα guards και την πίστη στη δημιουργία του Harden, είτε παθητικά (ελεύθερο τρίποντο σε καταστάσεις iso, κατά συνθήκες και spacing) είτε ενεργητικά (screens, post up σε miss match, δημιουργία) χωρίς να κλέβει κατοχές.
Φρονώ πως με έναν αρκετά μέτριο πάγκο θα του κάνει πολύ καλό η κοινή του σύμπλευση με τον Patty Mills, τον μοναδικό δηλαδή shot creator/ maker, στο πλευρό του οποίου θα έχει έναν πιο αξιοσημείωτο ρόλο και θα λειτουργεί πιο aggressively εκτελώντας αρκετές επιθέσεις με αρκετά υψηλό για την περίσταση USG%.
Ωστόσο, το κλειδί στην παρουσία του είναι οι μικρές δουλειές (τρίποντο, screens, σωστές επιλογές, Rebounding) όταν αγωνίζεται με τους 2 ή με τους 3 σούπερ σταρ.
Τέλος, όσον αφορά την ενδεχόμενη επιστροφή του LaMarcus Aldridge στα παρκέ μετά το περσινό του επεισόδιο με την καρδιά του, οι δύο τους προφανώς δεν ταιριάζουν καθόλου αμυντικά, αλλά επιθετικά νομίζω πως θα σταθούν άρτια ατομικά στο πλευρό της Big 3.
Το μεγάλο θέμα που θα προκύψει ωστόσο είναι τόσο η συνέπεια στην αθλητικότητα και οι ζημιές που θα προκαλέσει (ριμπάουντ, αντοχή, αμυντικά miss matches) όσο και το γεγονός πως θα μειωθούν αυτόματα οι sharpshooters της πεντάδας.
Αντί επιλόγου, σίγουρα θα ακολουθήσει νέα ανάλυση για τους Nets και τις ελπίδες τους για το δαχτυλίδι, αλλά η πιο σημαντική απώλεια είναι αυτή του Jeff Green, ενός παίκτη που χάριζε scoring, range, αθλητικότητα και switchability/ flexibility στην άμυνα.
Αυτά ο Millsap δε μπορεί να τα καλύψει στο ίδιο επίπεδο.
Μπορεί όμως να αποτελέσει έναν ικανότατο role player, που θα ξέρει τον ρόλο του και θα τον φέρνει εις πέρας κάθε βράδυ.